Van 2 april t/m 19 juni 2022 maakten wij een reis naar Turkije. Bijna drie maanden onderweg. We maakten nog niet eerder zo’n lange reis. Het is ons prima bevallen en we hebben enorm genoten.
Aan het eind van deze reis hebben we al onze volgers beloofd om het fotoboek te delen als het af zou zijn. Het heeft even geduurd maar.. het is af! Bij deze hebben we onze belofte ingelost.
Hieronder twee linken naar de online versie van het fotoalbum. Natuurlijk kun je ook de hele reis teruglezen op onze blogpagina onder het kopje “Roadtrip Turkije 2022” maar misschien vinden jullie het leuk om het fotoalbum te bekijken.
Tip: Bekijk het album op een laptop of een pc. Het album heeft een XL – formaat en is op een telefoon niet echt goed te bekijken. Het is een groot album geworden met bijna 120 pagina’s. Houd hier rekening mee.
Tot slot:
Er volgen nog twee fotoboeken. Het fotoboek van onze reis naar Engeland (niet zo groot) en het andere fotoboek is van de reis naar Spanje die we in de maanden november en december hebben gemaakt. Wordt vervolgd!
Houd trouwens onze blogpagina in de gaten! Onze rondreis door Nederland beloofd echt heel leuk te worden. We verklappen nog niets en houden nog even de spanning er in!
Weggeefactie / Verloting:
We verloten onder de nieuwe abonnees van onze webpagina (hier zijn geen kosten aan verbonden) één pakketje Camping Card ACSI 2023 (een CC kortingcard van de ACSI, twee boeken deel 1 en 2, een Minigids 2023 ACSI Klein & Fijn Kamperen en een Mini-Atlas 2023) – zie foto hieronder.
Abonneer je op onze website als volger voor 31 januari 2023 en dan maak je (gratis) kans op bovenstaand pakketje. We zullen de winnaar benaderen via het email-adres waarmee je je hebt geabonneerd.
Dit keer geen reisverslag maar misschien wel handig voor op reis.
De helft van het jaar zijn wij op reis. We maken daarbij veel gebruik van het internet. Reizen zonder internet is voor ons haast niet meer voor te stellen. Wij zijn beiden in het bezit van een mobiele telefoon en gebruiken voor het reizen en navigeren een groot aantal handige apps. Ook komen er regelmatig nieuwe apps op de markt.
We krijgen vaak vragen hoe we onze reis plannen en we op ideeën komen. Apps spelen daarbij een belangrijke rol. Op een nieuwe pagina van onze website staat nu een opsomming van de apps die wij gebruiken. We hebben niet de illusie dat we volledig zijn maar misschien brengen we jullie (onze volgers) wel op een idee. Als jullie van mening zijn dat er apps zijn die wij echt niet mogen missen, stuur ons dan een mailtje. Wellicht voegen we deze app dan toe aan ons eigen overzicht.
Bij ons overzicht (op alfabetische volgorde) zullen we ook vermelden of de apps zijn te downloaden in de App Store (Apple) of in de Play Store (Android) en indien bekend de prijs. Over het algemeen gebruiken wij gratis apps. In het overzicht staan NIET apps als browsers e,d, We vinden die vanzelfsprekend. Ieder maakt hier zijn eigen keuze.
Je vindt het overzicht hier. Het is de eerste pagina (submenu) in het menu bij “Tips”. (bovenin onze website).
Veel plezier.
Let op! Gratis apps gebruiken, betekent ook dat je accepteert dat je zo nu en dan ongewenste reclamemails ontvangt. Wij nemen dat voor lief of nemen een betaalde versie.
Als we afscheid hebben genomen van Casper, Malou en de kleine Sam rijden we een uurtje verder naar de mooie kustplaats Beni Cassim. De eerste camperplaats die we proberen, blijkt helemaal vol. De iets verderop gelegen camping Tauro heeft nog één plekje voor één nacht. We besluiten om niet verder te zoeken en hier de nacht door te brengen.
Camping Tauro Beni Cassim
We verkennen de badplaats met een fietstochtje langs de verschillende stranden die Beni Cassim kent. Het zijn mooie stranden met veel oude villa’s. We doen gelijk weer een labcache tijdens ons fietstochtje. De route vind je op onze Polarsteps.
Beni Cassim (E)
Tijdens het fietstochtje valt opeens ook het besluit om de terugreis niet langer uit te stellen. Ondanks het mooie weer en de mooie dingen die er hier nog steeds te zien zijn, bekruipt ons ook het “terug naar huis willen” gevoel. Vanaf morgen gaan we in drie grote “rukken” naar huis.
Saint Eulalie de Cernon
31 december 2022 ☀️ 🌥️ 🌧️ 🌫️ 15° C.
Om 8:15 uur rijden we weg uit Beni Cassim. Al gauw zitten we op de snelweg en rijden vervolgens in één lange rit (we pauzeren twee keer voor koffie en lunch) naar Saint Eulalie de Cernon waar we gebruik maken van de camperplaats voor € 9,50.
Commanderie Saint Eulalie De Cernon (F)
Het dorpje is een oude “Commanderie van de Tempeliers”. De camperplaats is op drie minuten lopen van de Commanderie en niet ver van de A75. Wij vinden trouwens de A75 één van de mooiste snelwegen (deels tolweg) van Frankrijk. De weg heeft fantastische vergezichten waaronder de mooie en bekende brug bij Millau.
Camperplaats Saint Eulalie de Cernon
Bij Saint Eulalie De Cernon “vieren” we oud en nieuw. Sjaak en Loes bellen ons (heel gezellig) en we doen een spelletje Dobbel So Clever en kijken een aflevering van de Slimste Mens. Om 23:00 uur slapen we door de klok van 0:00 uur heen en worden pas de volgende morgen wakker.
Allemaal de beste wensen voor 2023
Senlis
1 januari 2023 🌤️ 🌧️ 12° C.
Ook vandaag hebben we weer geprobeerd flink door te rijden. Tot Parijs lukte dat prima. De A75 is een mooie weg en het was ivm de jaarwisseling extra rustig op de weg. We konden goed doorrijden. Het weer was ook goed. Zonnig tot aan Orleans waar het begon te regenen.
Bij Parijs zat het flink tegen. We hadden gehoopt om de hoofdstad van Frankrijk dit keer zonder files te kunnen passeren. Helaas. Meerdere ongelukken in de tunnels zorgden voor veel oponthoud. We arriveerden pas rond 18:00 uur op onze laatste camperplaats van deze reis in Senlis. Morgen doen we het laatste stuk naar Delft.
Delft
2 januari 2023 ☁️ 9° C.
Rond 8:30 uur rijden we weg van onze overnachtingsplek bij Senlis. We zitten dicht bij de snelweg en zijn al gauw onderweg naar Lille waar we de grens overgaan naar België. 
Het is echter eerst even goed zoeken naar een loosplek voor we thuis arriveren. Meestal vinden we die wel m.b.v. de app Park4night maar helaas kloppen de aanwijzingen dit keer niet. Gelukkig vinden we even verderop bij een benzinestation een zogenaamde “Flot Bleu”. Door een gratis jeton (muntje) bij de kassa te halen kunnen we zonder problemen lozen. Er blijkt een website te zijn waarop alle “Flot Bleu” plekken te vinden zijn: https://flotbleu.com. We zullen deze tip ook vermelden op onze pagina met camper- en reistips.
Als we de Belgische grens zijn gepasseerd, doen we nog even een koffiestop en rijden vervolgens in één keer door naar huis. Het is 14:30 uur als we thuis arriveren. Een uurtje later is de camper leeg, ligt de kamer vol met spullen en draait de eerste wasmachine.
Thuiskomen is ook genieten
We zijn weer thuis en we willen al onze volgers bedanken voor het meereizen met onze “avonturen“. Als onze gezondheid het toestaat zal het zeker niet onze laatste reis zijn. Wil je meereizen met onze volgende reizen? Abonneer je dan op deze blogpagina (onder deze blog) door je e-mailadres op te geven. Je ontvangt dan een berichtje in je mailbox.
Ons “huishoudboekje”…
Na elke lange reis geven we ook ons “huishoudboekje”.
We waren 60 nachten van huis, 17 nachten stonden we “vrij”, de andere nachten betaalden we € 730,00 (gemiddeld € 12,26 p.n.). De duurste overnachtingsplek was in Montblanc bij mensen privé. Aan wasmachines en droger waren we € 21,00 kwijt.
We reden 6630 kilometer. Aan diesel en benzine betaalden we € 1192,00, Adblue € 5,87. De dieselprijs was het hoogst in Frankrijk (€ 2,14 p.l.) en het laagst bij Gibraltar (€ 1,40 p.l.). Aan tol betaalden we in totaal € 237,85. We huurden voor € 308,00 twee weken lang een autootje. Aan bus- en bootkosten betaalden we € 30,40 en eenmaal een taxi voor € 25,00. Parkeren kostte ons € 22,00.
Agnes nam een yogales voor € 10,00 en we kochten tweemaal een simkaart (2x 100 GB) voor in totaal € 40,00
We fietsten 426 kilometer en wandelden 178 kilometer. We reden 7 Via Verdes en bezochten musea, kerken, torens en parken voor € 271,00.
Agnes las dertien boeken, Jan schreef 18 blogs, plaatste 68 steps op Polarsteps, maakte 35 filmpjes voor Instagram / YouTube, las 5 boeken en maakte weer veel te veel foto’s. Abonnees ontvangen nog een link voor de nog te verschijnen fotoalbums.
Het is nog behoorlijk fris als we op de fiets stappen. We willen vandaag een flink stuk fietsen van de Via Verde de la Siërra. Dit fietspad loopt van Puerto Serrano naar Olvera. Ook deze Via Verde loopt over een oude spoorlijn. Bizar is dat de lijn nadat hij is aangelegd nooit in gebruik is genomen.
Het begin van ons tochtje is eventjes pittig met een helling van 10%. Gelukkig is dat snel gedaan en de rest van het pad gaat heel geleidelijk omhoog. Het gemiddelde van de stijging over de hele lengte van het fietspad is 1 % (370 meter over 37 km).
We fietsen door een prachtig heuvellandschap. Aan het begin is er nog wat landbouw maar dat maakt al gauw plaats voor een ruig gebied waar geen landbouw mogelijk is. Wat we na 27 kilometer wel tegenkomen is een kolonie gieren. Rond een hoge rots zien we een groot aantal vale gieren dat rondvliegt op zoek naar een (dode) prooi. Het is een prachtig gezicht. Volgens het langs het fietspad gelegen Infocentrum voor de Vale Gier gaat het hier om een kolonie van wel zo’n 200 exemplaren.
Als we er zo’n 27 kilometer op hebben zitten, keren we terug. De tunnel waar we dan door heen moeten fietsen, wordt geblokkeerd door stukken steen die over het fietspad zijn gevallen. Er om heen fietsen, zien we niet zitten omdat er ook nog een kleine aardverschuiving met mest en aarde heeft plaatsgevonden. Ook die kruist het fietspad.
Langs de via Verde liggen een aantal stationnetjes die nu als Infocentrum en restaurant in gebruik zijn. Bij het stationnetje van Coripe eten we aan een picknicktafel ons brood op. Het hele traject kent een groot aantal tunnels. De grote tunnels zijn verlicht maar je doet er verstandig aan om een lamp mee te nemen. De langste tunnel was 990 meter (maar wel verlicht).
Het temperatuurverschil was onderweg best groot. Als we (door de hoge heuvels) niet in de zon fietsten of in de tunnels, was het erg fris terwijl we het in de zon weer snel warm vonden. Houd hier rekening mee als je deze Via Verde wilt fietsen in december. Eenmaal terug bij de camper was het nog heerlijk om lekker buiten te zitten tot de zon onderging.
Sevilla
26 december 2022 ☀️ 23° C.
Van Puerto Serrano naar Sevilla is het maar 75 kilometer. We zijn al vaker in deze stad geweest en we willen in ieder geval nog een keer er naar toe om bovenop de Metropol Parasol te lopen. De vorige keer hebben we dat gemist.
Plaza de España
We zetten onze camper weer op de camperplaats Area Autocaravanes Sevilla vlakbij de haven. Sevilla is een stad waar je goed kunt fietsen. Er zijn veel fietsroutes door de stad dus halen we de fietsen er af en gaan de stad in.
Op de website even klikken op de foto’s
De camperplaats is niet ver van het Plaza de España. We lopen er een half uurtje rond. Het blijft één van de mooiste pleinen van Spanje en er is altijd wel wat te zien. Het blijkt vandaag erg druk. Veel Spanjaarden zijn vrij.
De Giralda
Middenin het centrum bij de kathedraal maken we een wandeling en doen we een labcache. Het is er superdruk. Je kunt er werkelijk over de hoofden lopen en de mensen staan in de rij voor een plekje op het terras.
Op de website even klikken op de foto’s
In de omgeving van de Metropol Parasol is het gelukkig wat rustiger. Bij een restaurantje achter de Setas de Sevilla (bijnaam Metropol Parasol betekent “paddestoelen“) eten we heerlijke tapas. Hierna zoeken we de ingang van de Parasol op. Het blijkt dat we € 15,00 p.p. moeten betalen om bovenop een kijkje te mogen nemen. De overal gebruikelijke korting voor Senioren geldt alleen voor Spaanse ingezetenen. Eenmaal met de lift naar boven genieten we wel van het uitzicht en we krijgen bovendien een goed inzicht op de constructie van de Setas.
Metropol Parasol Sevilla
Tot slot fietsen we terug richting camper en brengen ook nog een kort bezoek aan het minder bekende Plaza de America dat aan het grote park ligt waar ook het Plaza España aan grenst. Het mooie park Maria Louisa is ook zeker een bezoek waard.
Plaza de America
Baños de Encina – Ubeda
27 december 2022 ☀️ 22° C.
We gaan zo langzamerhand weer op de terugweg richting huis. We brengen eerst nog een bezoek aan Monserrat bij Valencia. Hier zitten Casper en Malou met onze kleinzoon Sam in een huisje.
Halverwege de route naar Valencia maken we eerst een stop bij Baños de Encina. Hier staat één van de grootste kastelen van Europa en het dorp behoort tot de honderd mooiste dorpen van Spanje.
Castillio de Baños de Encina
Als we bij het kasteel aankomen, is het siësta tijd en moeten we nog een poosje wachten tot we naar binnen mogen. Maar met de drone lukt het toch om binnen de hoge muren een kijkje te nemen. Voor het filmpje kijk hier.
Camperplaats Ubeda
Onze overnachtingsplek is naast de kazerne van de Guardia Civil in Ubeda. Hier is een mooie gratis camperplaats met voorzieningen om te kunnen lozen en water te tappen. Hoewel er officieel maar plek is voor 10 campers, staan er aan het eind van de avond 27. Wel wat vol maar het wordt gedoogd door de lokale politie.
Het plaatsje Ubeda heeft een oud centrum maar we vinden het niet zo interessant. We drinken een biertje en eten wat tapas op één van de twee grote pleinen en gaan dan terug naar de camperplaats. Vlak daarnaast is een groot bedrijf waar de zojuist geoogste olijven worden verwerkt. Grote tractoren met enorme bakken met olijven rijden af en aan. We zitten hier in het midden van “olijvenland”. Op de weg hier naar toe is het een en al onafzienbare olijfboomgaarden. Gelukkig stoppen de tractoren rond 20:00 uur met de aanvoer. Dat scheelt een hoop herrie.
Monserrat
28 – 29 december 2022 🌤️ 20° C.
De aanvoer van vers geoogste olijven komt al weer vroeg op gang. Hierdoor zijn wij ook al vroeg wakker. Nadat we hebben ontbeten en de verzorging van de camper hebben gedaan, gaan we al snel de weg op.
Afkomstig van wegenwiki.nl
We leggen vandaag een flinke afstand af. We hebben er voor gekozen om niet de grote snelweg te nemen maar de N-322 van Ubeda naar Albacete. Dit is weliswaar niet zo’n grote weg (merendeels tweebaans) maar de route is geweldig. We genieten van schitterende uitzichten op de bergen en het glooiende heuvellandschap. De weg is ook erg rustig en van een veel betere kwaliteit dan de grote Autovia naar Valencia. De weg passeert maar enkele dorpjes waar je snelheid moet minderen en we rijden eigenlijk met een constante snelheid van 90 km per uur waardoor we goed opschieten.
Omstreeks 14:00 uur zijn we in Monserrat. We laten bij het huis van Casper en Malou de camper voor de deur staan en maken twee nachten gebruik van hun aanbod om de “logeerkamer” te gebruiken.
Het is heerlijk om elkaar weer even te zien en natuurlijk genieten we volop van de kleine Sam die we al bijna twee maanden alleen maar via de telefoon even hebben gesproken. Toch wel een lange tijd om de kleine man te moeten missen, hoor!
Vanaf de jachthaven (onze camperplaats) naar de grens van de Britse kroonkolonie Gibraltar is slechts vijf minuten lopen. De grens oversteken is een lachertje. Even zwaaien met je paspoort en je bent in de UK.
Tien meter na de paspoortcontrole staan er “touroperators” klaar die je een tour aanbieden voor rond de € 43,00 p.p. Ze brengen je dan naar boven bij alle highlights op de rots. Dat scheelt lopen. Wij namen een een retourtje met de bus (5 of 10) naar de Cable Car voor € 3,00 p.p. (retourtje) en kochten toen zelf een kaartje voor de kabelbaan en de Natural Reserve voor € 35,00 p.p. Voor dit geld bezochten we alle highlights op de Rock.
In de kabelbaan hadden we een ontmoeting met een Nederlands stel en hun zoontje. Het jongetje had gedrag ontwikkeld waarbij hij ontzettend schel ging gillen (het deed echt pijn aan mijn oren en dat terwijl ik de hoge tonen steeds minder hoor). Zijn vader reageerde daar o.i. niet erg adequaat op. Het hele voorval deed ons denken aan een conference van Harry Jekkers (over de apen van Gibraltar) die we jullie niet willen onthouden (duurt 13 minuten, dus lees eerst even deze blog 😉).
De cable car brengt je helemaal boven (426 meter). Het uitzicht is daar fenomenaal. Gelijk boven kom je de beroemde apen tegen. Er is een grote makakenkolonie op de rots. Deze kolonie wordt goed verzorgd en gevoerd door medewerkers van Nature Reserve. De kroonkolonie is al vele jaren een twistpunt tussen Spanje en Engeland. Churchill heeft ooit gezegd: “Zolang er apen op de rots zijn, blijft Gibraltar van ons!” Toen de oorspronkelijke kolonie apen dreigde uit te sterven, werd er snel een kleine kolonie van elders geïmporteerd.
Op de website even klikken op de foto’s
Behalve de apen zijn er meer highlights op de rots. Heel mooi vonden wij de St. Michaels Cave, een grote druipsteengrot die zijn naam te danken heeft aan de aartsengel Michael die lijkt te zijn afgebeeld in de stalactieten. De feeërieke verlichting helpt daar wel een beetje bij.
Je kunt er een aantal batterijen bezoeken (de grootste werd gerestaureerd en was afgesloten) en we liepen over de Suspension Bridge (hangbrug). Lopend van het ene hoogtepunt naar het andere heb je voortdurend prachtige uitzichten over zee. Het was helder genoeg om Marokko (14 km verderop) te kunnen zien en het drukke scheepvaartverkeer.
Na de Siege tunnels en de Moorse burcht hadden we nog een prachtig uitzicht over het vliegveld van Gibraltar. Heel bijzonder en ook wel een beetje spannend is de korte landingsbaan (1800 meter) die dwars over de enige toegangsweg naar Gibraltar loopt. Wanneer er een vliegtuig landt of opstijgt wordt het verkeer op deze weg tot stoppen gedwongen door middel van slagbomen. Ter info: de landingsbanen bij Schiphol zijn 3800 en 3500 meter.
Als je de rots na de Moorse Burcht afloopt, kom je bij trappen die je naar naar beneden brengen (Agnes telde 350 treden 🤪) tot in het gezellige centrum van Gibraltar. Eenmaal terug bij de camper, bleek er een Engels stel naast ons te staan waarvan de man verkeersleider was geweest op het vliegveld bij Gibraltar. We hoorden van hem onder andere dat de spanningen tussen Engeland en Spanje over Gibraltar nog niet zo lang geleden zo hoog waren opgelopen dat de grens vijf jaar dicht is geweest.
Het plan was om vandaag twee stadjes te bezoeken en dan door te rijden naar onze overnachtingsplek bij de Via Verde de Siërra bij El Coronil.
Het liep echter anders. In Ronda ontmoetten wij onze reisvrienden (ook fanatieke geocachers) Cora en Hindek. Zij reizen samen door heel Europa en soms ver daarbuiten. Drie jaar geleden hebben we kennisgemaakt toen zij op reis gingen naar Mongolië.
Op de website even klikken op de foto’s
Cora en Hindek stonden gisteren op een camperplaats bij Ronda en we hebben toen afgesproken samen te lunchen. Dat was heel gezellig en liep uit. We hebben toen maar besloten om bij Ronda een wat uitgebreidere wandeling te maken.
Na een klauterpartij en wandeling over de trappen omhoog bij het overbekende viaduct, zijn we toen een nachtje bij Cora en Hindek op de camperplaats (Le Sur) bij Ronda blijven staan.
Setenil en El Coronil
24 december 2022 ☀️ 23° C.
Vanmorgen brengen we het gisteren uitgestelde bezoek aan Setenil. Na het zeer toeristische Ronda is ook Setenil zeer geliefd bij de toeristen. Het is dan ook genomineerd als één van de mooiste dorpen van Spanje en de provincie Andalusië.
Op de website even klikken op de foto’s
Wellicht leuk om hier even op te merken dat de periode waarin we nu reizen een vrij rustige periode is. We hebben het deze reis al eerder gemerkt. Op anders hele drukke toeristische plekken is het nu overal erg rustig en de temperatuur is behaaglijk maar niet te warm.
Als we Setenil binnenkomen, is het nog rustig. Als we weggaan, zitten de terrasjes al weer aardig vol in dit mooie dorp. Het is vooral bekend vanwege de opvallende rotswoningen. Er zijn veel woningen waarvan het plafond gevormd wordt door de overhangende rotsen.
Na Setenil is het nog een uurtje rijden naar El Coronil. We rijden opnieuw door een prachtig landschap naar onze overnachtingsplek. Het is een prima plek met een mooi uitzicht over het dal vlakbij een restaurantje. Twintig meter verderop start de Via Verde die we morgen gaan fietsen. Vanmiddag doen we niks meer en zitten we lekker in het zonnetje voor de camper.
Vandaag gaan we op de fiets naar Málaga. De camperplaats heeft een achteruitgang aan het strand en we zitten al snel op het fietspad naar Málaga. Op een paar kleine onderbrekingen na, kun je de 11 kilometer prima fietsen.
La Farola de Málaga
We komen uit bij de bekende vuurtoren naast de haven. Als we de fietsen bij de Palmeral de las Sorpresas (wandelpromenade) neerzetten, is het nog rustig. Toch is het al druk op de Palmeral met allerlei muzikanten die hun liedjes of muziek ten gehore brengen. Er zitten echt goede muzikanten tussen die we ook op Spotify vinden.
Na een kopje koffie op de Palmeral pakken we de bus naar het Castillo de Gibralfaro. Dit kasteel torent hoog boven de stad uit. We zijn blij dat we met bus 35 pal voor de ingang uitstappen. Dat scheelt een flinke klim!
Op de website even klikken op de foto’s
Het is een groot kasteel met grote kantelen waar je tussendoor over de muren kunt lopen. Overal heb je mooie uitzichten over de stad en de zee. De naam Gibralfaro betekent “Berg van de vuurtoren”. Vroeger – in de tijd van de Romeinen – was er een vuurtoren op de berg. Later is het getransformeerd in een fort. Het fort had als doel het lager gelegen Alcazaba te beschermen.
Vanaf de ingang/uitgang lopen we over de trappen naar beneden en komen uit bij het Alcazaba.
Het Alcazaba is een oud fort met Moorse en Romeinse invloeden. Het fort / paleis werd goed beschermd door het hoger gelegen kasteel. Je ziet Moorse en Romeinse invloeden in het gebouw omdat de Moren restanten hebben gebruikt van het oude Romeinse theater dat naast het Alcazaba ligt.
Op de website even klikken op de foto’s
Voor we terugfietsen, laten we bij de vuurtoren de drone nog even vliegen wat mooie beelden oplevert bij de haven.
Drone
Terug op de camperplaats drinken we nog een borrel met John, onze Nederlandse achterbuurman die het grootse plan heeft om vanaf Alaska naar Patagonië te fietsen. Hij reist en werkt (als ICT’er) tegelijk.
Málaga (dag 2)
19 december 2022 🌤️ 20° C.
Vandaag bezoeken we Málaga met de bus. We vertrekken later en komen pas ‘s avonds in het donker terug. Met de bus reizen, lijkt ons dan prettiger.
Als eerste bezoeken we de versmarkt Mercado Central de Atarazanas. In Málaga is de markthal echt bedoeld voor de bewoners zelf. Groenten, vlees en vis vormen het grootste deel van het aanbod in deze mooie hal. Alles wordt er iedere dag vers aangevoerd.
Ook doen we vandaag twee Labcaches in de oude binnenstad. Ze hebben Picasso als thema. We wandelen langs verschillende plekken in de geboorteplaats van Picasso die een rol hebben gespeeld in het leven van deze grote kunstenaar.
Onderweg ontdekken we per toeval de Sociedad Fotográfica de Málaga. Het museum is gratis toegankelijk. Er is een bijzondere schilderijententoonstelling en een erg mooie fototentoonstelling. Na afloop krijgen we zomaar gratis de catalogus mee waarin alle foto’s van de expositie staan.
Nadat we een verlate lunch hebben gedaan naast Picasso (hij had zelf geen trek) op een bankje bij het Plaza de Merced, bezoeken we het Picassomuseum. Het museum is niet zo groot maar wel de moeite waard om te bezoeken.
Er zijn twee exposities met werk van Picasso. Wij vonden vooral expositie nr. 2 interessant. Er zijn schilderijen en beeldhouwwerken van hem te zien.
Op de website even klikken op de foto’s
Het laatste museum van vandaag is een dependance van het Centre Georges de Pompidou dat vlakbij de haven ligt. De permanente expositie is klein maar wel de moeite waard.
Centre Georges de Pompidou
Na het laatste museum slenteren we nog wat door de stad, doen een terrasje bij de haven en eten we wat tapas. We overbruggen de tijd tot 19:00 uur omdat we de kerstversiering willen zien. Die schijnt erg mooi te zijn in Málaga.
Op de website even klikken op de foto’s
Even over 19:00 uur lopen we de Calle Larios op. Tenminste… dat proberen we! Het blijkt dat de hele straat werkelijk bomvol staat met mensen die zich hier hebben verzameld voor de lichtshow.
Het is prachtig om mee te maken. Iedereen zingt de kerstliederen uit volle borst mee. Vooral de Spaanse kerstliedjes zijn de grootste meezingers. Ongelofelijk dit schouwspel. Zoiets hebben we nog niet eerder meegemaakt. Na afloop brengt een overvolle bus ons terug naar de camper. Geïnteresseerd in het lichtspektakel? Klik dan hier. We hebben een paar filmpjes op ons YouTube kanaal geplaatst. Je vindt hier ook de andere filmpjes van onze reis (zelfde filmpjes als op Instagram).
Rincón de la Victoria en Málaga (dag 3)
20 december 2022 🌤️ 17° C.
We doen het vandaag rustig aan en maken een fietstochtje langs het strand tot bijna aan Torre de Benagalbón. Voor Torre stopt het fietspad langs de kust en moeten we langs de autoweg fietsen. Daar hebben we geen zin in en dus keren we om en rijden terug.
Het is erg leuk fietsen langs het strand. Onderweg rijden we door een aantal tunnels. Het blijkt dat het fietspad over een oude spoorweg loopt. Een paar oude stationsgebouwen zijn in gebruik als restaurant en als Officia de Turismo.
Op de website even klikken op de foto’s
We doen onderweg wat caches en een labcache laat ons wat leuke plekjes langs de spoorweg zien.
Nadat we ‘s middags nog een uurtje in de zon hebben gezeten, gaan we voor de derde keer naar Málaga. Opnieuw met de bus. We willen nu de hele lichtshow zien. Niet alleen die in de Calle Larios maar ook de kerst-lasershow op de zuidelijke toren van de Málaga Cathedral. DIe lasershow is ook op ons YouTube kanaal te zien.
Op de website even klikken op de foto’s
Voordat we de lichtshows bekijken, gaan we nog naar een laatste museum (was gesloten op maandag).
Voetpad langs de zee naar de camperplaats
Helemaal voldaan met alle kerstshows keren we voor de laatste keer terug naar de camperplaats. Morgen rijden we weer verder.
Gibraltar
21 december 2022 🌤️ 19° C.
Vandaag rijden we naar het punt dat het verst ligt van huis. 2300 kilometer ten zuiden van Delft ligt Gibraltar. Het is altijd al een wens geweest om deze rots te bezoeken. De rots die op de grens ligt tussen twee continenten en de overgang van De Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan markeert.
De Rots van Gibraltar
We staan rustig op, doen alle verzorging zodat we zeker drie dagen vooruit kunnen. We willen op tijd arriveren en nemen de tolweg en rijden langs grote badplaatsen als Fuengirola, Torremolinos en Marbella. Bij de Lidl in Fuengirola (dichtbij de snelweg) doen we de (kerst)boodschappen en om 13:00 uur rijden we de camperplaats op bij de jachthaven van La Línea de la Concepción. De jachthaven ligt tegen de grens van Gibraltar aan.
Voor een bezoek aan Gibraltar moeten we eerst door de paspoortcontrole omdat Gibraltar Brits grondgebied is. Vanmiddag verkennen we de grensovergang al vast. Morgen brengen we echt een bezoek aan de rots die 425 meter boven de zee uitsteekt.
Hee Tjerk, kun je hier geen havenmeester worden?
Prettige Feestdagen
Onze volgende blog komt rond de kerstdagen uit. We wensen al onze volgers fijne kerstdagen toe!
De nacht na de Geode van Pulpi is Agnes ziek geworden. Niet heel erg ziek maar genoeg om je niet helemaal fit te voelen. Hoofd- en buikpijn.
Het wordt daarom een dagje anders dan andere dagen. We rijden ongeveer een half uurtje verder van Pulpi naar Vera en zetten de camper op een grote camperplaats ongeveer zeven kilometer van het strand. De voornaamste reden om hier te gaan staan, is dat we hier vandaan Mojácar met de bus kunnen bezoeken.
Mojácar is door Ferrero-Rocher uitgekozen tot het mooiste kerstdorp van Spanje en daarom wordt het hele dorpje in de kerstversiering gestoken. Dat schijnt nogal sprookjesachtig te zijn en we willen gaan kijken. Vandaag naar Mojácar gaat niet. We blijven bij de camper. Gelukkig schijnt de zon volop. ‘s Middags fietst Jan nog even door Vera en logt een paar caches. Meer zit er vandaag even niet in.
Vera – Garrucha – Puerto Rey – Vera
16 december 2022 🌤️ 18° C.
Agnes is redelijk opgeknapt. Het ontbijt blijft binnen en we maken een fietstocht van Vera naar de kust. Het is een klein half uur fietsen naar Garrucha. Langs de zee ligt een mooi fietspad dat we willen volgen naar Puerto Rey.
In Garrucha is het fietspad bezet door een grote markt. We stappen af en met de fiets aan de hand lopen we de markt over. Deze is niet zo groot en al gauw rijden we langs het strand verder. Het is echt een geweldig groot en lang strand. Zo groot dat we ons niet kunnen voorstellen dat het ‘s zomers helemaal vol zit. We passeren veel eettentjes en cafeetjes die ook nu nog open zijn.
Onderweg naar Puerto Rey doen we de nodige caches en in Puerto Rey ligt ook een labcache. Dankzij de labcache komen we er achter dat er vlakbij een aantal wetlands liggen waar we op een kleedje langs de oevers lunchen en naar de flamingo’s kijken die hier rondlopen. Leuk gebied!
Flamingo’s
Na ons fietstochtje zijn we vroeg terug omdat we vanavond naar Mojácar gaan voor de “lichtjesavond”.
We vertrekken om 18:00 uur met de bus vanuit Vera naar Mojácar. Als we daar aankomen, blijkt dat we ons een beetje hebben verkeken op het eind dat we nog naar boven moeten lopen. We nemen daarom een buurtbus die ons naar boven brengt.
Als we in het dorp komen, is het er nog rustig. We kunnen relaxed rondlopen en de kerstverlichting bekijken. Op zich vonden we het leuk maar na alle ophef over de uitverkiezing van Mojácar hadden wij er meer van verwacht. Toch aardig om Mojácar gezien te hebben. Zonder verlichting is het ook de moeite waard om te bezoeken.
Op de website even klikken op de foto’s
Teruggaan naar Vera was een probleem. De buurtbus kwam niet opdagen waardoor we onze aansluiting met de bus naar Vera misten. Om weer een uur te moeten wachten, zagen we niet zitten en we nemen een taxi terug waardoor we toch nog om 22:30 uur thuis zijn.
Málaga
17 december 2022 ☀️ 20° C.
Vandaag opnieuw een dag met weinig nieuws te melden. We gaan allereerst naar de markt in Vera. Het is een erg gezellige markt die door het hele dorp loopt. Zeker de moeite waard om op zaterdag even een kijkje te nemen. Wij zagen weer een heleboel vruchten die we niet kennen. Kennen jullie de vruchten onder de vissen in de collage of weten jullie de naam van de gele vrucht? Wij niet…
Na de markt verlaten we Vera en gaan over de grote weg in minder dan drie uur naar camperplaats Area Málaga Beach waar we voor drie nachten een plek hebben gereserveerd.
De weg naar Málaga is vrij eentonig en we rijden door een gigantisch (plastic) kassengebied. Hier worden veel van onze groenten verbouwd. Het Westland valt in het niet bij de enorme oppervlakte die de kassen hier innemen.
Als we aankomen, zitten we al gauw in de korte broek in de zon. Heerlijk zonnetje en eindelijk de temperatuur waar we op hoopten. We doen niet veel meer behalve een klein stukje fietsen langs het strand om ergens verderop een terrasje te pakken.
‘s Middags en ‘s avonds worden we nog wel “blij” verrast doordat ook deze camperplaats z’n eigen markante persoonlijkheid heeft. Het is iemand die het fijn vindt om z’n omgeving op te vrolijken met tuba-muziek. Alleen al het feit dat iemand een grote tuba meeneemt in z’n camper mag uitzonderlijk genoemd worden.
Wat somber weer vandaag. We besluiten om een toertochtje te maken richting Puerto de Mazarrón. Hoewel er zo nu en een klein miezertje valt, maken we een wandeling rond de haven van Mazarrón. Wel leuk om hier even rond te kijken. Er liggen hier aan één kant van de haven grote jachten voor anker en aan de andere kant liggen de vissersboten.
Inmiddels is de zon gaan schijnen en we doen wat geocaches in het stadje en drinken een rozebottelthee (Agnes) en een biertje (Jan) bij het lokale Belgische café aan de haven. Ondanks de zondag is het rustig op de gezellige boulevard.
Aan de andere kant van het stadje is het strand Playa de Nares. Hier staan we een poosje te kijken bij surfers die les krijgen. Het valt nog niet mee om overeind te blijven maar sommigen gaat het best al goed af!
Als we hier staan te kijken, horen we getoeter en staan daar opeens onze buren van de camperplaats. Zij hebben het ritje naar Puerto de Mazarrón op de scooter gemaakt.
De rit terug naar de camperplaats duurt niet lang. Een half uurtje later zijn we weer bij de camper.
Parc Regional de Siërra Espuña
12 december 2022 🌤️ 20° C.
Op het idee gebracht door een aflevering van Camper TV van vorig jaar, brengen we een bezoek aan een aantal hoogtepunten van het Parc Regional de Siërra Espuña (vlak boven Totana).
Het eerste hoogtepunt is het klooster Monasterio Santa Eulalia. Het klooster dateert uit de 13e eeuw en rond 1624 zijn de wanden bedekt met allemaal schilderijen. Als we aankomen, blijkt het klooster vanaf 9 december tot eind van deze maand gesloten vanwege personeelsgebrek.
Op loopafstand van het klooster is de Mirador Corazón del Jesús. Hoog boven de laagvlakte van Totana torent een groot Christusbeeld boven de boomtoppen uit. De weg naar boven wordt geflankeerd door beelden van de kruisgang van Jezus. Behalve de mooi vormgegeven beelden, zijn de uitzichten prachtig. Voor een filmpje kijk even op: https://instagram.com/camper_op_pad
Eenmaal in het Parc Regional staan ons nog meer uitzichten te wachten. Via een smalle weg met veel haarspeldbochten rijden we omhoog naar ruim 1500 meter.
Daar parkeren we ons Fiatje en lopen de laatste vierhonderd meter naar de Pozos de las Nieves. Hier treffen we een complete “ijsfabriek”. Grote en diepe putten waarin men sneeuw verzamelde die werd aangestampt tot ijs. De ijsblokken werden ‘s zomers op ezels naar beneden vervoerd en daar verkocht / gebruikt voor de koeling.
Hierboven treffen we zeker de overblijfselen van acht van die grote putten waarvan er 2 nog in redelijke staat zijn en er eentje is te bezichtigen. Je kunt er in afdalen met een stalen trap.
Het zijn niet alleen de Pozos die interssant zijn. Ook de natuur en het uitzicht is wederom prachtig. Wat heeft Spanje toch een hoop moois te bieden!
Als we uitgekeken zijn, dalen we af richting Alhama de Murcia en via Totana rijden we terug naar de camper. Als we aankomen is de zon weg. De temperatuur blijft echter onverminderd hoog. Het blijft vannacht 18° C. Het is erg warm slapen in ons huisje op wielen.
La Azohia 🌤️ 22° C.
13 december 2022 🌤️ 22° C.
Na een warme nacht, zijn we vroeg op. Gelijk maar voor de meute uit onder de douche. Omdat er warm weer wordt voorspeld, gaan we vandaag richting La Azohia. Daar is een mooie baai met gezellige strandtentjes.
We wandelen echter eerst naar een oude toren die boven op een kaap staat aan het eind van de baai. We zetten ons autootje boven in het dorp neer en lopen de laatste kilometer naar de Torre de Santa Helena.
De uitzichten rond de Torre zijn magnifiek. Er is een mooi terras gemaakt dat als uitzichtpunt dient. Het waait vandaag niet zo hard en ik kan de drone omhoog brengen. De laatste tijd viel dat niet mee omdat het erg hard bleef waaien. Het lukt om wat mooie beelden te maken.
Doordat we ook hier weer op zoek gaan naar geocaches, komen we op een oud wandelpad dat ons hoog boven de baai brengt. We genieten ook hier weer van het uitzicht. Nadat we twee caches hebben gelogd, gaan we terug naar de auto. We rijden tot halverwege de baai waar we aan zee onze boterham op eten.
Hierna rijden we door naar Isla Plana. Van onze buurvrouw op de camperplaats hadden we de tip gekregen om een kijkje te nemen bij het oude Romeinse badhuis. Dat was een goede tip. Het badhuis zelf bleek afgesloten maar de omgeving was erg leuk. We hebben we er even heerlijk genoten van de golven. Door de inmiddels flink toegenomen wind spatten de golven hoog op de rotsen kapot. Mooi schouwspel. Vlakbij hebben we op het terras van de Cantina Neighborhood Association met uitzicht op de baai wat gedronken.
De wind maakte het intussen onmogelijk op het strand zelf te verblijven zonder gezandstraald te worden. We besluiten om naar de camper te gaan. Hier blijkt de harde wind ons dakluik van het toilet te hebben opengerukt. Gelukkig niets afgebroken maar we kunnen het luik niet echt meer openzetten omdat er een palletje is weggeschoten. Gelukkig weet Agnes het de volgende dag te repareren.
Geoda Pulpi
14 december 2022 🌤️ 20° C.
Vandaag vertrekken we weer van Los Olivos. Nadat we de verzorging van de camper en onszelf 😉 hebben gedaan, hebben afgerekend en het Fiatje achterlaten, vertrekken we weer met onze camper. Natuurlijk niet nadat we van al onze buurtjes afscheid hebben genomen.
Via de RM-332 (echt een hele mooie weg) rijden we richting Aquilas. We maken onderweg een koffiestop zodat we daar gelijk een filmpje kunnen maken met de drone. (Zie Instagram). Bij Aquilas nemen we de afslag naar het plaatsje Pulpi waar we de camper parkeren op een camperplaats vlakbij de wereldberoemde Geoda de Pulpi.
De toegang tot de Geode is gelegen op het oude terrein van de Mina Rica dat vanaf onze camperplaats vrij eenvoudig met de fiets bereikbaar is (2 kilometer fietsen).
De Geoda is een kalkkristal van 8x2x2 meter dat in 1999 diep in een mijn onder de grond is ontdekt en sinds 2019 is te bezoeken. Het is het op één na grootste kristal ter wereld (er is er nog eentje in Mexico) en het enige kristal dat zonder speciale kleding (in Mexico is het te warm) is te bezoeken.
Als je de Geode wilt bezoeken, kan dat alleen in een kleine groep met een gids. Je doet er verstandig aan om vroegtijdig kaarten te bestellen via het internet. Wij konden pas na twee weken naar beneden. De gids spreekt alleen Spaans. Wil je uitleg over het verhaal in de mijn? Neem dan een audio- guide voor € 3,00. Je mag onderweg en bij de Geode geen foto’s maken. De gids maakt foto’s en na afloop krijg je deze in de mail voor € 1,00 p.p. Het bezoek zelf kost € 22,00 p.p.
Op de website even klikken op de foto’s
Wij vonden het ondergrondse bezoek aan de Mina Rica (van bijna twee uur lang) zeer de moeite waard. Het is tenslotte een unieke ervaring om in zo’n groot kristal te kruipen en alleen maar kristal om je heen te zien. In het kristal mag de helm af. Wel moet je een haarnetje op, een mondkapje voor en plastic handschoenen aan. Men wil niet dat je met bezwete handen het kristal aanraakt. De temperatuur onder de grond is vrij constant zo’n 18° C.
Prachtig weer vandaag. We maken de fietsen klaar voor een fietstochtje. In de buurt van onze camperplaats loopt de Via Verde van Cartagena naar Totana. De hele Via Verde is 53 kilometer lang. We fietsen vandaag slechts een deel van deze Via.
We rijden eerst naar La Aljorra, het dichtstbijzijnde punt waar we het fietspad op kunnen. Er staat een bord waarop we lezen dat dit stuk is gesloten omdat de VV in te slechte staat verkeert. Toch gaan we het pad op. Het eerste stuk is lastig fietsen. Slecht wegdek en geen mooie route omdat we om een groot industrieterrein worden heengeleid.
Via Verde Cartagena – Totana
Daarna komen we op de oude spoorlijn naar Fuente Alamo. Vanaf hier is de route goed te doen. We rijden door uitgestrekte akkers waar vooral veel ijsbergsla wordt verbouwd. Ondanks dat het vandaag een nationale feestdag is in Spanje (Dia de Inmaculada Conceptión), is men op veel plekken aan het oogsten. Op het land ziet de ijsbergsla er anders uit dan wij gewend zijn). De ijsbergsla wordt gelijk op het veld in plastic zakken verpakt. Daarbij lijkt het alsof de sla wordt dichtgevouwen.
Op de website even klikken op de foto’s
Voordat we bij Fuente Alamo zijn, verlaten we de VV en gaan door de heuvels terug richting de camperplaats. We fietsen nog langs een grote Aljibe (wateropvangput) die echter op slot zit. We hebben gelezen dat er in Spanje veel ongelukken gebeuren met mensen die in (illegale) waterputten vallen.
Aljibe
We hebben ongeveer 36 kilometer gefietst als we weer terug zijn bij onze camper. We sluiten de middag af met een boek in de zon.
Lorca
9 december 2022 🌤️🌦️ 18° C.
Ons Fiatje bewijst ons vandaag weer goede diensten! Als we opstaan, is het goed weer en volgens El Tiempo (de Spaanse weer-app) gaat het pas ‘s middags regenen.
Op de website even klikken op de foto’s
We rijden in ruim drie kwartier naar het middeleeuwse stadje Lorca. De stad geniet veel bekendheid vanwege de grootste wijze waarop het paasfeest wordt gevierd. Tijdens deze Semana Santa worden er grote processies gehouden in Lorca. In Lorca zijn twee partijen die elkaar proberen de loef af te steken. De groep Azul (de blauwen) en de groep Blanca (de witten).
Van de processies wordt een geweldig spektakel gemaakt waarbij heel veel energie wordt gestoken in werkelijk schitterend borduurwerk. Tijdens de processie draagt men prachtig geborduurde mantels en grote capes met afbeeldingen die vaak Bijbelse taferelen voorstellen. Ook paarden maken deel uit van de processie die tussen volgepakte tribunes heen gaat.
Op de website even klikken op de foto’s
We bezoeken Museo Azul de la Semana Santa en kijken onze ogen uit. We zien daar ook een korte film van de processie. Je kunt deze film ook hier bekijken op YouTube. De film van de Paso Blanca vind je hier.
Weefgetouw
Na het museumbezoek eten we wat tapas voor we terug gaan naar de auto. Ook kopen we in de stad een nieuw vloerkleed (en een leuk tafelkleedje voor in de camper) bij het Centro Régional para la Artesania dat spullen verkoopt die door de lokale bevolking zijn gemaakt.
Bloemstuk van keramiek
We rijden naar boven om het kasteel van Lorca te bezoeken. Het is een flinke klim omdat het kasteel hoog boven de stad ligt. We kiezen voor de gratis bezichtiging omdat we voor de betaalde versie nog zeker twee uur moeten wachten. Dan maar geen torens bekijken.
Het uitzicht vanaf het kasteel is mooi. We zien in de verte het slechte weer aan komen. Als we om 15:30 uur bij de auto terug zijn, begint het te regenen en ook de wind neemt flink toe (windkracht 5).
We rijden terug naar Los Albañiles waarbij we vanaf Lorca de RM-332 (ook wel de N-332) nemen. Deze weg voert ons door de heuvels van de Siërra del Contar. Opnieuw een mooie rit ondanks het slechte weer.
‘s Avonds kijken we naar het voetballen. Nederland wordt uitgeschakeld na het nemen van strafschoppen. We gaan laat slapen na de wedstrijd. Het waait behoorlijk hard… we liggen te schudden in ons bed. Pas rond 0:00 neemt de wind af. Morgen wordt een warme dag.
Dagje camperplaats
10 december 2022 ☀️🌤️ 21° C.
Un día social soleado! De zon schijnt volop, het is wat warmer dan anders en… er is gratis eten vandaag! De camperplaats zorgt voor een gratis maaltijd met kip en “patatas”.
Los Olivos
Om 9:00 uur (nog voor het ontbijt) staan we al in het zonnetje de afwas te doen. Gisteravond waaide ons afwas bijna over de camperplaats maar gelukkig hadden onze buren de pannen en potten veilig gesteld achter de camper. De bakker was laat vandaag en de kleinkinderen belden dus we waren pas om 11:00 uur klaar met het ontbijt. Ook de was zit dan al in de wasmachine. Het is 12:45 uur als we de eerste camperaars met hun stoel, tafel, borden en bestek voorbij zien komen.
Om 13:30 uur is het zover! We schuiven onze stoel aan bij een Franse tafel. Het is al gauw gezellig en onder het eten van een stoofschotel met kip, aardappels en knoflook praten we in het Frans over van alles en nog wat. Waar ons Frans ontoereikend is, worden we geholpen door Google Translate. Natuurlijk spreken we wel onze verbazing uit over het feit dat er zo weinig Fransen zijn die Engels spreken. Daar komt ook vandaag niet echt een duidelijk antwoord op.
Na de maaltijd schuiven we ook nog even aan bij Roy en Bea, een Nederlands stel dat ook met een buscamper door Europa rondreist. Agnes had Bea al even kort gesproken en gehoord dat ze in Portugal op de fiets was aangereden door een auto. Gelukkig is alles goed afgelopen. Als we het verhaal horen, zijn we toch maar weer blij met onze fietshelmen die in Spanje verplicht zijn als je buiten de bebouwde kom fietst.
Cartagena in kerstsferen
De rest van de dag doen we niet veel meer. We lezen in ons boek en doen nog een spelletje samen. O ja… er staat natuurlijk ook weer een recept klaar voor de Omnia oven op onze receptenpagina: Verse groenten en zalm met een Marokkaans tintje (vanwege de overwinning op Portugal 😉).
Er staat vandaag een dubbel uitstapje op het programma. Allereerst rijden we naar Torrevieja om bij de zoutmeren te kijken. We horen verschillende berichten hoe het er uit zou moeten zien… De één zegt dat de meren roze kleuren en de ander zegt van niet.
Als we aankomen en een wandeling maken door het natuurpark blijkt dat het water niet roze van kleur is. Bij het infocentrum lezen we dat het meer vooral in juni, juli en augustus roze kleurt. Microalgen met caroteen zorgen voor deze opvallende kleur. Toch zien we op filmpjes van anderen dat het andere meer (er zijn twee grote meren) wel een roze waas heeft.
Als tweede bezoeken we de oude binnenstad van Murcia. Dit keer is het eenvoudig om onze auto 😉 kwijt te raken in de binnenstad. We parkeren ons Fiatje in de parkeergarage van de universiteit vlakbij het centrum.
Kathedraal Murcia
Tegenover de kathedraal van Murcia eten we een pizza in de openlucht. De kathedraal van St. Maria wordt gerestaureerd en de omheining maakt het fotograferen van de gevel moeilijk. Tussen de parkeergarage en de binnenstad treffen we een wijk aan met veel graffiti.
Graffiti Murcia
In de binnenstad is het gezellig druk. Veel Spanjaarden zijn zelf ook aan de wandel op deze zonnige (zon)dag. Als we zoals gewoonlijk de binnenstad verkennen met een labcache, komen we ook langs het Casino van Murcia. Het casino is een grote verrassing. Het oude gebouw is opgeknapt en gerenoveerd. Na de renovatie in 2006 kreeg het van de koning de titel “Real” (koninklijk) en sinds die tijd heet het Real Casino Murcia. Het gebouw heeft verschillende architectonische bouwstijlen. Voor € 5,00 p.p. (senioren € 3,00) kun je het Real bekijken. Het koninklijke wordt wel duidelijk bij het bekijken van de foto’s. Wij vonden het zeer de moeite waard.
Op de website even klikken op de foto’s
In dezelfde straat als het Casino valt nog een vreemde gevel op. Het lijkt wel of er figuren uit een Star Wars film op staan. Het blijkt het Palacio Almodóvar. De “wilden” die hier op de gevel staan horen bij een tegenhanger in de architectuur van de barok die de klassieke schoonheid vertegenwoordigt.
Vanuit Murcia is het een half uurtje naar het camperpark in Los Albañiles. We drinken nog een borrel voor de camper en dan is deze dag ook weer om.
Torre Pacheco
5 december 2022 🌤️ 20° C.
Torre Pacheco bezoeken we om twee redenen. Het blijkt dat onze kleinzonen hun ouders weer onder druk hebben gezet om punten te scoren met geocachen. In Torre Pacheco wordt jaarlijks een geocache event gehouden en er zijn dus veel caches te vinden.
We doen een ultieme poging om hen nog in te halen. Echter om twaalf uur sluit de wedstrijd en helaas moeten we constateren dat ze opnieuw deze tweemaandelijkse strijd hebben gewonnen. Gefeliciteerd Jochem en Tobias!
De andere reden om Torre Pacheco te bezoeken is de grote hoeveelheid mooie graffiti die er is te vinden. Sommige graffiti is van een reusachtig formaat op een muur aangebracht. Wij vinden de beschilderingen erg leuk maar als je daar niet van houdt, hoef je het plaatsje niet echt te bezoeken. Het biedt verder weinig bijzonderheden. Het schijnt dat de bibliotheek wel de moeite waard is om te bekijken vanwege de opvallende architectuur. Echter… toen wij er waren, was de bieb gesloten.
Sorbas, Fort Bravo en zonnepanelen
6 december 2022 🌧️🌤️ 20° C.
De regen op het dakraam bij het wakker worden is al een voorproefje voor het weer bij Los Albañiles waar onze camper staat. Het besluit om Fort Bravo te gaan bezoeken is dan ook snel genomen. Fort Bravo ligt zo’n 160 km rijden naar het zuiden bij Tabernas. De filmstudio’s van vele spaghettiwesterns ligt in een onherbergzame vlakte waar het zelden regent. De weersverwachting voor Tabernas is prima en om 9:00 uur rijden we weg. De snelweg richting Tabernas is niet druk en het uitzicht is ook niet om over naar huis te schrijven of je moet van grote vlaktes met plastic groentekassen houden.
Sorbas
Eenmaal van de snelweg af bezoeken we het dorpje Sorbas dat boven de afgrond van een opgedroogde rivier is gebouwd. Sorbas kent ook een Barrio de Alfarerio (aardewerk) waar je de keramisten aan het werk kunt zien. Het aardewerk is eenvoudig maar wat wel weer leuk is dat er zo maar op straat opeens een “Horno de Alfareri” staat. In deze grote oven werd 500 jaar geleden al aardewerk gebakken.
Vlakbij Sorbas stuiten we nog op een bijzonder bouwwerk. Het blijkt een “ aljibe“ te zijn. Het is een grote diepe put waar op natuurlijke wijze (ondergronds door het karstgesteente) het regenwater in werd verzameld. Men bouwde er een dak overheen om te voorkomen dat de wilde dieren het water dronken.
Fort Bravo
De filmstudio’s van Fort Bravo zijn leuk om te bezoeken. Je kunt er door de straatjes wandelen die al in vele westerns een rol hebben gespeeld. Het plaatsje en de desolate omgeving zijn vooral gebruikt in de zgn spaghettiwesterns. De bekendste van die westerns is wel “Once upon a time in the West” waarvan vooral de filmmuziek van Sergio Leone bekend is geworden.
Op de website even klikken op de foto’s
‘s Middags is er ook een show waar acteurs een scène naspelen met natuurlijk een duel waarbij de slechterik het onderspit delft. Wat niet echt in het script stond, was dat er tijdens de voorstelling een paard op hol sloeg. Wel even spannend maar het liep gelukkig goed af.
Op de website even klikken op de foto’s
Na de show namen we een mooie (en wel een beetje spannende) route door de bergen terug. Onderweg passeerden we gigantische vlaktes met zonnepanelen. Het lijkt wel alsof er hier zonnepanelen worden verbouwd.
Vlakbij het plaatsje Lucainena de las Torres passeren we onverwachts de “Hornos de calcinación”. Acht reusachtige “hoogovens” die men in de jaren twintig nog gebruikte bij de winning van ijzererts. De ovens zijn hier gebouwd in het decor van fantastische heuvels. We hebben ook hier (ondanks de smalle weggetjes van de AL-3107) weer enorm genoten van het uitzicht!
Dagje klusjes en lui zijn…
7 december 2022 🌤️ 19° C.
Vandaag doen we niet veel. Het is een relaxed dagje. We hangen rond de camper en doen wat huishoudelijke klusjes.
Camperplaats Los Olivos
De was wordt weer gedaan, we lezen in ons boek, doen een grote afwas en genieten vooral voor de camper van het zonnetje.
Jan laat de drone even boven de camperplaats vliegen om wat foto’s te maken voor bij deze blog. Verder valt er vandaag niet zoveel te melden. Volgende keer weer meer!
Gisteravond heeft het verhuurbedrijf ons tijdelijk vervoer bij de camper gebracht. Het is een rode Fiat 500 geworden. Klein maar fijn en voor ons groot genoeg; een leuk “snoepie”!
Ons eerste ritje vandaag gaat naar een plaatsje vlakbij Mazarrón: Bolnuevo. Dit kleine plaatsje is bekend geworden door de vreemde kleisculpturen langs het strand. Door erosie zijn er bizarre vormen ontstaan naast de strandweg. Vandaar ook de bijnaam: Ciudad Encantada de Bolnuevo.
Op de website even klikken op de foto’s
Nadat we een kopje koffie hebben gedronken in het restaurant naast deze sculpturen (met heerlijke chocoladetaart), rijden we verder naar Mazarrón. We willen naar de Minas de Mazarrón. De Romeinen kenden daar al mijnexploitatie in de bergen omdat het grondgebied rijk was aan verschillende mineralen waaronder zink, ijzer, lood en zilver.
In de 15de eeuw werd er ook aluin ontdekt. Aluin werd onder andere gebruikt om kledingstukken te kleuren. In de 19de eeuw kwam daar de exploitatie van ijzer en zilver bij. Dalende metaalprijzen leidden in de late jaren 60 tot stopzetting van de mijnexploitatie.
Op de website even klikken op de foto’s
Door te kijken naar een aflevering van Camper TV van vorig jaar, kregen we de tip dat we het bekijken van de Minas de Mazarrón prima kunnen combineren met het zoeken naar een vijftal geocaches (plus een bonus). Als je de geocaches op volgorde zoekt, krijg je bovendien een mooie route om het hele terrein te verkennen.
Het verlaten mijnlandschap is werkelijk fantastisch! De kleuren van de grond en de aarde geven het terrein welhaast een futuristisch karakter. Dat gevoel wordt ook nog eens versterkt doordat we vrijwel alleen rondlopen op het grote terrein. Mocht je hier ook gaan kijken, trek er dan gerust twee á drie uur voor uit om hier rond te wandelen. Wij vonden het er prachtig!
Op de website even klikken op de foto’s
Alle gebouwen en woningen zijn te bekijken. Het hele terrein is nu vrij toegankelijk. Pas wel op als je rondloopt.. Je wilt niet in een mijnschacht of ergens anders in vallen. Er is niets afgezet. Laat kleine kinderen dus niet zomaar los lopen. Als fotograaf kun je hier je hart ophalen.
De geocache-route was een succes! Leuk om bovendien een geocache te vinden waar het visitekaartje van Camper TV nog in zat. We hebben ons kaartje er maar bij gedaan!
Natuurlijk ook de drone nog even laten vliegen. Er zijn twee filmpjes van vandaag te bekijken op: https://instagram.com/ camper_op_pad. We hebben genoten! Terug bij de camper was de zon vertrokken. ‘s Avonds begon het rond een uur of negen te regenen.
Regendag – Boodschappendag
2 december 2022 🌧️🌧️ 12° C.
Het weerbericht voorspelt de hele dag regen. En inderdaad… als we wakker worden, horen we het al. We doen het rustig aan.
We maken van de regendag een boodschappendag. Onze buurman heeft nog een snoertje nodig om een volgende keer zelf zijn WiFi-versterker in te kunnen stellen. We hebben aangeboden om het snoertje voor hem mee te nemen als we een Chinese Megastore gaan bezoeken.
Helaas… het beoogde snoertje werd daar niet verkocht maar wij kochten er wel wat kerstversiering voor onze camper. Een beetje aangestoken door de Spaanse kerstversiering die we overal zien hangen, kopen een paar slingers, kerststerren en klokjes. Gezellig!
Voor het snoertje gaan we naar de Mediamarkt. Daar hebben ze na goed zoeken uiteindelijk dat wat we zoeken. Wel een beetje prijzig… (De buurman blijkt het later te duur te vinden en wij brengen het snoertje terug).
De laatste stop vandaag is bij een grote Lidl waar we voor een week boodschappen inslaan. We kunnen er weer even tegen!
Als we “thuis” zijn, ruimen we alles op en maken de camper een beetje gezelliger met de kerstversiering. De rest van de dag brengen we binnen door. Jan werkt de foto’s een beetje bij, Agnes bakt een cake, maakt een pan verse soep en we doen een spelletje. We hebben ons weer prima vermaakt ondanks de regen en… morgen schijnt de zon weer!
Batería de Castillitos
3 december 2022 🌤️☀️ 18° C.
Afwassen is een klusje wat we graag uitstellen. Nu kan dat echter niet langer wachten. Na het ontbijt doen we samen de afwas in het zonnetje. De camper wordt uitgeveegd en we luchten de boel.
Als het huishouden is gedaan, maken we een uitstapje naar de Batería de Castillitos. Het is ongeveer een half uurtje rijden vanaf onze camperplaats. Na een mooi ritje door de bergen bereiken we de toegangsweg naar de Batería.
Die weg hadden we met de camper niet kunnen rijden. Hij is verboden voor campers en als we met ons fiatje vijf ondert naar boven rijden, snappen we wel waarom. De gaten in de weg zijn soms zo groot dat we er niet omheen kunnen. Gelukkig hebben we weinig tegenliggers.
Als we boven zijn na ongeveer acht kilometer, is er weinig parkeerruimte omdat de officiële parkeerplaats niet bereikbaar is door een wel erg diepe kuil voor de ingang.
De batterij werd gebouwd tussen 1933 en 1936. Batería de Castillitos was uitgerust met twee grote vijftien inch kanonnen die krachtig genoeg waren om een projectiel van bijna een ton op 35 kilometer af te vuren. Uiteindelijk is er maar enkele malen mee geschoten.
Op de website even klikken op de foto’s
De hele batterij is gebouwd op een hoge kaap en je hebt er schitterend uitzicht over zee en naar alle kanten. Voor de Spanjaarden is het een populair uitstapje en behalve veel jongelui kwamen we ook een stelletje tegen dat er trouwfoto’s maakte.
Op de website even klikken op de foto’s
Na afloop hebben nog even wat gedronken op het strand bij La Azohia. Heerlijk dat we weer van het zonnetje kunnen genieten.
Later deze avond komt er ook nog weer een recept voor de Omniaoven online bij onze receptenpagina. Dat geldt ook voor een filmpje van de Batería op instagram.com/camper_op_pad
‘s Ochtends als we wakker worden en het raam bij ons bed opendoen, kijken we uit over een leeg strand. Het geluid van de golven is het enige geluid dat we horen. Er is nauwelijks wind. Een uurtje later zitten we al in het zonnetje te ontbijten voor de camper.
Het besluit om hier een extra overnachting te doen, is snel genomen. Dankzij het in aanbouw zijnde gebouw naast de camper, zitten we heerlijk uit de wind. Behalve een boek lezen, doen we weinig. Agnes is dapper en neemt een duik in zee. Het zeewater is niet echt koud, beweert ze. Jan voelt niet de behoefte om haar te controleren 😇.
Kilometerpaal 16
‘s Middags halen we nog wel even de fietsen van de camper en fietsen we naar het eind van de “strip”. Behalve de hotels en appartementen aan zee, is er niet zoveel te zien. De “strip” is achttien kilometer lang. Elke kilometer wordt aangegeven met een surfboard als kilometerpaal.
Brugwachtershuisje
Het enige opvallende vinden wij de bijzondere vorm van het brugwachtershuis bij de jachthaven. Net als wij passeren, gaat de brug open. Veel boten maken een tochtje om het eiland Isla Grosa. Vroeger was er een duikersopleiding van de marine. Nu is het beschermd natuurgebied met een aantal vogelkolonies. Om het eiland (een oude vulkaankegel) wordt veel gedoken. Er liggen nog restanten van Romeinse en Fenischische schepen en de onderwaterfauna moet er mooi zijn.
Nadat we een Adventure Labcache hebben gedaan, fietsen we terug naar de camper en lezen en borrelen nog even in het laatste zonnetje. Als de zon weg is, wordt het ook gelijk frisser en we doen nog wat spelletjes in de camper.
We hebben weer een hele bak met spelletjes bij ons. Eigenlijk doen we elke avond wel een paar spelletjes. Televisie kijken doen we nooit en we missen het ook niet.
Cartagena
28 november 2022 ☀️ 18° C.
Vandaag weer hetzelfde opstaan-ritueel. Heerlijk ontbijten in de zon. Ook hebben we even kennisgemaakt met onze buurman uit Oostenrijk. Hij werkt in z’n camper (hij is video- editor van beroep) en reist door Europa.
Rond 11:00 uur verkassen wij naar een hele grote camperplaats 13 kilometer boven Cartagena. Voor het kleine bedrag van € 10,00 per nacht, staan we hier op een riante plek met prima voorzieningen. In de omgeving zijn mooie wandelingen te maken en we zitten weer dicht bij een Via Verde. Bij aankomst blijkt dat er volop plaats is. Elke ochtend komt er een bakkertje langs en de groenteman twee keer per week. De rest van de dag gebruiken we om nu echt alles te wassen. Er zijn prima douchevoorzieningen.
We staan ook voor het eerst op een plek waar veel grote campers staan die hier de hele winter blijven staan. Sommigen staan hier wel zes maanden. Het is ongelofelijk wat de “grote jongens” allemaal bij zich hebben. We zien aanbouwtenten, losse tenten, kleine auto’s, motoren, scooters. Aanhangers, kleine schuurtjes, quads, enz. ‘s Avonds kunnen we al volop genieten van een ware “lichtshow“ op de camperplaats. De echte overwinteraars hier hebben de kerstversiering al volop hangen.
Cartagena
29 november 2022 ☀️ 20° C.
De fietstocht naar Cartagena gaat over onverharde zandwegen. Nu met het droge weer is dat wel te doen. We zien op deze manier ook gelijk hoe de Spaanse boeren hun werk doen. Dat gaat hier toch vaak anders dan bij ons in Nederland.
Omdat hier veel minder regen valt dan bij ons, worden de akkers anders nat gehouden. We zien grote sproei-installaties zoals die ook bij ons op het land staan.
Niet ver daar vandaan zien we opeens ook een tractor met een nogal vreemd apparaat er achter. Het blijkt een “slangen-uitrol-apparaat” te zijn. Er worden op deze manier heel veel slangen met gaatjes er in uitgerold over de akker om de jonge aanplant van water te voorzien.
Eenmaal in Cartagena vinden we al snel de hoofdstraat van de stad. Als je niet naar de etalages kijkt van deze winkelstraat maar omhoog naar de gevels, zie je mooie voorbeelden van Spaanse art- déco uit de vorige eeuw.
Op de website even klikken op de foto’s
Het stadhuis is een mooi voorbeeld daarvan. We mogen binnen in het palacio een foto maken van de centrale trap. Daarna eten we een hapje in de zon op het plein voor het stadhuis.
Hierna lopen we door naar de haven van Cartagena. Vlakbij de haven staat het grote beeld “El Zulo” van de Spaanse architect en kunstenaar Víctor Ochoa. Het beeld is bedoeld als monument voor de slachtoffers van terrorisme.
Nadat we ook nog wat Labcaches hebben gevonden, fietsen we terug naar de camper. We hebben nog net een half uurtje zon als we aankomen. Als de zon weg is, koelt het snel af en brengen we de rest van de avond in de camper door.
Omgeving Los Albañiles
30 november 2022 🌤️ 18° C.
Vroeg wakker worden, betekent voor ons ook al vroeg plannen maken voor de komende dagen. We zijn al een tijdje bezig met wat we de komende weken willen gaan doen. De weerberichten zien er somber uit als we verder naar het Zuiden zouden trekken. Dat terwijl het weer redelijk blijft waar we nu zijn. We besluiten om voor een klein bedrag voor twee weken een autootje te huren om van hieruit de wijde omgeving te verkennen. We worden bij de receptie perfect geholpen en vanaf morgen huren we een Fiat 500 en laten we de camper op de camping staan. Omdat we hier langer staan dan normaal, betalen we ook nog een gereduceerd tarief.
Nadat Jan een buurman op de camping heeft geholpen met het aansluiten van een WIFI-versterker (het werk van Seniorweb gaat hier gewoon door 😀), maken we een mooie fietstocht door de omringende heuvels. Natuurlijk hebben we de route opgeslagen met Wikiloc.
Fietstochtje
Wat ons ook al een paar keer is opgevallen, zijn de bijzondere begraafplaatsen. Het zijn als het ware kleine (ommuurde) dorpjes met heel veel “huisjes”. De “huisjes” zijn in feite kleine kapellen met meerdere graven (familiegraven).
Twee uur later zijn we weer terug bij de camper waar we nog voor een drankje door de buren worden uitgenodigd. Gezellig!
Molino de Santa Barbara
‘s Avonds wordt om 19:00 uur de huurauto gebracht. Klaar voor morgen!
Omstreeks 07:00 uur komt de zon. Vanwaar wij met de camper staan is het een schitterend schouwspel. Dus het statief er bij gepakt om foto’s te maken. Jan krijgt er geen genoeg van… voor meer foto’s: instagram.com/camper_op_pad
Als het “vuurwerk” achter de rug is, pakken we ons boeltje en rijden naar Elche / Elx. Elche staat vooral bekend om de vele palmen en een beeld (La Dama de Elche) dat daar ooit is gevonden in 1897. Het beeld zelf is na omzwervingen via het Louvre in 1941 in het Prado in Madrid beland. In Elche vind je overal replica‘s.
Wij parkeren de camper achter de Universiteit (goed kijken waar je mag parkeren, er wordt veel gecontroleerd) en lopen naar de Huerta del Cura. Het is een palmentuin met wel duizend verschillende soorten palmen. De bekendste palm uit de tuin isgenoemd naar de echtgenote van keizer Frans Joseph van Oostenrijk en Hongarije (beter bekend als Sissi). Het is een palm met één stam waaruit 8 palmen ontspruiten.
Op de website even klikken op de foto’s
In een deel van de Huerta vind je ook veel cactussen. Hier valt ons op dat veel cactussen aan- en uit elkaar groeien. Mooi gezicht.
Op de website even klikken op de foto’s
In de vijver van de Huerta maak ik nog wat leuke foto’s van de mandarijneenden die daar zwemmen.
Vlakbij de Huerta eten we wat en wandelen we door de binnenstad naar de Basílica de Santa Maria en vandaar naar El Palmeral. Hier staan duizenden palmen. Het is één van de grootste palmentuinen ter wereld, ooit aangeplant door de Moorse bezetters.
De drie apostelen: “Pakken we er nu wel of niet eentje?”
We overnachten vannacht op een klein en gezellig camperpark dat gerund wordt door Tessa Wevers. We lassen een relax- en wasdag in en besluiten hier twee nachten te blijven.
San Isidro
25 november 2022 🌤️ 23° C.
Vandaag doen we niet zoveel, hoewel… We doen de was en ruimen weer even op in de camper. We lezen lekker in het zonnetje in ons boek en pas als de was droog is, gaan we er op uit met de fiets.
In het naburige Catral ligt een labcache en onderweg fietsen we door akkers waar voor ons vreemde producten worden verbouwd. Als we later bij camper terugkomen, blijkt het een Sopropo (bittermeloen, balsempeer of paré) te zijn die hier wordt verbouwd. De smaak schijnt erg bitter te zijn. Wordt ook gebruikt in de Surinaamse keuken.
We komen ook langs een aantal grote palmboomkwekerijen. Opvallend is dat de bladeren naar boven toe zijn opgebonden en in zwart landbouwplastic zijn verpakt tot een punt. Vreemd gezicht.
Catral is niet zo interessant. We doen er boodschappen en fietsen de labcache. Het laatste punt van de labcache ligt bij een kerkje met een leuk klein parkje. De bomen in het parkje zijn kleurrijk versierd met haakwerk.
Op de camperplaats drinken we nog wat met de aanwezige gasten. De meesten van hen zijn Nederlanders en een enkele Belg, twee Duitse campers en later arriveert nog een Nederlandse fietser die haar tentje in de tuin opzet. Heerlijk even zo’n lui dagje.
Murcia – La Manga
26 november 2022 🌤️ 20° C.
Het was de bedoeling om vandaag Murcia te bezoeken. Dat liep echter anders dan gepland…
Zonsopgang San Isidro
Na drie pogingen om een parkeerplaats te vinden in Murcia geven we het op. Het is zaterdag en om 11:00 uur zijn alle grote parkeerplaatsen al stampvol. Op één plek lopen heel veel “gorilla’s” (zo noemt P4N deze mannen) te zwaaien dat ze wel een plek voor onze camper hebben. Voor een klein bedrag hollen ze voor ons uit en wijzen ze ons een plek. Het voelt echter niet vertrouwd en we verlaten Murcia.
Na Murcia rijden we door een uitgestrekt landbouwgebied naar La Manga. La Manga is een uitgestrekt lint met veel hotels. Het “lint” loopt om een groot binnenmeer (Mar Menor) en is tegelijkertijd één lang strand aan de Middellandse Zee.
Na even zoeken vinden we een mooie parkeerplaats aan zee. We aarzelen niet lang (het weer is nog steeds prima) en parkeren ons huisje op wielen aan het strand. De stoelen voor de deur in het zand en wij houden het hier dit weekend wel uit!
Als we alle verzorging van de camper hebben gedaan, verlaten we Coll Vert. De receptie van de camping is gesloten in het weekend. Het lukt ons niet om de “oppasser” bij de slagboom duidelijk te maken dat we nog een extra nacht moeten betalen. Hij zwaait ons uit en wij vertrekken.
We rijden eerst naar het plaatsje Monserrat ten westen van Valencia. Zoon en schoondochter verblijven hier binnenkort een paar weken in een huis en we nemen alvast een kijkje hoe ze daar straks wonen. Na Monserrat rijden we door naar de camperplaats bij het dorpje Bellús. Er is daar een mooie (gratis) plek bij een stuwdam. Als we daar aankomen, staat het behoorlijk vol. Aan het eind van de middag zijn er al weer veel (Spaanse) campers vertrokken. Voor hen zit het weekend er op. Wij zitten er heerlijk in het zonnetje te lezen. Wel jammer dat er ook hier (zoals op veel plaatsen in Spanje) weer veel vliegen zijn.
We wandelen van de camperplaats even naar het dorpje Bellús om twee euro bij de burgemeester te brengen (onkosten camperplaats). De burgemeester zelf treffen we niet maar wel zijn zus. Ze was erg enthousiast dat wij de twee euro kwamen brengen 😉. In het dorpje zien we op een bord dat er hier veel wandel- en fietsroutes zijn. Morgen wandelen dus!
‘s Avonds nog een (voor ons) nieuwe app gedownload waar we van veel andere camperaars positieve verhalen over horen: Wikiloc. De app geeft veel wandel- en fietsroutes op de plaats waar je bent. De app kost € 9,90 per jaar dus dat durven we wel aan.
Bij onze camperplaats starten verschillende routes. We kiezen voor morgen een wandelroute langs de rivier de Albaida.
Bellús – Alcoy / Alcoi
21 november 2022 🌤️ 19° C.
De wandelroute loopt van onze camperplaats vanaf de stuwdam langs de oevers van de Albaida. We boffen weer! Het is een prachtige wandeling. We passeren onderweg het dorpje Bellús en lopen de kloof in waar de rivier doorheen loopt.
In de kloof zien we dat de steile wanden gebruikt worden door klimmers. Op verschillende wanden zijn klimroutes uitgezet. Het blijkt dat deze wanden prima zijn voor startende klimmers.
In de kloof zijn ook een paar bekende grotten. Als we naar de grotten uit de Neanderthaler tijd) toelopen, blijkt dat de toegang is afgesloten. We vermoeden vanwege de veiligheid.
Na de laatste grot, blijkt de wandelroute voor ons iets te pittig te worden. Het pad wordt opeens erg smal en gaat zo steil omhoog dat wij omkeren en via een iets andere route naar de camper teruglopen.
Grappige graffiti op bouwvallen onderweg
Langs de route staan verschillende stenen putten. Deze putten staan in verbinding met een daaronder gelegen waterkanaal dat destijds is aangelegd door de Moren. Via de stenen putten klommen kinderen naar beneden om het afwateringskanaal schoon te maken.
Het leuke van de app Wikiloc is dat tijdens het wandelen je eigen looproute wordt opgenomen. Je kunt onderweg zelfs foto’s maken en die in de route opslaan. Je kunt de route vervolgens delen (met o.a. een QR – code) met anderen. Als je het dus leuk vindt om te zien welke route wij hebben gewandeld, scan dan deze QR – code in.
Van Bellús naar Alcoy / Alcoi is het een klein uurtje rijden. We zetten onze camper bij een begin- en infopunt van een Via Verde neer. We hebben het plan om deze morgen te gaan fietsen. Het schijnt een schitterende tocht te zijn.
Bij de (gratis) camperplaats kunnen veel (volgens CC wel 30) campers staan (niet op zondag – marktdag) maar als wij aankomen, zijn we de enige. Lekker rustig dachten we…‘s Avonds werd het weer echter behoorlijk stormachtig met veel regen. En net toen wij wilden gaan slapen, kwam er een personenauto op twee meter afstand van onze camper staan. Het jonge stel was van 11:00 – 02:30 uur in de auto aan het “sporten”. Schijnbaar waren ze zich er niet van bewust dat er mensen in de camper naast hen verbleven. Één voordeel: toen de rust was weergekeerd, hadden we allebei ons boek uit. Daarna hebben nog prima geslapen tot 08:30 uur.
Alcoy / Alcoi
22 november 2022 🌤️ 14° C.
Het weer is omgeslagen. Volgens de weerberichten hebben we te maken met de nasleep van de storm Denise. Het waait vrij hard (windkracht 4 á 5) en het is koud (12° C.) voor Spaanse begrippen.
De wandelaars en fietsers die in grote getale hier voorbij komen, dragen mutsen, handschoenen en dikke winterjassen. Ook wij kleden ons warm aan als we op de fiets stappen. Wij vinden het erg opvallend dat er zoveel Spanjaarden wandelen op doordeweekse dagen. In Nederland zijn dat er veel minder.
Langs de Via Verde liggen enorm veel caches maar we vinden het te koud om de hele tijd af te stappen en de caches te loggen. We pikken genoeg caches op om de score te evenaren van onze kleinzoons/zoon in Oldemarkt. Er woedt al maanden een heftige “strijd” wie de meeste punten scoort 😀😉.
De Via Verde d’Alcoy / Alcoi (de juiste schrijfwijze hangt af van het feit of je in het Catalaans of Spaans schrijft) loopt richting Ibi licht glooiend omhoog over groen asfalt. Vergeleken met andere VV zijn er veel tunnels op de eerste tien kilometer van het traject. Twee tunnels zijn ruim een kilometer lang. Wat wel weer super is dat je de verlichting in de tunnels zelf kunt aanzetten met drukknoppen onderweg.
Na tien kilometer (na de laatste lange tunnel) verdwijnt het groene asfalt en wordt het verruild voor gravelachtige steenslag. Nog steeds prima te fietsen! Als echter deze steenslag verandert in groffe keien, keren we om en rijden terug (bijna zonder te trappen) naar de camper.
Bij de camper maakt Agnes even een kop warme chocolademelk. Past goed bij de huidige temperatuur! Na deze pauze fietsen we door naar de oude binnenstad. Dat valt niet overal mee. Het stratenplan van Alcoy kent veel steile hellingen en éénrichting verkeer. Je merkt wel dat de Spaanse automobilisten goed rekening houden met fietsers (verplicht 1,5 meter afstand of anders € 400,00 boete).
We doen een labcache in de oude binnenstad. Er zijn veel “modernistische” (Jugendstil) huizen in Alcoi. De labcache laat ons enkele van deze huizen zien. Jammer genoeg mogen we maar in één van de panden een kijkje nemen. Omstreeks 15:00 uur zijn we weer “thuis”.
Alcoy – Cap de San Antoni
23 november 2022 🌤️ 23° C.
Vanochtend redelijk op tijd opgestaan en via de CV-70 naar de kust gereden. Een mooie weg door de bergen met prachtige uitzichtpunten.
Zonder het van te voren in te plannen kwamen we uit bij het mooie stadje El Castell de Guadelest. Het mooi gelegen plaatsje biedt de vele toeristen een mooi uitzicht over de wijde omgeving en het lager gelegen stuwmeer. Wie toegang tot het Moorse kasteel wil hebben, moet hiervoor toegang betalen en via Casa Orduña naar binnen. Wij hebben genoegen genomen met het uitzicht bij het dorpsplein.
Op de website even klikken op de foto’s
We hebben ook de vier aanwezige geocaches in het dorp gedaan en zijn toen verder gereden naar Xàbia waar we eerst de camperverzorging hebben gedaan.
Op de website even klikken op de foto’s
Toen zijn we doorgereden naar Cap de San Antoni. Hoog op de kaap is een camperplaats met aan twee kanten een schitterend uitzicht over zee en de baai bij Xàbia. Het was even zoeken om de juiste weg omhoog te vinden maar de moeite werd beloond. We staan vannacht op één van de mooiste plekjes tot nu toe. In eerste instantie zijn we enige camper die hier staat. Later op de avond staan we met z’n vieren bij de vuurtoren op de bijna 200 meter hoge kaap.
Het uitzicht boven bij de camping van Albarracín was mooi. Het nadeel was wel dat de zeer harde wind die ‘s nachts op stak, ons noodzaakte om te verkassen. Om 01:30 uur besloten we een lager gelegen plek op de camping te zoeken. De camper stond zo te schudden dat van slapen geen sprake meer was. Nadat we de camper hadden verplaatst, hebben we nog een prima nachtje gemaakt tot ongeveer 9:00 uur. We hoorden later van andere campinggasten dat we niet de enigen waren die wakker waren geweest.
Toen we ‘s ochtends bij Albarracín geen parkeerplaats voor ons campertje konden vinden, hebben we besloten om maar gelijk door te rijden naar de camping Coll Vert bij Valencia.
Camping Coll Vert was voor ons niet onbekend. Vorig jaar stonden we hier ook twee nachten. De camping is een prima uitvalsbasis voor Valencia. Vlakbij de camping loopt een fietspad langs de zee tot aan het park waar de overbekende musea staan. We zitten hier ook voor het eerst in onze korte broek te borrelen in het zonnetje. En we maken gelijk gebruik van de wasmachine om een wasje te doen.
Valencia
18 november 2022 ☁️🌥️ 18° C.
Na een prima nacht stappen we op de fiets naar Valencia (wel eerst even van de lekkere douches genoten). Vandaag een frisse dag. Het weer is wat omgeslagen en we waren blij met onze trui en windjack.
Bij het Museumpark maken we een eerste stop. We zijn hier vorig jaar ook geweest. Jan vindt het hier een Walhalla om mooie architectuur foto’s te maken. Toen was het schitterend weer. Nu is het zwaarbewolkt en alles is grijs. Ook nu maakt Jan weer foto’s. De uitstraling is weliswaar anders maar niet minder interessant. Voor wie het leuk vindt: de foto’s van vorig jaar vind je hier.
Op de website even klikken op de foto’s
Bij het Museumpark begint ook het grote park (Jardin del Túria) dat 9 km lang door de stad loopt. Het park is aangelegd langs de oude rivierbedding van de Túria. Deze rivier is ooit omgeleid om overstromingen in de stad te voorkomen.
In het park ligt ook De Gulliver speeltuin. Deze speeltuin bestaat uit een reusachtige figuur van Gulliver. Op sommige punten is de figuur wel negen meter hoog. Vanaf Gulliver gaan er allemaal glijbanen naar beneden. Jong en oud hebben er veel plezier.
We maken er een filmpje van met de drone zodat je Gulliver ook van boven kunt bekijken. Voor het filmpje moet je weer even schakelen met onze Instagram site: instagram.com/camper_op_pad
De volgende “halte” van vandaag is het Museo Nacional de Cerámica y Artes Suntuarias González Martí (nationaal keramiek museum) in Valencia. De buitenkant is nogal bombastisch met de gevel van albast. Binnen troffen we een tentoonstelling aan van een fantastisch keramiek werkstuk:
We hadden trouwens geen geluk… we kochten om 13:30 uur allebei een kaartje en om 13:55 uur kregen we te horen dat het museum om 14:00 uur dichtging voor een lunchpauze van twee uur. Zal wel te maken hebben met het feit dat de man achter de kassa een T-shirt droeg waar “optimist” op stond (en hij was ook nogal chagrijnig). De permanente tentoonstelling hebben we maar laten zitten omdat we geen zin hadden om twee uur later weer terug te komen.
Voordat we de grote markthal (Mercat Central) bezochten, hebben we een echte Valenciaanse paella gegeten in een klein restaurantje. Het was een eenvoudige lunch maar voor ons prima. De Mercat Central was aan het sluiten. We fietsen terug naar de camper. Morgen weer een dag!
Valencia 2
19 november 2022 🌤️ 18° C.
We besluiten om nog een extra nachtje op Coll Vert te blijven staan omdat we nog een dagje de stad in willen. Vlak voor we vertrekken ontmoeten we op de camping nog één van onze volgers (Jolly Jumper uit Roosendaal). Zij zijn net aangekomen en staan (ook met een Pössl Summit) vlakbij onze camper. Het was leuk om te horen dat zij na het lezen van onze blog de Silent Route hebben gereden. We hebben nu al van vier camperaars enthousiaste verhalen gehoord over de route.
Op de website even klikken op de foto’s
Als we de stad in gaan, maken we andermaal eerst een stop bij het Museumpark. Het zijn wel andere omstandigheden dan gisteren. Het is nu zonnig weer en omdat het zaterdag is, zijn er enorm veel Spanjaarden op de been. Het is razend druk in de stad. Het is verder opvallend dat er zoveel Nederlanders zijn.
Even later doen we dé ontdekking van de dag: Het CCCC. Het Centre del Carme Cultura Contemporánea is gehuisvest in een gebouw dat bestaat uit een oud gotisch klooster maar ook nog een ander renaissance klooster, die weer gebroederlijk staan naast de overblijfselen van een islamitisch huis.
Het huidige museum is gebouwd op de resten van het oude koninklijke klooster Nuestra Señora del Carmen de València, opgericht in 1281, na de christelijke verovering. Zo kreeg deze stadswijk een eigen naam: Barrio del Carmen.
Het huidige museum was ooit de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en de Scholen voor Schone Kunsten en Kunsten en Ambachten.
Op de website even klikken op de foto’s
We hebben enorm genoten van de moderne kunst die er in vele zalen valt te bewonderen. De grote tentoonstelling van Jaíme Hayon vonden wij schitterend. Wat een veelzijdig kunstenaar!
Toiletten CCCC
Nadat we in de stad een broodje hebben gegeten, sluiten we de middag af met een drankje aan het strand. Uit de wind in het zonnetje is het prima uit te houden.
Proost!
Als we terug bij de camper zijn, lezen we nog een half uurtje buiten in het zonnetje. Jan gaat om 17:45 uur weer op de fiets terug naar het Ciutat de les Arts i les Ciències in Valencia. Vorig jaar hadden we al afgesproken om nog foto’s in het donker te maken van de sfeervol verlichte gebouwen van Santiago Calatrava. We sluiten deze dag af met wat foto’s van vanavond.
Op de website even klikken op de foto’s
Terwijl Jan foto’s maakt in Valencia, bakt Agnes nog een lekkere cake in de Omniaoven (zie de recepten pagina).
Opnieuw via een mooie route rijden we in een rustig tempo naar het dorpje Horta de San Joan. Je bereikt het centrum met z’n leuke terrasjes via een steile weg omhoog.
Midden in het centrum gaat een nog steilere weg omlaag naar de bijna gratis (€ 3,00 per dag) camperplaats waar we overnachten. We waren via Park4night al gewaarschuwd dat de toegang nogal oppassen geblazen is. Zeer ongelijk wegdek! Maar het oprijden ging prima. Echter… we waren er ook getuige van dat het wegrijden lastiger is. Een Duitse camperaar lukte het niet (door het ongelijke wegdek) om in één keer de camperplaats te verlaten. Zijn voorwielen kregen niet genoeg grip om de helling omhoog in één keer te nemen. Een andere camperaar gaf ons de gouden tip: eerst de camperplaats naar beneden verlaten, keren en dan omhoog! Dat ging gelukkig de volgende dag prima!
De plek was verder oké. Water en toilet lozen en water tappen. Lekker rustig en een goede uitvalsbasis voor de Via Verde die we er de volgende dag willen rijden. Voor nu zitten we eerst lui in het zonnetje genietend van het uitzicht een boek te lezen.
Later die middag fietsen we nog even naar het begin van de Via Verde om te kijken waar we morgen starten. Van de enige andere camperaar naast ons horen we dat de Via Verde wat “schade” heeft opgelopen door noodweer van twee dagen terug. Door kleine aardverschuivingen is de Via Verde richting Bot onbegaanbaar. De andere kant op is het geen probleem. We zullen het wel zien morgen.
Vanaf hier hadden we ook een mooi uitzicht op het Convent de (la Mare de Déu dels Àngels o Convent de) Sant Salvador. Het is een oude abdij uit de tijd van de tempeliers. We fietsen er even naar toe en zijn blij met onze elektrische fietsen want het is een steile klim.
Op de website even klikken op de foto’s
Het Convent de Sant Salvador blijkt alleen open van 11:30 – 13:30 uur. We lopen er omheen, maken wat foto’s en fietsen terug naar de camper. Morgen weer een dag.
Via Verde – Alcañiz
14 november 2022 🌤️ 21° C.
We beginnen de dag met een flink stuk fietsen op de Via Verde. Vlakbij de camperplek ligt de oude spoorlijn waarop nu een mooi fietspad is gemaakt.
Wij rijden de Via Verde op bij het oude stationnetje van Horta de San Joan. We fietsen ongeveer 25 kilometer het pad op richting Arnes.
Onderweg passeren we verschillende oude stationsgebouwen. Allemaal verlaten behalve eentje. Het oude station met de bijbehorende gebouwen van Cretas is mooi verbouwd tot een jeugdherberg met zwembad en een restaurant op het terrein.
Op sommige stukken is te zien dat er hier flink noodweer heeft huisgehouden. De vette rode aarde/klei is op een enkele plaats over het fietspad gestroomd (even afstappen en schoonmaken) en hier en daar liggen grote stenen op het fietspad.
Maar de uitzichten zijn prachtig, al is het uitzicht in de ruim driehonderd meter lange tunnel minimaal. Er schijnen ook nog langere tunnels te zijn waarbij een zaklantaarn aangeraden wordt. We hadden die wel bij ons maar hadden ‘m niet nodig.
Na 25 kilometer zijn wij omgedraaid en teruggereden. De Via Verde zelf is ruim 80 km lang. Bij de camper aangekomen zijn we snel opgebroken en het wegrijden ging gelukkig zonder problemen. We rijden vrij snel naar Alcañiz waar vandaan we morgen richting Ejulve zullen rijden voor de Silent Route,
Op de camperplaats in Alcañiz treffen we nog een ander Nederlands stel in een camperbus. Zij bezoeken ‘s avonds nog het stadje waar we nu staan. We horen van hen dat het stadje Alcañiz wel een leuk oud centrum heeft. Morgenochtend gaan we eerst het centrum bekijken voor we weggaan.
Alcañiz – Silent Route – Teruel
Alcañiz
Alcañiz
Het oude centrum is inderdaad de moeite waard om even te bekijken. Het bezoek aan de oude kerk viel tegen omdat men (waarschijnlijk vanwege de energiekosten) het licht had uitgelaten. Opvallend in de kerk waren de grote altaarstukken die men in processies op de schouders meedraagt.
Nee… is niet de nieuwe sponsor 😉
In het oude stadhuis (mooie gevel) troffen we vier grote “reuzen” aan die bij optochten worden meegedragen. Ook stonden daar de koppen van andere optochtgangers uitgestald. We vermoeden dat deze reuzen bij het carnavalsfeest door de stad rondlopen.
Op de website even klikken op de foto’s
Silent Route
Vanuit Alcañiz rijden we naar Ejulve waar de Silent Route begint. Deze route is vooral bekend bij motorrijders. De rit voert je over kleine wegen door de bergen door werkelijk schitterende (ruige) natuur. We hebben vorig jaar van een stel Nederlanders gehoord dat de Silent Route ook prima door campers is te rijden. Wij zijn door hun verhalen enthousiast geworden en gaan deze route nu zelf rijden.
Bij het begin van de route staat een groot beeld van een steenbok. Als je geluk hebt, kom je de steenbok tegen tijdens de rit. Wij hebben de steenbok niet ontmoet maar wel hele zwermen gieren, een slang op het wegdek en een kudde schapen. Bij het beeld van de steenbok ontmoetten we een groep motorrijders. Daarna zijn we geen motorrijders meer tegengekomen.
Op de website even klikken op de foto’s
Het is prima te rijden voor campers. Slechts op twee plekken wordt de weg zo smal dat er geen twee campers elkaar kunnen passeren. Dat wordt netjes op tijd aangegeven. De route is 68 kilometer lang. Je moet alleen geen haast hebben. Wij hebben er ruim drie uur over gedaan en vonden het landschap werkelijk fantastisch! Aanrader!
Het einde van de route wordt ook weer aangegeven. Ditmaal door een “camperbusje”. Een leuke foto maken is daar geen probleem. We zagen er voor het eerst een zgn. “selfiepaal”.
Teruel
Vanaf het eind van de Silent Route is het nog een goed uur rijden naar Teruel. Teruel is ėėn van de grootste en oudste steden van de provincie Aragon. We overnachten op de (alweer gratis) camperplaats vlakbij een winkelcentrum in het zuiden van de stad. Hoewel het vlakbij de snelweg naar Valencia aan de rand van Teruel ligt, hebben we er heerlijk rustig geslapen.
Camperplaats Teruel
Voor ons was Teruel een echte verrassing. De stad is zeer de moeite waard om te bezoeken. Vanaf de camperplaats nemen we de bus (linea A – € 1,20 p.p.) naar het centrum. Je kunt midden in de stad uitstappen. In de bus zijn mondkapjes nog steeds verplicht!
Los Amantes
Teruel heeft een aantal zeer opvallende torens die wij erg mooi vinden. De vierkante torens dragen de signatuur van de Moorse overheersers. Verder is de stad bekend vanwege het verhaal van twee geliefden die niet met elkaar konden trouwen en pas in de dood werden verenigd. De stad kent een heus mausoleum waar beide “amantes” liggen begraven. Voor het hele verhaal: klik hier!
Op de website even klikken op de foto’s
Het mooiste bouwwerk van de stad is de Catedral de Santa Maria de Mediavilla. Het houten plafond van de kathedraal is schitterend beschilderd en gebeeldhouwd.
‘s Avonds gaan we een hapje eten in de oude stad en we “scoren” onze eerste tapas. De restaurants in Spanje gaan pas laat open. Na de tapas keren we terug naar de camper.
Teruel – Albarracín
16 november 2022 ⛅️ 18° C.
Omdat we gisteravond nog niet alles hebben kunnen bekijken, gaan we vanochtend nogmaals met de bus Teruel bezoeken. We doen in de oude binnenstad maar liefst vier labcaches en bekijken en bezoeken onderweg alle bijzonderheden van deze prachtige stad.
Teruel
De labcache voert ons o.a. langs de vier mooie torens en de gezellige pleinen van de stad. Aan terrasjes geen gebrek!
Op de website even klikken op de foto’s
Als de bus ons weer bij de camperplaats terug heeft gebracht, rijden we in veertig minuten naar Albarracín. Hier overnachten we op een camping met een prachtig uitzicht op het hooggelegen stadje met de grote vesting boven op een rots.
We zijn van plan om pas morgen het stadje te bezoeken en doen de rest van de dag rustig aan en genieten van ons huisje op wielen. Agnes bakt pannenkoeken als lunch en we drinken een kop lekkere chocolademelk.
Op Polarsteps kregen we ook nog een vraag hoe we toch aan al die reisideeën komen… Het antwoord is eigenlijk vrij simpel. In de aanloopperiode van onze reis volgen we (vooral Agnes) andere camperaars op hun websites en via Facebook, YouTube en Polarsteps. Alle leuke ideeën komen per land gesorteerd op een lijst in onze telefoons (we delen elkaars lijsten) en Agnes maakt hiervan een reisplan met plekken die we willen gaan bezoeken. Ook gaan er altijd wel een paar reisgidsen mee in de camper. Het overkomt ons ook regelmatig dat we onderweg zomaar onverwachts iets moois tegenkomen. We krijgen elke reis op die manier wel wat “cadeautjes”.
Voor wie het leuk vindt… er staan nog wat korte filmpjes op onze Instagram (nooit langer dan 1,5 minuut: Instagram.com/camper_op_pad
We bezoeken vandaag allereerst het verlaten dorp Janovas. Waar eens het dorp Janovas lag, zou een groot stuwmeer komen. Alle bewoners moesten het dorp verlaten vanwege de komst van het water. Echter… niet iedereen verliet het dorp. Drie families bleven in het dorp wonen. Hoewel er woningen werden opgeblazen met explosieven, bleven zij volharden. Ze kregen gelijk want uiteindelijk kwam het stuwmeer er toch niet.
We bekeken het nu verlaten dorp. We zien dat er nu ook weer bouwactiviteiten plaatsvinden. Het lijkt er op dat men het eens verlaten dorp weer bewoonbaar gaat maken. Dat is waarschijnlijk ook wel de moeite waard omdat de natuur rond Janovas en de rivier de Ara er schitterend is. De oude hangbrug ziet er weliswaar niet heel betrouwbaar uit maar is tegenwoordig een monument voor de volhouders die niet vertrokken.
Ainsa
Na Janovas rijden we door naar Ainsa. Ainsa is een oud vestingstadje dat boven op een punt van een rots is gebouwd en van waaruit je een schitterend uitzicht hebt over de omgeving. In de verte zien we de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Het stadje kent een mooi Plaza de Major waar je gezellig wat kunt drinken. In de smalle middeleeuwse straatjes vind je wat kleine winkeltjes waar je souvenirs kunt kopen. Als wij er zijn is het er niet echt druk. Voordeel van in het naseizoen reizen.
Voor wie het wil… vlakbij het stadje net buiten de stadsmuren is een grote parkeerplaats waar je ook kunt overnachten met je camper (maximaal één nacht).
Alquézar
Van Ainsa rijden we via de A-2205 naar Alquézar. De meeste mensen nemen een andere route die sneller gaat maar wel veel omrijdt en lang niet zo mooi is als de A-2205. Deze weg gaat voor een groot deel door het Nationale park van de Sierra y los Canones de Guara. Langs deze route kun je afdalen naar de canyons van het park en je vindt er ook vindplaatsen van prehistorische rotstekeningen. Wij rijden de route vanwege de prachtige vergezichten en de mooie natuur.
Na anderhalf uur komen we aan in het plaatsje Alquézar. Ook bij Alquézar vind je een oude vesting. Het wordt tot één van de mooiste dorpjes van Spanje gerekend. Wij zijn het daar helemaal mee eens. We moeten behoorlijk wat hoogtemeters maken om het dorpje te bekijken. Ook is het hier weer heerlijk rustig. Als we door het dorpje wandelen, zien we opeens grote groepen met gieren die hier in de buurt nestelen, boven ons hoofd vliegen.
Een andere ontdekking is dat we er achter komen dat er vanuit het dorp een mooie kloofwandeling gaat langs de Rio Vero: Pasarelas del Vero. We besluiten om hier een nacht te blijven staan zodat we morgen uitgerust deze wandeling kunnen maken. Wel een klein beetje spannend omdat we op de boven het dorp gelegen parkeerplaats eigenlijk niet mogen overnachten. We zijn echter niet de enigen die het doen. Samen met zes andere campers brengen we hier de nacht door.
Alquézar – Poblet – Montblanc
11 november 2022 🌤️ 22° C.
Pasarelas del Vero – Alquézar
Het is tien uur als we vertrekken bij de camper om de kloofwandeling te maken. De wandeling begint midden in het dorp met een afdaling naar de Rio Vero van ongeveer 180 meter omlaag. Hierna gaat de wandeling vlak langs de rivier en op verschillende plaatsen boven de rivier. We hebben absoluut geen spijt van deze klimpartij omdat de uitzichten erg mooi zijn. We lopen langs watervalletjes en plekken waar je zomers ook nog even een kleine zwempartij kunt maken in de rivier. Voor nu te koud.
Op de website even klikken op de afbeeldingen
Op vier plekken loopt de kloofwandeling over “balkons” die aan de kloofwand hangen. Het is goed dat we niet te lang zijn want hier en daar is de looproute erg laag.
Als we de elektriciteitscentrale zijn gepasseerd, komen we bij het uitzichtspunt van waar we ook de route terug nemen naar het dorp. Het is nog even een flinke klim en we merken dat we nog niet helemaal fit zijn na onze griepperiode maar we vinden het al heel wat dat het ons weer lukt om zo’n wandeling te maken.
Poblet
Abdij Poblet
Onderweg naar Poblet rijden we langs Lleida waar we boodschappen (wat verse spulletjes) doen bij een grote Liddl. Het is dan nog een uurtje rijden naar Poblet. Hier bezoeken we het enorm grote klooster van de Cisterciënzers. De abdij heeft ooit ook als militair complex en en koninklijk paleis gediend en het is tevens een begraafplaats van verschillende koningen.
Op de website even klikken op de afbeeldingen
Het kloostercomplex is fantastisch mooi, het is sierlijk en toch ook sober qua inrichting. Wij vinden vooral het Panteó Reial (graven van de koningen) indrukwekkend (de graven hangen in de kerk). Ze zijn ook schitterend gemaakt van marmer en albast,
Op de website even klikken op de afbeeldingen
De abdij kent ook nog een mooie binnenplaats met een fontein en enkele sfeervolle zalen met in één daarvan een verzameling met (vaak kostbare) relikwieën. (kronen, monstransen, bekers e.d.).
Montblanc
We overnachten vlakbij het vestingstadje Montblanc waar we in de achtertuin staan bij mensen (via Park4Night). Een bijzonder plekje met alle voorzieningen inclusief een warme douche. We zullen hier twee nachtjes blijven staan omdat we een “rustdag” willen inlassen en we willen in de omgeving wat gaan fietsen. De camperplek heeft maar één nadeel. De toegang naar het terrein is niet al te groot. Met een grote camper van 7 meter moet je goed sturen om hier binnen te komen. Een Duitse camperaar lukte het niet om helemaal zonder schade van het terrein af te komen en beschadigde de achter-zijkant van zijn camper.
Montblanc
12 november 2022 🌤️ 21° C.
Een rustig-aan dagje vandaag. De afgelopen dagen hebben we behoorlijk doorgereden en het is fijn om even te relaxen met een boek bij de camper. We doen een wasje en Jan neemt de tijd om wat foto’s op te ruimen en uit te zoeken. We zitten lekker voor de camper want de temperatuur is weer prima vandaag.
‘s Middags gaan we op de fiets naar Montblanc. Het is een oud middeleeuws stadje dat nog helemaal ommuurd is met flink wat torens en poorten.
Het is leuk om te zien dat een flink aantal van die torens tot appartementen zijn omgebouwd terwijl je aan de buitenkant daar niets van ziet.
Met een labcache verkennen we de stadspoorten van het stadje. Montblanc is ook bekend van de legende van Sint Joris en de draak die in Montblanc verslagen zou zijn. Overal in het stadje zie je dingen die je aan dit verhaal doen denken. Bij één van de stadspoorten is het hele verhaal in het Catalaans opgeschreven.
De sterfdag van St. Joris op 23 april is een officiële feestdag en kent een bijzondere traditie. In 1436 werd voor het eerst een voorstel ingediend om van 23 april een officiële feestdag te maken in Catalonië. Het werd in 1456 verwezenlijkt en sindsdien is de Diada de Sant Jordi de dag van de geliefden. Op deze dag het is gebruikelijk dat de man een rode roos geeft aan zijn partner en de vrouw op haar beurt een boek cadeau doet. Ondanks de traditionele status is het geven van rozen pas echt populair geworden vanaf 1914. Voor het hele verhaal, klik hier!
Op de website even klikken op de afbeeldingen
We sluiten de middag af met een drankje op het gezellige Plaza de Major.
Voor de liefhebbers heeft Agnes een eenvoudig Omniarecept met bulgur en groenten gemaakt. Je vindt het op onze website onder het kopje recepten.
Het weerbericht beloofde voor vandaag niet veel goeds. Van de nood dus een deugd gemaakt door extra kilometers te maken op weg naar het Zuiden. We besluiten om naar Nantes te rijden.
Het blijft vrijwel de hele dag regenen en we zien weinig van het landschap. Ongeveer honderd kilometer voor Nantes wordt het droog.
Omdat het zaterdag droog blijft, boeken we twee overnachtingen op Camping de Nantes. Een luxe camping voor ons doen maar we krijgen nog 50% korting met de ACSI kaart die we dit jaar hebben gekregen toen we campinginspecties deden voor deze organisatie. We hebben overigens besloten om volgend jaar niet nog eens campings te inspecteren. De inspectie-periode van ACSI past niet bij onze eigen reisplanning en het commerciële karakter van de inspecties ligt ons niet echt.
De vaste volgers van ons blog is het waarschijnlijk opgevallen dat we de reclame voor ons blog hebben “uitgezet”. De opbrengst van de advertenties was erg laag. We vinden ons blog er leuker uitzien zonder al die advertenties.
We zoeken nog wel enkele vaste sponsors die ons willen steunen voor een klein bedrag per jaar zodat we onze providerkosten (€ 200 per jaar) er van kunnen betalen. Als jullie iemand weten, horen we het graag.
Feestje in Nantes
5 november 2022 ☁️ ⛅️ 14° C.
Vandaag is het een klein beetje feest. Agnes is jarig. We hadden onze verjaardagen al gevierd voor ons vertrek maar ons uitstapje in Nantes was ook een feestje!
Door heel Nantes loopt de Ligne Verte (echt letterlijk een groene lijn op straat) die je langs allerlei kunst en cultuur in deze stad aan de Loire brengt. Soms verdwijnt de lijn even maar met behulp van de stadsplattegrond die we op de camping kregen, vinden we onze lijn snel weer terug. De Ligne Verte is vooral geschilderd voor wandelaars maar ook voor fietsers is het goed te doen en is ongeveer 14 kilometer lang.
We bezoeken zo o.a. de Église St. Nicolas. Wat hier opvalt is de kruisweg van blauw-wit keramiek (geen Delfts blauw).
We lopen door de oude winkelpassage Pommeraye gebouwd van 1840 – 1843. Leuke winkeltjes en heel bijzonder vinden de “Wizard’s Shop” die geheel geïnspireerd is door de Harry Potter boeken.
Na een kleine omzwerving door de oude stad, gaan we één van de vele Loirebruggen over en komen op het Île de Nantes. Op het voormalige terrein van een oude scheepswerf is hier van alles te zien. Absoluut hoogtepunt zijn de schitterend gemaakte mechanische beesten die je overal tegenkomt. Het meest opvallende dier is een reusachtige olifant die rondjes wandelt over hele terrein. Als je wilt, kun je een kaartje kopen om een ritje te maken.
Wij kopen ‘s ochtends een kaartje (€ 6,50 pp) voor de reusachtige draaimolen die drie verdiepingen hoog is. In de draaimolen draaien grote mechanische zeedieren hun rondjes. Alle dieren zijn schitterend gemaakt. Wil je een idee hebben, hoe het allemaal beweegt? Kijk dan even op onze Instagram pagina (www.instagram.com/camper_op_pad).
Op de website even klikken op de afbeeldingen
Hierna lunchen we in het leuke kleurige dorpje Trentemoult en fietsen daarna terug naar het Île de Nantes om nog andere Machines d’Île te bekijken.
Op de website even klikken op de afbeeldingen
Onderweg doen we ook nog wat geocaches die er in grote getale in Nantes te vinden zijn. Rond 17:00 uur zijn we weer terug op de camping waar het dan ook weer begint te regenen. We hebben geluk: het was de hele dag droog.
La Rochelle – Cartelègue
6 november 2022 🌧️ ⛅️ 6 – 17° C.
Het heeft vrijwel de hele nacht geregend als we ‘s morgens omstreeks 10:00 uur vertrekken. We rijden in twee uur naar La Rochelle. Deze oude haven lijkt ons de moeite waard om te bekijken en gelukkig stopt het met regenen als we aankomen.
St. Nicolaastoren
Hoewel we even moesten zoeken, vonden we niet ver van de oude haven een gratis parkeerplaats (zie onze Polarsteps). We maken een mooie wandeling. Vooral rondom de haven valt veel bijzonders te zien.
Vreemde constructie…
In de oude binnenstad vallen ook de oude overdekte winkelgalerijen op. We kunnen ons voorstellen dat hier vroeger allerlei handelswaren uitgestald stonden.
La Rochelle is vroeger ook een uitwijkplaats geweest voor de Hugenoten. Kardinaal Richelieu omsingelde ooit de stad en hongerde de bevolking uit (16.000 doden). Vanuit de torens bij de haveningang werd een ketting gespannen om de haven te beschermen tegen indringers van buiten. Wij kunnen nu vrij gemakkelijk passeren als we met het elektrische veerpontje de haven oversteken op terugweg naar de parkeerplaats van onze camper.
Vanuit La Rochelle rijden we in anderhalf uur naar onze overnachtingsplek van vandaag in Cartelègue. We hebben deze plek gevonden via een tip van Eric en Wilma van Camper TV. Mooie plek! We blijven hier twee nachtjes omdat we morgen een plaats in de buurt willen bekijken maar daarover meer in ons volgende blog.
We zijn op pad! Twee dagen later dan onze bedoeling was. Griep en verkoudheid gooiden roet in het eten. Na twee nachten waarin we elkaar niet wakker hebben gehoest, durven we het weer aan en gaan we vandaag richting het Zuiden.
Vreemde gewaarwording. Meestal vertrekken we zodra alles klaar staat. Nu zaten we thuis wat onwennig op de bank om ons heen te kijken. We hoefden niets meer te doen behalve stoppen met hoesten. Gelukkig gaat het nu weer redelijk goed. De rest moet slijten.
Vandaag maar een kort berichtje om iedereen te laten weten dat we nu echt zijn vertrokken. Op het kaartje kunnen jullie zien dat we de tunnel onder de Westerschelde hebben genomen. Leek ons wel leuk om eens anders te rijden dan normaal.
Knokke boulevard
We hebben een tussenstop gemaakt op de boulevard bij Knokke. Na een kopje koffie zijn we weer verder gereden tot voorbij Calais. Hier was het plan om Cap Griz-Nez en Cap Blanc-Nez te bezoeken met z’n mooie rotsen en stranden. Het weer was echter te slecht. We passeerden hier en daar zelfs een weg die door het water werd overstroomd.
Misschien dat we morgenochtend nog even kunnen genieten van het mooie uitzicht (bij helder weer tot aan Dover). Voor nu weer even lekker knus aan ons kleine huisje op wielen wennen. We staan vannacht op een camperplaats bij Wissant (net onder Calais). Het is hier vrij druk. Waarschijnlijk is het voor veel camperaars die hier staan de laatste overnachtingsplek voor ze oversteken naar Engeland.
Voor de volgers die het leuk vinden… op ons Instagram account plaatsen we zo nu en dan een kort filmpje van mooie plekjes die voorbij komen tijdens onze reis: http://www.instagram.com/camper_op_pad
Tijdens onze vorige grote reis naar Turkije hebben we een poging gewaagd om elke week via YouTube een gefilmd verslag te maken. We zijn hier echter mee gestopt. Het kost ons teveel tijd. Die tijd stoppen we liever in onze reis.
Met de camper op pad