Langs de Zwarte Zee

Kristal Cam Teras en Amasra

Donderdag 25 april 2024 – 🌤️☁️ 19° C.

Vanaf de parkeerplaats in Safranbolu is het maar vier kilometer rijden naar het grote glazen terras dat uitkijkt over de Tokatli kloof. Het eerste stuk is wel pittig met de camper. Google geeft ons steile weggetjes en scherpe bochten. De laatste anderhalve kilometer is goed te doen. Het Kristal Cam Teras is een attractie die speciaal gemaakt is om toeristen te trekken naar deze schitterende kloof. Er is ook een wandeling over vlonderpaden in de kloof aangelegd. Wij houden het bij een korte bezoek op het glazen dak. Je hoeft niet bang te zijn om er doorheen te zakken want de glasplaten zijn berekend op 78 ton.

We lopen nog wel naar het op 200 meter afstand gelegen aquaduct dat ooit is aangelegd om Safranbolu van drinkwater te voorzien.

Aquaduct bij de Tokatli kloof

We vinden het jammer dat de Turken hier de hele omgeving hebben bezaaid met allerlei “toeristische” attracties zoals ziplijnen, koffie- en theehuisjes, winkeltjes, grote reclameteksten en zelfs een groot omgekeerd huis. Het verpest een beetje de natuurlijke omgeving bij de kloof.

Amasra vanaf onze camperplek

Een slingerachtige weg brengt ons door de bossen en over de heuvels bij de weg die langs de rivier naar het stadje Amasra loopt. Amasra is schitterend gelegen tussen twee baaien en een eiland aan de Zwarte Zee. Een deel van het stadje is gebouwd op de muren en restanten van het kasteel dat in de tijd van de Romeinen en Byzantijnen al is gebouwd.

Bovenop het kasteeleiland is een kleine vuurtoren en een meteorologisch gebouw dat niet meer in gebruik is. Het is vergeven van de prachtige bloemen van de grote Berenklauw.

Het stadje heeft tussen de baaien een paar gezellige winkelstraatjes maar vooral veel visrestaurants. We hebben van de parkeerwachter al een advies gekregen voor een goed restaurant waar we ‘s avonds gaan eten.

Hierna brengen we de rest van de avond door in de camper. Het weer is opnieuw omgeslagen. De nachttemperatuur daalt naar zo’n 13° en vanaf morgen is het overdag zo’n 18° C.

Doganyurt

Vrijdag 26 april 2024 – 🌤️☁️ 18° C.

Na een rustig ontbijt vertrekken we uit Amasra en gaan de kustweg langs de Zwarte Zee (D010) op. Die begint veelbelovend als een vierbaansweg maar na 15 kilometer verandert de D010 in een smalle weg waar twee auto’s elkaar maar net kunnen passeren. De weg is wel goed te doen al is het wegdek op veel plaatsen “gerepareerd“. De weg door de heuvels is erg bochtig en kent veel steile stukken. We passeren veel fraaie uitzichtpunten.

Vlak voor Cide gaat het waarschuwingslampje voor een te lage bandenspanning branden met de mededeling dat de spanning van de rechterachterband met 4.8 bar te laag is. Vreemd… hij zou 4.5 moeten zijn. Hoezo te laag. Bij een pompstation in Cide even gecontroleerd. Rechts achter was die spanning inderdaad te laag en hebben die dus op niveau gebracht. Lampje blijft echter branden en nu kregen we de melding dat de spanning nog sneller daalde naar 4.3. Het lijkt er op dat we een lekke band hebben. Wel vreemd want vlak voor ons vertrek hebben we net vier nieuwe banden bij Buscamper Nederland laten monteren.

Vriendelijke bandenspecialist Cide

We krijgen van de pompbediende het adres van een bandenspecialist in Cide en laten daar opnieuw de spanning controleren en doen het verzoek om eventueel de lekke band te repareren. Gelukkig wil hij ons gelijk helpen. Vreemd is dat bij controle blijkt dat de spanning van alle vier de banden goed is. Het waarschuwingslampje blijft echter branden en geeft nu weer aan dat die met 4.8 te laag is… We vermoeden dat de sensor defect is en besluiten om door te rijden.

Doganyurt

Anderhalf uur later arriveren we in Doganyurt. Bij aankomst bij onze volgende overnachtingsplek blijkt de band nog prima op spanning te zijn ondanks dat het brandende lampje op ons dashboard. ‘s Avonds krijgen we een mailtje van Buscamper dat het waarschuwingslampje vanzelf zal uitschakelen als de spanning goed blijft.

Bij Doganyurt staan we aan een klein haventje met wat vissersboten. Vlakbij de haven stroomt een rivier in zee. Er is een grote groentekraam naast de voetgangersbrug over de rivier waar we wat groenten kopen. Wat opvalt bij deze (gratis) plek is het grote aantal zwerfhonden. Er zit een teef bij met vier puppy’s die erg blij zijn met wat wij overhouden van ons avondeten.

Bedelende zwervers

Sinop

Zaterdag 27 apr 2024 – ☁️🌫️🌁 8 – 17° C.

Als we om een uur of negen vertrekken naar Sinop is het voor het eerst deze reis mistig. Gisteravond regende het al een paar druppels en nu hangen de wolken erg laag. De afstand is niet groot maar we doen er ruim vier uur over. De D010 volgt de kust en gaat daarbij over heel wat heuvels. De vele bochten en steile stukken zorgen er voor dat we niet sneller rijden dan gemiddeld 40 km per uur.

Het is al met al een lange rit. De natuur is hier prachtig maar verder zien we weinig bijzonders. Op dit soort lange en vrij eentonige ritten luisteren we graag naar een podcast. We hebben sommige van te voren gedownload omdat we hier in Turkije niet overal goed bereik hebben. Hieronder een aantal spannende podcast-series. Je vindt ze bij de NPO.

De D010 bleek op een gegeven moment afgesloten. We moeten een omweg maken door de bergen en klimmen hierbij naar 1170 meter. Hierdoor rijden we wel weer een poosje lekker in het zonnetje.

Omstreeks 14:00 uur komen we aan bij Marti Camp vlak voor de plaats Sinop. De vriendelijke eigenaar begroet ons in het Engels en meldt enthousiast dat we dit jaar de eerste Europese gasten zijn. We zijn vandaag ook de enige.

Op ons YouTube kanaal

We komen hier sowieso weinig campers tegen. De enige grote camper die we tegenkwamen was een Duitser in zo’n grote campertruck hoog op z’n wielen. Op dit soort wegen zijn we extra blij met onze buscamper (6.00 m) die toch vrij behendig over deze bochtige wegen manoeuvreert. Ben je nieuwsgierig naar de D010? Op ons YouTube kanaal heb ik een kleine impressie gezet van deze weg.

In Turkije is het gemakkelijk om aan drinkwater te komen. Schoon drinkwater wordt hier als een recht voor iedereen gezien en overal vind je drinkwaterpunten. Langs de weg worden ze meestal aangegeven met bovenstaand bord.

Morgen gaan we op de fiets naar het oude Sinop. Meer daarover in ons volgende blog.

6 gedachten over “Langs de Zwarte Zee

  1. Altijd leuk om jullie belevenissen te lezen. Het is wel spannend als er een controlelampje brandt. Gelukkig is het euvel verholpen. Prettige reis verder.

  2. Altijd zo schrikken als er iets is met de camper. Gelukkig pakt het min of meer goed uit! Je hebt daar ook wel een paar nieuwe banden nodig.

Geef een reactie