omnia | Met de camper op pad

Op de fiets en naar Lorca

Uitgelicht

Posted on 9 december 2022 by Camper op pad

Via Verde

8 december 2022 🌤️ 20° C.

Prachtig weer vandaag. We maken de fietsen klaar voor een fietstochtje. In de buurt van onze camperplaats loopt de Via Verde van Cartagena naar Totana. De hele Via Verde is 53 kilometer lang. We fietsen vandaag slechts een deel van deze Via.

We rijden eerst naar La Aljorra, het dichtstbijzijnde punt waar we het fietspad op kunnen. Er staat een bord waarop we lezen dat dit stuk is gesloten omdat de VV in te slechte staat verkeert. Toch gaan we het pad op. Het eerste stuk is lastig fietsen. Slecht wegdek en geen mooie route omdat we om een groot industrieterrein worden heengeleid.

Daarna komen we op de oude spoorlijn naar Fuente Alamo. Vanaf hier is de route goed te doen. We rijden door uitgestrekte akkers waar vooral veel ijsbergsla wordt verbouwd. Ondanks dat het vandaag een nationale feestdag is in Spanje (Dia de Inmaculada Conceptión), is men op veel plekken aan het oogsten. Op het land ziet de ijsbergsla er anders uit dan wij gewend zijn). De ijsbergsla wordt gelijk op het veld in plastic zakken verpakt. Daarbij lijkt het alsof de sla wordt dichtgevouwen.

Voordat we bij Fuente Alamo zijn, verlaten we de VV en gaan door de heuvels terug richting de camperplaats. We fietsen nog langs een grote Aljibe (wateropvangput) die echter op slot zit. We hebben gelezen dat er in Spanje veel ongelukken gebeuren met mensen die in (illegale) waterputten vallen.

We hebben ongeveer 36 kilometer gefietst als we weer terug zijn bij onze camper. We sluiten de middag af met een boek in de zon.

Lorca

9 december 2022 🌤️🌦️ 18° C.

Ons Fiatje bewijst ons vandaag weer goede diensten! Als we opstaan, is het goed weer en volgens El Tiempo (de Spaanse weer-app) gaat het pas ‘s middags regenen.

We rijden in ruim drie kwartier naar het middeleeuwse stadje Lorca. De stad geniet veel bekendheid vanwege de grootste wijze waarop het paasfeest wordt gevierd. Tijdens deze Semana Santa worden er grote processies gehouden in Lorca. In Lorca zijn twee partijen die elkaar proberen de loef af te steken. De groep Azul (de blauwen) en de groep Blanca (de witten).

Van de processies wordt een geweldig spektakel gemaakt waarbij heel veel energie wordt gestoken in werkelijk schitterend borduurwerk. Tijdens de processie draagt men prachtig geborduurde mantels en grote capes met afbeeldingen die vaak Bijbelse taferelen voorstellen. Ook paarden maken deel uit van de processie die tussen volgepakte tribunes heen gaat.

We bezoeken Museo Azul de la Semana Santa en kijken onze ogen uit. We zien daar ook een korte film van de processie. Je kunt deze film ook hier bekijken op YouTube. De film van de Paso Blanca vind je hier.

Na het museumbezoek eten we wat tapas voor we terug gaan naar de auto. Ook kopen we in de stad een nieuw vloerkleed (en een leuk tafelkleedje voor in de camper) bij het Centro Régional para la Artesania dat spullen verkoopt die door de lokale bevolking zijn gemaakt.

We rijden naar boven om het kasteel van Lorca te bezoeken. Het is een flinke klim omdat het kasteel hoog boven de stad ligt. We kiezen voor de gratis bezichtiging omdat we voor de betaalde versie nog zeker twee uur moeten wachten. Dan maar geen torens bekijken.

Het uitzicht vanaf het kasteel is mooi. We zien in de verte het slechte weer aan komen. Als we om 15:30 uur bij de auto terug zijn, begint het te regenen en ook de wind neemt flink toe (windkracht 5).

We rijden terug naar Los Albañiles waarbij we vanaf Lorca de RM-332 (ook wel de N-332) nemen. Deze weg voert ons door de heuvels van de Siërra del Contar. Opnieuw een mooie rit ondanks het slechte weer.

‘s Avonds kijken we naar het voetballen. Nederland wordt uitgeschakeld na het nemen van strafschoppen. We gaan laat slapen na de wedstrijd. Het waait behoorlijk hard… we liggen te schudden in ons bed. Pas rond 0:00 neemt de wind af. Morgen wordt een warme dag.

Dagje camperplaats

10 december 2022 ☀️🌤️ 21° C.

Un día social soleado! De zon schijnt volop, het is wat warmer dan anders en… er is gratis eten vandaag! De camperplaats zorgt voor een gratis maaltijd met kip en “patatas”.

Om 9:00 uur (nog voor het ontbijt) staan we al in het zonnetje de afwas te doen. Gisteravond waaide ons afwas bijna over de camperplaats maar gelukkig hadden onze buren de pannen en potten veilig gesteld achter de camper. De bakker was laat vandaag en de kleinkinderen belden dus we waren pas om 11:00 uur klaar met het ontbijt. Ook de was zit dan al in de wasmachine. Het is 12:45 uur als we de eerste camperaars met hun stoel, tafel, borden en bestek voorbij zien komen.

Om 13:30 uur is het zover! We schuiven onze stoel aan bij een Franse tafel. Het is al gauw gezellig en onder het eten van een stoofschotel met kip, aardappels en knoflook praten we in het Frans over van alles en nog wat. Waar ons Frans ontoereikend is, worden we geholpen door Google Translate. Natuurlijk spreken we wel onze verbazing uit over het feit dat er zo weinig Fransen zijn die Engels spreken. Daar komt ook vandaag niet echt een duidelijk antwoord op.

Na de maaltijd schuiven we ook nog even aan bij Roy en Bea, een Nederlands stel dat ook met een buscamper door Europa rondreist. Agnes had Bea al even kort gesproken en gehoord dat ze in Portugal op de fiets was aangereden door een auto. Gelukkig is alles goed afgelopen. Als we het verhaal horen, zijn we toch maar weer blij met onze fietshelmen die in Spanje verplicht zijn als je buiten de bebouwde kom fietst.

De rest van de dag doen we niet veel meer. We lezen in ons boek en doen nog een spelletje samen. O ja… er staat natuurlijk ook weer een recept klaar voor de Omnia oven op onze receptenpagina: Verse groenten en zalm met een Marokkaans tintje (vanwege de overwinning op Portugal 😉).

Uitstapjes vanuit Los Albañiles

Uitgelicht

Posted on 6 december 2022 by Camper op pad

Murcia

4 december 2022 🌤️ 19° C.

Er staat vandaag een dubbel uitstapje op het programma. Allereerst rijden we naar Torrevieja om bij de zoutmeren te kijken. We horen verschillende berichten hoe het er uit zou moeten zien… De één zegt dat de meren roze kleuren en de ander zegt van niet.

Als we aankomen en een wandeling maken door het natuurpark blijkt dat het water niet roze van kleur is. Bij het infocentrum lezen we dat het meer vooral in juni, juli en augustus roze kleurt. Microalgen met caroteen zorgen voor deze opvallende kleur. Toch zien we op filmpjes van anderen dat het andere meer (er zijn twee grote meren) wel een roze waas heeft.

Als tweede bezoeken we de oude binnenstad van Murcia. Dit keer is het eenvoudig om onze auto 😉 kwijt te raken in de binnenstad. We parkeren ons Fiatje in de parkeergarage van de universiteit vlakbij het centrum.

Tegenover de kathedraal van Murcia eten we een pizza in de openlucht. De kathedraal van St. Maria wordt gerestaureerd en de omheining maakt het fotograferen van de gevel moeilijk. Tussen de parkeergarage en de binnenstad treffen we een wijk aan met veel graffiti.

In de binnenstad is het gezellig druk. Veel Spanjaarden zijn zelf ook aan de wandel op deze zonnige (zon)dag. Als we zoals gewoonlijk de binnenstad verkennen met een labcache, komen we ook langs het Casino van Murcia. Het casino is een grote verrassing. Het oude gebouw is opgeknapt en gerenoveerd. Na de renovatie in 2006 kreeg het van de koning de titel “Real” (koninklijk) en sinds die tijd heet het Real Casino Murcia. Het gebouw heeft verschillende architectonische bouwstijlen. Voor € 5,00 p.p. (senioren € 3,00) kun je het Real bekijken. Het koninklijke wordt wel duidelijk bij het bekijken van de foto’s. Wij vonden het zeer de moeite waard.

In dezelfde straat als het Casino valt nog een vreemde gevel op. Het lijkt wel of er figuren uit een Star Wars film op staan. Het blijkt het Palacio Almodóvar. De “wilden” die hier op de gevel staan horen bij een tegenhanger in de architectuur van de barok die de klassieke schoonheid vertegenwoordigt.

Vanuit Murcia is het een half uurtje naar het camperpark in Los Albañiles. We drinken nog een borrel voor de camper en dan is deze dag ook weer om.

Torre Pacheco

5 december 2022 🌤️ 20° C.

Torre Pacheco bezoeken we om twee redenen. Het blijkt dat onze kleinzonen hun ouders weer onder druk hebben gezet om punten te scoren met geocachen. In Torre Pacheco wordt jaarlijks een geocache event gehouden en er zijn dus veel caches te vinden.

We doen een ultieme poging om hen nog in te halen. Echter om twaalf uur sluit de wedstrijd en helaas moeten we constateren dat ze opnieuw deze tweemaandelijkse strijd hebben gewonnen. Gefeliciteerd Jochem en Tobias!

De andere reden om Torre Pacheco te bezoeken is de grote hoeveelheid mooie graffiti die er is te vinden. Sommige graffiti is van een reusachtig formaat op een muur aangebracht. Wij vinden de beschilderingen erg leuk maar als je daar niet van houdt, hoef je het plaatsje niet echt te bezoeken. Het biedt verder weinig bijzonderheden. Het schijnt dat de bibliotheek wel de moeite waard is om te bekijken vanwege de opvallende architectuur. Echter… toen wij er waren, was de bieb gesloten.

Sorbas, Fort Bravo en zonnepanelen

6 december 2022 🌧️🌤️ 20° C.

De regen op het dakraam bij het wakker worden is al een voorproefje voor het weer bij Los Albañiles waar onze camper staat. Het besluit om Fort Bravo te gaan bezoeken is dan ook snel genomen. Fort Bravo ligt zo’n 160 km rijden naar het zuiden bij Tabernas. De filmstudio’s van vele spaghettiwesterns ligt in een onherbergzame vlakte waar het zelden regent. De weersverwachting voor Tabernas is prima en om 9:00 uur rijden we weg. De snelweg richting Tabernas is niet druk en het uitzicht is ook niet om over naar huis te schrijven of je moet van grote vlaktes met plastic groentekassen houden.

Sorbas

Eenmaal van de snelweg af bezoeken we het dorpje Sorbas dat boven de afgrond van een opgedroogde rivier is gebouwd. Sorbas kent ook een Barrio de Alfarerio (aardewerk) waar je de keramisten aan het werk kunt zien. Het aardewerk is eenvoudig maar wat wel weer leuk is dat er zo maar op straat opeens een “Horno de Alfareri” staat. In deze grote oven werd 500 jaar geleden al aardewerk gebakken.

Vlakbij Sorbas stuiten we nog op een bijzonder bouwwerk. Het blijkt een “ aljibe“ te zijn. Het is een grote diepe put waar op natuurlijke wijze (ondergronds door het karstgesteente) het regenwater in werd verzameld. Men bouwde er een dak overheen om te voorkomen dat de wilde dieren het water dronken.

Fort Bravo

De filmstudio’s van Fort Bravo zijn leuk om te bezoeken. Je kunt er door de straatjes wandelen die al in vele westerns een rol hebben gespeeld. Het plaatsje en de desolate omgeving zijn vooral gebruikt in de zgn spaghettiwesterns. De bekendste van die westerns is wel “Once upon a time in the West” waarvan vooral de filmmuziek van Sergio Leone bekend is geworden.

‘s Middags is er ook een show waar acteurs een scène naspelen met natuurlijk een duel waarbij de slechterik het onderspit delft. Wat niet echt in het script stond, was dat er tijdens de voorstelling een paard op hol sloeg. Wel even spannend maar het liep gelukkig goed af.

Na de show namen we een mooie (en wel een beetje spannende) route door de bergen terug. Onderweg passeerden we gigantische vlaktes met zonnepanelen. Het lijkt wel alsof er hier zonnepanelen worden verbouwd.

Vlakbij het plaatsje Lucainena de las Torres passeren we onverwachts de “Hornos de calcinación”. Acht reusachtige “hoogovens” die men in de jaren twintig nog gebruikte bij de winning van ijzererts. De ovens zijn hier gebouwd in het decor van fantastische heuvels. We hebben ook hier (ondanks de smalle weggetjes van de AL-3107) weer enorm genoten van het uitzicht!

Dagje klusjes en lui zijn…

7 december 2022 🌤️ 19° C.

Vandaag doen we niet veel. Het is een relaxed dagje. We hangen rond de camper en doen wat huishoudelijke klusjes.

De was wordt weer gedaan, we lezen in ons boek, doen een grote afwas en genieten vooral voor de camper van het zonnetje.

Jan laat de drone even boven de camperplaats vliegen om wat foto’s te maken voor bij deze blog. Verder valt er vandaag niet zoveel te melden. Volgende keer weer meer!

Op rondreis met de 500

Uitgelicht

Posted on 2 december 2022 by Camper op pad

Bolnuevo en Las Minas de Mazarrón

1 december 2022 🌤️ 18° C.

Gisteravond heeft het verhuurbedrijf ons tijdelijk vervoer bij de camper gebracht. Het is een rode Fiat 500 geworden. Klein maar fijn en voor ons groot genoeg; een leuk “snoepie”!

Ons eerste ritje vandaag gaat naar een plaatsje vlakbij Mazarrón: Bolnuevo. Dit kleine plaatsje is bekend geworden door de vreemde kleisculpturen langs het strand. Door erosie zijn er bizarre vormen ontstaan naast de strandweg. Vandaar ook de bijnaam: Ciudad Encantada de Bolnuevo.

Nadat we een kopje koffie hebben gedronken in het restaurant naast deze sculpturen (met heerlijke chocoladetaart), rijden we verder naar Mazarrón. We willen naar de Minas de Mazarrón. De Romeinen kenden daar al mijnexploitatie in de bergen omdat het grondgebied rijk was aan verschillende mineralen waaronder zink, ijzer, lood en zilver.

In de 15de eeuw werd er ook aluin ontdekt. Aluin werd onder andere gebruikt om kledingstukken te kleuren. In de 19de eeuw kwam daar de exploitatie van ijzer en zilver bij. Dalende metaalprijzen leidden in de late jaren 60 tot stopzetting van de mijnexploitatie.

Door te kijken naar een aflevering van Camper TV van vorig jaar, kregen we de tip dat we het bekijken van de Minas de Mazarrón prima kunnen combineren met het zoeken naar een vijftal geocaches (plus een bonus). Als je de geocaches op volgorde zoekt, krijg je bovendien een mooie route om het hele terrein te verkennen.

Het verlaten mijnlandschap is werkelijk fantastisch! De kleuren van de grond en de aarde geven het terrein welhaast een futuristisch karakter. Dat gevoel wordt ook nog eens versterkt doordat we vrijwel alleen rondlopen op het grote terrein. Mocht je hier ook gaan kijken, trek er dan gerust twee á drie uur voor uit om hier rond te wandelen. Wij vonden het er prachtig!

Alle gebouwen en woningen zijn te bekijken. Het hele terrein is nu vrij toegankelijk. Pas wel op als je rondloopt.. Je wilt niet in een mijnschacht of ergens anders in vallen. Er is niets afgezet. Laat kleine kinderen dus niet zomaar los lopen. Als fotograaf kun je hier je hart ophalen.

De geocache-route was een succes! Leuk om bovendien een geocache te vinden waar het visitekaartje van Camper TV nog in zat. We hebben ons kaartje er maar bij gedaan!

Natuurlijk ook de drone nog even laten vliegen. Er zijn twee filmpjes van vandaag te bekijken op: https://instagram.com/ camper_op_pad. We hebben genoten! Terug bij de camper was de zon vertrokken. ‘s Avonds begon het rond een uur of negen te regenen.

Regendag – Boodschappendag

2 december 2022 🌧️🌧️ 12° C.

Het weerbericht voorspelt de hele dag regen. En inderdaad… als we wakker worden, horen we het al. We doen het rustig aan.

We maken van de regendag een boodschappendag. Onze buurman heeft nog een snoertje nodig om een volgende keer zelf zijn WiFi-versterker in te kunnen stellen. We hebben aangeboden om het snoertje voor hem mee te nemen als we een Chinese Megastore gaan bezoeken.

Helaas… het beoogde snoertje werd daar niet verkocht maar wij kochten er wel wat kerstversiering voor onze camper. Een beetje aangestoken door de Spaanse kerstversiering die we overal zien hangen, kopen een paar slingers, kerststerren en klokjes. Gezellig!

Voor het snoertje gaan we naar de Mediamarkt. Daar hebben ze na goed zoeken uiteindelijk dat wat we zoeken. Wel een beetje prijzig… (De buurman blijkt het later te duur te vinden en wij brengen het snoertje terug).

De laatste stop vandaag is bij een grote Lidl waar we voor een week boodschappen inslaan. We kunnen er weer even tegen!

Als we “thuis” zijn, ruimen we alles op en maken de camper een beetje gezelliger met de kerstversiering. De rest van de dag brengen we binnen door. Jan werkt de foto’s een beetje bij, Agnes bakt een cake, maakt een pan verse soep en we doen een spelletje. We hebben ons weer prima vermaakt ondanks de regen en… morgen schijnt de zon weer!

Batería de Castillitos

3 december 2022 🌤️☀️ 18° C.

Afwassen is een klusje wat we graag uitstellen. Nu kan dat echter niet langer wachten. Na het ontbijt doen we samen de afwas in het zonnetje. De camper wordt uitgeveegd en we luchten de boel.

Als het huishouden is gedaan, maken we een uitstapje naar de Batería de Castillitos. Het is ongeveer een half uurtje rijden vanaf onze camperplaats. Na een mooi ritje door de bergen bereiken we de toegangsweg naar de Batería.

Die weg hadden we met de camper niet kunnen rijden. Hij is verboden voor campers en als we met ons fiatje vijf ondert naar boven rijden, snappen we wel waarom. De gaten in de weg zijn soms zo groot dat we er niet omheen kunnen. Gelukkig hebben we weinig tegenliggers.

Als we boven zijn na ongeveer acht kilometer, is er weinig parkeerruimte omdat de officiële parkeerplaats niet bereikbaar is door een wel erg diepe kuil voor de ingang.

De batterij werd gebouwd tussen 1933 en 1936. Batería de Castillitos was uitgerust met twee grote vijftien inch kanonnen die krachtig genoeg waren om een projectiel van bijna een ton op 35 kilometer af te vuren. Uiteindelijk is er maar enkele malen mee geschoten.

De hele batterij is gebouwd op een hoge kaap en je hebt er schitterend uitzicht over zee en naar alle kanten. Voor de Spanjaarden is het een populair uitstapje en behalve veel jongelui kwamen we ook een stelletje tegen dat er trouwfoto’s maakte.

Na afloop hebben nog even wat gedronken op het strand bij La Azohia. Heerlijk dat we weer van het zonnetje kunnen genieten.

Later deze avond komt er ook nog weer een recept voor de Omniaoven online bij onze receptenpagina. Dat geldt ook voor een filmpje van de Batería op instagram.com/camper_op_pad

Even rustig aan…

Uitgelicht

Posted on 28 november 2022 by Camper op pad

27 november 2022 ☀️ 23° C.

La Manga

‘s Ochtends als we wakker worden en het raam bij ons bed opendoen, kijken we uit over een leeg strand. Het geluid van de golven is het enige geluid dat we horen. Er is nauwelijks wind. Een uurtje later zitten we al in het zonnetje te ontbijten voor de camper.

Het besluit om hier een extra overnachting te doen, is snel genomen. Dankzij het in aanbouw zijnde gebouw naast de camper, zitten we heerlijk uit de wind. Behalve een boek lezen, doen we weinig. Agnes is dapper en neemt een duik in zee. Het zeewater is niet echt koud, beweert ze. Jan voelt niet de behoefte om haar te controleren 😇.

‘s Middags halen we nog wel even de fietsen van de camper en fietsen we naar het eind van de “strip”. Behalve de hotels en appartementen aan zee, is er niet zoveel te zien. De “strip” is achttien kilometer lang. Elke kilometer wordt aangegeven met een surfboard als kilometerpaal.

Het enige opvallende vinden wij de bijzondere vorm van het brugwachtershuis bij de jachthaven. Net als wij passeren, gaat de brug open. Veel boten maken een tochtje om het eiland Isla Grosa. Vroeger was er een duikersopleiding van de marine. Nu is het beschermd natuurgebied met een aantal vogelkolonies. Om het eiland (een oude vulkaankegel) wordt veel gedoken. Er liggen nog restanten van Romeinse en Fenischische schepen en de onderwaterfauna moet er mooi zijn.

Nadat we een Adventure Labcache hebben gedaan, fietsen we terug naar de camper en lezen en borrelen nog even in het laatste zonnetje. Als de zon weg is, wordt het ook gelijk frisser en we doen nog wat spelletjes in de camper.

We hebben weer een hele bak met spelletjes bij ons. Eigenlijk doen we elke avond wel een paar spelletjes. Televisie kijken doen we nooit en we missen het ook niet.

Cartagena

28 november 2022 ☀️ 18° C.

Vandaag weer hetzelfde opstaan-ritueel. Heerlijk ontbijten in de zon. Ook hebben we even kennisgemaakt met onze buurman uit Oostenrijk. Hij werkt in z’n camper (hij is video- editor van beroep) en reist door Europa.

Rond 11:00 uur verkassen wij naar een hele grote camperplaats 13 kilometer boven Cartagena. Voor het kleine bedrag van € 10,00 per nacht, staan we hier op een riante plek met prima voorzieningen. In de omgeving zijn mooie wandelingen te maken en we zitten weer dicht bij een Via Verde. Bij aankomst blijkt dat er volop plaats is. Elke ochtend komt er een bakkertje langs en de groenteman twee keer per week. De rest van de dag gebruiken we om nu echt alles te wassen. Er zijn prima douchevoorzieningen.

We staan ook voor het eerst op een plek waar veel grote campers staan die hier de hele winter blijven staan. Sommigen staan hier wel zes maanden. Het is ongelofelijk wat de “grote jongens” allemaal bij zich hebben. We zien aanbouwtenten, losse tenten, kleine auto’s, motoren, scooters. Aanhangers, kleine schuurtjes, quads, enz. ‘s Avonds kunnen we al volop genieten van een ware “lichtshow“ op de camperplaats. De echte overwinteraars hier hebben de kerstversiering al volop hangen.

Cartagena

29 november 2022 ☀️ 20° C.

De fietstocht naar Cartagena gaat over onverharde zandwegen. Nu met het droge weer is dat wel te doen. We zien op deze manier ook gelijk hoe de Spaanse boeren hun werk doen. Dat gaat hier toch vaak anders dan bij ons in Nederland.

Omdat hier veel minder regen valt dan bij ons, worden de akkers anders nat gehouden. We zien grote sproei-installaties zoals die ook bij ons op het land staan.

Niet ver daar vandaan zien we opeens ook een tractor met een nogal vreemd apparaat er achter. Het blijkt een “slangen-uitrol-apparaat” te zijn. Er worden op deze manier heel veel slangen met gaatjes er in uitgerold over de akker om de jonge aanplant van water te voorzien.

Eenmaal in Cartagena vinden we al snel de hoofdstraat van de stad. Als je niet naar de etalages kijkt van deze winkelstraat maar omhoog naar de gevels, zie je mooie voorbeelden van Spaanse art- déco uit de vorige eeuw.

Het stadhuis is een mooi voorbeeld daarvan. We mogen binnen in het palacio een foto maken van de centrale trap. Daarna eten we een hapje in de zon op het plein voor het stadhuis.

Hierna lopen we door naar de haven van Cartagena. Vlakbij de haven staat het grote beeld “El Zulo” van de Spaanse architect en kunstenaar Víctor Ochoa. Het beeld is bedoeld als monument voor de slachtoffers van terrorisme.

Nadat we ook nog wat Labcaches hebben gevonden, fietsen we terug naar de camper. We hebben nog net een half uurtje zon als we aankomen. Als de zon weg is, koelt het snel af en brengen we de rest van de avond in de camper door.

Omgeving Los Albañiles

30 november 2022 🌤️ 18° C.

Vroeg wakker worden, betekent voor ons ook al vroeg plannen maken voor de komende dagen. We zijn al een tijdje bezig met wat we de komende weken willen gaan doen. De weerberichten zien er somber uit als we verder naar het Zuiden zouden trekken. Dat terwijl het weer redelijk blijft waar we nu zijn. We besluiten om voor een klein bedrag voor twee weken een autootje te huren om van hieruit de wijde omgeving te verkennen. We worden bij de receptie perfect geholpen en vanaf morgen huren we een Fiat 500 en laten we de camper op de camping staan. Omdat we hier langer staan dan normaal, betalen we ook nog een gereduceerd tarief.

Nadat Jan een buurman op de camping heeft geholpen met het aansluiten van een WIFI-versterker (het werk van Seniorweb gaat hier gewoon door 😀), maken we een mooie fietstocht door de omringende heuvels. Natuurlijk hebben we de route opgeslagen met Wikiloc.

Wat ons ook al een paar keer is opgevallen, zijn de bijzondere begraafplaatsen. Het zijn als het ware kleine (ommuurde) dorpjes met heel veel “huisjes”. De “huisjes” zijn in feite kleine kapellen met meerdere graven (familiegraven).

Twee uur later zijn we weer terug bij de camper waar we nog voor een drankje door de buren worden uitgenodigd. Gezellig!

‘s Avonds wordt om 19:00 uur de huurauto gebracht. Klaar voor morgen!

Aan de wandel en op de fiets

Uitgelicht

Posted on 21 november 2022 by Camper op pad

Valencia – Monserrat – Bellús

20 november 2022 🌤️ 20° C.

Als we alle verzorging van de camper hebben gedaan, verlaten we Coll Vert. De receptie van de camping is gesloten in het weekend. Het lukt ons niet om de “oppasser” bij de slagboom duidelijk te maken dat we nog een extra nacht moeten betalen. Hij zwaait ons uit en wij vertrekken.

We rijden eerst naar het plaatsje Monserrat ten westen van Valencia. Zoon en schoondochter verblijven hier binnenkort een paar weken in een huis en we nemen alvast een kijkje hoe ze daar straks wonen. Na Monserrat rijden we door naar de camperplaats bij het dorpje Bellús. Er is daar een mooie (gratis) plek bij een stuwdam. Als we daar aankomen, staat het behoorlijk vol. Aan het eind van de middag zijn er al weer veel (Spaanse) campers vertrokken. Voor hen zit het weekend er op. Wij zitten er heerlijk in het zonnetje te lezen. Wel jammer dat er ook hier (zoals op veel plaatsen in Spanje) weer veel vliegen zijn.

We wandelen van de camperplaats even naar het dorpje Bellús om twee euro bij de burgemeester te brengen (onkosten camperplaats). De burgemeester zelf treffen we niet maar wel zijn zus. Ze was erg enthousiast dat wij de twee euro kwamen brengen 😉. In het dorpje zien we op een bord dat er hier veel wandel- en fietsroutes zijn. Morgen wandelen dus!

‘s Avonds nog een (voor ons) nieuwe app gedownload waar we van veel andere camperaars positieve verhalen over horen: Wikiloc. De app geeft veel wandel- en fietsroutes op de plaats waar je bent. De app kost € 9,90 per jaar dus dat durven we wel aan.

Bij onze camperplaats starten verschillende routes. We kiezen voor morgen een wandelroute langs de rivier de Albaida.

Bellús – Alcoy / Alcoi

21 november 2022 🌤️ 19° C.

De wandelroute loopt van onze camperplaats vanaf de stuwdam langs de oevers van de Albaida. We boffen weer! Het is een prachtige wandeling. We passeren onderweg het dorpje Bellús en lopen de kloof in waar de rivier doorheen loopt.

In de kloof zien we dat de steile wanden gebruikt worden door klimmers. Op verschillende wanden zijn klimroutes uitgezet. Het blijkt dat deze wanden prima zijn voor startende klimmers.

In de kloof zijn ook een paar bekende grotten. Als we naar de grotten uit de Neanderthaler tijd) toelopen, blijkt dat de toegang is afgesloten. We vermoeden vanwege de veiligheid.

Na de laatste grot, blijkt de wandelroute voor ons iets te pittig te worden. Het pad wordt opeens erg smal en gaat zo steil omhoog dat wij omkeren en via een iets andere route naar de camper teruglopen.

Grappige graffiti op bouwvallen onderweg

Langs de route staan verschillende stenen putten. Deze putten staan in verbinding met een daaronder gelegen waterkanaal dat destijds is aangelegd door de Moren. Via de stenen putten klommen kinderen naar beneden om het afwateringskanaal schoon te maken.

Het leuke van de app Wikiloc is dat tijdens het wandelen je eigen looproute wordt opgenomen. Je kunt onderweg zelfs foto’s maken en die in de route opslaan. Je kunt de route vervolgens delen (met o.a. een QR – code) met anderen. Als je het dus leuk vindt om te zien welke route wij hebben gewandeld, scan dan deze QR – code in.

Van Bellús naar Alcoy / Alcoi is het een klein uurtje rijden. We zetten onze camper bij een begin- en infopunt van een Via Verde neer. We hebben het plan om deze morgen te gaan fietsen. Het schijnt een schitterende tocht te zijn.

Bij de (gratis) camperplaats kunnen veel (volgens CC wel 30) campers staan (niet op zondag – marktdag) maar als wij aankomen, zijn we de enige. Lekker rustig dachten we…‘s Avonds werd het weer echter behoorlijk stormachtig met veel regen. En net toen wij wilden gaan slapen, kwam er een personenauto op twee meter afstand van onze camper staan. Het jonge stel was van 11:00 – 02:30 uur in de auto aan het “sporten”. Schijnbaar waren ze zich er niet van bewust dat er mensen in de camper naast hen verbleven. Één voordeel: toen de rust was weergekeerd, hadden we allebei ons boek uit. Daarna hebben nog prima geslapen tot 08:30 uur.

Alcoy / Alcoi

22 november 2022 🌤️ 14° C.

Het weer is omgeslagen. Volgens de weerberichten hebben we te maken met de nasleep van de storm Denise. Het waait vrij hard (windkracht 4 á 5) en het is koud (12° C.) voor Spaanse begrippen.

De wandelaars en fietsers die in grote getale hier voorbij komen, dragen mutsen, handschoenen en dikke winterjassen. Ook wij kleden ons warm aan als we op de fiets stappen. Wij vinden het erg opvallend dat er zoveel Spanjaarden wandelen op doordeweekse dagen. In Nederland zijn dat er veel minder.

Langs de Via Verde liggen enorm veel caches maar we vinden het te koud om de hele tijd af te stappen en de caches te loggen. We pikken genoeg caches op om de score te evenaren van onze kleinzoons/zoon in Oldemarkt. Er woedt al maanden een heftige “strijd” wie de meeste punten scoort 😀😉.

De Via Verde d’Alcoy / Alcoi (de juiste schrijfwijze hangt af van het feit of je in het Catalaans of Spaans schrijft) loopt richting Ibi licht glooiend omhoog over groen asfalt. Vergeleken met andere VV zijn er veel tunnels op de eerste tien kilometer van het traject. Twee tunnels zijn ruim een kilometer lang. Wat wel weer super is dat je de verlichting in de tunnels zelf kunt aanzetten met drukknoppen onderweg.

Na tien kilometer (na de laatste lange tunnel) verdwijnt het groene asfalt en wordt het verruild voor gravelachtige steenslag. Nog steeds prima te fietsen! Als echter deze steenslag verandert in groffe keien, keren we om en rijden terug (bijna zonder te trappen) naar de camper.

Bij de camper maakt Agnes even een kop warme chocolademelk. Past goed bij de huidige temperatuur! Na deze pauze fietsen we door naar de oude binnenstad. Dat valt niet overal mee. Het stratenplan van Alcoy kent veel steile hellingen en éénrichting verkeer. Je merkt wel dat de Spaanse automobilisten goed rekening houden met fietsers (verplicht 1,5 meter afstand of anders € 400,00 boete).

We doen een labcache in de oude binnenstad. Er zijn veel “modernistische” (Jugendstil) huizen in Alcoi. De labcache laat ons enkele van deze huizen zien. Jammer genoeg mogen we maar in één van de panden een kijkje nemen. Omstreeks 15:00 uur zijn we weer “thuis”.

Alcoy – Cap de San Antoni

23 november 2022 🌤️ 23° C.

Vanochtend redelijk op tijd opgestaan en via de CV-70 naar de kust gereden. Een mooie weg door de bergen met prachtige uitzichtpunten.

Zonder het van te voren in te plannen kwamen we uit bij het mooie stadje El Castell de Guadelest. Het mooi gelegen plaatsje biedt de vele toeristen een mooi uitzicht over de wijde omgeving en het lager gelegen stuwmeer. Wie toegang tot het Moorse kasteel wil hebben, moet hiervoor toegang betalen en via Casa Orduña naar binnen. Wij hebben genoegen genomen met het uitzicht bij het dorpsplein.

We hebben ook de vier aanwezige geocaches in het dorp gedaan en zijn toen verder gereden naar Xàbia waar we eerst de camperverzorging hebben gedaan.

Toen zijn we doorgereden naar Cap de San Antoni. Hoog op de kaap is een camperplaats met aan twee kanten een schitterend uitzicht over zee en de baai bij Xàbia. Het was even zoeken om de juiste weg omhoog te vinden maar de moeite werd beloond. We staan vannacht op één van de mooiste plekjes tot nu toe. In eerste instantie zijn we enige camper die hier staat. Later op de avond staan we met z’n vieren bij de vuurtoren op de bijna 200 meter hoge kaap.

Terug naar de kust

Uitgelicht

Posted on 18 november 2022 by Camper op pad

Albarracín – Valencia

17 november 2022 🌤️ 23° C

Het uitzicht boven bij de camping van Albarracín was mooi. Het nadeel was wel dat de zeer harde wind die ‘s nachts op stak, ons noodzaakte om te verkassen. Om 01:30 uur besloten we een lager gelegen plek op de camping te zoeken. De camper stond zo te schudden dat van slapen geen sprake meer was. Nadat we de camper hadden verplaatst, hebben we nog een prima nachtje gemaakt tot ongeveer 9:00 uur. We hoorden later van andere campinggasten dat we niet de enigen waren die wakker waren geweest.

Toen we ‘s ochtends bij Albarracín geen parkeerplaats voor ons campertje konden vinden, hebben we besloten om maar gelijk door te rijden naar de camping Coll Vert bij Valencia.

Camping Coll Vert was voor ons niet onbekend. Vorig jaar stonden we hier ook twee nachten. De camping is een prima uitvalsbasis voor Valencia. Vlakbij de camping loopt een fietspad langs de zee tot aan het park waar de overbekende musea staan. We zitten hier ook voor het eerst in onze korte broek te borrelen in het zonnetje. En we maken gelijk gebruik van de wasmachine om een wasje te doen.

Valencia

18 november 2022 ☁️🌥️ 18° C.

Na een prima nacht stappen we op de fiets naar Valencia (wel eerst even van de lekkere douches genoten). Vandaag een frisse dag. Het weer is wat omgeslagen en we waren blij met onze trui en windjack.

Bij het Museumpark maken we een eerste stop. We zijn hier vorig jaar ook geweest. Jan vindt het hier een Walhalla om mooie architectuur foto’s te maken. Toen was het schitterend weer. Nu is het zwaarbewolkt en alles is grijs. Ook nu maakt Jan weer foto’s. De uitstraling is weliswaar anders maar niet minder interessant. Voor wie het leuk vindt: de foto’s van vorig jaar vind je hier.

Bij het Museumpark begint ook het grote park (Jardin del Túria) dat 9 km lang door de stad loopt. Het park is aangelegd langs de oude rivierbedding van de Túria. Deze rivier is ooit omgeleid om overstromingen in de stad te voorkomen.

In het park ligt ook De Gulliver speeltuin. Deze speeltuin bestaat uit een reusachtige figuur van Gulliver. Op sommige punten is de figuur wel negen meter hoog. Vanaf Gulliver gaan er allemaal glijbanen naar beneden. Jong en oud hebben er veel plezier.

We maken er een filmpje van met de drone zodat je Gulliver ook van boven kunt bekijken. Voor het filmpje moet je weer even schakelen met onze Instagram site: instagram.com/camper_op_pad

De volgende “halte” van vandaag is het Museo Nacional de Cerámica y Artes Suntuarias González Martí (nationaal keramiek museum) in Valencia. De buitenkant is nogal bombastisch met de gevel van albast. Binnen troffen we een tentoonstelling aan van een fantastisch keramiek werkstuk:

We hadden trouwens geen geluk… we kochten om 13:30 uur allebei een kaartje en om 13:55 uur kregen we te horen dat het museum om 14:00 uur dichtging voor een lunchpauze van twee uur. Zal wel te maken hebben met het feit dat de man achter de kassa een T-shirt droeg waar “optimist” op stond (en hij was ook nogal chagrijnig). De permanente tentoonstelling hebben we maar laten zitten omdat we geen zin hadden om twee uur later weer terug te komen.

Voordat we de grote markthal (Mercat Central) bezochten, hebben we een echte Valenciaanse paella gegeten in een klein restaurantje. Het was een eenvoudige lunch maar voor ons prima. De Mercat Central was aan het sluiten. We fietsen terug naar de camper. Morgen weer een dag!

Valencia 2

19 november 2022 🌤️ 18° C.

We besluiten om nog een extra nachtje op Coll Vert te blijven staan omdat we nog een dagje de stad in willen. Vlak voor we vertrekken ontmoeten we op de camping nog één van onze volgers (Jolly Jumper uit Roosendaal). Zij zijn net aangekomen en staan (ook met een Pössl Summit) vlakbij onze camper. Het was leuk om te horen dat zij na het lezen van onze blog de Silent Route hebben gereden. We hebben nu al van vier camperaars enthousiaste verhalen gehoord over de route.

Als we de stad in gaan, maken we andermaal eerst een stop bij het Museumpark. Het zijn wel andere omstandigheden dan gisteren. Het is nu zonnig weer en omdat het zaterdag is, zijn er enorm veel Spanjaarden op de been. Het is razend druk in de stad. Het is verder opvallend dat er zoveel Nederlanders zijn.

Even later doen we dé ontdekking van de dag: Het CCCC. Het Centre del Carme Cultura Contemporánea is gehuisvest in een gebouw dat bestaat uit een oud gotisch klooster maar ook nog een ander renaissance klooster, die weer gebroederlijk staan naast de overblijfselen van een islamitisch huis.

Het huidige museum is gebouwd op de resten van het oude koninklijke klooster Nuestra Señora del Carmen de València, opgericht in 1281, na de christelijke verovering. Zo kreeg deze stadswijk een eigen naam: Barrio del Carmen.

Het huidige museum was ooit de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en de Scholen voor Schone Kunsten en Kunsten en Ambachten.

We hebben enorm genoten van de moderne kunst die er in vele zalen valt te bewonderen. De grote tentoonstelling van Jaíme Hayon vonden wij schitterend. Wat een veelzijdig kunstenaar!

Nadat we in de stad een broodje hebben gegeten, sluiten we de middag af met een drankje aan het strand. Uit de wind in het zonnetje is het prima uit te houden.

Als we terug bij de camper zijn, lezen we nog een half uurtje buiten in het zonnetje. Jan gaat om 17:45 uur weer op de fiets terug naar het Ciutat de les Arts i les Ciències in Valencia. Vorig jaar hadden we al afgesproken om nog foto’s in het donker te maken van de sfeervol verlichte gebouwen van Santiago Calatrava. We sluiten deze dag af met wat foto’s van vanavond.

Terwijl Jan foto’s maakt in Valencia, bakt Agnes nog een lekkere cake in de Omniaoven (zie de recepten pagina).

Dorpjes en stadjes

Uitgelicht

Posted on 12 november 2022 by Camper op pad

10 november 2022 🌞 19° C.

Janovas – Ainsa – Alquézar

We bezoeken vandaag allereerst het verlaten dorp Janovas. Waar eens het dorp Janovas lag, zou een groot stuwmeer komen. Alle bewoners moesten het dorp verlaten vanwege de komst van het water. Echter… niet iedereen verliet het dorp. Drie families bleven in het dorp wonen. Hoewel er woningen werden opgeblazen met explosieven, bleven zij volharden. Ze kregen gelijk want uiteindelijk kwam het stuwmeer er toch niet.

We bekeken het nu verlaten dorp. We zien dat er nu ook weer bouwactiviteiten plaatsvinden. Het lijkt er op dat men het eens verlaten dorp weer bewoonbaar gaat maken. Dat is waarschijnlijk ook wel de moeite waard omdat de natuur rond Janovas en de rivier de Ara er schitterend is. De oude hangbrug ziet er weliswaar niet heel betrouwbaar uit maar is tegenwoordig een monument voor de volhouders die niet vertrokken.

Ainsa

Na Janovas rijden we door naar Ainsa. Ainsa is een oud vestingstadje dat boven op een punt van een rots is gebouwd en van waaruit je een schitterend uitzicht hebt over de omgeving. In de verte zien we de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. Het stadje kent een mooi Plaza de Major waar je gezellig wat kunt drinken. In de smalle middeleeuwse straatjes vind je wat kleine winkeltjes waar je souvenirs kunt kopen. Als wij er zijn is het er niet echt druk. Voordeel van in het naseizoen reizen.

Voor wie het wil… vlakbij het stadje net buiten de stadsmuren is een grote parkeerplaats waar je ook kunt overnachten met je camper (maximaal één nacht).

Alquézar

Van Ainsa rijden we via de A-2205 naar Alquézar. De meeste mensen nemen een andere route die sneller gaat maar wel veel omrijdt en lang niet zo mooi is als de A-2205. Deze weg gaat voor een groot deel door het Nationale park van de Sierra y los Canones de Guara. Langs deze route kun je afdalen naar de canyons van het park en je vindt er ook vindplaatsen van prehistorische rotstekeningen. Wij rijden de route vanwege de prachtige vergezichten en de mooie natuur.

Na anderhalf uur komen we aan in het plaatsje Alquézar. Ook bij Alquézar vind je een oude vesting. Het wordt tot één van de mooiste dorpjes van Spanje gerekend. Wij zijn het daar helemaal mee eens. We moeten behoorlijk wat hoogtemeters maken om het dorpje te bekijken. Ook is het hier weer heerlijk rustig. Als we door het dorpje wandelen, zien we opeens grote groepen met gieren die hier in de buurt nestelen, boven ons hoofd vliegen.

Een andere ontdekking is dat we er achter komen dat er vanuit het dorp een mooie kloofwandeling gaat langs de Rio Vero: Pasarelas del Vero. We besluiten om hier een nacht te blijven staan zodat we morgen uitgerust deze wandeling kunnen maken. Wel een klein beetje spannend omdat we op de boven het dorp gelegen parkeerplaats eigenlijk niet mogen overnachten. We zijn echter niet de enigen die het doen. Samen met zes andere campers brengen we hier de nacht door.

Alquézar – Poblet – Montblanc

11 november 2022 🌤️ 22° C.

Pasarelas del Vero – Alquézar

Het is tien uur als we vertrekken bij de camper om de kloofwandeling te maken. De wandeling begint midden in het dorp met een afdaling naar de Rio Vero van ongeveer 180 meter omlaag. Hierna gaat de wandeling vlak langs de rivier en op verschillende plaatsen boven de rivier. We hebben absoluut geen spijt van deze klimpartij omdat de uitzichten erg mooi zijn. We lopen langs watervalletjes en plekken waar je zomers ook nog even een kleine zwempartij kunt maken in de rivier. Voor nu te koud.

Op de website even klikken op de afbeeldingen

Op vier plekken loopt de kloofwandeling over “balkons” die aan de kloofwand hangen. Het is goed dat we niet te lang zijn want hier en daar is de looproute erg laag.

Als we de elektriciteitscentrale zijn gepasseerd, komen we bij het uitzichtspunt van waar we ook de route terug nemen naar het dorp. Het is nog even een flinke klim en we merken dat we nog niet helemaal fit zijn na onze griepperiode maar we vinden het al heel wat dat het ons weer lukt om zo’n wandeling te maken.

Poblet

Onderweg naar Poblet rijden we langs Lleida waar we boodschappen (wat verse spulletjes) doen bij een grote Liddl. Het is dan nog een uurtje rijden naar Poblet. Hier bezoeken we het enorm grote klooster van de Cisterciënzers. De abdij heeft ooit ook als militair complex en en koninklijk paleis gediend en het is tevens een begraafplaats van verschillende koningen.

Het kloostercomplex is fantastisch mooi, het is sierlijk en toch ook sober qua inrichting. Wij vinden vooral het Panteó Reial (graven van de koningen) indrukwekkend (de graven hangen in de kerk). Ze zijn ook schitterend gemaakt van marmer en albast,

De abdij kent ook nog een mooie binnenplaats met een fontein en enkele sfeervolle zalen met in één daarvan een verzameling met (vaak kostbare) relikwieën. (kronen, monstransen, bekers e.d.).

Montblanc

We overnachten vlakbij het vestingstadje Montblanc waar we in de achtertuin staan bij mensen (via Park4Night). Een bijzonder plekje met alle voorzieningen inclusief een warme douche. We zullen hier twee nachtjes blijven staan omdat we een “rustdag” willen inlassen en we willen in de omgeving wat gaan fietsen. De camperplek heeft maar één nadeel. De toegang naar het terrein is niet al te groot. Met een grote camper van 7 meter moet je goed sturen om hier binnen te komen. Een Duitse camperaar lukte het niet om helemaal zonder schade van het terrein af te komen en beschadigde de achter-zijkant van zijn camper.

Montblanc

12 november 2022 🌤️ 21° C.

Een rustig-aan dagje vandaag. De afgelopen dagen hebben we behoorlijk doorgereden en het is fijn om even te relaxen met een boek bij de camper. We doen een wasje en Jan neemt de tijd om wat foto’s op te ruimen en uit te zoeken. We zitten lekker voor de camper want de temperatuur is weer prima vandaag.

‘s Middags gaan we op de fiets naar Montblanc. Het is een oud middeleeuws stadje dat nog helemaal ommuurd is met flink wat torens en poorten.

Het is leuk om te zien dat een flink aantal van die torens tot appartementen zijn omgebouwd terwijl je aan de buitenkant daar niets van ziet.

Met een labcache verkennen we de stadspoorten van het stadje. Montblanc is ook bekend van de legende van Sint Joris en de draak die in Montblanc verslagen zou zijn. Overal in het stadje zie je dingen die je aan dit verhaal doen denken. Bij één van de stadspoorten is het hele verhaal in het Catalaans opgeschreven.

De sterfdag van St. Joris op 23 april is een officiële feestdag en kent een bijzondere traditie. In 1436 werd voor het eerst een voorstel ingediend om van 23 april een officiële feestdag te maken in Catalonië. Het werd in 1456 verwezenlijkt en sindsdien is de Diada de Sant Jordi de dag van de geliefden. Op deze dag het is gebruikelijk dat de man een rode roos geeft aan zijn partner en de vrouw op haar beurt een boek cadeau doet. Ondanks de traditionele status is het geven van rozen pas echt populair geworden vanaf 1914. Voor het hele verhaal, klik hier!