Ohridmeer – Hudënisht
5 juni 2022 ☀️ 34° C.
De kortste afstand tussen twee van onze overnachtingsplekken. Zeventien km om precies te zijn. Zestien minuten na ons vertrek staan we op een heerlijk campinkje bij Hudënisht: Camping Peshku. Het is opnieuw een camping aan het Ohridmeer. Drie jaar geleden stonden we hier ook al eens op weg naar Griekenland.
Hiervandaan kun je prima fietsen langs het Ohridmeer. We maken een fietstochtje van ongeveer 30 km. Onderweg wordt er op stalletjes van alles aangeboden. Een drietal jongens verkoopt zakjes met vissen er in. De vissen zien er niet al te vers uit. (Als we de volgende dag langsrijden, liggen de zakjes nog steeds te koop).
Bij een oud kerkje stappen we even af om binnen te kijken. De Grieks-Orthodoxe kerkjes zijn altijd een kleurrijk geheel. Als we weer naar buiten gaan, komen we de tuinman tegen die kersen verkoopt. We vragen of hij euro’s accepteert en geven hem twee euro. Tot onze grote verbazing wordt er twee kilo kersen afgewogen. Bijna één fietstas vol!
Hierna gaan we een schiereilandje bij Lin op en komen bij een aantal campings terecht waar ook wat Duitse campers vrij staan. Het is inderdaad een mooie plek. Wij doen er wat geocaches en fietsen daarna weer terug.
De rest van de middag liggen we lui op een stoel voor de camper. Het is zo warm (34° C.) dat we niet tot veel andere dingen in staat zijn.
We reorganiseren de kratten in de camper wat. Van de oorspronkelijke vier kratten met etenswaren is er nog maar eentje over. Een teken dat we langzamerhand terug gaan. ‘s Avonds eten we vis op de camping. De campingeigenaar heeft een forellenkwekerij, Agnes eet een forel en ik eet een koran die in het meer is gevangen. Het smaakt heerlijk!
Het koelt ‘s avonds maar langzaam af, zo nu en dan dreigt er een onweersbui maar het blijft bij een paar spetjes. Pas ‘s nachts regent het wat harder maar ook dan blijft het nog drukkend warm.
Buona Vila
6 juni 2022 ☀️ 34° C.
We zijn door de warmte vroeg wakker en rijden al om 8:00 uur weg richting de Albanese kust. Agnes heeft op Park for Night een kleine camperplaats aan het strand gevonden.
We rijden dwars door het heuvel- en berglandschap van Albanië en steken over naar de Adriatische kust. De afstand is niet zo groot maar op de meeste wegen rijden we niet harder dan 60 km per uur. Veel bochtenwerk. Gelukkig is de weg goed.
We doen onderweg boodschappen en komen om 11:45 uur aan bij Buona Vila. Je mag hier gratis parkeren maar als je de strandstoelen, parasols, de toiletten, de WiFi en de douches gebruikt, betaal je € 10,00. 😉 Wellicht vreemd om te lezen dat we hier in euro’s betalen. De Albanese munteenheid is de LEK. 100 LEK is op dit moment € 0,76.
We hebben heerlijk aan het strand gelegen. Een mooi schoon en langzaam aflopend zandstrand. Bijna 200 meter de zee in en je kunt nog steeds staan. Toch heerlijk om zo nu en dan af te koelen. Het blijft (ook hier) erg warm. Aan het eind van de middag douchen we het zout van onze huid en zitten tot laat te lezen. Het zeewindje is heerlijk.
Shkodër – Lake Shkodra Resort
7 juni 2022 ☀️ 34° C.
Door de warmte zijn we allebei al weer vroeg wakker. We rijden dan ook al op tijd weg. Het reisdoel van vandaag is Lake Shkodra Resort bij Shköder. Drie jaar geleden bezochten we deze camping ook al. De camping is sindsdien alleen maar beter geworden… zelfs de toegangsweg is nu geasfalteerd.
Op weg naar Shkodër valt ons op hoe dichter we bij Tirana (de rondweg) komen des te slechter de wegen worden. Veel grote gaten in de weg die soms maar matig zijn gerepareerd. Zodra we Tirana voorbij zijn, kunnen we weer wat sneller rijden.
Ook het grote aantal wasstraten (lavazh) en benzinestations valt ons op. Heel veel zijn er verlaten of niet afgebouwd. Het lijkt er op dat er een verborgen verdienmodel achter zit dat wij niet snappen. Zijn er echt zoveel auto’s in Albanië die gewassen moeten worden?
Aangekomen op Lake Shkodra Resort krijgen we een mooi plekje met veel schaduw. Nu we nog een beetje fris zijn, maken we een fietstocht naar een oude brug: de Ura e Mesi. Het is een oude Ottomaanse nokbrug met dertien bogen en 108 meter lang die in 1768 is gebouwd door Mehmet Pasha Bushati.
Terug op de camping trekken we snel onze zwemkleding aan. Het was toch wel weer warm geworden en een plons in het water van het meer van Shkodër lonkt. Aan de temperatuur van het water merken we ook dat het dit jaar al vroeg warm is. Het water is aan de warme kant. We genieten er toch van en nemen een duik van de steiger die een eind het meer insteekt.
Shkodër – Eerste Albanese labcache
8 juni 2022 ⛈ ☀️ 26° C.
We blijven een extra dag op deze voortreffelijke camping. Als de onweersbuien overgewaaid zijn, is het 12:00 uur en stappen we op de fiets naar Shkodër. De fietsroute naar de vijfde stad van Albanië gaat langs een drukke autoweg. Uitkijken dus want de Albanesen zijn niet gewend aan fietsers. Het lukt ons om zonder ongelukken het centrum te bereiken. We zetten de fietsen vast aan het hek bij de grote moskee. De foto laat gelijk zien dat het religieuze klimaat hier zeer verdraagzaam is. Katholiek en Islam staan hier naast elkaar.
De moskee is gelijk het eerste punt van onze Adventure Labcache. Het is de eerste Albanese labcache (we weten niet of er meer zijn in Albanië) die ons langs vijf interessante punten van Shkodër voert. We bezoeken de moskee niet. We dragen dit keer niet de vereiste kleding. We lopen door naar het tweede punt en komen bij het fotografiemuseum. Om het museum te kunnen bezoeken, moeten we eerst wat euro’s voor LEK’s wisselen. De toegangsprijs vinden we vrij hoog (€ 7,00 pp) en het museum is ook klein. We vinden het een beetje tegenvallen.
We wandelen door een aantal straten die ons doen denken aan de straten van Havanna. Er hangt een beetje hetzelfde sfeertje. Ook hier verval waar niemand zich druk om maakt met wat graffiti-artiesten en luide muziek vanuit de café’s.
Een volgende stop is een kathedraal waar moeder Theresa levensgroot aan de muur hangt. Moeder Theresa (tegelijk met mij jarig op 26 augustus) is geboren in Skopje (Noord-Macedonië). Er wordt nog steeds ruzie gemaakt of ze nu Albanese was of niet omdat haar ouders uit Albanië kwamen.
De andere stops van de labcache waren niet zo interessant maar ik slaagde er wel in in een aantal oude deuren te fotograferen voor mijn nog later uit brengen fotoboek met opvallende deuren (met deuren over de hele wereld). Nadat we de labcache hebben voltooid, fietsen we terug naar de camping.
Op de camping blijkt dat we toch even gebruik moeten maken van elektriciteit. We staan in de schaduw, het was erg bewolkt en we hadden veel op te laden. Dus… even de stekker er in. Terwijl de boel weer oplaadt, nemen wij even een duik vanaf de beroemdste steiger van Albanië. De dag is weer omgevlogen!
Met de camper op pad 