Turkije 2024 | Met de camper op pad

Verder langs de Zwarte Zee

Uitgelicht

Geplaatst op 29 april 2024 door Camper op pad

Bijzondere ontmoeting

Zondag 28 april 2024 – 🌤️ 18° C.

Vandaag een andere dag dan we hadden gedacht. Gisteravond kregen we van onze schoondochter Malou te horen dat ze op Polarsteps had gezien dat we heel dicht bij haar overburen in de buurt zaten. Aangezien die dus net als wij in Delft wonen, hebben we even contact opgenomen. Zij vonden het ook gezellig om een “bakkie” te komen doen en zo gebeurde het dat we opeens een afspraak hadden met een stel andere camperaars uit Delft.

Iets later dan gepland (ze zaten vast met hun camper) kwamen ze bij ons de camping oprijden. Remco en Miranda kwamen met hun tot camper omgebouwde legerambulance Eddie om 14:00 uur naast ons staan.

Het ijs was snel gebroken en de tijd vloog om. Ook zij hebben heel wat afgereisd met hun camper en we wisselden drie uur lang allerlei ervaringen uit. Het was erg gezellig en bijzonder om zo ver van huis opeens stadgenoten te ontmoeten.

De voor vandaag geplande fietstocht naar Sinop gaan we morgen doen.

Sinop

Maandag 29 april 2024 – 🌧️☁️🌤️ 17° C.

‘s Nachts gaat het regenen. De volgende morgen halen we rond tien uur als het weer droog is, de fietsen van de camper en rijden we langs lange zandstranden naar Sinop. Met onze e-bikes zijn de hellinkjes onderweg prima te doen.

Sinope is al in de zesde eeuw voor Christus een belangrijke Griekse haven. De haven ligt prachtig beschut in de baai achter de landtong die de Zwarte Zee in steekt.

Kasteel Sinop
Op de website even klikken op de foto’s

Als allereerste bekijken we het kasteel. Vanaf de torens van het kasteel heb je een mooi uitzicht over de haven en de stad. Je kunt er op de muren wandelen en op de hoogste toren is een barretje ingericht met tafeltjes en uitzicht. Wij hebben er voor gekozen om op het grote plein naast het kasteel een broodje met köfte te eten.

Boulevard Sinop
Op de website even klikken op de foto’s

De wandeling over de boulevard langs de haven brengt ons langs allemaal kleine parkjes met speeltuinen en picknickplaatsen. We wandelen terug door een laan met mooie palmen. We merken dat het echte toeristenseizoen nog niet is begonnen want het is erg rustig overal.

Büyük Cami en Süleyman Pervane Medresesi
Op de website even klikken op de foto’s

Een stuk drukker wordt het als we de binnenstad ingaan om de oude Büyük Cami te bekijken. De moskee dateert van 1270 en heeft een sobere sfeer. Tegenover de moskee ligt de Süleyman Pervane Medresesi. Deze koranschool werd al in 1262 gebouwd. De binnenplaatsen zijn nú gevuld met winkeltjes voor de toeristen. Wel interessant is hier de tombe van Gabi Çelesi de laatste Pervaanse heerser.

Voor we weer terugfietsen naar de camping bekijken we de oude gevangenis (nog in gebruik tot 1997): Tarihi Cezaevi. De oude gevangenis is vooral interessant omdat men bij de bouw van de muren allemaal brokstukken van oude vestingmuren uit de Griekse tijd heeft gebruikt. De restauratie van de gevangenis is nog in volle gang.

Perşembe

Dinsdag 30 april 2024 – ☁️🌧️ 15° C.

We willen vandaag weer een flink stuk richting het oosten rijden. We rijden echter verder dan we hadden gedacht. Vanaf Sinop richting Samsun over de D010 krijgen we eerst een mooie weg met prachtige uitzichten. Zelfs met de laaghangende bewolking en de grijze lucht kunnen we wel genieten van de rit.

Als we echter in de buurt van Samsun komen, is er aan weerszijden van de weg veel bebouwing. Allerlei bedrijfjes en woonhuizen. Dit stuk langs de Zwarte Zee vinden we minder leuk om te rijden. De weg wordt steeds drukker en als het dan ook nog begint te miezeren, besluiten we om door te rijden naar het plaatsje Perşembe. Bij een pompstation na Samsun tanken we onze tank vol met de tot nu toe goedkoopste diesel van de afgelopen twee jaar: € 1,12 per liter! Bijzonder is dat er op de parkeerplaats ook een piepklein moskeetje is.

Vlak voor Perşembe verlaten we de D010 en rijden naar Yason Burnu. Op het kleine schiereiland/kaap is Jasons kerk (Yason Kilisesi) gebouwd. De kerk is een oude Grieks Orthodoxe kerk. Het verhaal gaat dat Jason hier naar het Gulden Vlies heeft gezocht en de draak die het bewaakte, heeft verslagen. Het is een verhaal uit de Griekse mythologie en men heeft een aantal beeldhouwwerken opgehangen die aan dit verhaal zijn gewijd.

Yason Kilisesi
Op de website even klikken op de foto’s

Het is een leuke plek om te bezoeken maar het mooie weer laat ons in de steek. Het blijft de rest van de dag flink miezeren. Toch blijven we hier overnachten. We hebben op de parkeerplaats bij Yasin Kilisesi ook nog een ontmoeting met een Nederlands sprekende Turk die ooit in Den Bosch woonde en nu weer in Turkije woont. We merken wel vaker dat de Turkse mensen het fijn vinden om je te laten weten welke talen zij allemaal spreken en een praatje komen maken.

Tot slot: Voor de liefhebbers! Op onze website vind je ook weer een nieuw (en lekker) recept van Agnes voor in de Omnia: Pastaschotel met prei en champignons.

Trabzon – Maçka

Woensdag 1 mei 2024 – ☁️🌧️ 14° C.

Vandaag rijden we opnieuw een flink stuk richting het oosten. Op Polarsteps kregen we al een aantal keren de vraag waarom we zo “hard” gaan. De voornaamste reden is toch wel het weer. We wisten dat het weerbeeld langs de Zwarte Zee grillig kan zijn. Toch valt het momenteel erg tegen. Lage temperaturen en vaak regen. We hebben dan geen zin om te blijven staan en te wachten tot het droog wordt en rijden door. De komende week staat er ook nog flink wat regen op het programma. Als het droger wordt, zullen we zeker de tijd nemen want de natuur is hier wel erg mooi. We willen graag door naar het Oosten omdat er daar mooie dingen zijn die we willen bekijken.

Bij Trabzon maken we een tussenstop. Net als in Istanboel staat hier ook een Aya Sofia. Ook hier is de oorspronkelijke christelijke kerk na de verovering veranderd in een moskee.

In de centrale ruimte zijn de oorspronkelijke fresco’s ietwat weggeschuurd en vaag maar in een nevenruimte zijn ze goed bewaard gebleven. We denken dat de Aya Sofia vooral in gebruik is als toeristische trekpleister maar bij de ingang zit wel een dame die er scherp op toeziet dat we de schoenen uittrekken en dat de vrouwen het hoofd bedekken.

De oude klokkentoren is nu in gebruik als minaret

Aansluitend lunchen we in het restaurant naast de Aya Sofia. We eten allebei een gözleme met kaas (Jan) en gehakt (Agnes). Smaakt prima!

Het laatste ritje van de dag maken door dwars door Trabzon naar Maçka te rijden. Het rijgedrag van de Turkse automobilisten in de stad valt niet te vergelijken wat we in andere grote steden wel hebben meegemaakt. Het verkeer schiet links en rechts aan ons voorbij en in combinatie met de vele dubbel – soms driedubbel – geparkeerde auto’s, de vele loslopende honden en de plotseling overstekende voetgangers maakt dat dat je enorm goed uit je doppen moet kijken. We zijn blij als we de afslag naar het Sümelaklooster nemen en de weg langs de rivier nemen naar Maçka.

Hier is onze overnachtingsplek voor de komende twee nachten. Er zijn maar vijf plekjes voor een camper maar de eigenaar van de camping brengt ons morgen naar het wereldberoemde Sümelaklooster dat op 1290 meter hoogte tegen een bergwand is aangeplakt. Behalve de kleine camping is er ook nog een forellenkwekerij op het terrein. We hebben al gehoord dat we in het restaurantje van de familie forel kunnen eten. Je kunt de forel zelfs in je camper geserveerd krijgen. Wij weten al wat we morgen gaan eten!

Langs de Zwarte Zee

Uitgelicht

Geplaatst op 25 april 2024 door Camper op pad

Kristal Cam Teras en Amasra

Donderdag 25 april 2024 – 🌤️☁️ 19° C.

Vanaf de parkeerplaats in Safranbolu is het maar vier kilometer rijden naar het grote glazen terras dat uitkijkt over de Tokatli kloof. Het eerste stuk is wel pittig met de camper. Google geeft ons steile weggetjes en scherpe bochten. De laatste anderhalve kilometer is goed te doen. Het Kristal Cam Teras is een attractie die speciaal gemaakt is om toeristen te trekken naar deze schitterende kloof. Er is ook een wandeling over vlonderpaden in de kloof aangelegd. Wij houden het bij een korte bezoek op het glazen dak. Je hoeft niet bang te zijn om er doorheen te zakken want de glasplaten zijn berekend op 78 ton.

We lopen nog wel naar het op 200 meter afstand gelegen aquaduct dat ooit is aangelegd om Safranbolu van drinkwater te voorzien.

We vinden het jammer dat de Turken hier de hele omgeving hebben bezaaid met allerlei “toeristische” attracties zoals ziplijnen, koffie- en theehuisjes, winkeltjes, grote reclameteksten en zelfs een groot omgekeerd huis. Het verpest een beetje de natuurlijke omgeving bij de kloof.

Een slingerachtige weg brengt ons door de bossen en over de heuvels bij de weg die langs de rivier naar het stadje Amasra loopt. Amasra is schitterend gelegen tussen twee baaien en een eiland aan de Zwarte Zee. Een deel van het stadje is gebouwd op de muren en restanten van het kasteel dat in de tijd van de Romeinen en Byzantijnen al is gebouwd.

Amasra
Op de website even klikken op de foto’s

Bovenop het kasteeleiland is een kleine vuurtoren en een meteorologisch gebouw dat niet meer in gebruik is. Het is vergeven van de prachtige bloemen van de grote Berenklauw.

Het stadje heeft tussen de baaien een paar gezellige winkelstraatjes maar vooral veel visrestaurants. We hebben van de parkeerwachter al een advies gekregen voor een goed restaurant waar we ‘s avonds gaan eten.

Hierna brengen we de rest van de avond door in de camper. Het weer is opnieuw omgeslagen. De nachttemperatuur daalt naar zo’n 13° en vanaf morgen is het overdag zo’n 18° C.

Doganyurt

Vrijdag 26 april 2024 – 🌤️☁️ 18° C.

Na een rustig ontbijt vertrekken we uit Amasra en gaan de kustweg langs de Zwarte Zee (D010) op. Die begint veelbelovend als een vierbaansweg maar na 15 kilometer verandert de D010 in een smalle weg waar twee auto’s elkaar maar net kunnen passeren. De weg is wel goed te doen al is het wegdek op veel plaatsen “gerepareerd“. De weg door de heuvels is erg bochtig en kent veel steile stukken. We passeren veel fraaie uitzichtpunten.

Vlak voor Cide gaat het waarschuwingslampje voor een te lage bandenspanning branden met de mededeling dat de spanning van de rechterachterband met 4.8 bar te laag is. Vreemd… hij zou 4.5 moeten zijn. Hoezo te laag. Bij een pompstation in Cide even gecontroleerd. Rechts achter was die spanning inderdaad te laag en hebben die dus op niveau gebracht. Lampje blijft echter branden en nu kregen we de melding dat de spanning nog sneller daalde naar 4.3. Het lijkt er op dat we een lekke band hebben. Wel vreemd want vlak voor ons vertrek hebben we net vier nieuwe banden bij Buscamper Nederland laten monteren.

We krijgen van de pompbediende het adres van een bandenspecialist in Cide en laten daar opnieuw de spanning controleren en doen het verzoek om eventueel de lekke band te repareren. Gelukkig wil hij ons gelijk helpen. Vreemd is dat bij controle blijkt dat de spanning van alle vier de banden goed is. Het waarschuwingslampje blijft echter branden en geeft nu weer aan dat die met 4.8 te laag is… We vermoeden dat de sensor defect is en besluiten om door te rijden.

Anderhalf uur later arriveren we in Doganyurt. Bij aankomst bij onze volgende overnachtingsplek blijkt de band nog prima op spanning te zijn ondanks dat het brandende lampje op ons dashboard. ‘s Avonds krijgen we een mailtje van Buscamper dat het waarschuwingslampje vanzelf zal uitschakelen als de spanning goed blijft.

Bij Doganyurt staan we aan een klein haventje met wat vissersboten. Vlakbij de haven stroomt een rivier in zee. Er is een grote groentekraam naast de voetgangersbrug over de rivier waar we wat groenten kopen. Wat opvalt bij deze (gratis) plek is het grote aantal zwerfhonden. Er zit een teef bij met vier puppy’s die erg blij zijn met wat wij overhouden van ons avondeten.

Sinop

Zaterdag 27 apr 2024 – ☁️🌫️🌁 8 – 17° C.

Als we om een uur of negen vertrekken naar Sinop is het voor het eerst deze reis mistig. Gisteravond regende het al een paar druppels en nu hangen de wolken erg laag. De afstand is niet groot maar we doen er ruim vier uur over. De D010 volgt de kust en gaat daarbij over heel wat heuvels. De vele bochten en steile stukken zorgen er voor dat we niet sneller rijden dan gemiddeld 40 km per uur.

Het is al met al een lange rit. De natuur is hier prachtig maar verder zien we weinig bijzonders. Op dit soort lange en vrij eentonige ritten luisteren we graag naar een podcast. We hebben sommige van te voren gedownload omdat we hier in Turkije niet overal goed bereik hebben. Hieronder een aantal spannende podcast-series. Je vindt ze bij de NPO.

De D010 bleek op een gegeven moment afgesloten. We moeten een omweg maken door de bergen en klimmen hierbij naar 1170 meter. Hierdoor rijden we wel weer een poosje lekker in het zonnetje.

Omstreeks 14:00 uur komen we aan bij Marti Camp vlak voor de plaats Sinop. De vriendelijke eigenaar begroet ons in het Engels en meldt enthousiast dat we dit jaar de eerste Europese gasten zijn. We zijn vandaag ook de enige.

We komen hier sowieso weinig campers tegen. De enige grote camper die we tegenkwamen was een Duitser in zo’n grote campertruck hoog op z’n wielen. Op dit soort wegen zijn we extra blij met onze buscamper (6.00 m) die toch vrij behendig over deze bochtige wegen manoeuvreert. Ben je nieuwsgierig naar de D010? Op ons YouTube kanaal heb ik een kleine impressie gezet van deze weg.

In Turkije is het gemakkelijk om aan drinkwater te komen. Schoon drinkwater wordt hier als een recht voor iedereen gezien en overal vind je drinkwaterpunten. Langs de weg worden ze meestal aangegeven met bovenstaand bord.

Morgen gaan we op de fiets naar het oude Sinop. Meer daarover in ons volgende blog.

Warmer weer en een zandstorm

Uitgelicht

Geplaatst op 23 april 2024 door Camper op pad

Kabakoz Beach

Zondag 21 april 2024 – ☀️🌤️ 22° C.

Vanuit Edirne rijden we in een rustig tempo richting Azië. Het is zondag en er rijden nauwelijks vrachtwagens vandaag. Wellicht dat er hier ook op zondag niet gewerkt wordt?

We nemen de weg bovenlangs Istanbul. We misssen zo de grote drukte. De snelwegen zijn hier vrijwel allemaal tolwegen. Ze zijn te herkennen aan de tolpoorten waarboven HGS staat.

Twee jaar geleden hebben we al eens een tolvignet van HGS gekocht. Je kunt het vignet kopen bij een PTT kantoor of bij een kantoortje van de HGS zelf. Het vignet wordt gekoppeld aan je kenteken en paspoort. Vervolgens kun je een tegoed op je HGS vignet laten zetten van maximaal 1000 lira (ongeveer € 30).

Elke keer als je een HGS tolpoort passeert, wordt er een bedrag van je tegoed afgeschreven. Je hoeft niet bang te zijn dat je te weinig tegoed hebt. Je kunt er later altijd tegoed bij zetten. Bij de grensovergang wordt je kenteken gecontroleerd en moet je een eventueel tekort bijbetalen. Wij zetten het maximum op ons vignet bij een HGS kantoortje op een parkeerplaats langs de snelweg.

Omstreeks 12:15 uur gaan we over Yavuz Sultan Selim Brug. Op de borden staat de brug over de Bosporus aangegeven als “Köprüsu” (betekent brug). De brug wordt ook wel de derde Bosporusbrug van Istanbul genoemd maar je gaat over deze brug naar Azië echt met een grote boog om Istanbul heen.

Ons eerste reisdoel in Azië is een camping bij Sile. Daar is het echter zo’n modderboel dat we 38 km verderop uitwijken naar een prima camping aan de Zwarte Zee bij Kabakoz. Omdat het warm weer is dat nog een paar dagen aanhoudt, boeken we voor twee nachten.

Kabakoz strand
Op de website even klikken op de foto’s

Kabakoz (2)

Maandag 22 april 2024 – ☀️ 24° C.

Terwijl we heerlijk in het zonnetje zitten, draait de wasmachine vrolijk z’n rondjes. Het gebruik van de wasmachine is gratis en inbegrepen bij de prijs van de camping. Maandag wasdag aan de Zwarte Zee 😀!

We doen vandaag niet veel. We lezen een boek. Jan maakt het grote dakluik van de camper weer eens goed schoon. We hangen een wasje op en we wandelen langs het strand. Het is stil en het enige dat we horen zijn de koeienbellen van de koeien die niet ver van ons bij de rivier lopen die hier in zee uitkomt.

Als we ‘‘s middags een biertje drinken op het terras bij het strand, ziet de campingeigenaar m’n drone. Het blijkt dat er hier niet gedroned mag worden omdat vlakbij de camping een marinecomplex ligt. We hebben dus geluk gehad.

Poyrazlar

Dinsdag 23 april 2024 – 🌤️☁️ 22° C.

Van Kabakoz naar ons volgende reisdoel, het Ormanya Wild Life Park, doorkruisen we een groot heuvelgebied met steile klimmetjes en hier en daar slechte wegen. Soms ook zulke nieuwe wegen dat Google deze nog niet kent en we even flink moeten zoeken om weer op de goede route te raken.

In de kleine dorpen die we passeren is het goed opletten. Behalve veel zwerfhonden komen we ook koeien op de weg tegen. Uitkijken geblazen dus!

Als we bij Ormanya aankomen, is het er ontzettend druk. De camperplek staat overvol. We moeten met de camper omkeren in de volle rij. We komen er achter dat het vandaag een bijzondere dag is. Het is Nationale Soevereiniteitsdag en de Dag van het Kind. Alle Turken zijn vandaag vrij. We zoeken een andere plek bij een groot meer bij het dorp Poyrazlar in de buurt. Ook bij dit meer is het stervensdruk. Gelukkig vinden we een mooie plek op een nog maar twee jaar oude camping.

‘s Middags fietsen we rondje om het meer. Het is er werkelijk ongelofelijk druk. Alle oevers zijn bezaaid met gezinnen die heerlijk buiten de dag doorbrengen met elkaar. We denken dat er wel duizenden mensen rondom het meer bivakkeren. Er zijn rond het meer heel veel picknick plekken gemaakt op steigers en vlonders boven het water. Overal branden de barbecues. Ook een oude kermis draait op volle toeren op deze feestdag.

Als we terugkomen op de camperplek is het al een stuk rustiger. We vermoeden dat een aantal gasten hier voor een lang weekend waren. Ook deze vrij nieuwe camperplek is weer netjes afgebakend met hekken. Dat viel ons ook al op bij andere overnachtingsplekken in Turkije. We vermoeden dat dit is om de zwerfhonden buiten te houden. De zwerfhonden zijn overigens totaal niet agressief en veel van de honden lijken op een of andere manier af te stammen van het zelfde ras namelijk de Anatolische herder.

Safranbolu

Woensdag 24 april 2024 – ☁️ 28° C.

Als we opstaan is het al vrij warm. Volgens onze weerapp gaat de temperatuur rond de 30° worden. De zon laat zich echter de hele dag niet zien. Het lijkt wel of er een grijze deken over het landschap ligt. Dat is jammer want we rijden door een prachtig groen landschap naar Safranbolu. De oorzaak van de hoge temperatuur en de “grijze deken” wordt veroorzaakt door een zandstorm. Ons dashboard ziet er behoorlijk stoffig uit van de fijne zanddeeltjes die in de lucht zitten. Op een gegeven moment zetten we de airco maar aan omdat het ook erg warm wordt in de camper.

Vlak voor Safranbolu passeren we nog de grootste staalfabrieken van Turkije bij Karabük die niet echt een frisse aanblik bieden.

Rond 13:00 uur komen we aan op de camperplek die vlakbij het oude centrum van Safranbolu ligt. Het is er vrij rustig. ‘‘s Avonds staan we met zes andere campers en wat motorrijders.

Oude en nog niet opgeknapte vakwerkhuizen

Na een kort tukje voor de camper lopen we naar de oude binnenstad. De stad dankt z’n naam aan de bloeiende handel in saffraan in de tijd van de Zijderoute.

De stad heeft veel oude Ottomaanse vakwerkhuizen en kent een gezellig centrum met veel kleine winkeltjes waar van alles wordt aangeboden voor de toeristen.

We eten een lekker ijsje (ijs met warme dadelpasta en wat nootjes), bezoeken een klein museum (een oud Ottomaans huis) en drinken tenslotte nog wat in een oude Han (karavanserai).

Morgen reizen we weer door naar de Zwarte Zeekust. Daarover later meer.

Naar Turkije

Uitgelicht

Geplaatst op 19 april 2024 door Camper op pad

Sofia – Bulgarije

Donderdag 18 april 2024 – 🌤️ 13° C.

Als we wakker worden is het droog. De weersvoorspellingen komen uit. Wel is het een stuk frisser. Maar zoals mijn moeder vroeger al zei… daar kun je je op kleden. Na een ontbijt in de camper pakken we de metro naar het centrum. Sofia kent eigenlijk maar twee metrolijnen met een paar aftakkingen.

De meeste bezienswaardigheden liggen rondom de metrostations Serdika en Sofia University. Een rit kost € 0,82 (je kunt gewoon met je kaart/telefoon betalen) en alle stations worden in het Engels omgeroepen.

Wij nemen de metro van Slivnitsa (400 meter van onze camperplek) naar Sofia University. Van daaruit lopen we langs de verschillende bezienswaardigheden naar de omgeving van station Serdika. Handig als je hierbij de (gratis) Sofia Metro app gebruikt.

Als eerste bezoeken we de Alexander Nevski Kathedraal. Zowel de buitenkant als de binnenkant is geweldig. We hadden helemaal geluk dat er net een “dienst” werd gehouden waarbij we allebei toch wel onder de indruk waren van het zingen van drie mannen. Ze maakten schitterend gebruik van de akoestiek waardoor het leek of er een heel koor stond te zingen. Jammer genoeg mochten we geen foto’s maken. Er liep drie man personeel rond om te controleren vandaar dat onze stiekem genomen kiekjes wat minder van kwaliteit zijn.

Iets verderop ligt een Russisch-Orthodoxe kerk. We vinden het opvallend dat er hier vooral veel vrouwen de kerk bezoeken en dat de priesters veel jonge meisjes al kussend groeten. Speciale dag vandaag?

Grappig is dat we opeens een graffiti met een Nederlands gedicht op de muur tegenkomen. Het blijkt een initiatief van de Nederlandse Ambassade te zijn. Het betreft een cadeau voor kandidaat lidstaten van de EU. Nooit geweten!

Iets wat we wel vaker hebben gezien, zijn de stalletjes met Russische – en Nazi parafernalia. Er schijnt ondanks alles wat er nu gebeurt een markt voor te zijn.

We bezoeken voor € 2,00 pp de National Gallery. Het museum is gehuisvest in een oud en verwaarloosd paleis. Ook de kunst spreekt ons niet aan. Er hangen kopieën van oude meesters (waaronder Rembrandt). We zijn in een kwartier weer buiten.

Interessanter zijn de opgravingen van de oude Romeinse stad bij het metrostation Serdika. Je kunt ondergronds de overblijfselen bekijken dankzij grote koepels die over de archeologische vondsten zijn aangebracht.

Vlakbij Serdika gaan we nog naar het regionaal historisch museum van Sofia. Het bevat een leuke collectie met vondsten uit de Romeinse tijd en oude gebruiksvoorwerpen uit voorbije tijden. Wij vinden ook het gebouw zelf erg mooi.

Als laatste doen we nog een labcache die ons langs allerlei kerkelijke gebouwen voert. Het is opvallend hoeveel kerkgenootschappen hier een gebouw hebben neergezet op een relatief klein oppervlak.

Plovdiv – Bulgarije

Vrijdag 19 april 2024 – 🌤️ 18° C.

Onze volgende bestemming ligt slechts 10 km verderop. De UNESCO heeft in 1979 (het eerste jaar van het kind) een klokken – monument opgericht voor alle kinderen van de wereld. Meer dan 100 landen leverden een klok voor het monument. Sommige klokken werden speciaal voor het monument gemaakt. De zwaarste klok is van Bulgarije en weegt precies 1300 kilo omdat het land zijn 1300ste verjaardag viert. We hebben verschillende van de klokken geluid. Ook Nederland zorgde voor een klok. Bovenin het monument hangen zeven klokken die voor de zeven continenten staan.

Plovdiv is niet ver van Sofia en omdat het de oudste stad van Europa (8000 jaar oud) is, vonden we het wel de moeite waard om hier ook een stop te maken. Een stop waar we zeker geen spijt van hebben gehad.

Vanaf de meest geautomatiseerde camperplaats die we tot nu toe hebben meegemaakt (zie onze Polarsteps), fietsen we in een half uur naar de oude stad van Plovdiv. Het laatste stukje wordt het lopen omdat de helling op de eeuwenoude keien naar boven niet te doen is.

Oude stad Plovdiv
Op de website even klikken op de foto’s

We bekijken het oude Romeinse theater (1900 jaar geleden gebouwd) dat mooi op de helling is gelegen en wandelen door het oude stadje Philippo. Het alleroudste stukje van de oude stad was helaas afgesloten ivm bouwwerkzaamheden.

Net buiten Plovdiv stuiten we nog op deze nogal opvallende orthodoxe kerk.

Edirne – Turkije

Zaterdag 20 april 2024 – ☁️🌧️🌤️ 12° C.

Als we opstaan, nemen we rustig de tijd voor een ontbijt met een lekker eitje. We verzorgen de camper (er zijn hier perfecte voorzieningen), doen boodschappen bij de Lidl en tanken de tank vol met diesel. Op naar Turkije!

De rit naar de grens is niet ver en om 11:30 uur waren we er al. De Bulgaarse douane kostte ons 10 minuten. Bij de Turkse grens kostte het wat meer tijd…

De eerste douane beambte bekeek onze paspoorten, kentekenbewijs en “groene” kaart. De tweede beambte wilde de camper van binnen zien en toen hij zag dat het om een camper ging, werden we doorgestuurd naar post D3. Hier werden opnieuw paspoorten, kentekenbewijs en groene kaart ingevoerd. Vervolgens moesten we met onze camper in een soort van loods rijden en wachten op controle. Dat wachten op de controle duurde ongeveer een uur want de ambtenaar die de controle moest uitvoeren, had lunchpauze.

Om 13:00 uur kwam de bewuste ambtenaar onze camper controleren. Even de zijdeur open… naar binnen kijken… even checken of het inderdaad twee fietsen waren onder de fietshoes en toen mochten we verder naar de laatste ambtenaar. Deze vroeg ook nog eens of het inderdaad om twee fietsen ging en toen mochten we Turkije in.

Een half uurtje later arriveren we op onze overnachtingsplek in Edirne. Hier staat één van de grootste moskeeën die door de Turkse architect Sinan is gebouwd. Bij de moskee heeft hij ook een overdekte markt gebouwd waarvan de opbrengst destijds bestemd was voor de bouw van de moskee.

We hebben een beetje pech. Het blijkt dat deze grote moskee wordt gerenoveerd. We kunnen slechts een klein stukje van binnen bekijken. Alles (binnen en buiten) staat in de steigers.

We wandelen door de overdekte markthallen en de drukke winkelstraten in het centrum van Edirne. Vlakbij de grote Selimiye Camii is een andere oude moskee: Üç Serefeli Camii (de moskee van de drie balkons). De minaretten zijn bijzonder van vorm en één van de minaretten heeft drie balkonnetjes. Deze ook zeer oude moskee is met prachtige schilderingen versierd.

Als we terugkomen bij de camper stopt het ook met regenen. Het belooft de komende dagen beter te worden.

Door de Balkan

Uitgelicht

Geplaatst op 15 april 2024 door Camper op pad

Danubiana – Slowakije

14 april 2024 – ☀️ 29° C.

Vandaag belooft het een zeer warme dag te worden: 29° C. Het enige wat we vandaag op het programma hebben staan is een bezoek aan Danubiana oftewel het Het Meulensteen Art Museum. Ook de tweede keer dat we het museum bezoeken – we waren hier twee jaar geleden al – is het meer dan de moeite waard.

Het door de Nederlander Gerard Meulensteen opgerichte museum is prachtig gelegen aan de oever van de Donau en heeft een goede architectuur om de tentoongestelde kunstwerken van mooi licht te voorzien.

Bekende kunstenaars als bijvoorbeeld Andy Warhol en Karel Appel behoren tot de vaste collectie. Ook de wisselende tentoonstelling is zeer de moeite waard. Vandaag is dat Hannes Mlenek. In de tuin van het museum staan prachtige beeldhouwwerken en andere objecten. Vanaf het dak is er een mooi uitzicht over de Donau.

‘s Middags doen we niet veel meer. Lekker lezen in het zonnetje en later toch maar in de schaduw omdat we anders verbranden. Agnes probeert nog even een plons in de Donau maar vanwege de rotsachtige bodem ziet ze daar van af en probeert dan maar het uitnodigende blauwe zwembad dat naast het hotel ook op het campingterrein ligt. Na twee baantjes komt er echter iemand van het personeel aanstormen die haar vreselijk begint uit te schelden. Als Agnes meldt dat ze dat niet verstaat, blijkt de dame ook in Engels haar mondje goed te kunnen roeren. Het was toch echt niet toegestaan om het zwembad te gebruiken omdat het nog niet schoon zou zijn… Dat was echter nergens aangegeven en het water zag er toch echt schoon en aanlokkelijk uit.

Szeged – Hongarije

15 april 2024 – ☀️ 30° C.

Om 9:00 uur vertrekken we van de camping bij Divoká Voda. De rit is naar Szeged is erg relaxed. Het is opvallend hoe weinig vrachtwagens op weg richting Boedapest rijden. Ze rijden met grote afstanden tussen elkaar op de rechter baan en we schieten snel op. Alleen op de rondweg om Boedapest is het wat drukker. We arriveren omstreeks 13:30 uur op de camperplek. Deze ligt aan de rivier de Tisza midden in Szeged. We zijn op dat moment nog de enige camper.

Nadat we geluncht hebben, gaan we op ons fietsje de oude binnenstad in. We vinden het opvallend rustig in de stad. Ook zijn er veel fietspaden en er is veel groen. Szeged staat bekend om de vele Art Nouveau-gebouwen.

We fietsen daarom een labcache die ons langs een aantal van deze gebouwen brengt. De meest bijzondere monumenten zijn de Joodse Synagoge en de Dom.

Bij de Dom vinden we vooral de beschilderingen van binnen prachtig. Ze doen ons denken aan de stijl van het schilderwerk van Mucha.

‘s Avonds zitten we voor het eerst nog laat buiten. Voorlopig de laatste keer want volgens de voorspellingen keldert morgenmiddag de temperatuur met zo’n vijftien graden.

Belgrado – Servië

16 april 2024 – 🌤️ ☁️ 🌧️ 28 – 15° C.

De eigenaar van de camperplaats in Szeged waarschuwt ons voor lange wachttijden bij de grens met Servië. Hij adviseerde ons de app Borderwatch waarmee je de wachttijden in de gaten kunt houden. We hebben echter geluk. Google brengt ons via een sluipweg (M5) naar de grote weg naar Belgrado. Bij de Hongaarse grenspost zijn er maar 3 auto’s voor ons. Alle kofferbakken moeten even open en gaan gelijk weer dicht. De norskijkende dame van de douane kijkt bij ons ook even naar binnen en dan mogen we gelijk doorrijden. De Servische douane laat ons door zonder ergens naar te kijken. In totaal zijn we in vier minuten de grens voorbij.

In Belgrado hebben we midden in de stad een prachtige camperplek (zie onze Polarsteps) met goede voorzieningen. Na een lunch in de camper gaan we gauw de stad in omdat het rond 16:00 uur gaat regenen.

Met buslijn 78 (gratis) gaan we naar de grote kathedraal van de heilige Sava. Het is een kerkgebouw van de Servisch-orthodoxe kerk en is het grootste orthodoxe kerkgebouw ter wereld. Het is in 1935 – 2004 gebouwd in neo-Byzantijnse stijl en het interieur is pas voltooid in 2021. Sava is de stichter en aartsbisschop van de Servisch orthodoxe kerk.

De stad zelf maakte op ons niet veel indruk en toen het ook nog begon te regenen zijn we terug gegaan naar de camper. De bevolking van deze grote stad straalt niet veel hartelijkheid uit. Een lachje kan er nauwelijks af. Ook de huizen maken een troosteloze indruk. Weinig parkjes of speelplekken voor kinderen. We missen de gezelligheid.

Eenmaal terug bij de camper hebben we nog lekker even in een boek gelezen en een spelletje gedaan. Deze reisdag is weer snel omgevlogen.

Sofia – Bulgarije

17 april 2024 – 🌧️ 10° C.

De hele nacht heeft het al geregend als we ‘‘s morgens omstreeks 8:30 uur vertrekken. Het kost wat moeite (lees file) om door Belgrado heen te rijden om op de snelweg (A1) te komen. Eenmaal op de A1 wordt het steeds rustiger en kunnen we ondanks de regen flink doorrijden. Zodra we de tolweg buiten Belgrado opgaan, wordt ook de weg steeds beter. Wel verandert de regen op een gegeven moment in natte sneeuw. Ongelofelijk dat we twee dagen geleden nog met 30° buiten zaten.

De grensovergang tussen Servië en Bulgarije verliep erg soepeltjes. Met vier auto’s voor ons passeerden we in 4 minuten de grens. Wel bleek na deze passage de klok een uur later te staan. In Bulgarije is het een uur later dan in Nederland. De regen deed er wat langer over om de grens te passeren. Het eerste uur in Bulgarije bleef het hierdoor droog en we komen vijf uur later om 14:30 uur aan bij de camperplek in Sofia.

Het begint na aankomst stevig te regenen en we besluiten om de rest van de dag wat te lezen en een spelletje te doen in de camper. Morgen belooft het een droge dag te worden en gaan we met de metro (hier vlakbij) naar de oude binnenstad. Daarover meer in ons volgende blog.

An der schöne blaue Donau

Uitgelicht

Geplaatst op 12 april 2024 door Camper op pad

Vilshofen an der Donau

Donderdag 11 april 2024 – 🌤️ 17° C.

Vandaag staat er een korte afstand op het programma. Toch doen we vrij lang over de ongeveer 250 kilometer die we rijden. Het lijkt wel of elke brug onderhoud krijgt en ook grote stukken van de autoweg 3 worden aangepakt. Mede de enorme hoeveelheid vrachtwagens (ze staan soms dubbeldik) zorgt dat er voor dat we niet erg opschieten. Rond 14:00 uur arriveren we op de camperplaats.

Bij Vilshofen an der Donau maken we gebruik van een camperplek die onderhouden wordt door vrijwilligers (in Duitsland heet dat Ehresamt) van de plaatselijke watersportvereniging. Naast de camperplek is een klein haventje voor “sportboten”. Het ziet er allemaal prachtig uit.

Omdat de camperplek aan de Donau-Radweg ligt, is er zelfs een reparatie plek met gereedschap en reserve-binnenbanden. Het is ook leuk om te zien wat er allemaal op de fiets voorbijkomt.

Behalve fietsen en watersport komt er ook in de lucht van alles voorbij. Naast de camperplaats is een klein vliegveld voor sportvliegtuigjes. Omdat ze bijna geluidloos (vlak) over ons heen landen, is er absoluut geen geluidsoverlast.

We doen ‘s middags bijna niets meer behalve natuurlijk een kort ritje naar het stadje aan de overkant en jullie raden het al… ook hier doen we weer een labcache.

Passau

Vrijdag 12 apri 2024 – 🌤️☀️ 20° C.

Vandaag verkennen we zelf een stuk van de Donauradweg. We fietsen naar Passau. Het fietspad is grotendeels vrijliggend naast de Donau aangelegd. Soms geasfalteerd maar voornamelijk onverhard met wat grind. Prima te fietsen.

Net over de stadsgrens van Passau steken we de Donau over bij een stuw en een sluizencomplex. De stuw wordt ook gebruikt om elektriciteit op te wekken. We eten even een broodje in het midden tussen de stuw en naast de sluizen. Er wordt net een lang cruiseschip geschut.

Even een broodje eten bij de stuw in Donau

In Passau zelf doen we drie Labcaches en bezoeken we de Dom. Deze kerk staat bekend om de enorme hoeveelheid barokke versierselen. Het is dit keer wat minder indrukwekkend omdat er van binnen erg veel restauratiewerkzaamheden zijn.

Dom Passau
Op de website even klikken op de foto’s

Op het plein voor de Dom schijnt een heerlijk zonnetje en we pakken ons eerste terrasje. Heerlijk!

Op de terugweg hebben we wat meer tegenwind maar wel de zon vol op onze neus. We komen zelfs een beetje verbrand terug op de camping waar we nog heerlijk even buiten kunnen zitten.

Drei-eck-punkt Passau waar de Inn in de Donau uitmondt

Bij de afwas ontmoeten we nog een enthousiast Nederlands stel dat op de fiets richting China wil gaan en ook via Turkije richting Armenië. Fantastisch!

Divoká Voda (Bratislava)

Zaterdag 13 april 2024 – ☀️25° C.

Om 9:00 uur vertrekken we naar Slowakije. Het is heerlijk rustig op de weg. In Oostenrijk mogen er op zaterdag geen vrachtwagens meer op de weg vanaf 15:00 uur. Met een ruime tussenstop arriveren we al om 14:00 uur bij de camping Divoká Voda.

Twee jaar geleden – 6 april en ook op weg naar Turkije – stonden we hier ook al op de camping. Heel bijzonder zijn de stroomversnellingen die hier naast de stuw in de Donau gebouwd zijn voor het wildwatervaren. Ooit zijn hier de wereldkampioenschappen georganiseerd en nu nog worden er nog vaak wedstrijden gehouden.

We nemen een kijkje bij de mensen die hier volop aan het trainen zijn. Het lijkt ons een enorm zware sport als je ziet met hoeveel geweld het water hier naar beneden stort. De kanoërs moeten erg sterk zijn om de hindernissen te kunnen passeren.

We blijven hier twee nachten staan omdat we morgen het prachtige museum Danubiana willen bezoeken. Ik heb geprobeerd om weer wat leuke filmpjes te maken die je vanaf morgen op ons facebook account of Youtubekanaal kunt bekijken.

Op pad…

Uitgelicht

Geplaatst op 16 maart 2024 door Camper op pad

Idstein

Dinsdag 9 april 2024 – ☁️🌧️🌤️ 18° C.

De afgelopen dagen hebben we in een rustig tempo de camper gevuld met alle spulletjes die we nodig hebben voor onze reis. Gereedschap nagekeken, onze “basis” levensmiddelen in de kratten, onze kleren uitgezocht en vandaag de laatste dingen zoals o.a. paspoorten en andere reisdocumenten.

Om 9:00 uur zijn we zover dat we de snelweg oprijden. Het eerste uur waren we behoorlijk wat tijd kwijt aan files. Eenmaal voorbij Gorinchem rijdt het lekker door. We rijden via Venlo de 61 op door Duitsland richting Koblenz. We hebben ooit deze tip gekregen van vrienden uit München. De 61 rijdt voorbij de grote steden en we schieten lekker op.

Het is 15:00 uur als we bij Idstein aankomen. We overnachten op een mooie camperplaats vlakbij het oude centrum. Als we aankomen, is er nog volop plek. ‘s Avonds staat het echter behoorlijk vol. Wij zijn met onze Engelse buren de enige buitenlanders.

We bekijken het oude stadje aan de hand van drie Labcaches. Idstein heeft veel moois te bieden. Het kasteel herinnert aan de tijd dat de Nassaus de baas waren in het stadje. De Hexemturm dateert nog uit de 17e eeuw en de toenmalige heksenvervolgingen.

Wat vooral opvalt, zijn de vele kleurige vakwerkhuizen. Ze geven het stadje een supergezellig karakter. Wij vonden het een prima eerste stop niet ver van de snelweg.

Schlüsselfeld

Woensdag 10 april 2024 – 🌤️ 15° C.

Vandaag rijden we vooral over de autoweg 3 richting het zuid-oosten. We krijgen te maken met behoorlijk wat files vanwege grote wegwerkzaamheden. Het is 12:30 uur als we de camper naast een sportvereniging neerzetten. Een rustige plek aan de rand van het stadje Schlüsselfeld.

Eigenlijk hadden we het plan om van hieruit een fietstocht te maken in de omgeving maar bij nader inzien blijkt het hier iets te heuvelachtig.

Opnieuw verkennen we het stadje met een labcache. De labcache voert ons langs een aantal houten beelden met wetenswaardigheden over Schlüsselfeld.

Net zoals in Idstein is ook in Schlüsselfeld het fontein prachtig versierd met paaseieren.

Het stadje is echter niet zo groot en niet te vergelijken met Idstein. Na een lekker ijsje op de markt, rommelen we de rest van de middag rond de camper. We zitten zelfs nog even buiten in het zonnetje. Lekker rustig vakantie vieren.

Fotoboek reis Portugal – Spanje 2023

Belofte maakf schuld… (voor de trouwe volgers van onze reisavonturen). Hieronder de link naar het fotoalbum van onze laatste reis naar Portugal en Spanje eind 2023. De tekst is lastig te lezen maar bij jullie ook bekend (de tekst van onze blogpagina). Je bekijkt het album het best op een laptop of een groot beeldscherm. Veel kijkplezier!

https://www.albelli.nl/onlinefotoboek-bekijken?widgetId=7a0acaba-b32a-4100-b5d2-9ac2afd4cb62

Tot slot nog eenmaal de suggestie om je te abonneren op deze blog. Op de homepage van onze website kun je jezelf (gratis) abonneren op de nieuwsbrief met onze reisavonturen. Je krijgt dan elke week tweemaal (meestal op woensdag en zaterdag) een e-mail met ons reisverslag.

Met de buscamper naar het verre oosten van Turkije.

Uitgelicht

Geplaatst op 15 maart 2024 door Camper op pad

Nog 25 nachtjes slapen en dan is het zover. Op 9 april hopen we te vertrekken naar Turkije met voorlopige eindbestemming Ani in het uiterste oosten vlakbij de grens met Armenië. We hebben een globale route uitgezet die ons via Duitsland, Oostenrijk, Slowakije, Hongarije, Servië en Bulgarije naar Turkije gaat brengen.

Het plan is om langs de Zwarte Zee naar Ani te rijden. Onderweg hebben we veel stops gepland om zoveel mogelijk natuur, cultuur en geschiedenis van dit mooie land op te pikken.

Op de terugweg rijden we door het midden van Turkije en bezoeken we ook weer mooie en interessante plaatsen. Hoe we van Turkije weer naar Nederland terug rijden, weten we nu nog niet.

Route via Polarsteps

Ben je nieuwsgierig hoe we gaan rijden of wil je weten op welke plaatsen we gaan overnachten? Volg ons dan op Polarsteps: https://www.polarsteps.com/JanJaarsma/10301203-roadtrip-noord-turkije-2024 Al onze trips zijn openbaar en je kunt je op onze reis abonneren (gratis). Op Polarsteps zie je alleen de route en een korte beschrijving van de overnachtingsplek. Ook maken we vaak een step bij hoogtepunten onderweg zodat je die zelf altijd terug kunt vinden.

Blog

Voor een uitgebreide beschrijving met foto’s van onze reisavonturen kun je terecht op deze website (https://camperoppad.com). Ook op onze website kun je je gratis abonneren. Je ontvangt dan (meestal) tweemaal per week een email als ons nieuwe blog online komt. Hoe lang de reis precies gaat duren, weten we nog niet. We willen in ieder geval eind juni weer terug zijn in Nederland.

Voorbereidingen

Inmiddels zijn we al weer druk in de weer met de voorbereidingen van deze reis. Agnes heeft al een behoorlijke lijst met mogelijke overnachtingsplekken langs de route gemaakt. Jan heeft een overzicht gemaakt van alle landen met daarop de verschillende tolvignetten en munteenheden van alle landen waar we doorheen reizen.

We hebben van alle reisdocumenten kopieën gemaakt (verzekeringsbewijzen, paspoorten, rijbewijzen, kentekenbewijs, medische documenten, enz.). We hebben ook altijd een setje kopieën van onze betaalpassen bij ons voor als we wat kwijtraken onderweg. We checken onze paklijst. Hebben we alles wat we nodig denken te hebben?

We gebruiken ook de app van het ministerie van Buitenlandse Zaken. Deze app geeft Info en advies over landen waar je reist. Landen waar je doorheen reist kunt je tot je favorieten rekenen en je ontvangt dan het laatse reisadvies van deze landen. We maken ook gebruik van de sms-service van de ambassade i.g.v. crises (het is onrustig in de landen om Turkije heen).

Camperbeurt

Omdat we voor een grote reis op pad gaan (we denken zo’n 14.000 km) laten we onze camperbus (Pössl Summit 600) goed nakijken. De camper heeft een grote beurt (Buscamper Nederland) gekregen waarbij we vooral op de veiligheid letten. Nieuwe remblokken en vier nieuwe banden horen daar dit keer ook bij. Hoewel we pech nooit uit kunnen sluiten, proberen we het risico zo klein mogelijk te houden.

Onze vorige camperreis naar Turkije heeft ons geleerd dat het soms moeilijk is om een loosplek te vinden voor ons toilet. We nemen daarom dit keer een extra toiletcassette mee.

De camper krijgt voordat we vertrekken nog een extra schoonmaakbeurt (van binnen en van buiten) en de laatste week voordat we vertrekken, slaan we de boodschappen in voor onderweg. In onze “garage” (onder het bed) staan altijd drie kratten met voorraad.

Tot slot

Wij vinden het altijd een heel prettig idee als we voor langere tijd op reis gaan dat er op ons huis wordt gepast. We hebben opnieuw Arie en en Annemarie bereid gevonden om deze “klus” op zich te nemen. Soms is er belangrijke post waar we op moeten reageren en dan is er altijd even telefonisch contact.

We hopen dat er weer veel “volgers” met ons meereizen. Wij gaan ons best doen om er een onvergetelijke reis van te maken.