Altin Camp: Zon, zee en strand

26 – 27 – 28 mei 2022 ☀️ 29° C.

Drie dagen waarin we niet veel anders doen dan zwemmen in de zee, luieren bij de camper en we maken wat kleine fietstochtjes in de omgeving. De camping Altin Camp in Burhaniye is een prima uitvalsbasis.

Onze camper staat daar pal aan het strand, de zee is er enorm helder en alle voorzieningen zijn helemaal oké. De camping heeft een tuinman in dienst die alles bijhoudt en de was- en toiletruimtes worden de hele dag meerdere malen schoongemaakt. Heerlijk warme douches. Het kon voor ons niet beter. We hebben dit nog niet eerder meegemaakt op een Turkse camping.

De 26e werden we trouwens al tijdens het ontbijt aangesproken door Derek, één van de Duitse gasten op deze camping. Hij had ons blog gelezen en had wakker gelegen en bedacht hoe hij ons kon helpen met het probleem van onze fietsendrager. Helemaal terug naar Nederland met de fietsen in de camper dat kan toch niet… Of we het goed vonden dat hij ons ging helpen?

Natuurlijk! Even later kwam Derek met een goed gevulde gereedschapskoffer terug (in het dagelijkse leven is hij elektrotechniker) en een goed uurtje later was de klus geklaard. De fietsendrager lijkt vrij stevig en degelijk gerepareerd. Geweldig!

We hebben inmiddels bericht ontvangen dat de fabriek voor de derde maal een nieuwe beugel heeft opgestuurd die we in Thessaloniki kunnen ophalen. Geweldig hoe iedereen z’n best doet om ons te helpen. Vraag me trouwens wel af wat de Turkse douane nu gaat doen met al die beugels??

De laatste avond dat we op Altin Camp staan, fietsen we nog naar de jachthaven van Ören waar het erg gezellig is. Tijdens de zonsondergang eten we daar een ijsje. Het is er best wel druk op straat. Veel Turkse mensen die op deze zaterdagavond ook even langs de zee banjeren.

We verlaten Turkije

29 mei 2022 ☀️🌤 29° C.

Na vijf nachten Altin Camp is het tijd om verder te gaan. We nemen de grote weg naar Çannakale waar nog steeds hard aan een nieuwe weg wordt gewerkt. Op de heenweg konden we deze nieuwe weg (met de nieuwe brug over de Dardanellen) al gebruiken maar nu zijn we nog op de veerboot naar Eceabat aangewezen.

Wij vinden zo’n veerboot altijd leuk, het kost alleen wat extra tijd maar tijd hebben we genoeg. Vanaf de veerboot (ongeveer 15 minuten) hebben we een mooi uitzicht over het water dat Azië en Europa scheidt.

Eenmaal aan de overkant maken we een stop bij het herdenkingsmonument van de Slag om de Dardanellen. Er is hier hevig gevochten om de strategische posities van de Dardanellen zeeroute. Ook nu passeren hier enorme zeeschepen richting de Zwarte Zee of de Middellandse Zee (Suez-kanaal).

Vanaf hier is het zo’n 150 kilometer naar de Turkse grens. Als we nog 6 km van de grens verwijderd zijn, staat er al een enorme lange rij met vrachtwagens die tot aan de grens reikt. Ongelooflijk, het zal je vak maar zijn om zo lang (in deze hitte) in de rij te moeten staan om de grens te mogen passeren.

We denken dat de vrachtwagens rekening moeten houden met wachttijden van een dag of langer… Wij doen het gelukkig sneller. We rijden langs de lange rij en doen er een half uur over om de Turkse grens te passeren en tien minuten voor de Griekse grens. We hoeven beide keren alleen ons paspoort te tonen. De rij vrachtwagens aan de Griekse kant is trouwens niet zo lang (we schatten zo’n 500 meter).

Bij Alexandroupoli gaan we van de snelweg af en parkeren onze camper op een camping aan het strand. We staan op twintig meter van zee onder een “schaduw-afdak”. Prima, omdat het ook hier weer erg warm is.

Trouwens… wederom materiaalpech. Onze waterpomp heeft het begeven. Gelukkig is die makkelijk zelf te vervangen maar… dan moet je wel een reservepomp bij je hebben. Nu moeten we toch naar Thessaloniki voor de fietsdrager dus halen we daar gelijk bij een grote camperzaak een tweetal waterpompen (hebben we de volgende keer wel een reserve bij ons). We zijn wel heel blij dat de door Derek gerepareerde fietsdrager zich prima heeft gehouden!

Alexandroupoli

30 mei 2022 ☀️ 27° C.

In plaats van gelijk door te reizen, blijven we hier een nachtje staan. Na het ontbijt halen we de fietsen van de camper en gaan de omgeving verkennen door weer eens te geocachen. Die waren er in Turkije bijna niet maar hier hebben we er vier op fietsafstand gevonden. Het is altijd een mooie manier om de omgeving te verkennen.

Ook nu blijkt één van de caches op een vreemde plek te liggen. Aan de rand van Alexandroupoli treffen we een stuk spoorlijn aan dat buiten gebruik is. Vreemd genoeg staat op dat stuk spoor een behoorlijk lange goederentrein die daar dus verlaten in het landschap staat en behoorlijk is verloederd. Feestje voor de urbanfotografen onder ons.

Een andere cache ligt weer in een natuurgebied vlakbij Alexandroupoli met daarin een oud Grieks-Orthodox kapelletje en een bruggetje waarover je door het water moet fietsen om aan de overkant te komen.

Na het geocachen doen we boodschappen en liggen we de rest van de dag op het strand bij onze camper.

Nea Karvali – Kavala

30 mei 2022 ☀️ 28° C.

Rustig aan dagje zoveel. Opstaan, ontbijten, camper verzorgen en op weg. Onze eerste stop is 1,5 km verderop bij een bekende supermarkt waar we weer voor een week boodschappen inslaan. Je weet immers nooit van te voren waar je de volgende dag staat.

Nou… dit keer weten we het wel. Camping Alexandros in Nea Karvali bij Kavala is ons reisdoel. Op de heenweg hebben we hier ook gestaan maar toen we hier wegreden, bleek dat onze ACSI kaart was achtergebleven. Goede reden om daar nog eens een nachtje te staan.

Tijdens de tocht naar Nea Karvali deden we trouwens een bijzondere ontdekking. Agnes schrijft altijd (voor de statistieken aan het eind van de reis) de bedragen op die we aan tol betalen. Wat blijkt… niet alleen de benzineprijzen fluctueren maar de Griekse tolbedragen ook. Voor alle trajecten moesten we nu ongeveer € 1,00 meer betalen dan op de heenweg.

De WiFi op camping Alexandros is goed, dus ons volgende video is ook weer online. Het heeft even geduurd om een camperplaats met goede WiFi te vinden. Klik hier!

Het fietsdragerverhaal krijgt hier ook een vervolg… Het blijkt dat het UPS center in Thessaloniki gesloten is. Na heen en weer gebel met de leverancier en UPS bezorgen ze de nieuwe beugel morgen op de camping waar we nu staan. We staan hier dus een nacht langer dan gedacht. Wordt vervolgd…

Wij hebben vanmiddag onder de luifel voor de camper een spelletje zitten doen ivm wat onweersbuien die overtrokken. Weer eens wat anders en ook heel gezellig.

Gelukkig vielen de buien wel mee. Het grootste deel van de zware buien ging vlak langs onze camping.

Wachten op…

1 juni 2022 ☀️ 31° C.

Vandaag een “wachtdag”. Wachten op een nieuwe beugel voor onze fietsdrager. Wachten op een beugel voor de fietsdrager die ook vandaag weer niet kwam… We zijn het zo langzamerhand zat. Als de beugel morgen niet wordt bezorgd, reizen we door. We balen er stevig van en willen verder met onze reis.

We hebben de wachttijd “nuttig” besteed door het strandje uit te proberen bij de camping. Het is smal en loopt heel langzaam af. Wel een grote hoeveelheid zeegras waar we eerst doorheen moeten waden voordat het water helder wordt. Maar… de temperatuur is prima! Heerlijk even afkoelen bij de huidige 31° C.

Wat we vandaag ook heel bijzonder vonden, was het feit dat er vanochtend rond 10:30 uur een hele school met kinderen de camping opkwam die vervolgens door het onderwijzend personeel aan hun lot werd overgelaten. Het personeel zat aan één tafel gezellig ouzo te drinken en te kletsen terwijl één collega de wacht hield over zeker honderd andere kinderen (na elk half uur werd er gewisseld). We begrepen dat het hier ging om een zogeheten eindejaarsuitje van een basisschool. Maria (eigenaresse) vertelde ons dat er dit jaar maar vijf keer zo’n uitje wordt georganiseerd en er andere jaren wel twintig groepen langskwamen. Er was voor de kinderen zelf geen enkel programma…

Verder hebben we de tijd benut om onze zonnepanelen eens schoon te maken omdat we merkten dat de accu minder goed werd opgeladen. Na het schoonmaken werkte dit weer naar wens. O ja… de camper voor wat meer schaduw onder een boom zetten, helpt ook niet echt mee om de accu op te laden 🤪.

‘s Avonds hebben we gezellig zitten kletsen met Karin en Gerhard uit Oostenrijk die al vanaf februari onderweg zijn met hun camper. We hebben wat tips uitgewisseld over de reis naar Turkije die zij nu nog gaan maken. Het blijft leuk hoeveel mensen we ontmoeten deze reis. We doen ook weer leuke reisideeën op. Karin en Gerhard vertelden ons over hun camperreis naar Tunesië.