Van 2 april t/m 19 juni 2022 maakten wij een reis naar Turkije. Bijna drie maanden onderweg. We maakten nog niet eerder zo’n lange reis. Het is ons prima bevallen en we hebben enorm genoten.
Aan het eind van deze reis hebben we al onze volgers beloofd om het fotoboek te delen als het af zou zijn. Het heeft even geduurd maar.. het is af! Bij deze hebben we onze belofte ingelost.
Hieronder twee linken naar de online versie van het fotoalbum. Natuurlijk kun je ook de hele reis teruglezen op onze blogpagina onder het kopje “Roadtrip Turkije 2022” maar misschien vinden jullie het leuk om het fotoalbum te bekijken.
Tip: Bekijk het album op een laptop of een pc. Het album heeft een XL – formaat en is op een telefoon niet echt goed te bekijken. Het is een groot album geworden met bijna 120 pagina’s. Houd hier rekening mee.
Tot slot:
Er volgen nog twee fotoboeken. Het fotoboek van onze reis naar Engeland (niet zo groot) en het andere fotoboek is van de reis naar Spanje die we in de maanden november en december hebben gemaakt. Wordt vervolgd!
Houd trouwens onze blogpagina in de gaten! Onze rondreis door Nederland beloofd echt heel leuk te worden. We verklappen nog niets en houden nog even de spanning er in!
Weggeefactie / Verloting:
We verloten onder de nieuwe abonnees van onze webpagina (hier zijn geen kosten aan verbonden) één pakketje Camping Card ACSI 2023 (een CC kortingcard van de ACSI, twee boeken deel 1 en 2, een Minigids 2023 ACSI Klein & Fijn Kamperen en een Mini-Atlas 2023) – zie foto hieronder.
Abonneer je op onze website als volger voor 31 januari 2023 en dan maak je (gratis) kans op bovenstaand pakketje. We zullen de winnaar benaderen via het email-adres waarmee je je hebt geabonneerd.
Van Velden aan de Wörthersee naar Heiligenblut aan de voet van de Großglockner (Oostenrijks hoogste berg) is het één uur en drie kwartier rijden. Eerst over de tolweg en het laatste stuk door mooie rivierdalen naar Heiligenblut.
Processie ivm Sacramentsdag
De laatste 400 meter naar de camping kostte ons echter veel tijd. We werden door een agente staande gehouden die ons vertelde dat we even een kwartiertje geduld moesten hebben.
Even klikken voor de hele foto.
Er was een processie onderweg naar de kerk in het dorp en hierdoor konden we de afslag naar de camping niet bereiken. We hadden al eerder gemerkt dat het een feestdag was in Oostenrijk. Iedereen heeft vrij vanwege de Rooms-katholieke feestdag: Sacramentsdag of Corpus Christi (tweede donderdag na Pinksteren). In de processie werden allerlei beelden meegedragen door mannen en vrouwen in klederdracht. Tijdens de processie werd er gebeden en de omhoog lopende weg maakte het extra zwaar om de grote houten beelden te dragen.
Camping Heiligenblut
De camping van Heiligenblut is erg ruim van opzet en we vinden zonder problemen een mooi plekje aan de rand van het grote veld. Weliswaar prijzig maar het is een prima camping met alles er op en aan en met een magnifiek uitzicht. Nadat we ons hebben geïnstalleerd, lopen we naar het dorp om het een en ander te verkennen. Het pad vanaf de camping loopt over het kerkhof en langs de kerk van Heiligenblut. We nemen een kijkje en het blijkt een echt heel oud kerkje te zijn. Hier zoeken we ook uit hoe deze plaats aan zijn opvallende naam komt.
Heiligenblut
De plaats Heiligenblut dankt zijn naam aan een Deense prins. Het verhaal gaat dat deze prins omkwam van de kou hier vlakbij. Boeren hebben toen geprobeerd om het lichaam te begraven. Echter… het been van de dode prins kwam elke keer weer uit het graf en toen men het lichaam onderzocht, vond men een flesje met bloed waarvan men toen zei dat het wel het bloed van Jezus zou moeten zijn. Men heeft toen een kapel gebouwd om het lichaam van de prins te begraven. In de Middeleeuwen is er vervolgens de huidige karakteristieke kerk gebouwd. Als we later de kerk bezoeken, treffen we hier ook weer de beelden aan die tijdens de processie naar boven werden gedragen.
Even klikken voor de hele foto
Na dit kerkbezoek nemen we alvast een kijkje bij het station van de kabelbaan. Morgen willen we met de gondel 🚡 omhoog en boven gaan wandelen. We vinden een paar folders met informatie. Vandaag is het weer nog erg wisselvallig. Dan weer regent het een beetje en dan weer schijnt de zon. Morgen zijn de verwachtingen beter. We maken van zo’n opklaring gebruik om op het terras van de plaatselijke pizzeria een lekkere pizza te eten met uitzicht op de Großglockner.
Bergkristal
Natuurlijk vinden we ook weer even tijd om een geocache te doen. Ditmaal een zogenaamde “Earthcache”. Dit soort caches gaan altijd over geologische verschijnselen. Nu is het onderwerp het monument midden in het dorp dat gemaakt is van bergkristal.
s Avonds maak ik Agnes heel gelukkig door haar eindelijk eens een spelletje Qwixx te laten winnen. Dat moest wel een keer want de laatste keer dat we het speelden, dreigde ze het nooit meer met mij te willen spelen 😉.
Met de kabelbaan naar boven
17 juni 2022 🌤☀️ 24° C.
Uitzicht Schareck
Vanochtend gingen we met één van de eerste gondels naar boven. Vanaf 9:30 uur kun je vanuit Heiligenblut naar boven naar het uitzichtpunt Schareck (2600 meter hoog). De kabelbaan brengt je hier in twee etappes (tussenstop is bij Rossbach) naar toe. Hiervandaan heb je prachtig uitzicht op de omringende bergtoppen met natuurlijk ook de Großglockner.
Er staat voor deze wandeling twee en half uur naar beneden tot het tussenstation Rossbach van waaruit je de kabelbaan weer naar Heiligenblut kunt nemen.
Bloempjes fotograferen…
We genieten enorm van de wandeling. Het is niet zwaar en de uitzichten zijn wederom magnifiek. We zien onderweg enorm veel mooie bloemetjes en midden op het pad ziet Agnes zelfs opeens een Edelweiss. We krijgen er maar geen genoeg van om al die mooie bloemetjes op de foto te zetten.
Edelweiss midden rechts
We dalen dan ook in een langzaam tempo af, eten onderweg een boterham en zijn pas rond 14:00 uur weer in Heiligenblut. Hier maken we nog wat dronebeelden van de omgeving van het opvallende kerkje en om 14:30 uur zijn we weer terug bij de camper. Tijd voor een tukje 😉.
Edelweiss midden boven
Nadat onze kuiten en zere tenen weer wat rust hebben gehad, vind Agnes nog even tijd om een lekker recept voor de Omniaoven te maken. Het is voorlopig het laatste recept omdat we verwachten volgende week om deze tijd thuis te zijn. Je vindt het recept op de receptenpagina. Als we thuis zijn, gaan we deze pagina wel anders vormgeven zodat de recepten sneller en makkelijker te vinden zijn.
De Hochalpenstrasse
18 juni 2022 🌤☀️ 14 – 24° C.
Vanochtend vroeg eerst de normale camperverzorging. Op deze camping kan dat prima, er zijn uitstekende faciliteiten! Daarna afrekenen. Ging ook snel. Pas in de auto had ik in de gaten dat de gastheer vergat om een nacht af te rekenen (het is hier best prijzig) en toen op weg naar de Grossglockner.
Kaizer Franz Josef Höhe
De Hochalpenstrasse is een tolweg waar je extra voor moet betalen (€ 38,00). De weg is 48 km lang, heeft haarspeldbochten en kent een gemiddeld stijgings- en dalingspercentagd van 12%. De weg was met onze buscamper prima te doen. Voor alle informatie over deze schitterende weg kijk je op grossglockner.at
Onze hoogste geocache
Vanaf Heiligenblut reden we in een rustig tempo naar Kaiser-Franz-Josefs-Höhe (2369 m). De keizer naar wie dit uitzichtpunt is vernoemd is de echtgenoot van “Sissi”. Hij hield erg van de bergen en bezocht dit punt met zijn vrouw. We hebben hiervandaan een mooi uitzicht op de Grossglockner en de gletsjer Pasterze. We vinden hier ook een geocache die volgens ons de hoogste is die we tot nu toe hebben gevonden.
Een paar honderd meter lager stappen we even uit voor een korte wandeling naar een dichtbijgelegen waterval. Na deze onderbreking rijden we verder naar Hochtor (2504 m). We maken hier wel een paar foto’s maar rijden al gauw door omdat het nu steeds drukker wordt.
Hochtor
Aan de andere kant van de tunnel bij Hochtor wordt duidelijk waarom het zo druk is. Behalve dat het weekend is, doet de Oostenrijkse brandweer een wereldrecord poging om water 9,6 km lang omhoog te pompen vanuit het dal. Bij elke bocht staan brandweermensen met (vaak oldtimer)brandweermaterieel het water uit het dal omhoog te pompen. De slangen (één slang is 20 meter!) liggen van het meer beneden tot de Edelweiss-spitze (2571 m). Dit is ook de reden dat wij nu niet deze top op kunnen rijden omdat bij de Edelweiss-spitze alles vol staat met brandweerauto’s.
9,6 km brandslangen en 40 pompen
Als we onder deze top even stil staan, krijgen we alle info over deze recordpoging van één van de vele brandweerlieden die alles gade slaan. Hij zit al de hele ochtend met zijn vrienden op de uitkijk met verrekijkers naar het verkeer te kijken. Het zijn niet alleen brandweerwagens die de Hochalpenstrasse rijden vandaag. Het zijn vooral erg veel motorrijders die deze weg rijden. Het lijkt wel of het er steeds meer worden. Naar onze mening nemen ze onverantwoorde risico’s bij het inhalen van het andere verkeer vooral vlak voor de vele haarspeldbochten.
Hoewel we van plan waren om een camping in Zell am See te nemen, besluiten we door te rijden omdat het er wel heel erg druk is. Uiteindelijk vinden we een camping met zwembad (het is inmiddels 30° C.) in Swoich-Egerbach niet ver van de Duitse grens.
Ook Ingrid heeft besloten om er in Jajce een extra dagje aan vast te plakken. Terwijl wij de ochtend gebruiken om de was te doen, haalt zij wat achterstallig schrijfwerk in. Ingrid bezoekt tijdens haar vakantie campings voor de ACSI in Bosnië. Wij gaan dat in augustus in Noord-Engeland doen en kijken nu een beetje de kunst af 😉.
Kod Asima
Rond het middaguur bezoeken we het centrum van Jajce en gebruiken de lunch in een oud poorthuis (van oorsprong Turks) Kod Asima. Ingrid nuttigt een traditioneel Bosnisch stoofpotje terwijl wij een ander Bosnisch gerecht eten. Het is een soort pannenkoek met veel kleine pittige gehaktrolletjes erin. Wel lekker maar voor ons wat te veel van het goede. Zoals overal in Bosnië vallen de prijzen erg mee. Meestal eet je in Bosnië voor de helft van de prijs als je het vergelijkt met Nederland.
Jajce
Na een wandeling door het stadje gaan we weer richting de camping. We “vergeten” het kasteel te bekijken (het is erg warm 😉) en lopen door het mooi aangelegde park langs de rivier terug. We drinken wat, halen de fietsen van de camper en fietsen in een rustig tempo vier kilometer omhoog naar een park waar vlakbij elkaar in een deel van het Malo Plivsko meer heel veel watermolentjes staan.
Mlinčići
Al die oude watermolentjes tussen de watervallen in het groene park zijn een schitterend (en fotogeniek) gezicht. De Bosniakken noemen de plek Mlinčići wat “kleine molentjes” betekent. Op de terugweg drinken we nog wat bij een barretje bij een ander waterpark met kleine watervalletjes. Je kunt hier een korte wandeling over houten vlonderpaden maken. Het is zondag vandaag en er zijn veel Bosniakken die in deze “waterpartijen” verkoeling zoeken. Ze noemen het hun natuurlijke airco.
Most Ljubavi-Jajce – Plivsko jezero
Terug op de camping herinnert Ingrid zich opeens dat ze nog een nieuwe en ongebruikte barbecue in de camper heeft. We vinden nog briketten op de camping en niet veel later smullen we van zalm en vlees dat op de barbecue door Agnes is klaargemaakt.
De vergeten barbecue…
Na de afwas ruimen we alvast het een en ander op en gaan op tijd slapen. Morgen staat er een flinke reisdag op het programma.
Twee keer de grens over…
13 juni 2022 🌤 28° C.
Bosnië i Herzegowina – Kroatië – Slovenië
Half negen rijden we weg uit Jajce. We hebben dan afscheid genomen van Ingrid, water ingenomen en weer alle camperverzorging gedaan.
We rijden vandaag een flink stuk omhoog op de kaart. Eerst naar Banja Luka door de mooie rivierdalen vanaf Jajce. Smalle en bochtige weg maar erg mooi!
Grens Bosnië-Kroatië
Vanaf Banja Luka naar Zagreb waarbij we de Bosnisch-Kroatische grens passeren. Gaat lekker vlot. We rijden voornamelijk over de (prima) tolwegen. Alleen voor de grens is de weg matig. We moeten via een tussendoorweggetje (we noemen dat tegenwoordig een googletje 😉) naar Gradiška waar we dan weer een goede snelweg krijgen.
Grens Kroatië – Slovenië
Als we een koffiestop maken even voorbij Zagreb, kopen we een e-vignet voor Slovenië. Je hoeft in Slovenië tegenwoordig geen vignet meer op je raam te plakken. Dat scheelt weer uitzicht (we hebben inmiddels er al vier te pakken en overmorgen komt nummer vijf er bij). De grenspassage met Slovenië gaat ook snel.
Camperplaats Ruše
We komen omstreeks 15:30 uur aan in Ruše. Hier hebben we een erg mooi camperplekje gevonden. Elektriciteit en water, grasveldje met 3 picknicktafels: alles gratis. Midden in het dorp en maar plaats voor maximaal vier campers. Als we aankomen, zijn we de eersten en dat blijft ook zo.
Onweersbuitje op komst
Als we geïnstalleerd zijn, trekt de lucht helemaal dicht. We krijgen een stevige onweersbui op ons dak. Gelukkig duurt het maar kort en daarna zitten we al snel weer buiten. We maken ons nog wel even zorgen om onze nachtrust omdat we vlak naast een kerkje staan dat elk kwartier de klokken luidt. Weer eens wat anders dan een moskee… Maar gelukkig stopten de klokken hier om 21:00 uur met luiden om pas de volgende morgen om 7:00 uur weer vrolijk verder te gaan met luiden.
Geocache
We staan niet ver van de rivier de Dravo (de Drau in Oostenrijk). Hierlangs ligt een prima fietsroute en we besluiten gelijk om morgen hier ook nog te blijven en Maribor met het fietsje te bekijken. ‘s Avonds doen we nog een fietstochtje in de omgeving en scoren gelijk wat geocaches die hier weer volop te vinden zijn.
Maribor
14 juni 2022 🌤☀️ 24° C.
Na het ontbijt maken we een gevarieerde fietstocht naar Maribor (heette vroeger Malburg). We hadden een tochtje langs de rivier verwacht maar we reden niet alleen langs het water maar ook langs het spoor en door de bossen. De bewegwijzering was niet overal duidelijk zodat we een paar keer fout reden maar we vonden altijd snel de juiste route terug.
Oude stadhuisTromp d’oeuilPutdeksel Optimisme
Eenmaal in Maribor vinden we het een verrassend leuk stadje. De bouwstijl doet ons aan Oostenrijk en Tsjechië denken. De stad heeft verschillende leuke pleinen met terrassen waar muzikanten wat proberen bij te verdienen.
Pest monument
Op het centrale markplein (het oude stadhuis wordt gerenoveerd) staat het Pest monument. Rond 1550 is een groot deel van de bevolking aan de pest gestorven.
Nationaal Bevrijdings Monument
Op een ander plein staat een indrukwekkend monument ter nagedachtenis aan het feit dat de Duitse bezetter hier een groot aantal mensen heeft gefusilleerd als vergelding voor een verzetsdaad. De naam van het monument is officieel: Het nationale bevrijdingsmonument. In de volksmond kreeg het al gauw de naam Kodžak (Kojak).
Kodžak
In Maribor en omgeving hebben we ook nog wat geocaches gedaan waaronder twee leuke Labcaches, zoals altijd een prima manier om de stad te verkennen.
Nadat we ook nog een geocache bij de oudste wijnrank ter wereld (400 jaar oud) hebben gedaan, zit het er weer op.
De oudste wijnrank ter wereld
In de loop van de middag fietsen we weer terug naar Ruše waar we nog lekker tot ‘s avonds van het zonnetje genieten. Het is bijzonder om te merken dat we allebei het gevoel hebben om na al die weken in het oosten weer in een andere cultuur te komen. Het land is gecultiveerder, geen rommel meer langs de straat, automobilisten stoppen weer voor een zebra, we zien mensen sporten, gebouwen zijn verzorgder. Het zijn maar onnozele dingen maar toch…
Tot slot nog even dit: Van volgers krijgen we vragen waar we onderweg hebben gestaan. Op Polarsteps kun je ons ook volgen: https://www.polarsteps.com/JanJaarsma/4468293-turkije. Polarsteps is een app waarmee je heel gemakkelijk je route kunt bijhouden. Op onze Polarsteps schrijven we elke dag waar we staan met de exacte coördinaten van Park for Night (P4N), Campercontact (CC) en What three Words (W3W). Het laatste systeem is vooral handig als je de codes niet hebt van P4N en CC.
Wörthersee
15 juni 2022 ☀️⛈🌤 25° C.
We passeren vanochtend al vroeg de Sloveens-Oostenrijkse grens. Even wennen om niet meer in de rij te staan. We kunnen gewoon doorrijden. Handig zo’n Europese Unie.
We rijden vandaag opnieuw langs de Drau Oostenrijk in. Alleen het laatste stuk pakken we de snelweg. Hebben we niet voor niets een tolvignet gekocht (€ 9,50). Het vignet is 10 dagen geldig, wij blijven er waarschijnlijk maar drie of vier.
Boerderij Lindenhof
Ons reisdoel van vandaag is boerderij Lindenhof bij Velden. De camperplaats is hooggelegen en biedt een schitterend uitzicht over de Wörthersee. Er is hier plek voor een stuk of tien campers. Wij zullen er maar één nachtje staan. De boer wil graag contant betaald worden en steekt het geld zo in z’n broekzak. Er komt geen bonnetje aan te pas. Eigenlijk betalen we alleen voor het uitzicht. Maar ja…
We halen al gauw de fietsen van de camper en dalen de steile helling af naar de Wörthersee. We verkennen het centrum met een eenvoudige labcache en proberen een plekje aan het water te vinden. Dat laatste valt nog niet mee. De hele rand van het meer is vergeven van dure woningen met privé strandjes. Uiteindelijk vinden we een grasveld in het Openlucht zwembad aan het meer. Dat kost dan wel € 3,50 pp maar dat hebben we er wel voor over. Door een duik koelen we heerlijk af.
Open Luchtbad Wörthersee
Tegenover het hotel Falkensteiner is het een drukte van belang. Voor wie het kan betalen, liggen er motorboten die je voor € 200,00 per uur kunt huren. Het tot hotel omgebouwde kasteel zal ook niet goedkoop zijn. De gasten rijden in kostbare auto’s, we zien Porsches en Lamborghini’s voor de deur staan. Velden lijkt ons geen goedkope plaats om te verblijven en we horen dat vooral de rijke mensen uit Wenen hier huizen hebben gebouwd.
Schloss FalkensteinerMiss Lamborghini
Rond een uur of vijf fietsen we weer naar boven (eigenlijk hebben we dan weer een duik nodig 😉) en borrelen we gezellig bij de camper. We hebben ook contact met het thuisfront zodat ze weten dat we weer bijna thuis zijn.
‘s Avonds rommelt het behoorlijk. We zijn al gewend dat het met deze warme dagen onweert. Vandaag koelt het nog niet echt af. Het blijft nog lang benauwd.
Het heeft even geduurd maar hier is dan eindelijk de online- versie van ons foto- en herinneringsboek van onze camperreis naar Griekenland.
Je treft er foto’s aan die ook in ons blog voorkwamen echter ook nieuwe foto’s. Het is een dik fotoalbum geworden (120 pagina’s). Veel lees- en kijkplezier.
Met de camper op pad 