Heiligenblut

16 juni 2022 🌧🌤 22° C.

Van Velden aan de Wörthersee naar Heiligenblut aan de voet van de Großglockner (Oostenrijks hoogste berg) is het één uur en drie kwartier rijden. Eerst over de tolweg en het laatste stuk door mooie rivierdalen naar Heiligenblut.

De laatste 400 meter naar de camping kostte ons echter veel tijd. We werden door een agente staande gehouden die ons vertelde dat we even een kwartiertje geduld moesten hebben.

Er was een processie onderweg naar de kerk in het dorp en hierdoor konden we de afslag naar de camping niet bereiken. We hadden al eerder gemerkt dat het een feestdag was in Oostenrijk. Iedereen heeft vrij vanwege de Rooms-katholieke feestdag: Sacramentsdag of Corpus Christi (tweede donderdag na Pinksteren). In de processie werden allerlei beelden meegedragen door mannen en vrouwen in klederdracht. Tijdens de processie werd er gebeden en de omhoog lopende weg maakte het extra zwaar om de grote houten beelden te dragen.

De camping van Heiligenblut is erg ruim van opzet en we vinden zonder problemen een mooi plekje aan de rand van het grote veld. Weliswaar prijzig maar het is een prima camping met alles er op en aan en met een magnifiek uitzicht. Nadat we ons hebben geïnstalleerd, lopen we naar het dorp om het een en ander te verkennen. Het pad vanaf de camping loopt over het kerkhof en langs de kerk van Heiligenblut. We nemen een kijkje en het blijkt een echt heel oud kerkje te zijn. Hier zoeken we ook uit hoe deze plaats aan zijn opvallende naam komt.

De plaats Heiligenblut dankt zijn naam aan een Deense prins. Het verhaal gaat dat deze prins omkwam van de kou hier vlakbij. Boeren hebben toen geprobeerd om het lichaam te begraven. Echter… het been van de dode prins kwam elke keer weer uit het graf en toen men het lichaam onderzocht, vond men een flesje met bloed waarvan men toen zei dat het wel het bloed van Jezus zou moeten zijn. Men heeft toen een kapel gebouwd om het lichaam van de prins te begraven. In de Middeleeuwen is er vervolgens de huidige karakteristieke kerk gebouwd. Als we later de kerk bezoeken, treffen we hier ook weer de beelden aan die tijdens de processie naar boven werden gedragen.

Na dit kerkbezoek nemen we alvast een kijkje bij het station van de kabelbaan. Morgen willen we met de gondel 🚡 omhoog en boven gaan wandelen. We vinden een paar folders met informatie. Vandaag is het weer nog erg wisselvallig. Dan weer regent het een beetje en dan weer schijnt de zon. Morgen zijn de verwachtingen beter. We maken van zo’n opklaring gebruik om op het terras van de plaatselijke pizzeria een lekkere pizza te eten met uitzicht op de Großglockner.

Natuurlijk vinden we ook weer even tijd om een geocache te doen. Ditmaal een zogenaamde “Earthcache”. Dit soort caches gaan altijd over geologische verschijnselen. Nu is het onderwerp het monument midden in het dorp dat gemaakt is van bergkristal.

s Avonds maak ik Agnes heel gelukkig door haar eindelijk eens een spelletje Qwixx te laten winnen. Dat moest wel een keer want de laatste keer dat we het speelden, dreigde ze het nooit meer met mij te willen spelen 😉.

Met de kabelbaan naar boven

17 juni 2022 🌤☀️ 24° C.

Vanochtend gingen we met één van de eerste gondels naar boven. Vanaf 9:30 uur kun je vanuit Heiligenblut naar boven naar het uitzichtpunt Schareck (2600 meter hoog). De kabelbaan brengt je hier in twee etappes (tussenstop is bij Rossbach) naar toe. Hiervandaan heb je prachtig uitzicht op de omringende bergtoppen met natuurlijk ook de Großglockner.

Er staat voor deze wandeling twee en half uur naar beneden tot het tussenstation Rossbach van waaruit je de kabelbaan weer naar Heiligenblut kunt nemen.

We genieten enorm van de wandeling. Het is niet zwaar en de uitzichten zijn wederom magnifiek. We zien onderweg enorm veel mooie bloemetjes en midden op het pad ziet Agnes zelfs opeens een Edelweiss. We krijgen er maar geen genoeg van om al die mooie bloemetjes op de foto te zetten.

We dalen dan ook in een langzaam tempo af, eten onderweg een boterham en zijn pas rond 14:00 uur weer in Heiligenblut. Hier maken we nog wat dronebeelden van de omgeving van het opvallende kerkje en om 14:30 uur zijn we weer terug bij de camper. Tijd voor een tukje 😉.

Nadat onze kuiten en zere tenen weer wat rust hebben gehad, vind Agnes nog even tijd om een lekker recept voor de Omniaoven te maken. Het is voorlopig het laatste recept omdat we verwachten volgende week om deze tijd thuis te zijn. Je vindt het recept op de receptenpagina. Als we thuis zijn, gaan we deze pagina wel anders vormgeven zodat de recepten sneller en makkelijker te vinden zijn.

De Hochalpenstrasse

18 juni 2022 🌤☀️ 14 – 24° C.

Vanochtend vroeg eerst de normale camperverzorging. Op deze camping kan dat prima, er zijn uitstekende faciliteiten! Daarna afrekenen. Ging ook snel. Pas in de auto had ik in de gaten dat de gastheer vergat om een nacht af te rekenen (het is hier best prijzig) en toen op weg naar de Grossglockner.

De Hochalpenstrasse is een tolweg waar je extra voor moet betalen (€ 38,00). De weg is 48 km lang, heeft haarspeldbochten en kent een gemiddeld stijgings- en dalingspercentagd van 12%. De weg was met onze buscamper prima te doen. Voor alle informatie over deze schitterende weg kijk je op grossglockner.at

Vanaf Heiligenblut reden we in een rustig tempo naar Kaiser-Franz-Josefs-Höhe (2369 m). De keizer naar wie dit uitzichtpunt is vernoemd is de echtgenoot van “Sissi”. Hij hield erg van de bergen en bezocht dit punt met zijn vrouw. We hebben hiervandaan een mooi uitzicht op de Grossglockner en de gletsjer Pasterze. We vinden hier ook een geocache die volgens ons de hoogste is die we tot nu toe hebben gevonden.

Een paar honderd meter lager stappen we even uit voor een korte wandeling naar een dichtbijgelegen waterval. Na deze onderbreking rijden we verder naar Hochtor (2504 m). We maken hier wel een paar foto’s maar rijden al gauw door omdat het nu steeds drukker wordt.

Aan de andere kant van de tunnel bij Hochtor wordt duidelijk waarom het zo druk is. Behalve dat het weekend is, doet de Oostenrijkse brandweer een wereldrecord poging om water 9,6 km lang omhoog te pompen vanuit het dal. Bij elke bocht staan brandweermensen met (vaak oldtimer)brandweermaterieel het water uit het dal omhoog te pompen. De slangen (één slang is 20 meter!) liggen van het meer beneden tot de Edelweiss-spitze (2571 m). Dit is ook de reden dat wij nu niet deze top op kunnen rijden omdat bij de Edelweiss-spitze alles vol staat met brandweerauto’s.

Als we onder deze top even stil staan, krijgen we alle info over deze recordpoging van één van de vele brandweerlieden die alles gade slaan. Hij zit al de hele ochtend met zijn vrienden op de uitkijk met verrekijkers naar het verkeer te kijken. Het zijn niet alleen brandweerwagens die de Hochalpenstrasse rijden vandaag. Het zijn vooral erg veel motorrijders die deze weg rijden. Het lijkt wel of het er steeds meer worden. Naar onze mening nemen ze onverantwoorde risico’s bij het inhalen van het andere verkeer vooral vlak voor de vele haarspeldbochten.

Hoewel we van plan waren om een camping in Zell am See te nemen, besluiten we door te rijden omdat het er wel heel erg druk is. Uiteindelijk vinden we een camping met zwembad (het is inmiddels 30° C.) in Swoich-Egerbach niet ver van de Duitse grens.