Jajce

12 juni 2022 🌤☀️ 28° C.

Ook Ingrid heeft besloten om er in Jajce een extra dagje aan vast te plakken. Terwijl wij de ochtend gebruiken om de was te doen, haalt zij wat achterstallig schrijfwerk in. Ingrid bezoekt tijdens haar vakantie campings voor de ACSI in Bosnië. Wij gaan dat in augustus in Noord-Engeland doen en kijken nu een beetje de kunst af 😉.

Rond het middaguur bezoeken we het centrum van Jajce en gebruiken de lunch in een oud poorthuis (van oorsprong Turks) Kod Asima. Ingrid nuttigt een traditioneel Bosnisch stoofpotje terwijl wij een ander Bosnisch gerecht eten. Het is een soort pannenkoek met veel kleine pittige gehaktrolletjes erin. Wel lekker maar voor ons wat te veel van het goede. Zoals overal in Bosnië vallen de prijzen erg mee. Meestal eet je in Bosnië voor de helft van de prijs als je het vergelijkt met Nederland.

Na een wandeling door het stadje gaan we weer richting de camping. We “vergeten” het kasteel te bekijken (het is erg warm 😉) en lopen door het mooi aangelegde park langs de rivier terug. We drinken wat, halen de fietsen van de camper en fietsen in een rustig tempo vier kilometer omhoog naar een park waar vlakbij elkaar in een deel van het Malo Plivsko meer heel veel watermolentjes staan.

Al die oude watermolentjes tussen de watervallen in het groene park zijn een schitterend (en fotogeniek) gezicht. De Bosniakken noemen de plek Mlinčići wat “kleine molentjes” betekent. Op de terugweg drinken we nog wat bij een barretje bij een ander waterpark met kleine watervalletjes. Je kunt hier een korte wandeling over houten vlonderpaden maken. Het is zondag vandaag en er zijn veel Bosniakken die in deze “waterpartijen” verkoeling zoeken. Ze noemen het hun natuurlijke airco.

Terug op de camping herinnert Ingrid zich opeens dat ze nog een nieuwe en ongebruikte barbecue in de camper heeft. We vinden nog briketten op de camping en niet veel later smullen we van zalm en vlees dat op de barbecue door Agnes is klaargemaakt.

Na de afwas ruimen we alvast het een en ander op en gaan op tijd slapen. Morgen staat er een flinke reisdag op het programma.

Twee keer de grens over…

13 juni 2022 🌤 28° C.

Half negen rijden we weg uit Jajce. We hebben dan afscheid genomen van Ingrid, water ingenomen en weer alle camperverzorging gedaan.

We rijden vandaag een flink stuk omhoog op de kaart. Eerst naar Banja Luka door de mooie rivierdalen vanaf Jajce. Smalle en bochtige weg maar erg mooi!

Vanaf Banja Luka naar Zagreb waarbij we de Bosnisch-Kroatische grens passeren. Gaat lekker vlot. We rijden voornamelijk over de (prima) tolwegen. Alleen voor de grens is de weg matig. We moeten via een tussendoorweggetje (we noemen dat tegenwoordig een googletje 😉) naar Gradiška waar we dan weer een goede snelweg krijgen.

Als we een koffiestop maken even voorbij Zagreb, kopen we een e-vignet voor Slovenië. Je hoeft in Slovenië tegenwoordig geen vignet meer op je raam te plakken. Dat scheelt weer uitzicht (we hebben inmiddels er al vier te pakken en overmorgen komt nummer vijf er bij). De grenspassage met Slovenië gaat ook snel.

We komen omstreeks 15:30 uur aan in Ruše. Hier hebben we een erg mooi camperplekje gevonden. Elektriciteit en water, grasveldje met 3 picknicktafels: alles gratis. Midden in het dorp en maar plaats voor maximaal vier campers. Als we aankomen, zijn we de eersten en dat blijft ook zo.

Als we geïnstalleerd zijn, trekt de lucht helemaal dicht. We krijgen een stevige onweersbui op ons dak. Gelukkig duurt het maar kort en daarna zitten we al snel weer buiten. We maken ons nog wel even zorgen om onze nachtrust omdat we vlak naast een kerkje staan dat elk kwartier de klokken luidt. Weer eens wat anders dan een moskee… Maar gelukkig stopten de klokken hier om 21:00 uur met luiden om pas de volgende morgen om 7:00 uur weer vrolijk verder te gaan met luiden.

We staan niet ver van de rivier de Dravo (de Drau in Oostenrijk). Hierlangs ligt een prima fietsroute en we besluiten gelijk om morgen hier ook nog te blijven en Maribor met het fietsje te bekijken. ‘s Avonds doen we nog een fietstochtje in de omgeving en scoren gelijk wat geocaches die hier weer volop te vinden zijn.

Maribor

14 juni 2022 🌤☀️ 24° C.

Na het ontbijt maken we een gevarieerde fietstocht naar Maribor (heette vroeger Malburg). We hadden een tochtje langs de rivier verwacht maar we reden niet alleen langs het water maar ook langs het spoor en door de bossen. De bewegwijzering was niet overal duidelijk zodat we een paar keer fout reden maar we vonden altijd snel de juiste route terug.

Eenmaal in Maribor vinden we het een verrassend leuk stadje. De bouwstijl doet ons aan Oostenrijk en Tsjechië denken. De stad heeft verschillende leuke pleinen met terrassen waar muzikanten wat proberen bij te verdienen.

Op het centrale markplein (het oude stadhuis wordt gerenoveerd) staat het Pest monument. Rond 1550 is een groot deel van de bevolking aan de pest gestorven.

Op een ander plein staat een indrukwekkend monument ter nagedachtenis aan het feit dat de Duitse bezetter hier een groot aantal mensen heeft gefusilleerd als vergelding voor een verzetsdaad. De naam van het monument is officieel: Het nationale bevrijdingsmonument. In de volksmond kreeg het al gauw de naam Kodžak (Kojak).

In Maribor en omgeving hebben we ook nog wat geocaches gedaan waaronder twee leuke Labcaches, zoals altijd een prima manier om de stad te verkennen.

Nadat we ook nog een geocache bij de oudste wijnrank ter wereld (400 jaar oud) hebben gedaan, zit het er weer op.

In de loop van de middag fietsen we weer terug naar Ruše waar we nog lekker tot ‘s avonds van het zonnetje genieten. Het is bijzonder om te merken dat we allebei het gevoel hebben om na al die weken in het oosten weer in een andere cultuur te komen. Het land is gecultiveerder, geen rommel meer langs de straat, automobilisten stoppen weer voor een zebra, we zien mensen sporten, gebouwen zijn verzorgder. Het zijn maar onnozele dingen maar toch…

Tot slot nog even dit: Van volgers krijgen we vragen waar we onderweg hebben gestaan. Op Polarsteps kun je ons ook volgen: https://www.polarsteps.com/JanJaarsma/4468293-turkije. Polarsteps is een app waarmee je heel gemakkelijk je route kunt bijhouden. Op onze Polarsteps schrijven we elke dag waar we staan met de exacte coördinaten van Park for Night (P4N), Campercontact (CC) en What three Words (W3W). Het laatste systeem is vooral handig als je de codes niet hebt van P4N en CC.

Wörthersee

15 juni 2022 ☀️⛈🌤 25° C.

We passeren vanochtend al vroeg de Sloveens-Oostenrijkse grens. Even wennen om niet meer in de rij te staan. We kunnen gewoon doorrijden. Handig zo’n Europese Unie.

We rijden vandaag opnieuw langs de Drau Oostenrijk in. Alleen het laatste stuk pakken we de snelweg. Hebben we niet voor niets een tolvignet gekocht (€ 9,50). Het vignet is 10 dagen geldig, wij blijven er waarschijnlijk maar drie of vier.

Ons reisdoel van vandaag is boerderij Lindenhof bij Velden. De camperplaats is hooggelegen en biedt een schitterend uitzicht over de Wörthersee. Er is hier plek voor een stuk of tien campers. Wij zullen er maar één nachtje staan. De boer wil graag contant betaald worden en steekt het geld zo in z’n broekzak. Er komt geen bonnetje aan te pas. Eigenlijk betalen we alleen voor het uitzicht. Maar ja…

We halen al gauw de fietsen van de camper en dalen de steile helling af naar de Wörthersee. We verkennen het centrum met een eenvoudige labcache en proberen een plekje aan het water te vinden. Dat laatste valt nog niet mee. De hele rand van het meer is vergeven van dure woningen met privé strandjes. Uiteindelijk vinden we een grasveld in het Openlucht zwembad aan het meer. Dat kost dan wel € 3,50 pp maar dat hebben we er wel voor over. Door een duik koelen we heerlijk af.

Tegenover het hotel Falkensteiner is het een drukte van belang. Voor wie het kan betalen, liggen er motorboten die je voor € 200,00 per uur kunt huren. Het tot hotel omgebouwde kasteel zal ook niet goedkoop zijn. De gasten rijden in kostbare auto’s, we zien Porsches en Lamborghini’s voor de deur staan. Velden lijkt ons geen goedkope plaats om te verblijven en we horen dat vooral de rijke mensen uit Wenen hier huizen hebben gebouwd.

Rond een uur of vijf fietsen we weer naar boven (eigenlijk hebben we dan weer een duik nodig 😉) en borrelen we gezellig bij de camper. We hebben ook contact met het thuisfront zodat ze weten dat we weer bijna thuis zijn.

‘s Avonds rommelt het behoorlijk. We zijn al gewend dat het met deze warme dagen onweert. Vandaag koelt het nog niet echt af. Het blijft nog lang benauwd.