An der schöne blaue Donau

Uitgelicht

Vilshofen an der Donau

Donderdag 11 april 2024 – 🌤️ 17° C.

Vandaag staat er een korte afstand op het programma. Toch doen we vrij lang over de ongeveer 250 kilometer die we rijden. Het lijkt wel of elke brug onderhoud krijgt en ook grote stukken van de autoweg 3 worden aangepakt. Mede de enorme hoeveelheid vrachtwagens (ze staan soms dubbeldik) zorgt dat er voor dat we niet erg opschieten. Rond 14:00 uur arriveren we op de camperplaats.

Bij Vilshofen an der Donau maken we gebruik van een camperplek die onderhouden wordt door vrijwilligers (in Duitsland heet dat Ehresamt) van de plaatselijke watersportvereniging. Naast de camperplek is een klein haventje voor “sportboten”. Het ziet er allemaal prachtig uit.

Vilshofen an der Donau

Omdat de camperplek aan de Donau-Radweg ligt, is er zelfs een reparatie plek met gereedschap en reserve-binnenbanden. Het is ook leuk om te zien wat er allemaal op de fiets voorbijkomt.

Fiets met caravan

Behalve fietsen en watersport komt er ook in de lucht van alles voorbij. Naast de camperplaats is een klein vliegveld voor sportvliegtuigjes. Omdat ze bijna geluidloos (vlak) over ons heen landen, is er absoluut geen geluidsoverlast.

Camperplaats Vilshofen

We doen ‘s middags bijna niets meer behalve natuurlijk een kort ritje naar het stadje aan de overkant en jullie raden het al… ook hier doen we weer een labcache.

Labcache Vilshofen

Passau

Vrijdag 12 apri 2024 – 🌤️☀️ 20° C.

Vandaag verkennen we zelf een stuk van de Donauradweg. We fietsen naar Passau. Het fietspad is grotendeels vrijliggend naast de Donau aangelegd. Soms geasfalteerd maar voornamelijk onverhard met wat grind. Prima te fietsen.

“Erepoort” Donauradweg met hardloper

Net over de stadsgrens van Passau steken we de Donau over bij een stuw en een sluizencomplex. De stuw wordt ook gebruikt om elektriciteit op te wekken. We eten even een broodje in het midden tussen de stuw en naast de sluizen. Er wordt net een lang cruiseschip geschut.

Sluizen bij Passau
Even een broodje eten bij de stuw in Donau

In Passau zelf doen we drie Labcaches en bezoeken we de Dom. Deze kerk staat bekend om de enorme hoeveelheid barokke versierselen. Het is dit keer wat minder indrukwekkend omdat er van binnen erg veel restauratiewerkzaamheden zijn.

Op het plein voor de Dom schijnt een heerlijk zonnetje en we pakken ons eerste terrasje. Heerlijk!

Op de terugweg hebben we wat meer tegenwind maar wel de zon vol op onze neus. We komen zelfs een beetje verbrand terug op de camping waar we nog heerlijk even buiten kunnen zitten.

Drei-eck-punkt Passau waar de Inn in de Donau uitmondt

Bij de afwas ontmoeten we nog een enthousiast Nederlands stel dat op de fiets richting China wil gaan en ook via Turkije richting Armenië. Fantastisch!

Divoká Voda (Bratislava)

Zaterdag 13 april 2024 – ☀️25° C.

Om 9:00 uur vertrekken we naar Slowakije. Het is heerlijk rustig op de weg. In Oostenrijk mogen er op zaterdag geen vrachtwagens meer op de weg vanaf 15:00 uur. Met een ruime tussenstop arriveren we al om 14:00 uur bij de camping Divoká Voda.

De wildwaterbaan

Twee jaar geleden – 6 april en ook op weg naar Turkije – stonden we hier ook al op de camping. Heel bijzonder zijn de stroomversnellingen die hier naast de stuw in de Donau gebouwd zijn voor het wildwatervaren. Ooit zijn hier de wereldkampioenschappen georganiseerd en nu nog worden er nog vaak wedstrijden gehouden.

Wildwatervaren

We nemen een kijkje bij de mensen die hier volop aan het trainen zijn. Het lijkt ons een enorm zware sport als je ziet met hoeveel geweld het water hier naar beneden stort. De kanoërs moeten erg sterk zijn om de hindernissen te kunnen passeren.

Museum Danubiana in de Donau

We blijven hier twee nachten staan omdat we morgen het prachtige museum Danubiana willen bezoeken. Ik heb geprobeerd om weer wat leuke filmpjes te maken die je vanaf morgen op ons facebook account of Youtubekanaal kunt bekijken.

Op pad…

Uitgelicht

Idstein

Dinsdag 9 april 2024 – ☁️🌧️🌤️ 18° C.

De afgelopen dagen hebben we in een rustig tempo de camper gevuld met alle spulletjes die we nodig hebben voor onze reis. Gereedschap nagekeken, onze “basis” levensmiddelen in de kratten, onze kleren uitgezocht en vandaag de laatste dingen zoals o.a. paspoorten en andere reisdocumenten.

Onderweg

Om 9:00 uur zijn we zover dat we de snelweg oprijden. Het eerste uur waren we behoorlijk wat tijd kwijt aan files. Eenmaal voorbij Gorinchem rijdt het lekker door. We rijden via Venlo de 61 op door Duitsland richting Koblenz. We hebben ooit deze tip gekregen van vrienden uit München. De 61 rijdt voorbij de grote steden en we schieten lekker op.

Camperplaats Idstein

Het is 15:00 uur als we bij Idstein aankomen. We overnachten op een mooie camperplaats vlakbij het oude centrum. Als we aankomen, is er nog volop plek. ‘s Avonds staat het echter behoorlijk vol. Wij zijn met onze Engelse buren de enige buitenlanders.

Labcache puzzeltje

We bekijken het oude stadje aan de hand van drie Labcaches. Idstein heeft veel moois te bieden. Het kasteel herinnert aan de tijd dat de Nassaus de baas waren in het stadje. De Hexemturm dateert nog uit de 17e eeuw en de toenmalige heksenvervolgingen.

Wat vooral opvalt, zijn de vele kleurige vakwerkhuizen. Ze geven het stadje een supergezellig karakter. Wij vonden het een prima eerste stop niet ver van de snelweg.

Schlüsselfeld

Woensdag 10 april 2024 – 🌤️ 15° C.

Vandaag rijden we vooral over de autoweg 3 richting het zuid-oosten. We krijgen te maken met behoorlijk wat files vanwege grote wegwerkzaamheden. Het is 12:30 uur als we de camper naast een sportvereniging neerzetten. Een rustige plek aan de rand van het stadje Schlüsselfeld.

Eigenlijk hadden we het plan om van hieruit een fietstocht te maken in de omgeving maar bij nader inzien blijkt het hier iets te heuvelachtig.

Oude toegangspoort

Opnieuw verkennen we het stadje met een labcache. De labcache voert ons langs een aantal houten beelden met wetenswaardigheden over Schlüsselfeld.

Net zoals in Idstein is ook in Schlüsselfeld het fontein prachtig versierd met paaseieren.

Het stadje is echter niet zo groot en niet te vergelijken met Idstein. Na een lekker ijsje op de markt, rommelen we de rest van de middag rond de camper. We zitten zelfs nog even buiten in het zonnetje. Lekker rustig vakantie vieren.

Fotoboek reis Portugal – Spanje 2023

Belofte maakf schuld… (voor de trouwe volgers van onze reisavonturen). Hieronder de link naar het fotoalbum van onze laatste reis naar Portugal en Spanje eind 2023. De tekst is lastig te lezen maar bij jullie ook bekend (de tekst van onze blogpagina). Je bekijkt het album het best op een laptop of een groot beeldscherm. Veel kijkplezier!

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken?widgetId=7a0acaba-b32a-4100-b5d2-9ac2afd4cb62

Tot slot nog eenmaal de suggestie om je te abonneren op deze blog. Op de homepage van onze website kun je jezelf (gratis) abonneren op de nieuwsbrief met onze reisavonturen. Je krijgt dan elke week tweemaal (meestal op woensdag en zaterdag) een e-mail met ons reisverslag.

Op weg naar huis

Uitgelicht

Cáceres

4 januari 2024 – 🌧️ ☁️ 18° C.

De receptioniste van de camping had voor ons een afspraak gemaakt bij de garage om onze motorolie te laten verversen. We durfden met het rood knipperend lampje van het oliekannetje niet veel verder te rijden. De afspraak was om 9:00 uur.

Cáceres Plaza Mayor

Echter… de receptioniste had ons niet goed begrepen…. Toen de man van de garage met z’n peilstok aan kwam zetten en het oliepeil wilde controleren, begreep ik het al. Met behulp van Google Translate uitgelegd wat er aan de hand was. Vervolgens een goede afspraak gemaakt voor 16:00 uur.

Toegangspoort Cáceres

Dit betekende dus een extra overnachting op de camping in Cáceres waardoor wij besloten om een bezoek aan Cáceres te brengen met de bus die vlakbij de camping een halte heeft.

Cáceres

Op zich is het echt geen straf om Cáceres te bezoeken ware het niet dat het tot 15:00 uur goot van de regen. Maar gewapend met onze rode tweepersoons paraplu maakten we er een leuke dag van. We gebruiken opnieuw een labcache om de oude en ommuurde Moorse binnenstad van Cáceres te verkennen. Door de vijf poorten te bezoeken (doel van de labcache) doorkruisen we de oude binnenstad.

Dat betekent ook dat het ons niet helemaal lukt om met droge voeten weer thuis te komen omdat de zware regenbuien de smalle en soms steile straatjes in snelstromende riviertjes verandert. Het heeft echter ook zo z’n voordelen. Als we ergens naar binnenvluchten, stuiten we op een prachtige collectie kerststallen uit allerlei landen van de wereld.

Eén van de mooiste plekjes in Cáceres vonden wij de ondergrondse wateropslag in het Palácio de las Valetas. Vroeger was het een onderdeel van de Moorse vesting en nu bevindt de Aljibe (wateropslag) zich onder het Museum van Cáceres.

Om 15:30 uur zijn we terug op de camping. Prima busverbinding (elk half en heel uur vertrek bij de camping en vanuit de stad). De rit duurt ongeveer 15 minuten.

Motorolie verversen

Om 16:00 uur zijn we bij de garage en een uurtje later is onze motorolie ververst! Terug op de camping besluiten we om morgenochtend vroeg te vertrekken richting Nederland. Het weerbericht geeft aan dat er kou en sneeuw op komst is. We willen graag naar de andere kant van de Pyreneeën voordat we hier last van krijgen.

Spaanse broodschotel met chorizo

Agnes heeft nog tijd gevonden voor een heerlijk recept in de Omnia. Je vindt het recept hier (in het menu bij recepten).

Cáceres – Ciboure

5 januari 2024 – ☀️ 🌤️ 🌧️ 7° – 11°

Vandaag niet zo’n interessant reisverslag. Om 9:00 uur vertrekken we van de camping in Cáceres. Met de lage en opkomende zon rijden we richting Salamanca. Het uitzicht is prachtig! Enorme vergezichten glijden ons voorbij als we met een gemiddelde snelheid van zo’n 100 km per uur richting Frankrijk rijden.

Koffietijd!

We maken onze eerste (koffie)stop na Salamanca als we de Via de la Plata achter ons laten en rijden daarna door naar Burgos waar we een stop maken om te lunchen. We komen zeker terug om ook de rest van de Ruta de la Plata te rijden als het weer beter is!

Lunchtijd!

Het laatste stuk van deze reisdag gaat door bergachtig gebied waarbij we ook de Pyreneeën passeren. Hier krijgen we toch nog een behoorlijke hagel- en sneeuwbui op ons dak. Het hagelt en sneeuwt even zo hevig dat de weg moeite heeft om al het water af te voeren. Gelukkig gebeuren er geen ongelukken en passeren we de Franse grens bij Hendaye.

Hagel en sneeuw op de weg

We overnachten op een vrije plek in Ciboure terwijl de ene na de andere onweersbui over ons heentrekt.

Ciboure – Guilleville

6 januari 2024 – 🌧️🌤️☁️ 7° C.

We waren al vroeg wakker. Het autoverkeer in Ciboure was al vroeg op gang. Na een snel ontbijt zijn we de snelweg naar Bordeaux opgereden. De eerste twintig minuten met regen in het donker en halverwege naar Bordeaux kwam de zon er bij en die is de rest van de dag niet meer weg gegaan.

Koffietijd

Op een mooie Aire ná Bordeaux hebben we even de tijd genomen voor een kopje koffie. Aan de foto’s kunnen jullie zien dat de zon nog laag staat.

Aire bij Cézac

Vlak voor Tours hebben nog een keer getankt en gelijk geluncht en met een paar prima podcasts op de radio waren we rond 16:00 uur in Guilleville (ongeveer 75 km onder Parijs) waar we onze laatste nacht van deze reis doorbrengen.

Guilleville

Uiterlijk woensdag a.s. komt er nog een laatste blog uit voor deze reis. Traditioneel zit er dan ook ons “huishoudboekje” bij.

We willen ook alle onze volgers bedanken. We kregen er deze reis ook weer abonnees bij op onze website. Er waren veel enthousiaste reacties van camperaars die deze route ook willen gaan rijden. Allemaal bedankt! We hopen elkaar weer te “ontmoeten” bij onze volgende reis. Hierover later meer!

Onze reis van de afgelopen dagen…
We bedanken ook onze sponsor die deze website mogelijk maakte.

Ruta Via de la Plata

Uitgelicht

31 december 2023 – ☀️ 7° – 17° C.

Als we opstaan is het nog behoorlijk fris. ‘s Nachts daalt de temperatuur naar zo’n zes graden. Dat zal de komende dagen nog wel lager worden als we verder naar het noorden reizen. We gaan zoveel mogelijk de Via de la Plata rijden. De Via de la Plata is van oudsher een wandelroute van Sevilla naar Santiago de Compostela. Wij rijden met de camper en houden daarbij de route aan die we ontlenen aan de app “RutaViadelaPlata” (SPA+ENG). De app biedt de mogelijkheid om een paspoort te halen (zowel digitaal als op papier) en geeft beknopte informatie over de plaatsen onderweg. Voor fietsers is er overigens ook een app “Via la Plata Basic“ (SPA+ENG+FRA+DUI).

Onze eerste stop is het oude Moorse fort dat bovenop een heuvel ligt bij Montemolin. Vanaf de heuvel hebben we een mooi uitzicht over de wijde omgeving. Jan maakt een klein filmpje met de drone van het fort.

Het verderop gelegen Llerena is een kleine verrassing. We bezoeken het plaatsje vanwege een museumpje in het bisschoppelijk paleis. Dat is helaas gesloten op oudejaarsdag. Het plaatsje zelf is echter erg leuk. Het dorpsplein tegenover de opvallende kerk is prachtig. We drinken er een kopje koffie en bezoeken de grote kerk.

Ook de Ermita del Ara vlakbij Fuente del Arco is op oudejaarsdag gesloten. Dat is wel jammer omdat we daar de beroemde plafondschilderingen wilden bekijken. De afbeelding van het plafond hieronder heb ik dus van het internet “gepikt”. De weg naar de Ermita is niet echt geschikt voor grote campers (flink hellingspercentage en matig wegdek).

We overnachten op de camperplaats bij Fuente del Arco. We staan hier heerlijk rustig met een uitzicht (lekker in het zonnetje) op het hoog op de heuvel gelegen kerkhof.

Kerkhof Fuente del Arco

We zijn met een Zwitsers stel de enige twee campers en vieren hier heerlijk rustig oudejaarsavond en drinken hierbij een toepasselijke cava.

Iedereen de allerbeste wensen voor 2024!

Via Verde Fuente del Arco – Azuaga

1 januari 2024 – ☀️ 18° C.

Vandaag maken we een fietstocht door de omgeving tussen Fuente del Arco en Azuaga. We rijden de Via Verde die over een oude mijnspoorwegbaan door het landschap slingert.

Via Verde Fuente del Arco – Azagua

Het eerste stuk van de Via Verde gaat door het kenmerkende landschap van de Extramadura. De Dehesa: Weiden met steeneiken of kurkeiken, maar vooral steeneiken. We hebben geluk, we komen er niet alleen schaapkuddes tegen maar ook de varkens die hier gefokt worden voor de beroemde Iberico ham. Ze doen zich graag te goed aan de eikels van de steeneiken die zorgen voor de typische smaak van deze ham.

Varkens onder de steeneiken

Halverwege de Via Verde verandert het landschap en maken de weiden plaats voor velden met olijfbomen. Na 19,8 kilometer eindigt de Via Verde abrupt niet ver van Azuaga en fietsen we terug naar Fuente del Arco.

Zafra – Los Santos de Maimona – Mérida

2 januari 2024 – ☀️ 18° C.

Zafra

Vandaag gaan we eerst naar Zafra. Het is veertig kilometer rijden. We parkeren de camper op een gratis camperplaats vlakbij het het centrum. Voor de juiste coördinaten: kijk op onze Polarsteps.

Zafra

Zafra is een gezellig klein stadje. Het oude Palácio is nu in gebruik als Parador. We bezoeken het oude klooster “Santa Clara”. Het is grotendeels in gebruik als museum met allemaal religieuze kunst en je kunt er zien hoe de nonnen er leefden. De nonnen verkopen nog steeds via een loket achteraf hún zelfgebakken koekjes.

Los Santos de Moimona

Huis Francisco González

Zes kilometer verderop ligt Los Santos de Moimona. In dit dorpje staat het zelfgebouwde huis van Francisco González. Hij heeft er zijn levenswerk van gemaakt. Je kunt zien dat hij er nog steeds mee bezig is… Agnes vond deze bijzondere plek via de app Atlas Obscura.

Op de poort hangt het telefoonnummer dat je kunt bellen als je het van binnen wilt bekijken. Wij kiezen er voor om er alleen om heen te lopen. We kijken onze ogen uit. Het wonderbaarlijke huis vertoont trekjes van Gaudi en Hundertwasser door elkaar. We vinden het sprookjesachtig mooi.

Mérida

Omdat we al vroeg in Mérida aankomen, gaan gelijk bij aankomst de fietsen er af en doen we een Adventure Labcache die ons langs alle Romeinse hoogtepunten brengt. Auguste Emerita zoals Mérida vroeger heette, kent veel overblijfselen die de moeite waard zijn om te bekijken.

Aquaduct Mérida

De eerste stop is bij het grote aquaduct. Een flink stuk van dit mooie bouwwerk is bewaard gebleven. Een ander bouwwerk is de poort van Trajanus. Het is duidelijk geen ereboog maar waarschijnlijk een toegang tot het forum.

Poort van Trajanus

Niet ver hiervandaan ligt de oude Romeinse brug over de rivier. Het is één van de langste Romeinse bruggen die er nog zijn.

Romeinse brug Mérida

We rijden van de brug terug naar het centrum van de stad en bekijken we de tempel van Diana.

Tempel van Diana

Tot nu toe was al het moois nog gratis te bezichtigen. De laatste stop van de labcache was bij het amfitheater en het theater. Hiervoor moesten we € 18,00 (Agnes) en € 8,00 (Jan) betalen. Een paspoort moest de meneer bij de kassa overtuigen dat Jan de 65 al was gepasseerd… (toch wel een compliment 😉).

Romeins Amfitheater Mérida

We vonden vooral het theater mooi. Het deed ons denken aan het theater in Efeze en bij Hierapolis (Turkije).

Romeins Theater Mérida

Als we door de opgravingen lopen bij het theater, gaat de zon onder en gaan we terug naar de camper. Morgen weer een dag.

Mérida – Cáceres

3 januari 2024 – 🌧️☁️ 18° C.

Het weerbericht voorspelde het een paar dagen geleden al. Vandaag een donkere dag met regen. We starten de dag daarom met een regenprogramma. We bezoeken het Museo Nacional de Arte Romano en slaan daarmee twee vliegen in één klap.

Museo Nacional de Arte Romano Mérida

Allereerst heeft het museum een prachtige architectuur. Het door Rafael Moneo Vallés ontworpen gebouw is schitterend. Het heeft van binnen zulke enorme proporties dat men de muren kan gebruiken om er hele grote mozaïekvloeren op te hangen. Prachtig!

Collectie Museo Nacional de Arte Romano Mérida

Ten tweede heeft het museum een grote collectie Romeinse objecten. Het museum leent zich er prima voor om alles ten toon te stellen.

Crypto Museo Nacional de Arte Romano Mérida

Bij de aanleg van het museum stuitte men op nog meer Romeinse overblijfselen die dus nu deel uitmaken van datzelfde museum (in de crypte).

Stuk van de Romeinse weg naar Cordoba

Na dit museumbezoek in Mérida rijden we door naar een camping bij Cáceres. Morgen staat er ons nog weer een ietwat regenachtige dag te wachten. We willen dan de oude binnenstad gaan bekijken. Ook moeten we even op zoek naar een garage om onze motorolie te laten verversen voordat we verder naar het Noorden gaan rijden.

Costa de Luz (2)

Uitgelicht

Hoogtepunten

24 december t/m 30 december 2023 – ☀️ 7 – 19° C.

Deze week geen uitgebreid reisverslag. Wel een overzicht van de hoogtepunten van onze reis deze week aan de hand van wat fotocollages. Op onze Polarsteps is te zien hoe we gereden zijn en waar we hebben overnacht.

Cádiz

Een dagje met de catamaran vanuit El Puerto de Santa Maria naar Cádiz (€ 11,20 voor 2 personen retour). Fantastische stad met gezellige sfeer.

Puerto Sherry

Grote jachthaven aan de baai bij Cádiz met gigantische windschermen die mooi beschilderd zijn. Leuk strandje met gezellige eettentjes.

Cabo Trafalgar

Vuurtoren bij de kaap van Trafalgar. Inderdaaad! Die van Lord Nelson en Trafalgar Square uit Londen. Hier voor de kust werden de Fransen en de Spanjaarden (met 33 schepen) verslagen door de Engelsen (met 27 schepen) in 1805. De Engelsen wonnen maar Nelson kwam om het leven. Voor een uitgebreid verslag van deze zeeslag klik hier.

Conil de la Frontera

Mooi sfeervol vissersdorp met groot strand waar veel gesurfd wordt. Een filmpje vind je hier. De Barrio de Pescadores is een oude visserswijk waar nu de toeristen graag langskomen vanwege de versieringen met bloem- en plantenbakken.

Tarifa

Tarifa is het zuidelijkste stadje van Spanje en het Europese vasteland. We fietsten naar de haven om een ticket te kopen voor de oversteek naar Tanger en bezochten het strand bij de pier naar Isla de Tarifa (het zuidelijkste punt van Spanje en Europa). Hier loopt ook de grens tussen de Atlantische Oceaan en de Middellandse Zee. Vanaf de pier heb je een geweldig uitzicht op de kite-surfers die (klik) hier hun duizelingwekkende sprongen vertonen.

Tanger – Marokko

29 december 2023 – 🌤️ 19° C.

Vanochtend vroeg opgestaan. Weer op de fiets langs de drukke autoweg naar Tarifa zagen we niet zitten. Vooral niet omdat we vanavond in het donker terugkomen. We vragen de receptie van de camping om een taxi te bellen die vijf minuten later arriveert. De taxi op de heenweg kost € 12,30 en terug € 8,30. Voor dat geld zijn we snel en veilig bij de FRS die ons naar Tanger in Marokko brengt.

Veerboot FRS

We kregen een vraag of er honden mee mogen aan boord. Ja, dat mag! Voor meer bijzonderheden klik hier. De overtocht met de veerboot zelf duurt ongeveer een uur maar het wachten voor allerlei controles (paspoort en bagage) zorgt ervoor dat de heenreis bijna twee en halfuur duurde. Wij hadden weliswaar een ticket gekocht voor de “free tour” (zonder gids) maar moesten drie keer vragen voor de gids bereid was om ons te laten gaan en ons wilde vertellen waar het meeting point voor de terugreis was.

Uitzicht van dakterras Bistro du Petit Socco

Het meeting point voor alle groepen die reizen met de FRS is bij Le Bistro du Petit Socco. Wij zijn begonnen met hier een uitgebreide lunch te nemen (was heerlijk).

Lunch Le Bistro du Petit Socco

De rest van de middag hebben we lekker door de Medina gedwaald. Om winkels binnen te stappen en rond te kijken, moet je wel sterk in je schoenen staan om niets te kopen. De verkopers drongen wel erg aan…

Medina Tanger

Toen een schoenenpoetser me vertelde dat hij drie kinderen moest onderhouden, heb ik me over laten halen. Het was een leuke belevenis en m’n schoenen zagen er weer als nieuw uit na afloop.

Ze glanzen weer…

We hebben er van genoten om weer even in die “andere” wereld te stappen. We krijgen nu al zin in onze reis van april als we weer een paar maanden richting Turkije gaan.

Medina Tanger

Al de tijd dat we in de Medina rondstappen, houdt de gids onze retourticket bij zich. We krijgen die pas om 17:30 uur. O ja… alle bedelaars van Tanger weten dat de groepen zich verzamelen bij het al eerder genoemde meeting point… Het wordt er dus erg druk rond die tijd.

Ook de terugreis die om 17:30 uur begint, duurt lang. Opnieuw veel controles en wachten. Uiteindelijk brengt de taxi ons om 20:30 uur op de camping. Morgen rustig opstaan, de camper en ons zelf verzorgen en dan de weg richting de Ruta Via de la Plata inslaan.

Santiponce – Monesterio

30 december 2023 – ☀️ 17° C.

Vandaag een flink eind gereden om naar het begin van de Ruta de la Plata te gaan. Deze weg begint eigenlijk bij Sevilla. Daar zijn we echter al drie keer geweest en slaan daarom de stad nu over.

Teatro Romano Santiponce

We starten de Ruta bij Santiponce. Hier is ooit een Romeinse stad gebouwd. Veel van de destijds gebruikte stenen zijn later gebruikt voor de bouw van Sevilla. Hetgeen rest is een Romeins theater. Helaas konden we dit niet bekijken. Het hele theater is afgezet met hekwerk en alles zag er erg verwaarloosd uit. Ook het plaatsje Santiponce zelf was niet interessant.

Camperview Monesterio

We zijn daarom doorgereden naar Monesterio waar we een mooie camperplek vonden. Monesterio ligt in de Extramadura (letterlijk vertaald: aan de andere van de Duro). Vanaf morgen gaan we uitstapjes maken langs de Via de la Plata (weg van zilver).

We hebben inmiddels begrepen dat “Plata” een verbastering is van “via de balata” (Moors) en dat “stenig pad” betekent. De Caminho de la Plata leidt de pelgrims uiteindelijk naar Santiago de la Compostela. Wij doen het iets comfortabeler….

Costa de la Luz

Uitgelicht

Op de fiets naar Rota

21 december 2023 – ☀️ 18° C.

Costa de la Luz (kust van het licht) dankt zijn naam aan de felle zon die weerkaatst van de Atlantische Oceaan op de Spaanse kust vanaf Tarifa tot aan de Portugese grens.

Om een uur of elf vertrekken we op de fiets (eerst nog met de handschoenen aan want het is nog erg fris) richting Rota. We nemen de Via Verde die hier pal langs de camping loopt. De Via Verde loopt op het voormalige traject van de “sherryspoorweg”. Ooit aangelegd door de Engelsen tussen Sanlúcar de Barrameda en Rota om de sherry naar de haven te brengen.

Hee… er mist een stuk van de brug!

Nu loopt er een goed verharde fietsroute tussen beide steden. Wij fietsen de route vanaf de camping die ongeveer 5 km voor Chipiona ligt. We komen onderweg tweemaal voor een verrassing te staan omdat de fietsbruggen over twee grote autowegen verdwenen zijn. Net nu wij er zijn, is men bezig met onderhoud van deze bruggen. We moeten hierdoor een stuk omrijden. Op de heenweg is het even zoeken maar op de terugweg vinden we de goede weg. De hele fietsroute is hierdoor vandaag 49 kilometer.

Het eerste stuk naar Rota gaat door een gebied met veel plastic kassen en is niet zo aantrekkelijk. Daarna loopt het fietspad door bos en langs velden met o.a. snijbloemen. We zien ook kassen met anjers. Bij Rota eindigt het fietspad en fietsen we naar de lange boulevard (langs een prachtig strand) die ons tot het oude centrum van deze havenplaats brengt.

Boulevard bij Rota

We drinken aan de boulevard een kopje koffie met iets lekkers en fietsen weer terug naar de camping. De terugweg gaat zoals gezegd een stuk sneller. We maken nog even een korte stop bij Chipiona en besluiten om dat stadje morgen uitgebreider te bekijken.

Het laatste stukje van de dag brengen we door bij de camper waar we heerlijk in het zonnetje een boek lezen. Agnes geniet nog even van een heerlijke massage die ze hier gisteren op de camping heeft geboekt.

Chipiona – El Puerto de Santa Maria

22 december 2023 – ☀️ 19° C.

We staan laat op en wachten tot de zon op de camper staat voor we ons bed uitkomen. We hebben immers alle tijd omdat we vandaag hooguit 30 km zullen reizen.

We starten bij Chipiona. We hebben gisteren al gezien dat het een gezellig stadje is. We parkeren de camper op de grote maar vrijwel lege parkeerplaats Cruz del Mar. Vrij camperen wordt hier ook gedoogd tijdens het laagseizoen.

De enige Adventure Labcache die Chipiona rijk is, loopt vrijwel helemaal langs de zee. Als je nieuwsgierig bent wat een labcache nu precies is, kijk dan even op onze website. In het menu vind je een hoofdstuk over geocaching met een uitgebreide uitleg.

Als we langs de zee lopen, vallen de dammetjes in de zee op. Op infoborden lezen we dat deze dammen kleine meertjes vormen. Bij hoog water liggen ze onder water en zwemt de vis er in. Bij laag water kan de vis er niet meer uit en is dan een makkelijke prooi voor vissers die te voet de vis vangen en meenemen. De vissers hebben elk een eigen plek.

Kasteel Chipiona

Als we het kasteel zijn gepasseerd, treffen we bij de vuurtoren (met 68 m de hoogste van Spanje) een tweetal grote ijzeren krabben aan.

Chipiona is ook bekend van de moscatelwijnen. We konden het niet laten om er even eentje te proeven… Hierna hebben we nog even door de gezellige winkelstraatjes geslenterd waarbij we ook nog tegen een live-optreden van een Spaanse groep aanliepen.

Muscatel Chipiona

Terug bij de camper reden we in een half uur naar onze overnachtingsplek in El Puerto de Santa Maria. Camping de las Dunant wordt voor de kerstdagen onze thuisbasis.

Voor de Omnia liefhebbers is er weer een nieuw recept. Op onze receptenpagina vind je een (mmmm) heerlijk recept: Zuurkool met zoete aardappel uit de oven.

El Puerto de Santa Maria

23 december 2023 – ☀️ 20° C.

Vandaag is het nog een dag met heerlijke temperaturen. Vanaf morgen wordt het wat minder. We besluiten daarom om vandaag wat te “rommelen” rond de camper. Gisteravond is onze tweede gasfles leeggeraakt. Het gaat hard met het gas. Dat komt omdat het ‘‘s nachts kouder is dan afgelopen jaren. We hebben de verwarming wat vaker aan.

We gaan daarom op zoek naar een “regulador de salida libre”. Met deze regulador kunnen we een Spaanse gasfles aansluiten. De gasfles inclusief 11 liter propaangas (Cepsa) kopen we bij de campingwinkel voor € 20,00. Ter vergelijking: in Nederland betalen we hier meer dan € 100,00 (met statiegeld) voor…

We kijken ook al vast waar de boot naar Cádiz vertrekt. Morgen willen we met de catamaran de baai oversteken om Cádiz te bekijken. Omdat men op de kade aan het werk is, moeten we even zoeken waar we moeten zijn.

We rijden door El Puerto om nog wat andere boodschapjes te doen en krijgen alvast een beeld van het stadje dat we later nog uitgebreider willen bekijken. Terug op de camping blijkt dat de zon “weg” is. Er is een grote Franse camper naast ons komen staan die ons helemaal in de schaduw zet.

We sluiten de dag af door “buiten” de deur te eten. Voor de camping langs loopt een vrijliggend fietspad dat naar Puerto Sherry gaat. We fietsen langs het strand naar een terrasje en in de ondergaande zon drinken we een drankje en eten wat met een prachtig uitzicht op de baai voor Cádiz.

Brug naar Cádiz

Voor de trouwe volgers: ons blog gaat even met kerstreces. Ons volgende reisverslag is er pas weer op zaterdagavond 30 december 2023. Op Polarsteps kun je ons nog wel volgen.

Op naar Portugal

Uitgelicht

Bordeaux

26 november 2023 ☀️ 4° C.

Als we wakker worden is het nog erg mistig langs de Loire. Alles is wit uitgeslagen door de eerste vorst. Het zorgt voor een mooi landschap om door heen te rijden op weg naar Bordeaux. Tot Niort rijden we op kleine en rustige binnenwegen en vanaf daar de grote weg naar Bordeaux.

Als we voor de camper een plekje hebben gevonden op camping Bordeaux-Lac, halen we gelijk de fietsen er af en rijden naar het centrum van de stad.

Als eerste rijden we naar Cité du Vin. Het wijnmuseum is gehuisvest in een gebouw met opvallende architectuur. We kiezen er voor een ander museum maar wandelen wel om het gebouw heen.

Als tweede rijden we naar het CAPC. Dit oude gebouw biedt plaats aan het museum voor moderne temporaire kunst. De eerste indruk is prima. De grote hal is een geweldige entree.

Grote hal CAPC Bordeaux

De rest van het museum viel ons erg tegen. Eigenlijk vonden we het oude koloniale gebouw mooier dan de exposities. Het gebouw werd vroeger gebruikt om goederen uit de koloniën op te slaan, suiker uit West-Indië, Havana of Brazilië, koffie uit Martinique, cacaobonen uit Guyana, West-Indië of India, verfhout en vanille van Bourbon Island.

Thuisgekomen (camper) gelijk de fietsen er weer . Het weerbericht voor morgen belooft niet veel goeds.

Pamplona con paraguas

27 november 2023 🌧️ 7° C.

Het weerbericht had het bij het goede eind. De hele dag regen. Op zich prima weer om een flink stuk te reizen. Met een paar goede podcasts op de speakers passeerden we de Pyreneeën en zijn we zo in Pamplona.

We parkeren de camper naast de brandweerkazerne op een mooie camperplek vlakbij de grote citadel die midden in Pamplona ligt.

Het miezert zo nu en dan en we besluiten om lopend met de paraplu (paraguas) Pamplona te verkennen. Dat lukt natuurlijk weer het best met een labcache. Het is erg rustig op straat. De regen houdt veel Spanjaarden binnen. Toch krijgen we een leuke indruk van de stad.

Op de terugweg lopen we dwars door de grote citadel weer naar de camperplaats. Vlakbij de brandweerkazerne is een grote lift waarmee we weer afdalen naar het niveau van de camper.

Lifttoren achter brandweerkazerne

Elciego – Laguardia – Burgos

28 november 2023 – ☁️🌧️☁️

We rijden vandaag weer een flink stuk naar het Westen. Op weg naar Burgos maken we twee stops. De eerste stop is bij Elciego. Hier is een hotel gebouwd van de architect Frank Gehry. De bouwstijl heeft veel van de kenmerken van het schitterende museum in Bilbao. We zijn er te vroeg en een uur wachten zien we niet zitten.

Niet ver van Elciego is de bodega van Ysios in Laguardia. Het wijnhuis heeft de architect Calatrava (van de musea in Valencia) opdracht gegeven voor opnieuw een mooi gebouw. Het ligt prachtig voor het gebergte en het licht doet de rest. Het schittert je al van ver tegemoet. Wij ronden er deze stop af met een heerlijk wijntje zodat we ook gelijk de binnenkant kunnen bekijken.

We rijden over een mooie weg, de N-120, naar Burgos waar we op een camperplaats midden in de stad staan. Na aankomst pakken we opnieuw het fietsje en rijden naar de grote kathedraal van Burgos. Niet alleen de buitenkant is imposant maar ook de binnenkant is indrukwekkend.

Als we na de bezichtiging van de kathedraal nog een labcache doen om de kathedraal, komen we opnieuw een graffiti tegen van Monkey Bird. We zagen van dezelfde artiest ook al een kunstwerk in Bordeaux.

Astorga – Chaves

29 november 2023 – ☁️🌧️⛅️ 13° C.

Vandaag opnieuw regen in het vooruitzicht. We gooien ons plan een beetje om en rijden in één ruk naar Chaves in Portugal aan het begin van de N2.

We maken maar één stop in Astorga. Daar staat het Bisschoppelijk Paleis dat door Gaudi is ontworpen. Het herbergt ook het museum van de Camino (Astorga is het kruispunt van twee grote camino’s) en ook nog vele Romeinse overblijfselen.

Rond een uur of drie (in Portugal gaat de tijd een uur terug) komen we aan in Chaves. Hier begint onze N2-reis.

We reizen weer…

Uitgelicht

Delft – Stellendam – Arras

22 november 2023 🌤️ 8° C.

Nadat we vandaag eerst onze burgerplicht hebben vervuld – jullie hebben toch ook gestemd hè – zijn we weer op pad voor een reis van ongeveer twee maanden.

Het plan is om de N2 in Portugal te rijden en vervolgens terug over de Via de la Plata (zie ons vorige blog). Uiteindelijk zal het weer bepalen of het ook gaat lukken.

Vandaag reden we via Stellendam naar Arras. In Stellendam hebben we bij vrienden een aantal schilderdoeken gebracht. Via de tunnel onder de Oosterschelde bij Terneuzen, Gent en Lille arriveren we om 14:45 uur op de camperplaats in Arras. Deze camperplek ligt vlakbij het oude centrum. Niet lang na aankomst maken we een mooie wandeling door de binnenstad.

We waren er al een beetje voor gewaarschuwd… Men was druk bezig om een gigantische kerstmarkt op te bouwen op de twee grootste pleinen. Niet helemaal ons ding maar dan hebben we een goede reden om in een ander jaargetijde nog eens terug te komen. Voor nu hebben we heerlijk gewandeld! De binnenstad is werkelijk schitterend!

Zo bezochten we ook de kathedraal van Arras. Een bijzonder bouwwerk dat niet echt oogt als een traditionele kerk. De kerk is gebouwd op de restanten van een oude abdij, heeft verschillende functies gehad en was lang het grootste kerkgebouw van Frankrijk.

Omnia recepten

De afgelopen weken is onze website weer bijgewerkt. Het menu van de receptenpagina liep behoorlijk over. Het was lastig om een recept te bekijken. Als je nu inlogt op onze website, kun je een receptenboekje (PDF) met daarin alle oude recepten in één keer downloaden. De nieuwe recepten die we tijdens onze komende reizen maken, vind je hier weer onder in het normale menu.

VPN op reis

Sinds we op reis zijn geweest naar Turkije, gebruiken we een VPN. Wij vinden het onontbeerlijk en het heeft een paar grote voordelen. Ook in Spanje en Portugal is het een plus! Bij onze reistips een klein artikel over VPN op reis.

Pagina Onze Camper

Omdat we vaak vragen krijgen over onze buscamper hebben we een pagina gemaakt waar we beschrijven hoe onze camper er uit ziet. Je vindt deze pagina in het hoofdmenu onder Home

Tips

In het menu onder tips zijn ook een aantal pagina’s aangepast. De pagina’s Routes Google Maps en Grote Steden Europa zijn vernieuwd.

Veel leesplezier!

Beelden en Trollen

Uitgelicht

17 augustus 2023 ⛅️ 23° C.

Na een prima nachtje op camperpark Vogelzang, een lekker ontbijtje in de camper hoeven we niet ver te rijden. Op 1,5 kilometer ligt het Middelheimmuseum.

Het Middelheimmuseum is een museum waar de beelden buiten in de natuur staan in een mooi park. Veel beelden krijgen op dit moment een nieuwe plek en er worden ook nieuwe beelden bijgeplaatst. De toegang is geheel gratis! Wij kregen de tip voor deze schitterende beeldentuin van Marjolein (één van de cursisten van Agnes’ keramieklessen). Ongelofelijk dat we al zoveel jaren om Antwerpen heen rijden en dit museum nu pas ontdekken.

Tomorrowland

Onze volgende reisdoel is het Trollenbos van Tomorrowland. Tijdens onze Oostzeereis hebben we in Denemarken voor het eerst kennisgemaakt met de trollen van Thomas Ambo. Op het terrein van Tomorrowland staan een groot aantal kunstwerken waaronder 7 trollen van deze kunstenaar. Voor ons een reden om nog eventjes deze minitrip naar België te maken.

Er liggen ook een tweetal Labcaches met de kunst en trollen van Tomorrowland in de hoofdrol. Helaas is het ons niet gelukt om beide Labcaches te kunnen afmaken. Tomorrowland is vooral bekend van het jaarlijks Dance Event. Toen wij vandaag het park bezochten was men overal nog druk bezig om de enorme poppodia af te breken en het park weer te herstellen. Grote delen van het park waren met hekken afgezet en sommige kunstwerken en trollen waren hierdoor onbereikbaar. Hadden we dat maar eerder geweten.

We overnachten niet ver van Antwerpen bij Emmadorp. Dit dorp ligt tegen de dijk bij het Verloren land van Saaftinge waar we morgen een wandeling willen maken. We proeven alvast even sfeer in het gezellige huiskamer-café van Gina.

Emmadorp

Ook kijken we nog even op de dijk en genieten van het uitzicht (met en zonder de bijzondere verrekijker boven op de dijk).

Saaftinge, Doel, Mozesbrug en Kruisland.

18 augustus 2023 🌤️ 28° C.

We beginnen deze dag met een plankierwandeling door “Her verloren land van Saaftinge”. Het gebied met het grootste getijdeverschil van Nederland is met springtij helemaal overstroomd en lopen met hoogtij de geulen vol. Het land waar eens het dorp Saaftinge lag, is nu eigendom van de vogels. Vandaag spotten we verschillende lepelaars en verder loopt er een kudde schapen los op de schorren. Voor het eerst sinds lange tijd is er ook de mogelijkheid om weer een dronevideo te maken (te zien op Instagram).

Niet ver van onze overnachtingsplek Emmadorp ligt Doel (België). Eens een gezellig dorp en nu bijna helemaal verlaten. Dichtgetimmerde huizen, beklad met graffiti en verworden tot een toeristische attractie vanwege de leegstand.

Doel

De Belgische overheid had Doel ooit van de kaart willen laten verdwijnen ten gunste de uitbreiding van de haven van Antwerpen. Veel bewoners besloten om te vertrekken op enkele volhouders na die uiteindelijk de strijd wonnen. Doel blijft bestaan maar of het ooit weer wordt zoals het was?

We keren nu definitief (voor deze trip) terug naar Nederland waar we even bij het Fort de Roovere gaan kijken vanwege de Mozesbrug. Deze brug ligt onder de waterspiegel en maakt het mogelijk om de waterlelies van dichtbij te fotograferen zonder natte voeten te krijgen. De toren van Pompejus naast de brug was voor ons een onverwacht cadeautje waardoor we ook nog een geocache konden oplossen.

Pompejustoren vanaf Mozesbrug

Atlas Obscura

De Mozesbrug bij Fort de Roovere was onze 100ste “Atlas Obscura”. We gebruiken de laatste jaren deze app om bijzondere plaatsen te vinden en bezoeken.

Mozesbrug

Omstreeks 15:00 uur arriveren we bij onze overnachtingsplek van vandaag. We krijgen een mooi plekje bij camperplaats Dun Achtertuin in Kruisland. De camperplaats ligt achter het café-restaurant Cock waar je eventueel ook wat kunt eten. Wij eten bij de camper en halen een ijstoetje bij Cock.

Weer naar huis

19 augustus 2023 🌤️ ☀️ 24° C.

Vanavond willen we weer thuis zijn. Op weg naar Delft willen we onze vrienden in Stellendam bezoeken. Als we wakker worden, ontbijten we onder de luifel omdat er wat kleine regenbuitjes overwaaien. Rond een uur of tien vertrekken we richting Zeeland.

Krammersluizen

We maken een tussenstop bij de uitzichttoren van de Krammersluizen. Onder de uitzichttoren zijn vier mooie camperplaatsen met elektriciteit waar je gratis kunt overnachten. Je moet niet te gevoelig zijn voor het geluid van de windmolens maar verder is het daar een prima plek.

Krammersluizen

De Krammersluizen zijn in een aantal opzichten uniek. Tijdens het gebruik van de sluizen is er een systeem dat zout water filtert zodat het niet met zoet water vermengt. Een groot en sterk luchtbellenscherm zorgt er voor dat het zoute en zoete water gescheiden blijft tijdens het schutten van de schepen.

‘s Middags brengen we een bezoek aan Peter en Yvonne die in Stellendam wonen. Nadat we gezellig hebben bijgekletst, rijden we om 17:00 uur naar Delft. Weer thuis!

Op weg naar huis

Uitgelicht

Stevns Fyr – Raalte

4 augustus 2023 ⛅️ 🌧️ 20° C.

Het weerbericht geeft de komende dagen opnieuw slecht weer op. Voor ons betekent dat dat we nu richting huis gaan. Als het verkeer mee zit, zijn we vanavond nog thuis.

In eerste instantie zit alles mee. We hebben geluk bij de veerpont van Rødny naar Puttgarden. Kaartjes hoeven we niet meer te kopen omdat we voor de veerboot van Helsingborg naar Helsingör een combiticket hebben gekocht. In Rødny kunnen we als laatste op de boot en varen gelijk weg. Dat scheelt ruim een half uur wachten.

Het is druk op de weg. Niet lang na de overtocht naar Puttgarden krijgen we de eerste van twee grote files bij Lübeck (10 minuten). We hebben dan net een kopje koffie achter de rug op (hoe toepasselijk) parkeerplaats “Ostseeblick”. De andere grote file is bij Hamburg (28 minuten).

Geldklopperij

Als we een flink stuk voorbij Hamburg opnieuw een stop maken, krijgen we een berichtje van onze oudste zoon die zich afvraagt of we alweer op de terugweg zijn en ons uitnodigt om bij hen op de camping in Raalte te komen staan. Het lijkt ons een mooie afsluiting van onze reis dus we bellen met de camping (De Krieghuusbelten) of er nog een plekje voor twee nachten is. We vertellen dat we onze kleinkinderen willen verrassen. We vertellen ook wat de achternaam is en de dame aan de telefoon meldt ons dat er nog een plekje naast onze (klein)kinderen is. “Is dat wat voor u?”. Prima, zeggen wij en we berichten onze zoon dat we omstreeks 18:00 uur zullen aankomen.

Na een flinke dag rijden, arriveren we in een fikse regenbui bij de camping. We lopen naar de receptie, melden onze reservering en willen vervolgens onze rekening betalen. De rekening die we dan krijgen, doet “onze broek afzakken“. Op de rekening staat het volgende: € 80,50 voor een comfortplek (stroom en cai), € 24,00 voor 2 personen en twee nachten, € 15,00 voorkeursboeking, €4,00 voor overheidsheffingen, €15,00 borg voor een kaart met geld er op voor een douche- en afwaskaart, en € 2,00 borg voor het sleuteltje van de waterkraan. Als we gebruik willen maken van het internet (geen luxe daar want er is amper bereik) moeten we daar ook extra voor betalen. Kortom: We voelen ons enigszins “uitgekleed”.

Als ik tegen de receptioniste zeg dat dit toch veruit de duurste camping is die we de afgelopen maanden hebben meegemaakt, krijg ik het antwoord: “Maar u bent niet verplicht om hier te komen…”.

We betalen de rekening van € 140,50. Inderdaad. Ze heeft gelijk. Wij hadden ons beter moeten laten informeren en het is inderdaad niet verplicht om naar de Krieghuusbelten te gaan. We willen nu onze (klein)kinderen niet teleurstellen maar… wij komen hier nooit meer terug. We vinden dit pure geldklopperij en we snappen niet dat deze camping zo bomvol staat.

Gelukkig zijn onze kleinkinderen blij om opa en oma te zien na ruim twee maanden reizen en hebben we nog een gezellige avond met elkaar.

Raalte en omgeving

5 augustus 2023 🌧️ 🌤️ 20° C.

Na een gezellig ontbijt (ik koop met de kleinzoons verse broodjes) en een lekker kopje koffie haal ik met mijn oudste zoon Jelmer eerst vier fietsen op in Oldemarkt. Agnes en Rozemarije vermaken zich op de camping met Jochem en Tobias.

Als we terug zijn met de fietsen, trekken we na de lunch er met elkaar op uit. We gaan wat geocaches doen want dit gezin is altijd bloedfanatiek met deze hobby bezig en Jochem en Tobias willen altijd opa en oma verslaan door meer punten te scoren. Maar nu doen we het samen!

Bij de tweede cache is er een leuke verassing. De cache zit in een klomp die bij een klompenmaker in de boom hangt. Als we in de klompenmakerij even naar binnen lopen, krijgen we een schitterende demonstratie hoe klompen werden gemaakt. Bovendien blijkt klompenmaker Martin Dijkman beroemd te zijn van TV doordat hij het beroemde schilderij “Het melkmeisje” van Vermeer heeft nagemaakt van ruim 3500 kleine klompjes.

‘s Avonds doen we nog gezellig wat spelletjes met elkaar en dan is ook deze dag weer om.

Weer thuis – ons huishoudboekje

6 augustus 2023 🌤️ 20° C.

Weer thuis…

Deze ochtend ontbijten we nog met elkaar in de voortent bij de caravan van Roos en Jelmer. Hierna vertrekken wij naar Delft. De reis naar huis duurt ongeveer anderhalf uur en omstreeks 13:00 uur zijn we thuis.

Ons huishoudboekje…

Op de terugweg neemt Agnes de tijd om wat getallen van deze reis op een rijtje te zetten. Inmiddels een traditie geworden, geven we hier een overzicht:

We reden in 64 dagen 7421 kilometer. Het is onze op één na langste reis (Turkije was langer) met gemiddeld dus 116 km/dag. :

We tankten € 1036,16 aan diesel en €4,49 aan AdBlue. In Litouwen tankten we het goedkoopst voor € 1,43 per liter.

Voor de veerboten gaven we € 510,20 uit. De mooiste overtocht was die van Naantali – Finland naar Kapellskär – Zweden.

Van de 64 overnachtingen stonden we 18 x vrij. De 46 campings kostten ons € 1160,50. Gemiddeld is dat € 18,13 (de laatste twee nachten niet meerekenen maakt het € 16,13 per nacht). We maakten in Finland drie keer gebruik van de aanwezige sauna en dat was gratis.

Op campings maken we soms gebruik van een wasmachine/droger. We betaalden € 36,00.

In de buurt van grote steden nemen we vaak een bus of trein en laten de camper op een bewaakte camping achter. We betaalden € 38,74 aan het Openbaar Vervoer en € 3,00 aan parkeerplaatsen.

Twee concerten en museumbezoek kostten ons in totaal € 320,24

In totaal gaven we in negen weken € 3107,49 uit (€ 48,00 per dag).

We fietsten in totaal 625 kilometer (9,9 kilometer/dag. We liepen 243 km (3,7 km/dag, Normaal gesproken fietsen en wandelen we meer kilometers. Echter: We hadden een valse start doordat we nog niet helemaal hersteld waren van COVID en een problematische knie.

We reisden door acht landen: 🇩🇪, 🇵🇱, 🇱🇹, 🇱🇻, 🇪🇪, 🇫🇮, 🇸🇪 en 🇩🇰.

We kochten driemaal een simkaart voor in totaal € 36,00. De simkaarten in Polen en de Baltische Staten zijn spotgoedkoop. Voor € 5,00 per maand heb je onbeperkte data in die landen. In Finland betaal je € 25,00 voor een maand onbeperkte data.

Agnes las 18 boeken, breide anderhalf truitje en schreef 5 recepten voor de Omniaoven. Jan las 10 boeken, plaatste 89 steps op Polarsteps, schreef 18 blogs en maakte weer te veel foto’s. We maakten samen filmpjes voor Instagram en YouTube en losten 60 cryptogrammen op. We deden elke dag minimaal één spelletje waarvan ik vergeten ben hoeveel ik er verloren heb. Bij het wakker worden en onder lange ritten luisterden we naar vele podcasts.

Tot slot:

Er komt zo als gewoonlijk nog één blog met daarin de link naar het fotoboek van deze reis.

Onze volgende reis zal half november zijn. We gaan dan weer naar het Zuiden. Wil je op de hoogte blijven? Vul dan op de HomePage van deze website je e-mailadres in. Je krijgt dan automatisch een mailtje in je mailbox (geen reclame).

Tot ziens allemaal. Bedankt voor het meebeleven van onze avonturen.

Jan en Agnes – Camper op Pad

Wachten op de boot…

Uitgelicht

Reposaari – Ruissalo Camping

27 juli 2023 🌤️ 20° C.

We hebben vandaag een reisdag. Komend weekend steken we de Botnische Golf over naar Zweden. We hebben een ticket geboekt voor de boot (Finnlines) van Naantali (bij Turku) naar Kapellskär (vlak boven Stockholm).

Omdat we de stad Turku nog willen bekijken, zoeken we een camping in de buurt. De enige camping bij Turku is Camping Ruissalo. Bijzondere camping. Er gaat een weg met een grote parkeerplaats dwars door het campingterrein. Overdag parkeren op de parkeerplaats de badgasten.

De boot naar Zweden

De camping is wel mooi gelegen aan de baai waaraan ook Naantali ligt. ‘s Avonds zien we de veerboot naar Zweden vlak voor onze neus voorbij komen. Ook handig is dat de bus naar Turku op de camping haar eindpunt heeft.

Even een geocache loggen…

Als we de camper hebben geïnstalleerd op het grote veld, nemen we een kijkje op het strand en later op de avond doen we nog een paar geocaches langs de kust.

Turku

28 juli 2023 ⛅️ 🌧️ 19° C.

Als we wakker zijn, schijnt het zonnetje nog en ontbijten we buiten voor de camper. Hierna doen we alle camperverzorging nog op de camping voordat we met de bus naar Turku vertrekken.

Marktplein Turku

Het openbaar vervoer is ook hier weer prima geregeld. We betalen draadloos met onze betaalpas en zijn een half uur later op het marktplein in Turku. Vóór Helsinki was Turku de hoofdstad van Finland. Door een grote brand in de 19e eeuw is het overgrote deel van de stad verloren gegaan.

Dom van Turku

We bezoeken de Dom van Turku die na de grote brand weer mooi is gerestaureerd en het Aboa Vetus Ars Nova. In dit museum vind je naast moderne kunst ook de restanten van een middeleeuws woonhuis.

Vanaf hier willen we naar het Forum Marinum. Hier liggen een aantal “tallships” waaronder het opleidingsschip van de Finse Marine de “Suomen Joutsen”. Omdat het een flink stuk lopen is, proberen we hier voor de eerste keer elektrische stepjes. Het schiet lekker op (voor 41 minuten steppen zijn we € 5,50 p.p. kwijt).

Op de step, op de step…

Terwijl we rondlopen bij het Forum Marinum (er ligt hier ook nog een labcache), hebben we ook nog even een spannend momentje… Als we klaar zijn met de labcache blijkt opeens dat Agnes haar telefoonhoesje kwijt is met daarin haar betaalpassen, museumjaarkaart en wat contant geld. Na een kwartiertje vinden we het hoesje gelukkig terug bij het eerste schip dat we bekeken. Alles zit er nog in! Mazzel!

Omdat het ondertussen is gaan regenen, pakken we de bus terug naar de camper op de parkeerplaats bij de camping en rijden we naar Naantali waar we vlakbij de boot op de camping willen gaan staan. Helaas… vol!We rijden door en gaan naar een prachtige camping iets verderop: Saloranta. Deze camping ligt aan een baai tussen de vele eilanden die hier voor de kust liggen. We hebben hier een mooi plekje aan het strand.

Camping Saloranta Naantali

Niet veel later zitten we allebei met onze ereader op een bankje op de steiger in de zon. Ook deze camping heeft twee nieuwe sauna’s (mannen en vrouwen apart) die we van 18:00 – 21:00 uur kunnen gebruiken. Na de sauna zo de zee in. Heerlijk!

Camping Saloranta – Naantali

29 juli 2023 🌧️ 18° C.

De laatste dag voor ons vertrek uit Finland regent het de hele dag. We zijn met van alles en nog wat aan het “rommelen” in de camper. Bereiden ons voor op de bootreis van morgen (duurt tien uur) en laden alle elektrische apparaten op, lezen en doen een spelletje.

Tijdens een droge bui lukt het ook nog om twee geocaches te loggen. ‘s Avonds genieten we lekker van de sauna.

Mustikkapiirakka á la Omnia

Natuurlijk heeft Agnes ook nog tijd voor het bakken een Mustikkapiirakka (Finse bosbessencake) a la Omnia. Zie receptenpagina. De bosbessen pluk je natuurlijk zelf!!

Morgen vertrekken we om 10:45 uur naar Zweden! 👋

Naar de Westkust

Uitgelicht

Pieksamaki – Säynätsalo

23 juli 2023 🌤️ 21° C.

Gisteravond hebben we gebruik gemaakt van de Finse sauna op de camping. Daarna heerlijk geslapen en vanmorgen een lekker ontbijt gedaan met uitzicht op het meer. Een halfuurtje later parkeerden we onze bus bij een parkeerplaats aan de andere kant van Pieksamaki bij een ander klein meer.

De wandeling om het meer ging over vlonders langs allerlei “houtkunst”. Heerlijke wandeling gemaakt en slechts twee personen tegengekomen. Wel weer een labcache kunnen voltooien en na even zoeken ook de bonuscache bemachtigd.

Labcache Pieksamaki

Daarna rijden we naar de jachthaven van Säynätsalo waar we een heel mooi plekje vinden aan het Hauhonselkä-meer. Het is één van de grotere meren en in de jachthaven is het een drukke bedoening. We vermoeden dat er een zeilwedstrijd is geweest. Op het pleintje voor onze camper wordt de ene na de andere zeilboot uit het water getakeld en op de trailer gehesen. Een gezellig schouwspel.

Jachthaven Säynätsalo

We doen in Säynätsalo nog een labcache en de rest van de dag relaxen we wat bij de camper. We vinden ook nog even tijd om een vluchtje te maken met onze drone. Korte filmpjes kun je vinden op onze Instagram pagina. Soms ook wat langere filmpjes op ons YouTube kanaal.

Säynätsalo – Kristinestad

24 juli 2023 🌤️ 23° C.

Vandaag hebben we besloten vanwege de slechte weersvoorspelling om in één lange ruk naar de Westkust van Finland te rijden. We maken slechts twee stops.

De eerste stop is bij één van de oudste (houten) kerkjes van Finland. Het heeft iets weg van een Noorse Staafkerk. Helaas is het kerkje nog gesloten zodat we het bijzondere interieur niet kunnen bekijken. Te vroeg vertrekken heeft soms ook nadelen.

De buitenkant heeft ook wat leuke details. De houten kerk is gebouwd op grote stenen en de uiteinden van de balken rond de deuren doet ons iets vermoeden over de constructie van de houten toren.

Op de grafstenen zien we een opvallende notatie van de datums. Apart. Zagen we nog niet eerder.

Onze tweede stop (een beeldentuin bij Kauhajoki) gaat niet door. Als we de bestemming op Google Maps intypen, blijkt dat de beeldentuin op maandag is gesloten. We rijden daarom in één stuk door naar Kristinestad. Onderweg spotten we zowaar voor de eerste keer ook een eland. Weliswaar erg in de verte… maar toch. De honderden borden die ons waarschuwen voor overstekende elanden staan er dus niet voor niets.

Kristinestad

Het stadje aan de Westkust kent veel Zweeds sprekende mensen en alle borden e.d. zijn tweetalig uitgevoerd. De camping is prima. Mooie ruime plekken met een eigen strandje aan de baai van de Botnische golf. We blijven hier twee nachten staan.

Kristinestad – verste punt schiereiland

‘s Middags gaan we gelijk op de fiets naar het puntje van het schiereiland en maken we een wandeling naar het uiterste puntje bij de zee. ‘s Avonds gaan we lekker uit eten bij de Crazy Cat. Prima eten!

“IJsje” – 1 bolletje

Het dessert nemen we op de camping. We hadden al gelezen over de enorme ijsporties die je hier krijgt. Hiervan is geen woord gelogen. We krijgen elk één “bolletje”. Die bolletjes blijken zo groot dat we ze verdelen in drie porties. Hebben we de komende dagen ook gelijk een toetje 😉.

Kristinestad

25 juli 2023 🌤️ 23° C.

De tweede dag op de camping staat in het teken van de wasmachine en de droger. We doen maar één wasje maar beide machines doen er zo lang over (bij elkaar vijf en een half uur) dat we uiteindelijk niet alles doen wat we vandaag van plan waren.

We vinden het niet erg. Lekker zo’n lui dagje. Tijdens de was is er nog wel tijd om Kristinestad te bekijken. Men spreekt er niet alleen Zweeds maar met al z’n houten huizen doet het ook erg Zweeds aan.

Kerk Kristinestad

Tijdens de labcache bekijken we ook hier het oude kerkje dat zowel van binnen als van buiten helemaal schots en scheef is gebouwd (verzakt).

Heel opvallend zijn verder de waterpompen die je overal ziet staan. Er zijn kleine houten huisjes omheen gebouwd en ze hebben allemaal een wiel om het water op te pompen. Draaien lukte wel maar water komt er niet meer uit.

Waterpompen Kristinestad

Vlakbij Kristinestad was ook nog een veld waar veel veldbloemen en experimentele hennep werd gekweekt. Even uitgeleefd…

Kristinestad – Reposaari

26 juli 2023 🌤️ 22° C.

Zondag steken we de Botnische Golf over naar Zweden. We vertrekken van Naantali (ligt vlak onder Turku) en daarom rijden we vandaag alvast weer een stukje naar het zuiden.

Camperplaats Reposaari

We parkeren de camper vlakbij de (kleine) vuurtoren van Reposaari. Vanaf deze plek hebben we (al weer) een mooi uitzicht over de grote baai.

Havenwerkers

Reposaari is een klein (opnieuw Zweeds aandoend) dorpje dat op een eilandje ligt in de baai. Aan de overkant zien we in de verte de haven van Pori. Het is een wat grotere havenplaats aan de westkust.

Reposaari

Natuurlijk (het wordt een beetje een afgezaagd verhaal ) verkennen we hier het eiland ook weer met een labcache.

Labcache Reposaari

Aan het eind van de middag gaan we opnieuw uit eten bij het visrestaurant aan het havenhoofd.

Het Finse merengebied

Uitgelicht

Porvoo – Lappeenranta – Saimaakanaal

20 juli 2023 🌤️🌧️ 21° C.

De algemene verzorging van de camper kostte op de camping in Helsinki wat extra tijd. Omdat er hier enorm veel campers staan, is het dringen bij de loosput. Een ongeduldige man kwam even kijken of onze vuilwatertank nu nog niet leeg was. Jullie mogen raden wat de nationaliteit was van deze camperaar.. Ik zeg niks!

De rode huisjes door Albert Edelfelt

Op weg naar het Finse merengebied maken we een eerste stop in Porvoo. In dit op één na oudste stadje kregen de Finnen voor het eerst hun eigen nationaliteit notabene van de Russische Tsaar Aleksander I in 1809. Het stadje is bekend vanwege de rode huisjes bij de oude brug aan de rivier en de kathedraal met een losse klokkentoren. De huisjes zijn ook beroemd geworden door een schilderij van Albert Edelfelt.

Onze volgende stop is een flink stuk naar het oosten. Als we onderweg langs de weg borden zien staan met St. Petersburg er op realiseren we ons ook dat we de grens met Rusland naderen. Lappeenranta ligt op ongeveer 35 km van de Russische grens aan het grote Saimaa meer. Op het strand van dit meer wordt jaarlijks een zandsculpturenfestijn gehouden. Dit jaar is het thema sprookjes. Ook moderne “sprookjes” worden uitgebeeld. Zo zien we ook sculpturen van The Lord of the Ring en The Never Ending Story.

Onze overnachtingsplek is nog wat dichter bij de Russische grens. We staan met een paar andere campers op de parkeerplaats bij een sluis van het Saimaa kanaal dat het Saimaameer verbindt met de Finse Golf. Vroeger lag het hele kanaal op Fins grondgebied. Na WO II lag er ook een deel op Russisch grondgebied. De Finnen hebben vervolgens een overeenkomst gesloten met de Russen om het hele kanaal te pachten zodat Finse goederen naar zee vervoerd konden worden.

De oude sluis bij het Saimaakanaal

Nu Finland binnenkort toetreedt tot de Nato dreigen de Russen de pachtovereenkomst eenzijdig op te zeggen. Het is inmiddels het zoveelste incident rondom het Saimaa kanaal. In het museum bij onze overnachtingsplek wordt de hele kanaalgeschiedenis uiteen gezet (ook in het Engels ditmaal).

Aanlegsteiger bij sluis Saimaakanaal

Parikkala – Kerimäki

21 juli 2023 ⛅️🌧️ 19° C.

In Nederland hadden we al foto’s gezien van de bijzondere beeldentuin die zich in Parikkala bevindt. Veijo Rönkkönen was 41 jaar arbeider in een papierfabriek. Geboren in 1944 en inmiddels al bijna 10 jaar dood. Hij maakte in vijftig jaar ruim 550 sculpturen en plaatste die in een prachtige tuin op het erf van zijn boerderij die echt vlak tegen de Russische grens aan ligt.

De sculpturen van Veijo Rönkkönen (die nooit één kunstles heeft gehad) beelden allerlei vreemdsoortige mensen uit. Mensen die vaak sportief bezig zijn (er is een yogatuin met wel honderd figuren die in een yogahouding staan).

De materialen zijn bijzonder. Met bv beton, knikkers (haar) en echte tanden (kunstgebitten). Het was zo ongelofelijk om daar rond te lopen dat ik het niet kon nalaten om heel veel foto’s te maken.

Na ons bezoek aan de beeldentuin begon het te regenen. Het eind van het regengebied is voorlopig nog niet in zicht. Jammer omdat we nu net het echte merengebied in rijden.

In Kerimäki bekijken we nog de grootste houten kerk van Finland. Weliswaar sober maar prachtig vormgegeven met plaats voor 5000 personen. De architect was destijds van mening dat de helft van de bevolking uit de regio er plaats moest kunnen nemen.

Botenhuizen Kerimäki

Vlakbij de botensteiger tegenover deze kerk (met rode boothuizen voor de kerkgangers die per boot naar de kerk gingen) vinden wij een mooi plekje aan het meer. Vanaf 15:00 uur doen we van alles en nog wat in de camper omdat het buiten niet echt geweldig weer is. Heel veel Finnen denken daar anders over. Tot laat in de avond is het een komen en gaan van hele gezinnen die een bad komen nemen in het meer en dan weer snel vertrekken. Finse gewoonte?

Agnes maakt een recept voor een boterkoek in de Omniaoven. Dat recept vind je op onze website bij het kopje recepten.

Ekonkosti – Heinävesi – Pieksamaki

22 juli 2023 🌧️ 19° C.

Met regen in slaap vallen is niet zo erg maar met regen ook weer opstaan is minder leuk. We willen eigenlijk een kloofwandeling maken bij Hanhiahontie maar dan moet het wel droog zijn. We besluiten om er gewoon naar toe te rijden en tegen die tijd kijken we wel of het droog is.

De eerste stop bij Ekonkosti is een toevalstreffer. We rijden door het dorp en stuiten op een wedstrijd zandsculpturen maken. We stoppen en maken een korte wandeling onder de paraplu om de sculpturen te bekijken. Gelukkig heeft de regen de beelden aardig heel gelaten. We zien dat er zelfs een Nederlandse deelnemer meedoet.

Op de Finferry

Net voorbij Ekonkosti maken we ook voor het eerst gebruik van één van de vele gratis veerponten (Finnferries) die er varen in Finland.

Gisteren bekeken we de grootste houten kerk maar vandaag in Heinävesi de op één na grootste houten kerk van Finland. Stiekem vinden we deze eigenlijk leuker dan de kerk van gisteren. Vooral het plafond is prachtig uitgevoerd. Dat men dat allemaal van hout kon maken. Nou ja… hout is er hier in overvloed. Dagelijks zien we de enorm grote vrachtwagens met opleggers het hout vervoeren.

Camping Pieksamaki

Omdat de regen nog steeds met bakken uit de hemel valt, kiezen we voor een andere eindbestemming en rijden wat meer naar het Westen waar het droger is. Op Camping Lomatrio bij Pieksamaki krijgen we alweer een mooie plaats aan het meer. We mogen hier bovendien gebruik maken van de sauna. Heerlijk!

Apparaatje Thermacell

Voor het eerst hebben we hier behoorlijk last van de muggen. We hebben echter de tip gekregen om een apparaatje te kopen dat de muggen gegarandeerd verjaagt. Het is een apparaatje van Thermacell. Niet goedkoop maar het werkt wel! We kunnen buiten zitten zonder gestoken te worden. Ben je nieuwsgierig? Google dan even op internet of YouTube. Daar lees je alles over het gebruik en eventuele aanschaf.

Via Tallinn naar Helsinki

Uitgelicht

Haapsalu – Saue

16 juli 2023 🌤️ 24° C.

Het is nog vroeg als we Haapsalu verlaten. We waren allebei al vroeg wakker en na het ontbijt is het 08:00 uur als we het stadje uit rijden. We willen overnachten op een camping bij Saue. Vandaar is het nog klein half uur met de trein naar Tallinn dat we morgen willen bezoeken.

Vuurtoren Pakri Pank

We kiezen voor wat kleine weggetjes en zo nu en dan een omweg om wat highlights te bekijken. De eerste stop is bij het oude klooster van Padise. We zijn er te vroeg. Alles is nog gesloten. We rijden nu door naar een oude vuurtoren bij Pakri Pank. We nemen daar een kijkje bij de hoge kliffen. Erg dichtbij komen, durven we niet. Het instortingsgevaar is te groot.

Kliffen Pakri Pank

Onze laatste camping in Estland is bij Saue. Het is een mooie grote camping die vlakbij het station ligt. Hier willen we morgen de trein nemen naar Tallinn. We doen er de was (die is erg snel droog vanwege de harde wind) en verkennen Saue door er op de fiets een labcache te doen.

Even een wasje drogen…

Tijdens de labcache komen we op een disc-golfbaan. De sport disc-golf wordt gespeeld met verschillende soorten discs (frisbees) en je moet proberen om in zo weinig mogelijk worpen een “hole” af te leggen. In Estland is de sport erg populair en ze leveren o.a. de wereldkampioen bij de vrouwen.

Disc – golf

Tallinn

17 juli 2023 🌤️ 24° C.

Met de trein naar Tallinn is ook leuk om weer eens mee te maken. We doen het vaker: bij een grote stad laten we de camper achter op een veilige camping en reizen dan met het openbaar vervoer naar het centrum. (geen parkeerproblemen). We kopen in de trein een kaartje. Dat is erg eenvoudig en je kunt er 🛜 eentje kopen met bankkaart (we betalen overal in de Baltische Staten met onze telefoon). Voor € 3,07 p.p. reizen we in een half uur naar Tallinn. De fiets mag gratis mee.

Met de trein naar Tallinn

Tallinn kent een klein en ommuurd oud centrum. We wandelen langs alle hoogtepunten van deze oude stad. We beginnen bij het hoog gelegen deel en hebben daarvandaan een mooi uitzicht.

Tallinn

Voor de Esten is de “lange Hermann” een belangrijk onafhankelijkheid symbool. Elke ochtend om 7:00 uur wordt de vlag van Estland gehesen op deze hoge toren van het Toompeakkasteel waar het Estlandse parlement is gevestigd.

“Lange Herman”

Aan de overkant van het Toompeakkasteel is de Aleksander Nevski kathedraal. Het is een schitterende orthodoxe kathedraal. Binnen mag je helaas geen foto’s maken. Toch is het gelukt om aan de aandacht van de “bewakers“ te ontsnappen en wat kiekjes te maken met onze mobiele telefoon.

Aleksander Nevski kathedraal
Aleksander Nevski Kathedraal

Het laaggelegen deel van de binnenstad is erg gezellig en als wij er zijn, is het nog niet al te druk. We schrikken wel van de prijs van twee kopjes koffie met appeltaart op het marktplein bij het stadhuis: € 31,50 🥵.

De stadswandeling door de gezellige straatjes van de oude stad maakt het dure kopje koffie weer goed.

Protest tegen oorlog in Oekraïne

Ook zien we hier een groot protest tegen de oorlog in Oekraïne. We vermoeden dat de vluchtelingen uit Oekraïne er aan hebben meegewerkt omdat er veel originele foto’s en zelfs schoenen van slachtoffers in het protest zijn verwerkt.

Protest tegen oorlog in Oekraïne

Het is 13:00 uur als we weer met de trein terug gaan naar Saue. ‘s Middags relaxen we bij de camper en plannen alvast een beetje onze reis in Finland. We besluiten om het merengebied van Finland te bezoeken en niet te hoog meer te rijden. We boeken zelfs al een boot om over te varen naar Zweden. We varen op 30 juli van Turku naar Stockholm.

Met de boot naar Helsinki

18 juli 2023 ⛅️🌧️ 21° C.

De rit naar de de passagiersterminal A in Tallinn duurt normaal gesproken 35 minuten. Dit duurt nu echter wat langer omdat in Tallinn overal werkzaamheden zijn rond de haven en de oude binnenstad. Dat betekent dus dat Google Maps niet overal de juiste route geeft en we de borden (in het Ests) moeten volgen. Gelukkig heeft men ons op de camping hier al voor gewaarschuwd en zijn we ruim op tijd bij de check in. Dat gaat supersnel en dan moeten we nog wachten tot we (als allerlaatsten) om 11:40 uur aan boord mogen. Om 12:00 uur varen we weg.

Vertrek Tallinn

De weersverwachting gaf aan dat het hard zou gaan waaien maar dat viel gelukkig erg mee. De enigen die hard speelden waren de twee muzikanten op het zonnedek. Gelukkig konden we achter de schoorsteen “vluchten” en voor we het wisten, bereikten we de haven van Helsinki.

Aankomst Helsinki

We mochten als één van de eerste auto’s van boord en hierdoor waren we op tijd op de camping in het vijftien km verderop gelegen Rastila. De camping heeft een metrostation op 100 meter voor de ingang.

Hierdoor hadden we nog tijd genoeg om in Helsinki het Atheneum Museum te bezoeken. Dit museum heeft een grote collectie met Scandinavische kunst. Op de bovenste verdieping was een grote tentoonstelling met werken van Albert Edelfelt.

Op de andere verdiepingen zagen we ook nog een aantal andere bekende Finse schilderijen. Twee hele bekende zijn het drieluik van Akseli Gallen-Kallela “De Kalevala” en het doek “De gewonde engel” van Hugo Simberg.

De gewonde engel

De Kalevala is het nationale epos van Finland geschreven door Elias Lönnrot. De “Gewonde Engel” wordt gezien als het belangrijkste Finse kunstwerk en werd door de Finnen gekozen tot Nationaal Schilderij.

Helsinki

19 juli 2023 🌤️ 21° C.

We hadden vandaag de keuze om op de fiets naar Helsinki te gaan (15 km heen en 15 km terug) of met de fiets in de metro naar De Finse hoofdstad. We kiezen om te fietsen. Op de heenweg nemen we een wat langere route dan op de terugweg en zien zo ook. wat van de omgeving. Wat ook hier opvalt – net zoals in Tallinn – is dat er overal werkzaamheden zijn in de stad. Gelukkig kun je in Helsinki prima fietsen. Overal vind je mooie fietspaden.

We hebben zelf een route uitgezet door de binnenstad. Nu eens niet een stad met veel middeleeuwse overblijfselen maar vooral veel moderne architectuur. We genieten er wel van. Het is weer eens wat anders. Via de markt bij de haven en de Oespenski-kathedraal fietsen we naar het Centraal Station van Helsinki. Jugendstil heeft ook hier z’n sporen achtergelaten.

Oespenski-kathedraal

Vlak achter het station is een groot plein met moderne architectuur waar vooral de bibliotheek indruk op ons maakt.

Nog meer indruk maakt de Temppeliaukio Kirkko. Deze moderne kerk wordt ook wel de Rotskerk genoemd omdat de kerk grotendeels onder de grond ligt en is uitgehouwen in graniet.

Als laatste rijden we naar het Sibelius monument in het Sibeliuspark waar we gelijk lunchen.

Sibelius monument

Helaas staat het modern vormgegeven Finlandiahuis helemaal in de steigers zodat we daarvandaan weer naar de camping fietsen. De terugweg gaat door de vele parken die langs het water van de Oostzee zijn aangelegd. Onderweg doen we nog wat boodschapjes en om 16:00 uur zijn we weer “thuis”.

Op naar Letland

Uitgelicht

Koude Oorlog Museum – Plateliai

2 juli 2023 – 🌧️☁️ 19° C.

Van Kurtuvénai naar Plateliai is ongeveer 80 kilometer rijden. We maken vandaag weinig kilometers. Het weerbericht geeft veel regen op. Als we wakker worden, is het echter nog droog. Voordat de eerste bui gaat vallen, hebben nog even tijd om een Adventure Labcache te doen. We verkennen er het museumdorp Kurtuvénai mee.

Kurtuvénai

De geocachers onder jullie snappen, denk ik, het volgende wel: Met deze labcache behaalden we niet alleen het laatste souvenir van de Out and About reeks maar we behaalden ook een mijlpaal: 7000 gevonden geocaches. Het aantal landen waarin we caches hebben gevonden bedraagt inmiddels 38.

Raketsilo

We zijn net voor de eerste bui binnen (in de camper) en rijden naar Plungé. We bezoeken daar een oude raketsilo van de Russen. De Litouwers hebben er nu een Museum over de Koude Oorlog van gemaakt.

De silo herbergde in de zestiger jaren raketten met kernkoppen. De hele silo is door Russische soldaten gegraven zonder er zwaar materieel voor te gebruiken om ontdekking te voorkomen. Het complex (nu dus een museum) ligt onder de grond. Aan het eind van de rondleiding kunnen we een kijkje in de raketsilo zelf nemen.

Plateliai

Het regent nog steeds als we onze overnachtingsplek aan de overkant van het meer bereiken. We vermaken ons zelf in de camper en ‘s avonds fietsen we nog een rondje (25 km) om het meer tijdens een droge bui.

Musédis – Camping Rugumi

3 juli 2023 – 🌤️🌧️☁️🌬️ 20° C.

Op weg naar Letland willen we vandaag nog twee stops doen. We moeten maar even kijken hoe het allemaal gaat want er staat ook weer veel regen op het programma.

Ingang Orvydastuin

De eerste stop van vandaag is de Orvydastuin. Toen de Russen op een gegeven moment alle volkskunst en alles wat met religie te maken had, verboden, is boer Orvydas begonnen om overal vandaan deze stenen voorwerpen te verzamelen op zijn land. Zijn zoon heeft deze hobby voortgezet en het is uitgegroeid tot een grote beeldentuin die ook wel het Stonehenge van Litouwen wordt genoemd. Wij wilden dat graag bekijken. Helaas… Als we voor het hek staan, blijkt de Orvydastuin gesloten. We hebben ons niet goed gerealiseerd dat het maandag is en dat is de enige dag dat de tuin gesloten is.

Musédis

Niet ver hier vandaan ligt het plaatsje Musédis. Hier is het Vaclovo Intas die een uit de hand gelopen stenenhobby heeft. Vaclovo is zelf steenhouwer van beroep en heeft duizenden stenen uit de Baltische Staten verzameld en bewerkt en gecombineerd met o.a. smeedwerk. Er is een mooie stenentuin ontstaan die nu nog steeds door zijn zoon wordt onderhouden en uitgebreid. Vaclovo is overleden en zijn as is verwerkt in een stenen grafmonument in deze tuin. Het is bijzonder om te zien wat voor soorten stenen er hier zijn verzameld.

Na Musédis gaan we (over de steeds slechter wordende Litouwse wegen) richting de grens met Letland. Om 13:08 uur passeren we de Litouws-Letse grens.

Dachten we in eerste instantie nog dat de Litouwse wegen slecht waren, we merken al gauw dat het nog slechter kan. Het blijkt dat de binnenwegen in Letland veelal grindwegen zijn. Door de vele ribbels in het wegdek worden het ook wel wasbord – wegen genoemd.

Litouws “plakwerk”

Nu hadden we al wat ervaring met dit type weg in Ijsland opgedaan. Daar hebben we geleerd om met een flinke snelheid over het “wasbord” te rijden zodat je maar weinig last van de trillingen hebt. Met onze camper durfden we dat echter niet aan. De boel trilde zo erg dat we gewoon heel langzaam zijn gaan rijden. We nemen voortaan in Letland niet meer het “wasbord”.

Lets “wasbord”

We overnachten op een mooi plekje aan de kust bij camping Rugumi. Knus ingericht met ruime plaatsen en prima douches. De toiletten bleken ouderwetse “ploemp” – toiletten (uitdrukking Agnes) te zijn. Geen water om door te spoelen dus… De camping was op 100 meter van het strand. De regen had plaatsgemaakt voor een stevige westenwind en na aankomst was er nog genoeg tijd om een strandwandeling te maken. Al met al weer een prima dag.

Kuldagi – Ventspils

4 juli 2023 – 🌧️🌤️ 19° C.

We rijden vandaag (deels weer over slechte wegen) naar Kuldagi. Een mooi oud stadje dat eens de hoofdstad was van de Koeren. De Koeren waren vroeger een volk dat met vooral een grote vloot de zee onveilig maakte rond 1650. De kunst van het schepen bouwen hadden ze in Nederland geleerd.

Waterval Kuldagi

Nu is Kuldagi vooral nog bekend vanwege de brede waterval (249 meter) in de rivier de Venta. Vanwege de waterval is er al vroeg een handelspost ontstaan die is uitgegegroeid tot het huidige stadje. Veel huizen in het oude centrum worden op dit moment gerestaureerd. Ook zijn er nog veel oude houten huizen te bewonderen.

Tegen het eind van de middag arriveren we op een camping bij Ventspils. Het is de grootste haven van Letland en als we ‘s avonds hebben gegeten, fietsen we nog even naar het havenhoofd. Door de harde wind kunnen we niet echt de pier op omdat de wind het zand vanaf het strand over de weg heen blaast en we een half duin op ons pad vinden. We gaan terug door een groot park waar men allerlei kunstwerken heeft gemaakt met grote oude scheepsankers.

Ventspils

5 juli 2023 🌤️☀️ 21° C.

Prima weer vandaag. Nog wel een stevige wind maar die zorgt er voor dat er nauwelijks een wolkje aan de hemel is. Wij doen vandaag niet veel en relaxen bij de camper. We hebben een nieuwe plek gezocht in de zon ipv onder de bomen. Rond een uur of elf gaan we op de fietsen de stad verkennen. Ventspils heeft de laatste jaren veel energie gestopt in het opknappen van de stad. Het stoffige imago van de havenstad uit de tijd dat de Sovjets hier de baas waren, is verdwenen.

In plaats daarvan zijn er leuke faciliteiten voor de jeugd aangelegd, Er is vanaf het havenhoofd tot aan de oude binnenstad een boulevard aangelegd met allerlei scheepvaartobjecten die een frisse kleur hebben gekregen.

Drie oude vissersboten zijn op het droge gehesen, geschilderd en nu vrij toegankelijk om te bezoeken.

Verder vind je overal in de havenstad koeien. Koeien? Ja, koeien! Kunstenaars hebben zich uitgeleefd op koeien en je vindt ze in alle soorten en maten door de stad verspreid.

Als we twee Labcaches hebben opgelost en geluncht hebben in de binnenstad, vinden we het genoeg en keren we terug naar de camper. De rest van de middag brengen we door op de camping. Lekker luieren in de zon.

Naar Polen

Uitgelicht

Hubertusburg

11 juni 2023 ☀️ 27° C.

Niet ver van onze camper was een klein tentje opgezet waarin de afgelopen nacht een tweetal jongens de nacht doorbracht. ‘s Avonds vielen ze al snel in slaap en ‘s ochtends waren ze al vroeg wakker en wij dus ook. Desondanks keken we terug op een prima nachtje.

Hubertusburg

Na een uitgebreid zondagsontbijt (met een eitje) fietsen we naar het jachtslot Hubertusburg. In Duitsland dus ook een jachtslot dat genoemd is naar St. Hubertus. Het jachtslot hier is echter van een veel grotere omvang dan dat op De Veluwe. Het is lang niet onderhouden en men is het weer aan het opknappen. De buitenkant is al behoorlijk gerestaureerd. Veel van de bijgebouwen worden aan andere instellingen verhuurd om middelen te werven voor verdere restauratie. Wij bezochten in het hoofdgebouw een tentoonstelling met moderne kunstvormen.

Hubertusburg

De iets verderop gelegen ruïne van de Nennenburg bleek moeilijk bereikbaar. We zijn daarom over hobbelige bosweggetjes teruggefietst naar de camping.

Plons

De rest van de dag hebben we lekker geluierd en een boek gelezen bij de camper. Agnes heeft haar eerste plons gedaan in het meer bij de camping (prima temperatuur).

Roda – Karlowice

12 juni 2023 – ☀️🌤️ 24° C.

Vandaag de grens overgestoken en Polen binnengereden. Geen speciale plekjes bekeken maar wel allerlei boodschappen gedaan.

  • Bij de Lidl onze koelkast aangevuld met verse spullen
  • Getankt net over de grens in Polen. Scheelde € 0,14 per liter vergeleken met de literprijs in Duitsland.
  • Een simkaart gekocht in een dorpje vlakbij de camping in Karlowice voor onze WiFi-router. We blijven best lang in Polen en dat scheelt dan weer in de telefoonkosten.
Camping Karlowice

Onze eerste Poolse campingervaring was op zich prima. Het was een mooie plek. De eigenaar houdt allerlei dieren: geiten, alpaca’s, konijnen, een wasbeer, een ezel…

Prima voorzieningen al schrokken we wel een beetje van de overnachtingsprijs van € 25,00. De enige voorziening die ontbrak was het feit dat we geen grijs water konden lozen. ‘s Avonds hebben we nog even in de omgeving van de camping gefietst maar dat was niet zo bijzonder en de fietspaden waren er slecht.

Karlowice – Podgórzyn

13 juni 2023 – ☀️⛈️🌥️ 24-16° C.

Scheerbeurt Alpaca

‘s Ochtends werden we al op tijd gewekt door het gekrijs van drie Alpaca’s die geschoren werden naast onze camper. De wol wordt gebruikt om o.a. dekbedden van te maken. Aan het geluid van de Alpaca’s te horen vonden ze de scheerbeurt niet prettig maar na afloop dartelden ze alweer vrolijk rond.

Pas om een uur of elf vertrokken we naar Jelenia Góra. Het stadje heeft een gezellig oud en sfeervol centrum. We hebben er een labcache gedaan om het stadje te verkennen. Ook even bij de tourist information langs geweest. We hebben gehoord dat er dichtbij nog een beroemde glasblazerij moet zijn.

Deze glasblazerij bevindt zich in het dorpje Piechowice. Toen dit deel van Polen nog in Duitse handen was, droeg het glaswerk de merknaam “Josephine”. Na WO II moest de nu Poolse glasblazerij de merknaam teruggeven aan de Duitse eigenaren van weleer en nam het de merknaam “Julia”. We kregen er een interessante rondleiding en konden van dichtbij meemaken hoe het glasservies Julia tot stand werd gebracht. Men maakt er tegenwoordig veel verschillende soorten kristallen serviezen.

Fish and Chips op z’n Pools

Vlakbij het dorpje Podgórzyn overnachten we op camperplaats Zloty Widok. Er is maar plaats voor 4 campers. Wij waren de enige vannacht. Bij de camperplaats was ook een klein restaurantje waar we “Fish and Chips” hebben gegeten. Als enige gasten had de Poolse eigenaresse wel even tijd voor een gezellig kletspraatje. Het bleek dat ze een aantal jaren in Londen had gewerkt en in Polen woonde met een Engelse man. Vandaar dus een Fish and Chipsrestaurant in Polen.

Het restaurant is trouwens prachtig gelegen en vanaf het terras heb je een schitterend uitzicht over het lagergelegen stuwmeer. Wij hebben er niet zoveel van kunnen genieten omdat er onweer met een fikse hagelbui kwam overzetten.

Podgórzyn – Wroclaw (Breslau)

14 juni 2023 – 🌤️ 🌦️ 22° C.

Onze eerste stop van vandaag is bij Wang. Er is hier een Noorse Staafkerk gebouwd met een losstaande stenen klokkentoren. Omdat het ons niet lukte om er een parkeerplaats te vinden (het is hier echt enorm druk!) besluiten we om door te rijden. Bij Wojanow hebben we meer geluk. We parkeren de camperbus voor de hoofdingang van een prachtig kasteel. Het in 1607 gebouwde kasteel is nu in gebruik als luxe hotel. We krijgen toestemming van de receptie om door de tuinen om het kasteel te wandelen. Het geheel heeft een erg romantische uitstraling.

Als de wandeling er op zit, rijden we door naar Wroclaw dat vroeger Breslau (en nog wel – op sommige landkaarten) heette. Onze reis gaat dwars door de erg drukke binnenstad naar de andere kant bij het Olympisch Stadion waar onze camping (Campin 117) is. Dit deel van de stad is een soort van groene oase te midden van alle drukte hier. De camping is prima. Voldoende ruime plekken met alle voorzieningen.

Camping 117 Wroclaw

Als we geïnstalleerd zijn, gaan we op pad. Aan de overkant bij de camping is een groot “groengebied” met o.a. een Japanse tuin. Wij lopen echter door naar het aangrenzende terrein met de Hala Stulecia (Jahrhunderthalle – Centennial Hall). De hal is gebouwd in 1913 ter herdenking van de Slag bij Leipzig die een eeuw daarvoor had plaatsgevonden. Het gebouw is ontworpen door Max Berg en nu vooral in gebruik als evenementenhal (sportwedstrijden, popconcerten en beurzen). Er is wel plek voor 15.000 mensen.

Na een bezoek aan deze hal doen we ook nog een labcache in het ernaast gelegen park. Daar is ook een prachtige fontein aangelegd waar ‘s zomers elk heel uur een mooie watershow wordt opgevoerd.

Hal Stulecia

Tot slot is er voor de liefhebbers nog een recept voor de Omniaoven op onze receptenpagina; Kippedijen in paprikasaus.

Van West naar Oost

Uitgelicht

Lavendelfelden und Horn

Voor het eerst deze week wat slechter geslapen in de camper. Het koelde ‘s nachts maar weinig af. We hebben het dekbed uit de hoes gehaald en slapen voorlopig onder het laken.

Lavendelfelden Fromhausen

Na het ontbijt brengen we een bezoek aan de “lavendelfelden” die vlakbij liggen op 1,5 km afstand. Op de fiets zijn we er zo. Alleen het laatste hellinkje is pittig. Boven aangekomen hebben we wel een mooi uitzicht over de omgeving. De lavendel bloeit echter nog niet dus dat is minder spectaculair.

Horn

Hiervandaan is het maar 3,2 km naar Horn. Horn was heel vroeger al een vestingstadje met een “wal” er om heen. De enige labcache die Horn rijk is, toont ons de oude stadsmuur en laat een paar interessante plekjes zien. We maken ook een praatje met een Duits echtpaar dat zich afvraagt wat we aan het doen zijn. We leggen uit wat een labcache inhoudt. We hebben een enthousiast gesprek waarin de vrouw ons laat weten dat ze Horn wel een “nette” stad vindt maar niet “sauber”. Ik moet toch iets aan m’n Duits doen.

We zien er ook nog een opvallend verkeersbord. Een parkeerplaats voor vrouwen tussen 19:00 en 7:00 uur. Waarom zou dat zijn? Wij konden het antwoord niet vinden/bedenken.

De rest van de dag liggen we lui op een paar stoelen bij de camper alleen ‘s avonds kom ik in actie. Één van de boerderijbewoners is een jongen van negentien jaar die met een zelfbouwvliegtuig in de weer is. Leuk om te zien en natuurlijk kan ik het ook niet laten om een stukje te vliegen.

Hermannsdenkmal, grenzübergang Helmstedt/Marïenbor und Magdeburg

Na een prima nacht vertrekken we al vroeg. De eerste stop van vandaag is het Hermannsdenkmal. Het in 1875 gebouwde monument is ruim 53 meter hoog en verwijst naar een grote slag in het Teutoburgerwoud waarbij de Germanen de Romeinen in een hinderlaag lokten. Hermann wordt gezien als één van de eerste grondleggers van een groot Germaans rijk.

Hermannsdenkmal

We bezoeken het beeld al voor openingstijd zodat er alle tijd is om even wat foto’s en een filmpje te maken. Het is jarenlang het grootste beeld in de Westerse wereld geweest. Toen het Vrijheidsbeeld in New York er kwam raakte het deze positie kwijt.

Grenzübergang Helmstedt – Mariënbor

We rijden langs de oude grensovergang van West- naar Oost bij Helmstedt / Mariënbor. Er is een gratis toegankelijk museum ingericht dat laat zien hoe het er aan toeging tijdens de Koude oorlog. De grenscontroles waren zeer streng. De wachttijden konden oplopen tot enkele uren. Het lukte maar een enkeling om te ontsnappen aan het DDR -regime via deze grenspost en een groot aantal vonden er de dood toen ze het toch probeerden. Het museum laat ook de onzin zien van de Koude oorlog.

Aan de Elbe in Magdeburg

We overnachten vandaag aan de oever van de Elbe. Een mooie camperplaats in het midden van de stad Magdeburg. Na het avondeten lopen we door de sfeervolle binnenstad en doen twee Labcaches. Het “Hundertwasserhuis” is zeer de moeite waard om te bekijken. Het blijft één van onze favoriete architecten. En … tegenover het Hundertwassergebouw is een prima Eisbar waar ze heerlijk ijs verkopen.

Leipzig – Roda

10 juni 2023 ☀️⚡️☀️ 28° C.

Vanochtend eerst de tijd genomen om op ons gemak (Rowien, ik durf het woord rustig niet meer te gebruiken 😉) te ontbijten en een kop koffie te drinken. Omstreeks 11:00 uur nemen we afscheid van onze Friese buren en vertrekken richting Leipzig.

Het is rond 13:00 uur als we aankomen bij opnieuw een erg groot gedenkmonument dat door koning Wilhelm in 1913 werd ingewijd. Het Völkerslachtdenkmal herdenkt de slag van gezamenlijke legers van Zweden, Rusland, Pruisen en Oostenrijk die bij Leipzig het leger van Napoleon versloegen. Ruim 100.000 soldaten werden hierbij gedood of gewond. In Leipzig brak een typhus epidemie uit waarbij 10% van de bevolking omkwam. De doden van alle legers worden hier herdacht.

Uitzicht vanaf het monument

Het monument is kolossaal van omvang. We nemen twee liften en vele traptreden om helemaal boven te komen. Helemaal bovenin kun je door de drukte niet echt genieten van het uitzicht. Je kunt de bovenste twee omlopen o.i. beter overslaan.

De omlopen binnen zijn wel de moeite waard om te bekijken vanwege de enorme beelden. Deze etages waren ook minder druk.

Camping bij Roda

De camping bij Leipzig die we in eerste instantie op het oog hadden, was vol en dat gold ook voor de ernaast gelegen camperplaats. We zijn daarom uitgeweken naar een camping bij het plaatsje Roda. Leipzig bekijken doen we een andere keer wel als het ook wat minder warm is. Bij Roda is een heerlijk rustige camping waar we op een veld bij een meertje een mooie plek vinden. Onderweg nog wel een fikse onweersbui op ons dak gekregen.

Drie meisjes aan het tekenen bij het meer

Rare ronde 3 …

Uitgelicht

Drachten – Mildam – Katlijk – Bontebok – Gorredijk

12 april 2023 – ☁️🌧️☀️ 11° C.

Als we wakker worden, regent het. Dus even geen fietstochtje meer in de omgeving terwijl we hier wel plannen hadden voor een mooi rondje om het Burgumermeer. Je kunt hier een leuke “pontjestocht” maken.

Museum Dr8888

In plaats daarvan gaan we naar Drachten en brengen een bezoek aan het museum Dr8888. Het museum is gehuisvest in een oud Franciscaner klooster en niet erg groot. Met onze museumjaarkaart hebben we wel gratis toegang en genieten we van een mooie tentoonstelling van Jan Frearks van der Bij.

Na het museumbezoek rijden we naar boerencamping “De Geele Bosch” vlakbij Mildam (middelste dam in De Tsjonger) Dan is inmiddels de zon tevoorschijn gekomen. We halen gauw de fietsen van de camper voor een tripje langs een paar “rare” plaatsnamen: Katlijk en Bontebok.

De naam Katlijk heeft niets met een dode kat te maken. Lijk is afgeleid van “leek” hetgeen vroeger de naam voor een waterloop was. De waterloop is genoemd naar een kat. Net als we passeren wordt de klok van de klokkenstoel geluid ivm een begrafenis.

Bontebok is daarentegen vernoemd naar een herberg die hier vroeger stond met een uithangbord met daarop een bok en de spreuk: “Een bok is een bok, een bok ben ik geheten. Menigeen is een bok maar wil het niet weten.”

Labcache Gorredijk

We besluiten ons ritje met een labcache bij Gorredijk. Dat blijkt een verrassend leuk oud plaatsje. De Schansvaart is ooit gegraven om om het dorpje een verdedigingswal aan te leggen. De naam Gorredijk is afgeleid van “dijk in het goor”. Goor is in dit geval natte moerassige bosgrond. Waarschijnlijk gaat het hierdoor ook flink regenen zodat we snel naar de camper terug fietsen.

‘s Avonds klaart het op en we bezoeken nog even in Mildam een wel heel bijzonder bouwwerk. Het gaat hier om de zgn. “Ecokathedraal”. Naar een idee van Louis le Roy kan hier door vrijwilligers gebouwd worden aan een “kathedraal”. Men gebruikt hiervoor losse stenen (overtollig materiaal van stratenmakers) die door diverse omliggende gemeenten beschikbaar worden gesteld. Het is de bedoeling dat er een gebouw ontstaat dat alleen door de natuur wordt aangetast.

Witte Paarden – Muggenbeet – Moespot – Doosje – Amersfoort – Delft

13 april 2023 – 🌧️☁️☀️ 13° C.

Opnieuw prutweer! Veel pittige regenbuien en harde wind. Met vaak slecht zicht rijden we via een aantal “rare” plaatsnamen naar Amersfoort. We rijden via Witte Paarden, Muggenbeet, Moespot, Doosje en Amersfoort naar Delft. We slapen één nachtje thuis omdat Agnes langs het ziekenhuis moet.

De plaatsnaam is ontstaan omdat er een oude herberg stond met deze naam. Hiervoor heette het dorp “Achterbuurt”. Dat vond men geen leuke naam. De nieuwe naam stamt uit de tijd dat paarden het belangrijkste vervoersmiddel waren. Het werd Witte Paarden omdat in vroeger tijden aan een wit paard dezelfde betekenis werd gehecht als aan een witte raaf: een uitblinker dus.

Muggenbeet is een verfrieste vorm van het oorspronkelijke Muggenbeke. Dat zegt dan ook precies wat het vroeger was: een beek met veel muggen!

Moespot komt van het gelijknamige café uit 1850 dat overdag maar één maaltijd serveerde: de moespot (pan met groenten). Grappig is dat dat café vroeger een soort van McDrive was. De koetsen reden door openslaande deuren zo naar binnen, kregen via een luikje een maaltijd aangereikt en reden er aan de andere kant weer uit. Het café is er nog steeds en ook het luikje schijnt er nog te zijn

Bij Doosje was vroeger een schutsluis (een “doos”) waar men het doorvaartgeld niet inde met een hengel en klomp maar met een hengel met een doosje er aan vast.

In Amersfoort bezoeken we een “bevreemdende” en “vervreemdende”tentoonstelling in Kunsthal Kade. Het is een tentoonstelling van Folkert de Jong die met atypische materialen (styrofoam en poly-urethaanschuim) levensgrote beeldhouwwerken maakt.

Nu we toch in Amersfoort zijn, gaan we ook naar het referentiepunt van de rijksdriehoekmeting bij de Onze Lieve Vrouwekerk. Het gaat om de zgn. Rijksdriehoekmeting van het Kadaster. Het coördinatenstelsel hiervan komt ook nogal eens voor bij geocachingpuzzels. Meer informatie over de rdm vind je hier.

Hierna gaan we naar huis. De lange files rond Utrecht doen ons gelijk weer beseffen hoe heerlijk rustig het is in het noorden en oosten van het land. Nu we toch weer thuis zijn, werken we gelijk de was even weg. Dat is dan weer mooi meegenomen.

Delft – Boskoop

14 april 2023 – ☀️ 14° C.

In Delft drinken we een kopje koffie bij Casper, Malou en kleinzoon Sam. Jan helpt iemand als vrijwilliger voor Seniorweb en Agnes doet haar ziekenhuisbezoek. Handig dat de camper ons de flexibiliteit biedt om zo ook even een nachtje thuis te zijn.

Camperplaats De Scheve Schoffel in Boskoop

‘s Middags komen we mooi op tijd aan op camperplaats De Scheve Schoffel in Boskoop. We boeken er voor twee nachten omdat we ‘s avonds naar het feest van George gaan die afgelopen week 80 jaar is geworden. We hebben er een heel gezellige avond.

Tempel – Reeuwijk – Hekendorp – Oudewater – Papekop – Nieuwerbrug – Boskoop

15 april 2023 – ☀️ 13° C.

Prachtig weer voor een fietstocht in omgeving van Boskoop. We fietsen vandaag niet samen maar George fietst met ons mee. We hebben een rit uitgezet die ons ook weer langs een aantal vreemde plaatsnamen brengt. En… het is handig dat George met ons meefietst. Als ervaren geocacher kent hij de omgeving op z’n duimpje.

Tempel

Het dorpje Tempel is dichtbij. De naam Tempel is afgeleid van “timpe” dat “een driehoekig stuk land” betekent. In het dorpje/buurtschap hangen overal vlaggen met daarop een Tempelierskruis. Dit heeft echter niets te maken met de naam Tempel.

Landweggetje

Van Tempel fietsen we via schitterende (smalle) weggetjes naar de andere kant van de Reeuwijkse plassen. Op de weg naar de overkant komen we bij Sluipwijk. Sluipwijk ligt middenin de Reeuwijkse plassen. Waarschijnlijk komt ook daar de naam vandaan. Het betekent eigenlijk “schuilplaats”. Hoewel… de optrekjes zien er hier niet uit als schuilplekjes 😉.

Bij Hekendorp gebruiken we een kleine lunch bij de uitspanning Goejanverwelle. De uitspanning ligt naast de Goejanverwellesluis waar in 1787 prinses Wilhelmina is tegengehouden door de Patriotten en kort is vastgezet in de zgn. Prinsesseboerderij. Het hele verhaal vind je hier.

De Goejanverwellesluis

Vlakbij ligt het prachtige oude dorpje Oudewater dat beroemd is geworden omdat men daar op een eerlijke manier “heksen” woog. Een certificaat van de heksenwaag van Oudewater was het bewijs dat men niet te licht was bevonden en dus geen heks was. Natuurlijk heeft Agnes zich ook even laten wegen!

Via het dorpje Papekop komen we bij Nieuwerbrug waar zich de enige Nederlandse brug bevindt waar je nog tol voor moet betalen. Over het fietspad langs de Oude Rijn bereiken we Bodegraven.

Tolbrug Nieuwerbrug

Eenmaal terug in Boskoop kijken we terug op een heerlijk fietsdagje. Na 47 kilometer fietsen is het bovendien heerlijk om ook weer lekker in het zonnetje voor de camper te zitten.