Inmiddels zijn we al weer ruim een week thuis. Onze reis in de Elzas hebben we vrij abrupt afgebroken omdat we allebei ziek werden. Het bleek achteraf geen gewone griep maar corona. Op 8 mei zijn we in één dag teruggereden naar ons huis in Delft.
Om de Oostzee
Onze volgende reis staat gepland van 5 juni t/m eind augustus. We gaan proberen om in drie maanden een “rondje” om de Oostzee te rijden. Onze route loopt via Duitsland (2 á 3 stops) door Polen, Litouwen, Letland en Estland. Hier zijn we van plan om met de boot over te steken naar Helsinki in Finland. We reizen dan via Finland, Zweden, Denemarken en Duitsland weer naar Nederland. De exacte route zal o.a. door weersomstandigheden worden bepaald. We hopen in ieder geval op droog weer. We nemen de fietsen mee en gaan proberen er weer een mooie reis van te maken. Wil je ons volgen? Abonneer je dan op onze blog. Je krijgt dan elke woensdag en zaterdag een email met onze belevenissen.
Polarsteps
Vanaf 5 juni 2023 kun je op Polarsteps de route volgen die we rijden. Elke dag vermelden we waar we overnachten (inclusief sitecodes). Ook op Polarsteps kun je je abonneren. Geef aan dat je ons wilt volgen via: https://www.polarsteps.com/JanJaarsma/7280661-om-de-oostzee
Fotoboek Spanje 2022
Onze camperreis naar Spanje is al weer even geleden. In november en december 2022 maakten we een camperreis naar Spanje. Van elke reis maken we een fotoboek met het reisverslag (dat kunnen jullie ook lezen op deze website). We delen hier ook het fotoboek: Klik hier om het fotoboek online te bekijken
Natuurlijk zijn er op YouTube ook allerlei demo-filmpjes te vinden hoe je deze app kunt gebruiken. Gewoon proberen! Het is niet moeilijk. Veel plezier!
We verlaten onze prachtige camperplaats bij Mittelbergheim en rijden een klein stukje naar het noorden. Obernai is een wat grotere plaats niet ver van Straatsburg.
Obernai
We doen er eerst boodschappen (ook hier zijn de levensmiddelen duur) en zoeken de Camping municipal d’Obernai “Le Vallon de l’Ehn” op. Het is een mooie camping. Er zijn veel Franse, Duitse en Nederlandse bezoekers.
Na een kopje koffie stappen we op de fiets voor een fietstochtje in de omgeving. Via een paar steile hellingen komen we bij het leuke plaatsje Batschwiller waar we een labcache doen.
Op de website even klikken op de foto’s
Hierna rijden we door naar Obernai en brengen een bezoek aan het oude centrum. Natuurlijk hoort een ijsje bij de temperatuur van vandaag.
Als we terug zijn op de camping blijkt dat Jan koorts heeft. Overal spierpijn. Ziek! Dus morgen nog niet naar Straatsburg. We kijken even aan hoe lang het gaat duren.
Obernai – ziek
5 mei 2023 – ⛅️🌧️ 20° C.
Ziek
De volgende ochtend is de koorts nog niet weg. Integendeel… de koorts loopt op. Jan blijft in bed en Agnes rommelt wat om de camper. We komen er langzamerhand ook achter dat we één van de slechtste plaatsen op de camping hebben. We staan op plaats 94 en dat is recht tegenover de loosplek voor het chemisch toilet. Het ruikt niet echt fris! Het geldt ook voor de andere plekken op ons rijtje (plek 92 t/m 96 achter het toiletgebouw). Mocht je dus ooit deze camping bezoeken, probeer dan een andere plaats te krijgen. De rest van de plaatsen is prima in orde.
Obernai – nog steeds ziek
6 mei 2023 – ⛅️ 20° C.
Het lijkt wat beter te gaan. De hoge koorts is gezakt. Toch is Jan nog niet voldoende opgeknapt om wat te ondernemen.
Veel van onze volgers stellen ons vragen over het rijdende campertje over de kaart. We gebruiken hiervoor de app TravelBoast. Om de vele vragen te beantwoorden, zal ik binnenkort een kleine handleiding in het Nederlands schrijven. Je kunt ook op YouTube een aantal filmpjes vinden waarin de app wordt uitgelegd. Die zijn dan wel in het Engels (Nederlandse ondertiteling aanzetten?).
Op de website even klikken op de foto’s
Agnes brengt vandaag een bezoekje aan Obernai met het gratis busvervoer van de camping naar de markt. Meer informatie vind je hier.
De gratis bus van Pass d’O
Als Agnes terugkomt, blijkt dat zij ook ziek aan het worden is. Ook zij heeft koorts. We besluiten om morgen terug te rijden richting Nederland. Het lijkt ons prettiger om thuis uit zieken dan hier op de camping. Vooral ook omdat het weerbericht een aantal slechte dagen aangeeft.
Het weerbericht belooft ons een zonnige dag. We stappen al vroeg op de fiets en rijden allereerst naar Hunawihr. Een klein dorpje met een mooie oude lavoir en een gefortificeerd kerkje. we doen er een labcache en bezoeken het oude kerkje. Het heeft een intieme sfeer.
LavoirFranse haan met gevolgTorenklok met één wijzerHunawihr – Op de website even klikken op de foto’s
Vanuit Hunawihr even steil omhoog voor een verder redelijk fietspad over de wijnhellingen naar Riquewihr.
Overal bloesem
Als we in Riquewihr aankomen, is het er stervensdruk. De Fransen hebben een lang weekend en trekken er massaal op uit. Wij eten er een flamkuche, bekijken het stadje en fietsen door de heuvels terug.
Flamkuche Riquewihr – Op de website even klikken op de foto’s
Vanaf Riquewihr kost het even tijd om de goede weg terug te vinden maar uiteindelijk komen we op de camping.
Beblenheim
1 mei 2023 – ⛅️☁️ 19° C.
Vannacht niet zo goed geslapen. Omstreeks 24:00 uur werden we wakker omdat er een ambulance met zwaailichten de camping opkwam. Deze hulp was ingeroepen omdat er een (Nederlandse) vrouw van 52 jaar onwel was geworden. Reanimatie mocht niet meer baten. We hoorden de volgende ochtend van haar man dat ze was overleden. Verschrikkelijk om dat zo jong nog en dan tijdens je vakantie mee te moeten maken.
Omdat het vandaag toch ook een regendag zou zijn, hebben we wat langer in ons camperbedje gelegen dan normaal. Na het late ontbijt met een kopje koffie, zijn we naar Beblenheim geweest. Gelukkig bleef het droog en zelfs de zon deed z’n best.
Beblenheim – Op de website even klikken op de foto’s
Een kort ritje en nadat we in Beblenheim andermaal een labcache hebben gedaan, zijn we weer naar de camping gegaan. De rest van deze dag hebben we bij de camper doorgebracht.
Beblenheim – Op de website even klikken op de foto’s
Château du Haut-Kœnigsbourg – Mittelbergheim
2 mei 2023 – ⛅️☀️ 18° C.
We verlaten vandaag de camping Pierre de Coubertin in Ribeauvillé. Prima camping met voortreffelijke voorzieningen voor een lage prijs (€12,50 p/n). We schuiven een klein stukje op naar het noorden. We maken echter eerst een tussenstop bij het Château du Haut-Kœnigsbourg.
Château du Haut-Kœnigsbourg – Op de website even klikken op de foto’s
Het is een oud kasteel dat oorspronkelijk rond 1417 is gebouwd en vervolgens de nodige keren is vernietigd en door keizer Wilhelm I opnieuw is gebouwd in ongeveer z’n huidige staat. Wij vonden het een mooi kasteel en ons bezoek meer dan waard. We waren niet de enigen want om 10:30 uur was het er al stervensdruk. Het aantal parkeerplaatsen is er beperkt dus kom op tijd.
Château du Haut-Kœnigsbourg – Op de website even klikken op de foto’s
Na ons kasteelbezoek rijden we door naar Barr. Echter… de camping daar was erg knus en leuk maar de grond was er zo zompig dat we het niet aandurfden om er onze camper te stallen. We zijn er deze maand al eens uitgetrokken door een tractor en dat willen we liever niet nog eens meemaken.
L’armée Française
We rijden door naar Mittelbergheim en vinden daar een mooi plekje op de parkeerplaats naast het kerkhof. Bij aankomst staat daar het halve Franse leger maar na een uurtje staan we helemaal alleen met een werkelijk fantastisch uitzicht over de ons omringende wijnranken (zie ook ons filmpje op Instagram.com/camper_op_pad).
Wandelen en wijn
3 mei 2023 – ☀️ 21° C.
Vandaag de hele dag in een t-shirt rondgelopen met als resultaat twee verbrande armen. We begonnen onze dag met fikse wandeling in de richting van het kasteel d’Anlau. De labcache die we deden volgde een leuke wandelroute waarbij overal in de bomen maskers van hout waren uitgesneden en opgehangen. We hebben wel de hele route gelopen maar konden niet alle vragen beantwoorden omdat er bordjes vernield waren. De CO van de labcache was te laat met het sturen van de antwoorden maar desondanks genoten!
Op de website even klikken op de foto’s
De wandeling terug was opnieuw een labcache om en door het wijndorp Mittelbergheim heen. Leuk om te zien dat het eeuwenoude wijndorp weer een heel andere sfeer ademde dan de dorpjes van de afgelopen dagen.
Oude wijnpers Met ooievaarOude waterput Voorraadje hout
Na een flinke rustpauze voor de camper, hebben we ook nog een bezoek gebracht aan wijnhuis Gilg waar we voor Casper en Malou wat wijn moesten inslaan. Vonden we niet erg… gelijk ook zelf twee doosjes gekocht. Dit wijnhuis beschikt over de oudste wijnkelders van het dorp.
Van onze camperplaats bij Pont-á-Mousson is het ongeveer twee uur rijden naar de camping Pierre de Coubertin bij Ribeauvillé. Prima camping met goede voorzieningen midden in de Elzas. Bij aankomst kunnen we gelijk genieten van het heerlijke weer. Dat hadden we de laatste dagen echt gemist.
Camping Pierre de Coubertin Ribeauvillé
‘s Middags fietsen we naar het prachtige dorpje Bergheim waar we twee Adventure Labcaches doen. De foto’s hieronder spreken voor zich!
Op de website even klikken op de foto’s
Ribeauvillé
28 april 2023 – 🌧️☁️ 20° C.
We wisten het vantevoren… vandaag hadden we ons ingesteld op een dagje regen. Tot 10:00 uur regende het pittig, daarna werd de regen steeds minder. Voor ons prima weer om te wandelen.
Gezellige winkelstraat in Ribeauvillé
We maken een wandeling naar het nabijgelegen Ribeauvillé en pikken onderweg wat geocaches op. Het stadje (of is het een dorpje??) is nog net zo mooi als twee en half jaar geleden. We genieten van de kleurrijke vakwerkhuizen. O ja… natuurlijk hebben we ook de “flamkuchen” / “tarte flambée” geprobeerd! Mmm… Hieronder wat plaatjes van Ribeauvillé.
Walnoot Blauwe regen Schildering op steigerplanken Ribeauvillé – Op de website even klikken op de foto’s
Châtenois – Sélestat
29 april 2023 – ☀️ 20° C.
Schitterend weer vandaag. Zon, niet teveel wind… kortom een mooie dag voor een fietstocht in de omgeving. Maar… eerst een ontbijt in de zon! Het eerste in dit jaar.
Heerlijk! Ontbijt in de zon!
Vervolgens gaan we eerst op de fiets naar Châtenois waar we dankzij een labcache ontdekken dat het dorpje uit de de dertiende eeuw een dubbel ommuurde vesting heeft met een mooi kerkje met een bijzonder interieur.
Châtenois – Sélestat Châtenois – Op de website even klikken op de foto’s
Na Châtenois moeten we een stukje terug op de route om de fietsroute naar Sélestat te pakken. Voor we afslaan picknicken we even tussen de wijngaarden. Voor mij de gelegenheid om een eerste proefvlucht met m’n nieuwe drone te maken.
Proefvlucht
Sélestat is behoorlijk groot vergeleken met de andere plaatsjes maar heeft ook een mooi centrum met de kenmerkende vakwerkhuizen die we hier overal in de Elzas kennen. Historisch gezien is het de bakermat van het Humanisme.
Op de website even klikken op de foto’s
Met behulp van drie Labcaches verkennen we het oude centrum. Hierna gaan we weer op huis aan en zitten we nog even in het late zonnetje achter de camper.
Voor de liefhebbers heeft Agnes nog een appeltoetje gemaakt in de Omniaoven. Het recept vinden jullie op de receptenpagina.
We hebben besloten om naar Frankrijk af te reizen. Na drie weken Nederland met kou, regen en veel wind lijkt de Elzas ons een mooi gebied om wat rond te neuzen. Niet te ver weg want op 12 mei moeten in Delft terug zijn. In Corona-tijd waren we al eerder in de Elzas. Het was toen de enige regio waar we mochten reizen gelet op de regels die toen nog golden.
Pont-á-Mousson
Omdat we hier al eerder zijn geweest (zie onze blog Elzas 2020), zullen we ons blog de komende drie weken enigszins afslanken tot een soort van foto-blog. Alleen heel bijzondere plekken gaan we wat uitgebreider beschrijven.
Markthal Pont-á-Mousson
De camperplaatsen waar we staan, kun je weer vinden op onze Polarsteps site
Centrale plein Pont-á-Mousson
Verder is het misschien leuk om te weten dat we onze reizen uit 2018 en 2019 nu ook hebben toegevoegd aan deze website. Kijk hiervoor onder Blogs: Noorwegen 2018, Wenen 2019 en Griekenland 2019. De voormalige website met reisverslagen wordt binnenkort opgeheven.
Uitzicht vanaf onze camperplaats
De twee dagen dat we thuis waren, zijn bovendien gebruikt om mijn brevet als Drone piloot te halen. Hierdoor kan ik voortaan ook mijn nieuwe drone gaan gebruiken. De filmpjes kun je zien op http://www.instagram.com/camper_op_pad
Franse tulpen in de straat
Onze eerste stop is Pont-á-Mousson. Mooie camperplaats aan de Moezel. Het is altijd druk op deze camperplaats. Niet duur, niet te ver van de snelweg en ongeveer 5 uur rijden van Nederland. Prima tussenstop op weg naar het Zuiden (of terug). Het dorp kent een mooi plein omgeven met arcades. Het papier-maché museum (PAM) is de moeite waard om te bezoeken.
Een frisse dag vandaag. De temperaturen gaan de komende dagen weer omlaag. We kiezen voor een binnenprogramma. Eerst doen we boodschappen in Venray en dan rijden we door naar het kantmuseum in Horst.
Kantmuseum Horst
Dit blijkt een verrassend leuk museum. We krijgen van een enthousiaste vrijwilliger uitleg en een volledige rondleiding. De oude kantbreimachines werken nog en we zien de oude machines echt aan het werk. Gaaf gezicht! (Zie ook Instagram.com/camper_op_pad). Ooit was hier een bloeiende fabriek waar men zelfs nog de kanten randjes van het bad (!!) van Wilhelmina (Paleis het Loo) maakte. En dan te bedenken dat de deken van de Rooms-Katholieke kerk in eerste instantie de fabriek niet wilde inzegenen omdat het fabriekswerk verderfelijke invloed zou hebben op de jonge meisjes.
KantbreimachineKant brei patroonDeskundige uitlegVlasbewerkingWeefgetouw Op de website even klikken op de foto’s
Een klein museum dat echt de moeite waard is. Binnenkort is er ook een expositie met papier- en textielkunst! We mochten alvast even kijkje nemen!
Mind Mystery
Toen we Horst binnenreden op weg naar het Kantmuseum, kwamen we ook een bordje tegen met daarop: Mind Mystery. Nieuwsgierig geworden, zochten we op wat dit inhield. Het bleek een klein maar erg leuk themapark te zijn in Horst.
Gezichtsbedrog en van alles wat daar maar mee te maken heeft, kom je er tegen. Terwijl het buiten regende, hebben wij ons daar binnen prima vermaakt. Je hebt er van alles: huis op z’n kop, spiegeldoolhof, breinbrekers (flink puzzelen), Vortex, een Ames room en nog veel meer. We vonden het erg leuk.
Op de website even klikken op de foto’s
Omdat we in het land van de asperges rijden, hebben we in het plaatsje Helden een korte stop gemaakt om verse asperges te kopen. € 5,99 voor een kilo van het witte goud hadden wij er wel voor over. ‘s Avonds eten we heerlijk asperges en aspergesoep. Agnes heeft bovendien een lekker asperge-gerecht voor de Omniaoven gemaakt. Zie hiervoor onze receptenpagina op de website.
Na Helden rijden we via Roggel naar onze volgende overnachtingsplek. Als het 15:30 uur is, arriveren op de voor ons bekende plaats aan de Maas bij Neer. Mooi uitzicht over de rivier!
Neer – Steyl – Kessel – Neer
21 april 2023 – ☀️ 15° C.
Vandaag geen echt vreemde of rare plaatsnamen maar we bezoeken wel een heel bijzonder museum in Steyl. Het grootste rariteitenkabinet dat we tot nu toe hebben bezocht.
Belfeld aan de Maas
We fietsen via een vrijliggend fietspad langs de Maas naar Kessel. Zoals ze zelf zeggen: Een romantisch dorp aan de Maas. We doen er wat geocaches rond het leuke kasteel aan de Maasoever.
Niet lang na Kessel komen we bij ons eerste veerpont van vandaag. Voor € 2,40 zet de veerman ons over en staan we in Steyl.
Veerpont bij Steyl
Steyl is een bijzonder dorp. Het kent maar liefst 5 kloosters. Één van die kloosters is het Heilig Hart klooster van de missiezusters. Het is een enorm groot gebouw.
Heilig Hart Klooster
Midden in het dorp ligt het Missiemuseum. Het wordt het hoogtepunt van onze dag. De basis van het missiemuseum is gelegd door een Duitse geestelijke. Hij richtte een missiehuis op die missionarissen over de hele wereld uitzond. Die verzamelden vervolgens spullen uit alle bezochte landen en brachten die spullen onder in het hedendaagse Missiemuseum.
Deze “broeder” vraagt om een bijdrage…
Dit heeft geleid tot een gigantische verzameling van opgezette dieren, insecten en voorwerpen. Al die voorwerpen zijn nog steeds te zien in grote vitrines die sinds 1934 niet meer veranderd zijn. Hieronder wat collages met afbeeldingen van wat je daar kunt zien. Let wel… alle opgezette dieren zijn levensgroot!
De manier waarop al deze voorwerpen tentoon zijn gesteld, is al een museum waard. Men spreekt daarom ook wel van een museum in een museum.
Van Steyl fietsen we weer via de andere Maasoever naar Reuver waar we het pontje terug naar de overkant pakken naar Kessel.
Kessel
Met de wind mee zijn we snel weer bij de camper waar we nog zeker anderhalf uur heerlijk buiten in de zon een wijntje pakken!
Het oude kerkhof bij de Kapel in’t Zand in Roermond is onze eerste stop van vandaag. Het is bij ons vertrek voor het eerst in deze reis dat we in een t-shirtje buiten kunnen lopen. De Kapel in’t Zand is voor veel gelovigen een bedevaartsoord. Een opgegraven Mariabeeldje wordt bijzondere krachten toegeschreven. De wanden en gangen van de kapel zijn bedekt met allemaal tegels waarop Maria voor van alles wordt bedankt. Maria helpt niet alleen bij ziekte maar ook bij het behalen van rijbewijzen. Hoe bijzonder is dat?
Op de website even klikken op de foto’s
Vlakbij de kapel ligt een sfeervol en mooi oud kerkhof. De graven liggen onder mooie oude en grote bomen. Het kerkhof heeft verschillende secties. Zo is er een rooms-katholiek, een protestants en een Joods deel. Heel apart is het graf van een echtpaar waarvan de man in het protestantse deel is begraven en de vrouw in het rooms-katholieke deel. Tussen de graven is er een afscheidingsmuur waarover de grafstenen elkaar een hand geven. Trouw tot in de dood!
In een rustig tempo rijden we verder via Echt, Roosteren, Windraak en Klimmen naar Wamel waar we één nachtje op de camping gaan staan bij onze vrienden Carolien en Arie die op dit moment in Limburg rondreizen. Als we de camping oprijden, gaat het even mis… onze buscamper komt vast te zitten in de drassige grasmat. Het is ons al eens eerder overkomen dus geen paniek. Gelukkig beschikte de eigenaar over een tractor.
Op sleeptouw…
‘s Avonds sluiten we deze rare ronde gezellig af met een etentje in Schin op Geul bij Brasserie De Kleine Koning. Morgen eindigen we onze “rare” ronde in Raar. Het dorpje Raar ligt hier vlakbij.
Brasserie De Kleine Koning
Na Raar gaan we naar huis. De afspraak in Deventer gaat niet door en de temperaturen in Nederland gaan opnieuw omlaag. We besluiten om voorlopig even een pas op de plaats te maken.
We blijven vandaag dichtbij. We vertrekken aan de late kant en rijden in hoogstens twintig minuten naar Gouda. We hebben veel geluk dat we nog een plekje kunnen vinden op de grote camperplek in het centrum: “Klein Amerika”. Het is enorm druk. Veel Duitse camperaars maar ook opvallend veel Fransen. Omdat we op zondag parkeren is deze overnachting gratis.
We staan hier een nacht omdat we vandaag de Open Atelier route willen doen. Veel kunstenaars stellen hun atelier / huis open. Er valt enorm veel leuke kunst te bekijken. Ook komen we een enkele bekende tegen met wie Agnes de opleiding voor keramiste in Gouda (SBB) heeft gedaan.
De ateliers liggen in het centrum allemaal vlak bij elkaar. We genieten dan ook volop van de oude binnenstad van Gouda. Als we het oude stadhuis binnengaan, stappen we per ongeluk bij een bierproeffestival naar binnen. Het bleek dat de voordeur eigenlijk op slot had moeten zitten en we voor het bierfestival kaartjes hadden moeten kopen. Vonden wij niet erg… 😉 Een mooie kans om het stadhuis eens van binnen te kunnen bekijken al vonden wij het wel een rare plek voor een bierfestival. Past echter wel bij onze rare ronde…
Bierproeven in het Goudse stadhuis
Eenmaal terug in de camper hebben we ‘s middags nog alle tijd voor een spelletje “Geven en nemen”. Het spel eindigde in een gelijk spel.
Een dagje thuis (Delft)
17 april 2023 – 13° C.
Al vroeg op om een afspraak te maken met de huisarts. Agnes kan pas op dinsdagochtend terecht. We besluiten om naar huis te gaan en opnieuw één nachtje in ons andere bed te slapen. De dag wordt goed besteed. Agnes maakt een fantasiedier van keramiek af zodat deze in de oven kan en de volgende dag klaar is.
Kuddel
We noemen ‘m voorlopig “Kuddel” maar als één van jullie een leukere naam weet? Stuur ‘m op naar: camperoppad@gmail.com
Jan heeft deze dag gebruikt om te “studeren” voor het brevet als dronepiloot. De nieuwe drone is zwaarder dan 250 gram dus dat betekent dat het behalen van een brevet verplicht is. Ook is er nog wat tijd gestoken in het fotoboek van Spanje 2022 dat nog steeds niet af is. Kortom: de dag was zo voorbij.
Naar het zuiden… Smakt – Lull – Knikkerdorp
18 april 2023 – ☁️⛅️ 14° C.
Het doktersbezoek gaf nog niet zoveel duidelijkheid. Er is weliswaar niets ernstigs maar volgende week woensdag moet Agnes nogmaals langs het ziekenhuis maar dan in Zoetermeer. We hopen dat we dan klaar zijn met deze bezoekjes. Het is maar goed dat we ons rondje in Nederland doen. Dat maakt dat het zo nu en dan terugkeren naar Delft geen probleem is. Bovendien: Aankomende zondag hebben we een feestje in Leiderdorp en maandag ontmoeten we een oud-reisgenoot (jong van hart 😇) uit België in Deventer. We “crossen” van links naar rechts door ons kleine landje. Met recht dus een “rare ronde”.
Camperplaats Seurenheide
Na ons bezoek aan de huisarts, vertrekken we naar het zuiden. Hier willen we ook een aantal “rare” plaatsen bezoeken en misschien zijn de temperaturen daar wat hoger dan in Noord-Nederland. Omstreeks 13:00 uur rijden we camperplaats “Seurenheide” op bij het Leukermeer. Er is voldoende ruimte om onze camperbus voor twee nachten te stallen.
Hoewel het nog fris en bewolkt is, rijden we een half uurtje later weg voor een fietstocht van ongeveer 40 km. We bezoeken het plaatsje Smakt en rijden door naar Venray. In Venray gaan we op zoek naar het plaatsnaambord van Lull. Helaas… ondanks bemoeienis van het Historisch Genootschap Venray staat er nog steeds niet een nieuw naambord… De oorspronkelijke naam Lull is vervangen door St. Antoniusveld.
Lull op een oude landkaart
Vlakbij het oude plaatsje Well vinden we het buurtschap Knikkerdorp. Het is één van vier Knikkerdorpen die er ooit bestonden. Nu is er nog maar één bij Arcen. Helaas zijn bij Well ook de naamborden weggehaald. Gelukkig lukt het ons wel om onderweg de nodige geocaches te vinden.
Kaartje met gevonden geocaches
In deze omgeving is tijdens WOII ook fel gevochten. Ons ritje kruist verschillende routes die hier mee te maken hebben. Zo zijn er “luisterpunten” van de Liberation route en staan er overal bordjes op plekken waar vliegtuigwrakken zijn gevonden.
Liberation route
Terug bij de camper kunnen we zelfs nog even een half uurtje lekker achter de camper in het zonnetje zitten en een borrel drinken. Het waait nog steeds pittig en de wind is fris.
Well
19 april 2023 – ☀️ 15° C.
Mooi zonnig weer. De wind is nog behoorlijk fris. ‘s Ochtends maken we een ritje met de fiets naar het oude deel van Well. Hier bezoeken we het kasteel. Ondanks dat Well in 1944 in de frontlinie lag en er veel is vernietigd, is het oude kasteel intact gebleven.
Kasteel Well
Well betekent aanlegplaats. Er was al een veerboot rond 1400 omdat de Maas op deze plaats langzaam stroomt. Er waren hier voorname huizen die vroeger hun overledenen begroeven op het nu historische kerkhof aan de Maas. Het oudste graf dateert van 1574.
Historisch kerkhof Well aan de Maas
Tegenover het kerkhof drinken we een heerlijk kopje koffie met voortreffelijk verse appeltaart. Daarna fietsen we weer terug naar de camper waar we de rest van de dag wat rondhangen op de camperplaats en genieten van de zon en een goed boek.
Als we wakker worden, regent het. Dus even geen fietstochtje meer in de omgeving terwijl we hier wel plannen hadden voor een mooi rondje om het Burgumermeer. Je kunt hier een leuke “pontjestocht” maken.
Museum Dr8888
In plaats daarvan gaan we naar Drachten en brengen een bezoek aan het museum Dr8888. Het museum is gehuisvest in een oud Franciscaner klooster en niet erg groot. Met onze museumjaarkaart hebben we wel gratis toegang en genieten we van een mooie tentoonstelling van Jan Frearks van der Bij.
Op de website even klikken op de foto’s
Na het museumbezoek rijden we naar boerencamping “De Geele Bosch” vlakbij Mildam (middelste dam in De Tsjonger) Dan is inmiddels de zon tevoorschijn gekomen. We halen gauw de fietsen van de camper voor een tripje langs een paar “rare” plaatsnamen: Katlijk en Bontebok.
De naam Katlijk heeft niets met een dode kat te maken. Lijk is afgeleid van “leek” hetgeen vroeger de naam voor een waterloop was. De waterloop is genoemd naar een kat. Net als we passeren wordt de klok van de klokkenstoel geluid ivm een begrafenis.
Bontebok is daarentegen vernoemd naar een herberg die hier vroeger stond met een uithangbord met daarop een bok en de spreuk: “Een bok is een bok, een bok ben ik geheten. Menigeen is een bok maar wil het niet weten.”
Labcache Gorredijk
We besluiten ons ritje met een labcache bij Gorredijk. Dat blijkt een verrassend leuk oud plaatsje. De Schansvaart is ooit gegraven om om het dorpje een verdedigingswal aan te leggen. De naam Gorredijk is afgeleid van “dijk in het goor”. Goor is in dit geval natte moerassige bosgrond. Waarschijnlijk gaat het hierdoor ook flink regenen zodat we snel naar de camper terug fietsen.
‘s Avonds klaart het op en we bezoeken nog even in Mildam een wel heel bijzonder bouwwerk. Het gaat hier om de zgn. “Ecokathedraal”. Naar een idee van Louis le Roy kan hier door vrijwilligers gebouwd worden aan een “kathedraal”. Men gebruikt hiervoor losse stenen (overtollig materiaal van stratenmakers) die door diverse omliggende gemeenten beschikbaar worden gesteld. Het is de bedoeling dat er een gebouw ontstaat dat alleen door de natuur wordt aangetast.
Opnieuw prutweer! Veel pittige regenbuien en harde wind. Met vaak slecht zicht rijden we via een aantal “rare” plaatsnamen naar Amersfoort. We rijden via Witte Paarden, Muggenbeet, Moespot, Doosje en Amersfoort naar Delft. We slapen één nachtje thuis omdat Agnes langs het ziekenhuis moet.
De plaatsnaam is ontstaan omdat er een oude herberg stond met deze naam. Hiervoor heette het dorp “Achterbuurt”. Dat vond men geen leuke naam. De nieuwe naam stamt uit de tijd dat paarden het belangrijkste vervoersmiddel waren. Het werd Witte Paarden omdat in vroeger tijden aan een wit paard dezelfde betekenis werd gehecht als aan een witte raaf: een uitblinker dus.
Muggenbeet is een verfrieste vorm van het oorspronkelijke Muggenbeke. Dat zegt dan ook precies wat het vroeger was: een beek met veel muggen!
Moespot komt van het gelijknamige café uit 1850 dat overdag maar één maaltijd serveerde: de moespot (pan met groenten). Grappig is dat dat café vroeger een soort van McDrive was. De koetsen reden door openslaande deuren zo naar binnen, kregen via een luikje een maaltijd aangereikt en reden er aan de andere kant weer uit. Het café is er nog steeds en ook het luikje schijnt er nog te zijn
Bij Doosje was vroeger een schutsluis (een “doos”) waar men het doorvaartgeld niet inde met een hengel en klomp maar met een hengel met een doosje er aan vast.
In Amersfoort bezoeken we een “bevreemdende” en “vervreemdende”tentoonstelling in Kunsthal Kade. Het is een tentoonstelling van Folkert de Jong die met atypische materialen (styrofoam en poly-urethaanschuim) levensgrote beeldhouwwerken maakt.
Op de website even klikken op de foto’s
Nu we toch in Amersfoort zijn, gaan we ook naar het referentiepunt van de rijksdriehoekmeting bij de Onze Lieve Vrouwekerk. Het gaat om de zgn. Rijksdriehoekmeting van het Kadaster. Het coördinatenstelsel hiervan komt ook nogal eens voor bij geocachingpuzzels. Meer informatie over de rdm vind je hier.
Hierna gaan we naar huis. De lange files rond Utrecht doen ons gelijk weer beseffen hoe heerlijk rustig het is in het noorden en oosten van het land. Nu we toch weer thuis zijn, werken we gelijk de was even weg. Dat is dan weer mooi meegenomen.
Delft – Boskoop
14 april 2023 – ☀️ 14° C.
In Delft drinken we een kopje koffie bij Casper, Malou en kleinzoon Sam. Jan helpt iemand als vrijwilliger voor Seniorweb en Agnes doet haar ziekenhuisbezoek. Handig dat de camper ons de flexibiliteit biedt om zo ook even een nachtje thuis te zijn.
Camperplaats De Scheve Schoffel in Boskoop
‘s Middags komen we mooi op tijd aan op camperplaats De Scheve Schoffel in Boskoop. We boeken er voor twee nachten omdat we ‘s avonds naar het feest van George gaan die afgelopen week 80 jaar is geworden. We hebben er een heel gezellige avond.
Prachtig weer voor een fietstocht in omgeving van Boskoop. We fietsen vandaag niet samen maar George fietst met ons mee. We hebben een rit uitgezet die ons ook weer langs een aantal vreemde plaatsnamen brengt. En… het is handig dat George met ons meefietst. Als ervaren geocacher kent hij de omgeving op z’n duimpje.
Tempel
Het dorpje Tempel is dichtbij. De naam Tempel is afgeleid van “timpe” dat “een driehoekig stuk land” betekent. In het dorpje/buurtschap hangen overal vlaggen met daarop een Tempelierskruis. Dit heeft echter niets te maken met de naam Tempel.
Landweggetje
Van Tempel fietsen we via schitterende (smalle) weggetjes naar de andere kant van de Reeuwijkse plassen. Op de weg naar de overkant komen we bij Sluipwijk. Sluipwijk ligt middenin de Reeuwijkse plassen. Waarschijnlijk komt ook daar de naam vandaan. Het betekent eigenlijk “schuilplaats”. Hoewel… de optrekjes zien er hier niet uit als schuilplekjes 😉.
Bij Hekendorp gebruiken we een kleine lunch bij de uitspanning Goejanverwelle. De uitspanning ligt naast de Goejanverwellesluis waar in 1787 prinses Wilhelmina is tegengehouden door de Patriotten en kort is vastgezet in de zgn. Prinsesseboerderij. Het hele verhaal vind je hier.
De Goejanverwellesluis
Vlakbij ligt het prachtige oude dorpje Oudewater dat beroemd is geworden omdat men daar op een eerlijke manier “heksen” woog. Een certificaat van de heksenwaag van Oudewater was het bewijs dat men niet te licht was bevonden en dus geen heks was. Natuurlijk heeft Agnes zich ook even laten wegen!
Via het dorpje Papekop komen we bij Nieuwerbrug waar zich de enige Nederlandse brug bevindt waar je nog tol voor moet betalen. Over het fietspad langs de Oude Rijn bereiken we Bodegraven.
Tolbrug Nieuwerbrug
Eenmaal terug in Boskoop kijken we terug op een heerlijk fietsdagje. Na 47 kilometer fietsen is het bovendien heerlijk om ook weer lekker in het zonnetje voor de camper te zitten.
Den Oever – Smerp – Stroe – Hippolytushoef – De Haukes
8 april 2023 – ☀️ 13° C.
Het belooft vandaag een mooie dag te worden. Als we wakker worden, schijnt het zonnetje volop. We hebben een fietstochtje uitgezet door de kop van Noord-Holland van Den Oever tot het Amstelmeer en weer terug via de Wieringermeer. De route gaat langs verschillende plaatsen met voor ons vreemde namen en met de nodige geocaches en een tweetal Adventure Labcaches.
Fietstocht Kop van Noord-Holland
De eerste plaats die we onderweg aandoen is het buurtschap Smerp. Helaas heeft men onlangs het naambord verwijderd. Alleen het straatnaambordje Smerperweg herinnert nog aan die naam. Hoewel Google Maps je de route naar Smerp nog wel kan wijzen, merken wij dat er steeds meer oude plaatsnaamborden verdwijnen. Jammer! Sommige namen zijn echt bijzonder en verdwijnen hierdoor op den duur.
Fietspad langs de Waddenzee
Onze volgende stop is Stroe. Wij kenden wel een Stroe in Gelderland (bij Barneveld) maar nu ontdekten we deze plaatsnaam dus ook hier. Nadat beide kerkgebouwen zijn verdwenen, wordt het een buurtschap genoemd. De naam Stroe is afgeleid van “stroet” dat “drassig land begroeid met kreupelhout” betekent.
Stroe hoort nu bij Hippolytushoef. Dat is een wat groter dorp vlakbij. Lokaal wordt Hippolytushoef ook wel kortweg Hippo genoemd. Het stond in de 19e en het eerste deel van de 20e eeuw ook wel bekend als Klein Parijs, vanwege de vele cafés die er stonden en het uitgebreide uitgaansleven dat erbij hoorde, met als hoogtepunt de kermisperiode. In de mobilisatieperiode voor de Tweede Wereldoorlog was het dorp zelfs verboden gebied voor de soldaten die de Afsluitdijk verdedigden, omdat volgens de legerleiding het uitgaansleven in het dorp een onzedelijke en verwerpelijke invloed had. Sinds de jaren zestig is het aantal cafés afgenomen. Tegenwoordig zijn er nog maar drie van over.
Oud kerkhofje bij Stroe
Van Hippolytushoef fietsen we naar de dijk die het Amstelmeer scheidt van de Waddenzee. Het vroegere Amsteldiep is door een lange dijk afgesloten van de Zuiderzee en De Wadden. Het is een soort van “proefdijk” geweest voor men de Afsluitdijk bouwde. De Amsteldiepdijk wordt daarom ook wel de “korte” of “kleine” afsluitdijk genoemd.
Fietsen langs het Amstelmeer
In en rondom De Haukes (voor ons een erg vreemde naam) doen we een eerste Adventure Labcache. Vlakbij De Haukes ligt een strandje dat het Amstelmeer erg populair maakt bij windsurfers.
We krijgen hulp bij een geocache langs de Hoelm
Van De Haukes nemen we een vrijliggend fietspad langs De Hoelm. Dit pad brengt ons tot bijna het IJsselmeer waar we nog een labcache doen bij het monument “Gat in de dijk”. Het monument is op de plaats waar de bezetter in WOII de dijk opblies om de Wieringermeerpolder onder water te zetten. Ze deden dit om te voorkomen dat de geallieerde luchtlandingstroepen de polder zouden benutten om er te landen.
Gat in de dijk
We passeren ook een aantal door de boeren ingezaaide wintervoedselakkers. Het wintervoedsel is niet voor mensen, maar voor vogels, hazen en muizen. Door de steeds efficiënter geworden landbouw blijft er voor de natuur niet veel meer over, met als gevolg dat veel boerenlanddieren in aantal enorm achteruit zijn gegaan. De wintervoedselakkers helpen het tij te keren.
Na een goede nacht steken we de Afsluitdijk over en parkeren onze camper achter de boerderij van de familie Abma bij Nijhuzum. We hebben hier alle faciliteiten die wij nodig hebben (geen douche). De prijs mogen we zelf vaststellen. Er staan deze nacht ongeveer 15 campers op het erf. Wij halen eigenlijk gelijk de fietsen van de camper en om een uur of elf fietsen wij weg voor een tocht van zo’n vijftig kilometer.
Via Nijhuzum en Greonterp rijden we over mooie vrijliggende fietspaden door de weilanden naar Blauwhuis. Behalve de naamborden scoren we onderweg ook weer de nodige geocaches. Greonterp heeft nog maar 70 inwoners en de beroemdste inwoner was ooit Gerard van het Reve die er zeven jaar heeft gewoond. Blauwhuis dankt zijn naam aan het van blauwe dakpannen voorziene “contributiehuis” (kan iemand ons vertellen wat dit is?).
Omgekeerde boerderij bij Hindeloopen
Via Parrega en Ferwoude fietsen we weer over rustige landweggetjes onderlangs een lange (oude) zeedijk naar vlak boven Hindeloopen waar we een kijkje nemen bij de omgekeerd gebouwde boerderij. Zeer apart gezicht zo’n boerderij op z’n kop!
De laatste halte van vandaag is het Elfstedentochtstadje Workum. Het in het kunstjaar geplaatste fontein vinden we niet geweldig maar wel bijzonder. Omdat het zonnetje heerlijk is gaan schijnen pakken we ons eerste terrasje tegenover het oude stadhuis van Workum. We nemen ook nog even kijkje bij het Jopie Huisman museum. Het meest bijzondere schilderij vinden wij wel het doek dat hij schilderde van z’n eigen onderbroek. In 1984 werden er drie schilderijen gestolen van hem. Dit gegeven leverde een spannende podcast op.
Het weer is vandaag niet al te best. Erg bewolkt, stevige wind en regenbuien. We maken vandaag een rit naar Buitenpost waar we bij familie een bezoekje brengen. De eerste “rare” plaatsnaam waar we naar toe gaan is Grauwe Kat. Helaas zijn hier de naamborden verwijderd en rijden we door naar Lollum en naar Baard. Beide dorpjes bieden niet zoveel bijzonders.
Het paaltje van Easterlittens
In Easterlittens is het droog. We doen er een labcache (erg leuke finish) en ontdekken op die manier dat de oude dorpskern erg goed bewaard is gebleven. Easterlittens is vooral bekend geworden door het beroemde sprookje “Het paaltje van Easterlittens”. Het sprookje gaat over een arme schoenmaker die het geluk vindt in z’n achtertuin. Nieuwsgierig? Je leest het hier. Daarnaast is Easterlittens bekend door de organisatie van een jaarlijks Jeu de Pelote evenement.
Observatiepost Fliegerhorst
Op het Noarderleech doen we een labcache buitendijks. Even een flinke wandeling om uit te waaien. Hierdoor komen we ook weer achter een zeer apart verhaal. De labcache is bij een observatiepost (plaatselijk bekend als “De Bunker”) van de Fliegerhorst Kommandatur. Het blijkt dat de bezetter tijdens WOII hier een oefenterrein had om het afwerpen van bommen te oefenen. De vliegtuigen stegen op bij Leeuwarden en wierpen hun nepbommen van beton af bij de observatiepost waar vlakbij een grote N als mikpunt was afgebakend op de grond.
Boeddhistisch Centrum Hantum
Bij Hantum willen we de Boeddistische tempel bezoeken. Helaas… gesloten op tweede paasdag. Omdat het toch wel een heel bijzondere plek is, toch een paar foto’s. We waren hier twee jaar geleden ook al.
De voorlaatste stop is Moddergat. Dit oude vissersdorpje is bekend geworden door de grote ramp die hier plastsvond. 22 vissersboten vergingen hier en 109 bemanningsleden kwamen om in een zware storm. Het museum “‘t Fiskershuuske” besteed hier veel aandacht aan. Het kleine museum geeft ook een leuk inkijkje in het leven van die tijd. Leuke bijzonderheid is dat de voorvaderen van Jan hier rond 1680 vandaan kwamen.
Onze laatste stop is bij Mirjam en Peter in Buitenpost. Agnes is keramiste en heeft voor hen een naambord van keramiek gemaakt. Het valt gelukkig erg in de smaak en na een kop koffie rijden we door naar ‘t Paradyske bij Buitenpost waar we op een (prima) kleine camperplaats de nacht doorbrengen.
Kollum – De Leste Stuver – Drogeham – Burgum
11 april 2023 – 🌧️☁️☀️ 11° C.
Het regent behoorlijk als we wakker worden. Om 9:00 uur wordt het droog. Ik heb zin in een klein fietstochtje naar Kollum (geboorteplaats) en ga op zoek naar een oude schoolvriend van zestig jaar geleden. Ik tref hem echter niet want het blijkt z’n broer Klaas te zijn die daar een zeilmakerij heeft. Ik krijg echter wel het adres waar broer Jaap tegenwoordig woont. Wie weet… Na een klein geocache-rondje ga ik weer terug naar de camper.
Geocache-rondje
In dezelfde tijd heeft Agnes een lekkere cake gebakken in de Omniaoven. Voor het recept: zie onze website bij recepten.
Verrassingscake
We zoeken nog twee “vreemde” plaatsnamen op met de camper: De Leste Stuver en Drogeham. Hierna brengen we een bezoek aan De Spitkeet. Dit is een klein openluchtmuseum bij Harkema. Je krijgt er een goed beeld hoe de mensen vroeger woonden in de tijd dat de turf werd afgegraven. Het museum schetst eigenlijk hiermee ook stukje geschiedenis van de sociale woningbouw. Een “Spitkeet” was de woning voor turfafgravers.
Museum De Spitkeet
Omdat het voorlopig nog buiig blijft met harde wind, besluiten we om onszelf te verwennen met een dagje in sauna “De Leeuwerikhoeve”. Het is een prachtig sauna- en wellness centrum. Het heeft ook een prima restaurant. Wat wij helemaal lekker vinden is dat we ‘s avonds gratis mogen overnachten op de parkeerplaats bij de sauna. Achterin parkeerplaats 2 staan we heerlijk rustig.
Na een prima nachtje (was wel fris: -1° C. ) staat er voor vandaag een fietstocht op het programma. De eerste stop maken we bij het dorp Spijkerboor. Omdat de veerpont Jan Hop nog niet vaart (pas vanaf 16 april), kunnen we niet over het Noordhollandsche kanaal en fietsen we langs fort Spijkerboor richting Purmerend. Het dorp Spijkerboor dankt z’n naam aan de vorm van het water dat op dit timmermansgereedschap leek.
Geocache Rondje Fort Spijkerboor
Langs het kanaal pikken we een aantal geocaches (10 caches vandaag) op en fietsen met een lekker zonnetje en een mooi uitzicht over de Middenbeemster richting Purmerend.
Pas bij Purmerend kunnen we het kanaal oversteken en rijden we via het plaatsje Neck naar het schitterende dorp Jisp. Ook dit dorp kent een eeuwenoud raadhuis uit 1650. Ooit heeft het dorp op de nominatie gestaan om de hoofdstad van Nederland te worden. Jisp was rond 1100 een welvarende plaats, bekend van de haringvisserij en de handel met plaatsen rond de Oostzee. Meer lezen over Jisp? Dat kan hier: http://www.onsdorpjisp.nl/historie/
Na Jisp rijden we door één van de langste Dorpsstraten van Nederland in Wormer. De langste ligt vlakbij in Assendelft waar we naar toe gaan voor Vrouwenverdriet. Als we daar aankomen blijkt er geen plaats meer te zijn die zo heet. Wel is er de Vrouwenverdrietsluis. Het buurtschap Vrouwenverdriet dat ooit bestond, dankte zijn naam aan het feit dat hier vroeger een herberg stond. In deze herberg verdronken de gravers van de Nauernase vaart hun salaris. Hun vrouwen waren daar niet erg blij mee…
Van deze sluis bij Assendelft gaan we via Westgraftdijk terug naar de camper. We hebben ons fietstochtje op Wikiloc opgenomen. De QR – code met de route (53 km) staat hieronder. Uit de wind in het zonnetje hebben we nog tot 18:00 uur buiten gezeten.
Stompetoren – Volendam – Hem – Winkel – Kolhorn
6 april 2022 – 🌧️ 10° C.
Leuk om te merken hoe iedereen meeleeft met ons “rare” plaatsnamenrondje. Al na één dag worden we overstelpt met allemaal suggesties van plaatsen waar we ook langs kunnen gaan. Ook vertellen jullie ons hoe sommige plaatsen aan hun naam zijn gekomen. Blijf hiermee doorgaan! Stellen we op prijs!
Één van de suggesties van onze volgers was om langs Stompetoren te rijden. Zo gezegd zo gedaan. Het was dichtbij Spijkerboor. Het dorp Stompetoren dankt zijn naam aan een in 1663 gebouwde kerk met een stompe toren. Tot de bouw van deze kerk heette het dorpje nog Buurt.
Zuiderzeezijde Hotel Spaander
Wij rijden echter door naar Volendam waar we twee “rariteiten” bezoeken. Ons eerste bezoek gaat naar Hotel Spaander. Het hotel kent een bizar verhaal… Al bijna 40 jaar lang ontvangt het hotel vrijwel dagelijks handgeschreven brieven van een Japanner die vriendelijk informeert naar het weer en een ieders gezondheid. De brieven worden ondertekend door Mr. Kaor.
Mr. Kaor
Deze meneer is nog nooit in Volendam geweest en heeft ook geen plannen om langs te komen. Toch schrijft hij vele brieven. In 2018 onderzoekt een journalist van Het Parool het hele verhaal en uiteindelijk reist men naar Japan waar men er in slaagt om meneer Kaor te ontmoeten. Het blijkt dat hij de brieven schrijft omdat hij op de 22ste jarig is. De V van Volendam is de 22ste letter uit het alfabet en daarom schrijft hij al jarenlang brieven naar Hotel Spaander in Volendam. Hoe gek wil je het hebben… Voor het hele verhaal, klik hier.
Een andere rariteit vinden we in het Volendams museum. Tussen 1947 en 1993 verzamelden Nico Molenaar en Jan Cas Sombroek maar liefst 11,5 miljoen sigarenbandjes. De sigarenbandjes werden in grote mozaïeken op de wanden van het oude Volendamse huis geplakt. Het huisje groeide zo uit tot een wereldberoemde attractie. Toen het huisje later een andere bestemming kreeg, haalde men de muren uit het (houten) huis en stelde ze ten toon in het Volendams museum.
Hierna rijden wij verder door naar het dorpje Hem waar we hem niet vonden en zijn door gereden naar Winkel. Hier werden we enorm verrast door een zeer bijzondere “kunsttuin”. De kunstenaar Ger Leegwater bouwt hier werkelijk schitterende bouwwerken. De tuin heeft “Het Nederlandse Kremlin” als bijnaam gekregen omdat er enkele gebouwen staan met torens die iets weghebben van de gebouwen aan het Rode plein. Ger Leegwater bouwt alles zelf en is een enthousiast verteller als je bij hem langsgaat.
Het Nederlandse Kremlin
Wij troffen het niet met het weer en bleven daarom maar kort. We komen zeker terug om de grote tuin bij mooi weer langer te bekijken. Meer info over deze zeer bijzondere kunsttuin vind je hier.
In gesprek met Ger Leegwater
Nadat we tussendoor nog een labcache hebben gedaan, eindigen we op een prachtige camperplaats bij Kolhorn: Marnic Hoeve. Prima plek met alle voorzieningen waaronder een lekkere warme douche.
Petten – Palendorp – Pishoek – Den Oever
7 april 2023 – ☁️ 11° C.
Lekker lui geweest vanochtend. Rustig ontbeten en de verzorging van de camper gedaan. Op de Marnic Hoeve geen probleem. Vandaar vertrokken naar de Noordzeekust.
Petten dorpsplein
Bij Petten (bekend van de kerncentrale die daar staat voor vooral medische doeleinden) is Palendorp gebouwd. Het huidige Petten is al het vierde dorp. Het vroegere dorp Petten is in zee verdwenen en ter nagedachtenis heeft men een Palendorp op het strand gebouwd. De palen vormen de omtrek van 10 huizen en een kerk. De voorlaatste versie van Petten is in WO II met de grond gelijk gemaakt door de bezetter om de Atlantikwall te bouwen.
Op de website even klikken op de foto’s
Petten doet er nu alles aan om weer een bloeiend dorp te worden dat aantrekkelijk is voor strandtoeristen. De naam Petten is afkomstig van heel vroeger. Het heeft niets te maken hoofddeksels. Het wapen van Petten kent drie putten in het blazoen. Wij doen nog wat leuke caches in en om het dorp en vertrekken dan naar Pishoek.
Pishoek is geen dorp maar een klein driehoekig meertje in de kop van Noord-Holland. Vooral de rare naam intrigeerde ons. Er was niet veel bijzonders te zien. We besluiten om door te rijden naar Den Oever waar we aan de haven een mooie overnachtingsplek vinden naast een visrestaurant. Natuurlijk gaan we daar ook lekker vis eten!
Uitzichttoren Den Oever
Later die middag maken we nog een korte wandeling om de haven, doen een paar caches en klimmen de uitzichttoren (mooi bouwwerk) op.
Onze Rare Ronde is begonnen. De komende weken bezoeken we dorpen en plaatsen met “rare” namen. Het eerste plaatsje dat we aandoen is: “Verloreneinde”.
We gaan niet alleen voor rare plaatsnamen maar gaan ook op zoek naar “rariteiten” in de buurt van deze plaatsen. Dat kunnen opvallend vreemde zaken zijn, kleine bijzondere musea of andere gekke dingen die we tegenkomen.
We overnachten op eenvoudige camperplekken in de nabijheid van de “rare” plaatsnamen, fietsen er naar toe en … als het even kan pikken we onderweg de nodige geocaches op.
Onze reis is weer te volgen op Polarsteps Hier vind je alleen de afgelegde route en de coördinaten van de overnachtingsplekken.
Voor het uitgebreidere reisverslag lees je hier onze blog. Abonneer je (gratis) op ons! Dan mis je niets en krijg je een mailtje in je mailbox als er weer een nieuwe blog online komt: https://camperoppad.com. Je kunt vooral op woensdag en zaterdag een nieuwe blog van ons verwachten.
Op ons Instagram-account vind je vaak een kort filmpje van de reis van die dag.
Vandaag pakken we de fiets vanaf onze camperplaats en rijden we een labcache die ons naar Graft en Noordeinde brengt.
Raadhuis Graft
Achter het oude raadhuis van Graft vinden we een zeer mooi vormgegeven begraafplaats met een vloer met allemaal grafzerken.
In Graft bezoeken we het kleinste snoepwinkeltje van Nederland: Bram en Aagje. Helaas gesloten maar toch leuk om te zien hoe dit oude winkeltje al sinds 1890 onveranderd is gebleven. De ouderwetse automaten aan de gevel maken het winkeltje compleet. Voor 2 eurocent trek je een stroopsoldaatje (wij hadden die niet bij ons 😁) uit de automaat.
In Noordeinde een bijzondere kerk. De kerkbanken van de oude doopsgezinde kerk “Noordeinde Vermaning” liggen vol met tweedehands boeken. Je bepaalt zelf de prijs en neemt de boeken mee! We scoren deze middag gelijk een fietstas vol met prima leesvoer. Achter de kerk zijn prachtige picknick plaatsen gemaakt.
Op de terugweg naar de camper bezoeken we nog “Het Houten Huys” waar we kennisnemen van de geschiedenis van De Rijp. We doen er nog een leuke ontdekking: in het museum doet een horlogemaker verslag hoe men vroeger een oud horloge repareerde.
Hij maakt daarbij gebruik van een oud apparaatje dat wij zelf ook al jaren in ons bezit hebben: een zgn. Engrenatiepasser. We hebben nooit geweten waartoe het apparaatje diende… nu dus wel.
Het is half vijf als we weer bij onze camper terug zijn. We hebben genoten van deze eerste dag en zitten zelfs nog even buiten in het zonnetje met een kop thee.
Uitslag verloting
In ons laatste blog hebben we toegezegd om een mooie campinggids mee kortingskaart te verloten. Deze is gewonnen door Erna Buys uit België. Gefeliciteerd!
Tijdschrift Dubbellucht
Onlangs heeft het blad “De Uitlaatklep” een artikel gewijd aan de recepten die Agnes met de Omniaoven maakt. Het artikel lees je hieronder:
De Uitlaatklep is een blad van kampeerautoclub Dubbellucht voor gebruikers van Mercedes-Hanomag bussen. Het hele blad kun je hieronder downloaden:
Van 2 april t/m 19 juni 2022 maakten wij een reis naar Turkije. Bijna drie maanden onderweg. We maakten nog niet eerder zo’n lange reis. Het is ons prima bevallen en we hebben enorm genoten.
Aan het eind van deze reis hebben we al onze volgers beloofd om het fotoboek te delen als het af zou zijn. Het heeft even geduurd maar.. het is af! Bij deze hebben we onze belofte ingelost.
Hieronder twee linken naar de online versie van het fotoalbum. Natuurlijk kun je ook de hele reis teruglezen op onze blogpagina onder het kopje “Roadtrip Turkije 2022” maar misschien vinden jullie het leuk om het fotoalbum te bekijken.
Tip: Bekijk het album op een laptop of een pc. Het album heeft een XL – formaat en is op een telefoon niet echt goed te bekijken. Het is een groot album geworden met bijna 120 pagina’s. Houd hier rekening mee.
Tot slot:
Er volgen nog twee fotoboeken. Het fotoboek van onze reis naar Engeland (niet zo groot) en het andere fotoboek is van de reis naar Spanje die we in de maanden november en december hebben gemaakt. Wordt vervolgd!
Houd trouwens onze blogpagina in de gaten! Onze rondreis door Nederland beloofd echt heel leuk te worden. We verklappen nog niets en houden nog even de spanning er in!
Weggeefactie / Verloting:
We verloten onder de nieuwe abonnees van onze webpagina (hier zijn geen kosten aan verbonden) één pakketje Camping Card ACSI 2023 (een CC kortingcard van de ACSI, twee boeken deel 1 en 2, een Minigids 2023 ACSI Klein & Fijn Kamperen en een Mini-Atlas 2023) – zie foto hieronder.
Abonneer je op onze website als volger voor 31 januari 2023 en dan maak je (gratis) kans op bovenstaand pakketje. We zullen de winnaar benaderen via het email-adres waarmee je je hebt geabonneerd.
Dit keer geen reisverslag maar misschien wel handig voor op reis.
De helft van het jaar zijn wij op reis. We maken daarbij veel gebruik van het internet. Reizen zonder internet is voor ons haast niet meer voor te stellen. Wij zijn beiden in het bezit van een mobiele telefoon en gebruiken voor het reizen en navigeren een groot aantal handige apps. Ook komen er regelmatig nieuwe apps op de markt.
We krijgen vaak vragen hoe we onze reis plannen en we op ideeën komen. Apps spelen daarbij een belangrijke rol. Op een nieuwe pagina van onze website staat nu een opsomming van de apps die wij gebruiken. We hebben niet de illusie dat we volledig zijn maar misschien brengen we jullie (onze volgers) wel op een idee. Als jullie van mening zijn dat er apps zijn die wij echt niet mogen missen, stuur ons dan een mailtje. Wellicht voegen we deze app dan toe aan ons eigen overzicht.
Bij ons overzicht (op alfabetische volgorde) zullen we ook vermelden of de apps zijn te downloaden in de App Store (Apple) of in de Play Store (Android) en indien bekend de prijs. Over het algemeen gebruiken wij gratis apps. In het overzicht staan NIET apps als browsers e,d, We vinden die vanzelfsprekend. Ieder maakt hier zijn eigen keuze.
Je vindt het overzicht hier. Het is de eerste pagina (submenu) in het menu bij “Tips”. (bovenin onze website).
Veel plezier.
Let op! Gratis apps gebruiken, betekent ook dat je accepteert dat je zo nu en dan ongewenste reclamemails ontvangt. Wij nemen dat voor lief of nemen een betaalde versie.
Als we afscheid hebben genomen van Casper, Malou en de kleine Sam rijden we een uurtje verder naar de mooie kustplaats Beni Cassim. De eerste camperplaats die we proberen, blijkt helemaal vol. De iets verderop gelegen camping Tauro heeft nog één plekje voor één nacht. We besluiten om niet verder te zoeken en hier de nacht door te brengen.
Camping Tauro Beni Cassim
We verkennen de badplaats met een fietstochtje langs de verschillende stranden die Beni Cassim kent. Het zijn mooie stranden met veel oude villa’s. We doen gelijk weer een labcache tijdens ons fietstochtje. De route vind je op onze Polarsteps.
Beni Cassim (E)
Tijdens het fietstochtje valt opeens ook het besluit om de terugreis niet langer uit te stellen. Ondanks het mooie weer en de mooie dingen die er hier nog steeds te zien zijn, bekruipt ons ook het “terug naar huis willen” gevoel. Vanaf morgen gaan we in drie grote “rukken” naar huis.
Saint Eulalie de Cernon
31 december 2022 ☀️ 🌥️ 🌧️ 🌫️ 15° C.
Om 8:15 uur rijden we weg uit Beni Cassim. Al gauw zitten we op de snelweg en rijden vervolgens in één lange rit (we pauzeren twee keer voor koffie en lunch) naar Saint Eulalie de Cernon waar we gebruik maken van de camperplaats voor € 9,50.
Commanderie Saint Eulalie De Cernon (F)
Het dorpje is een oude “Commanderie van de Tempeliers”. De camperplaats is op drie minuten lopen van de Commanderie en niet ver van de A75. Wij vinden trouwens de A75 één van de mooiste snelwegen (deels tolweg) van Frankrijk. De weg heeft fantastische vergezichten waaronder de mooie en bekende brug bij Millau.
Camperplaats Saint Eulalie de Cernon
Bij Saint Eulalie De Cernon “vieren” we oud en nieuw. Sjaak en Loes bellen ons (heel gezellig) en we doen een spelletje Dobbel So Clever en kijken een aflevering van de Slimste Mens. Om 23:00 uur slapen we door de klok van 0:00 uur heen en worden pas de volgende morgen wakker.
Allemaal de beste wensen voor 2023
Senlis
1 januari 2023 🌤️ 🌧️ 12° C.
Ook vandaag hebben we weer geprobeerd flink door te rijden. Tot Parijs lukte dat prima. De A75 is een mooie weg en het was ivm de jaarwisseling extra rustig op de weg. We konden goed doorrijden. Het weer was ook goed. Zonnig tot aan Orleans waar het begon te regenen.
Bij Parijs zat het flink tegen. We hadden gehoopt om de hoofdstad van Frankrijk dit keer zonder files te kunnen passeren. Helaas. Meerdere ongelukken in de tunnels zorgden voor veel oponthoud. We arriveerden pas rond 18:00 uur op onze laatste camperplaats van deze reis in Senlis. Morgen doen we het laatste stuk naar Delft.
Delft
2 januari 2023 ☁️ 9° C.
Rond 8:30 uur rijden we weg van onze overnachtingsplek bij Senlis. We zitten dicht bij de snelweg en zijn al gauw onderweg naar Lille waar we de grens overgaan naar België. 
Het is echter eerst even goed zoeken naar een loosplek voor we thuis arriveren. Meestal vinden we die wel m.b.v. de app Park4night maar helaas kloppen de aanwijzingen dit keer niet. Gelukkig vinden we even verderop bij een benzinestation een zogenaamde “Flot Bleu”. Door een gratis jeton (muntje) bij de kassa te halen kunnen we zonder problemen lozen. Er blijkt een website te zijn waarop alle “Flot Bleu” plekken te vinden zijn: https://flotbleu.com. We zullen deze tip ook vermelden op onze pagina met camper- en reistips.
Als we de Belgische grens zijn gepasseerd, doen we nog even een koffiestop en rijden vervolgens in één keer door naar huis. Het is 14:30 uur als we thuis arriveren. Een uurtje later is de camper leeg, ligt de kamer vol met spullen en draait de eerste wasmachine.
Thuiskomen is ook genieten
We zijn weer thuis en we willen al onze volgers bedanken voor het meereizen met onze “avonturen“. Als onze gezondheid het toestaat zal het zeker niet onze laatste reis zijn. Wil je meereizen met onze volgende reizen? Abonneer je dan op deze blogpagina (onder deze blog) door je e-mailadres op te geven. Je ontvangt dan een berichtje in je mailbox.
Ons “huishoudboekje”…
Na elke lange reis geven we ook ons “huishoudboekje”.
We waren 60 nachten van huis, 17 nachten stonden we “vrij”, de andere nachten betaalden we € 730,00 (gemiddeld € 12,26 p.n.). De duurste overnachtingsplek was in Montblanc bij mensen privé. Aan wasmachines en droger waren we € 21,00 kwijt.
We reden 6630 kilometer. Aan diesel en benzine betaalden we € 1192,00, Adblue € 5,87. De dieselprijs was het hoogst in Frankrijk (€ 2,14 p.l.) en het laagst bij Gibraltar (€ 1,40 p.l.). Aan tol betaalden we in totaal € 237,85. We huurden voor € 308,00 twee weken lang een autootje. Aan bus- en bootkosten betaalden we € 30,40 en eenmaal een taxi voor € 25,00. Parkeren kostte ons € 22,00.
Agnes nam een yogales voor € 10,00 en we kochten tweemaal een simkaart (2x 100 GB) voor in totaal € 40,00
We fietsten 426 kilometer en wandelden 178 kilometer. We reden 7 Via Verdes en bezochten musea, kerken, torens en parken voor € 271,00.
Agnes las dertien boeken, Jan schreef 18 blogs, plaatste 68 steps op Polarsteps, maakte 35 filmpjes voor Instagram / YouTube, las 5 boeken en maakte weer veel te veel foto’s. Abonnees ontvangen nog een link voor de nog te verschijnen fotoalbums.
Het is nog behoorlijk fris als we op de fiets stappen. We willen vandaag een flink stuk fietsen van de Via Verde de la Siërra. Dit fietspad loopt van Puerto Serrano naar Olvera. Ook deze Via Verde loopt over een oude spoorlijn. Bizar is dat de lijn nadat hij is aangelegd nooit in gebruik is genomen.
Het begin van ons tochtje is eventjes pittig met een helling van 10%. Gelukkig is dat snel gedaan en de rest van het pad gaat heel geleidelijk omhoog. Het gemiddelde van de stijging over de hele lengte van het fietspad is 1 % (370 meter over 37 km).
We fietsen door een prachtig heuvellandschap. Aan het begin is er nog wat landbouw maar dat maakt al gauw plaats voor een ruig gebied waar geen landbouw mogelijk is. Wat we na 27 kilometer wel tegenkomen is een kolonie gieren. Rond een hoge rots zien we een groot aantal vale gieren dat rondvliegt op zoek naar een (dode) prooi. Het is een prachtig gezicht. Volgens het langs het fietspad gelegen Infocentrum voor de Vale Gier gaat het hier om een kolonie van wel zo’n 200 exemplaren.
Als we er zo’n 27 kilometer op hebben zitten, keren we terug. De tunnel waar we dan door heen moeten fietsen, wordt geblokkeerd door stukken steen die over het fietspad zijn gevallen. Er om heen fietsen, zien we niet zitten omdat er ook nog een kleine aardverschuiving met mest en aarde heeft plaatsgevonden. Ook die kruist het fietspad.
Langs de via Verde liggen een aantal stationnetjes die nu als Infocentrum en restaurant in gebruik zijn. Bij het stationnetje van Coripe eten we aan een picknicktafel ons brood op. Het hele traject kent een groot aantal tunnels. De grote tunnels zijn verlicht maar je doet er verstandig aan om een lamp mee te nemen. De langste tunnel was 990 meter (maar wel verlicht).
Het temperatuurverschil was onderweg best groot. Als we (door de hoge heuvels) niet in de zon fietsten of in de tunnels, was het erg fris terwijl we het in de zon weer snel warm vonden. Houd hier rekening mee als je deze Via Verde wilt fietsen in december. Eenmaal terug bij de camper was het nog heerlijk om lekker buiten te zitten tot de zon onderging.
Sevilla
26 december 2022 ☀️ 23° C.
Van Puerto Serrano naar Sevilla is het maar 75 kilometer. We zijn al vaker in deze stad geweest en we willen in ieder geval nog een keer er naar toe om bovenop de Metropol Parasol te lopen. De vorige keer hebben we dat gemist.
Plaza de España
We zetten onze camper weer op de camperplaats Area Autocaravanes Sevilla vlakbij de haven. Sevilla is een stad waar je goed kunt fietsen. Er zijn veel fietsroutes door de stad dus halen we de fietsen er af en gaan de stad in.
Op de website even klikken op de foto’s
De camperplaats is niet ver van het Plaza de España. We lopen er een half uurtje rond. Het blijft één van de mooiste pleinen van Spanje en er is altijd wel wat te zien. Het blijkt vandaag erg druk. Veel Spanjaarden zijn vrij.
De Giralda
Middenin het centrum bij de kathedraal maken we een wandeling en doen we een labcache. Het is er superdruk. Je kunt er werkelijk over de hoofden lopen en de mensen staan in de rij voor een plekje op het terras.
Op de website even klikken op de foto’s
In de omgeving van de Metropol Parasol is het gelukkig wat rustiger. Bij een restaurantje achter de Setas de Sevilla (bijnaam Metropol Parasol betekent “paddestoelen“) eten we heerlijke tapas. Hierna zoeken we de ingang van de Parasol op. Het blijkt dat we € 15,00 p.p. moeten betalen om bovenop een kijkje te mogen nemen. De overal gebruikelijke korting voor Senioren geldt alleen voor Spaanse ingezetenen. Eenmaal met de lift naar boven genieten we wel van het uitzicht en we krijgen bovendien een goed inzicht op de constructie van de Setas.
Metropol Parasol Sevilla
Tot slot fietsen we terug richting camper en brengen ook nog een kort bezoek aan het minder bekende Plaza de America dat aan het grote park ligt waar ook het Plaza España aan grenst. Het mooie park Maria Louisa is ook zeker een bezoek waard.
Plaza de America
Baños de Encina – Ubeda
27 december 2022 ☀️ 22° C.
We gaan zo langzamerhand weer op de terugweg richting huis. We brengen eerst nog een bezoek aan Monserrat bij Valencia. Hier zitten Casper en Malou met onze kleinzoon Sam in een huisje.
Halverwege de route naar Valencia maken we eerst een stop bij Baños de Encina. Hier staat één van de grootste kastelen van Europa en het dorp behoort tot de honderd mooiste dorpen van Spanje.
Castillio de Baños de Encina
Als we bij het kasteel aankomen, is het siësta tijd en moeten we nog een poosje wachten tot we naar binnen mogen. Maar met de drone lukt het toch om binnen de hoge muren een kijkje te nemen. Voor het filmpje kijk hier.
Camperplaats Ubeda
Onze overnachtingsplek is naast de kazerne van de Guardia Civil in Ubeda. Hier is een mooie gratis camperplaats met voorzieningen om te kunnen lozen en water te tappen. Hoewel er officieel maar plek is voor 10 campers, staan er aan het eind van de avond 27. Wel wat vol maar het wordt gedoogd door de lokale politie.
Het plaatsje Ubeda heeft een oud centrum maar we vinden het niet zo interessant. We drinken een biertje en eten wat tapas op één van de twee grote pleinen en gaan dan terug naar de camperplaats. Vlak daarnaast is een groot bedrijf waar de zojuist geoogste olijven worden verwerkt. Grote tractoren met enorme bakken met olijven rijden af en aan. We zitten hier in het midden van “olijvenland”. Op de weg hier naar toe is het een en al onafzienbare olijfboomgaarden. Gelukkig stoppen de tractoren rond 20:00 uur met de aanvoer. Dat scheelt een hoop herrie.
Monserrat
28 – 29 december 2022 🌤️ 20° C.
De aanvoer van vers geoogste olijven komt al weer vroeg op gang. Hierdoor zijn wij ook al vroeg wakker. Nadat we hebben ontbeten en de verzorging van de camper hebben gedaan, gaan we al snel de weg op.
Afkomstig van wegenwiki.nl
We leggen vandaag een flinke afstand af. We hebben er voor gekozen om niet de grote snelweg te nemen maar de N-322 van Ubeda naar Albacete. Dit is weliswaar niet zo’n grote weg (merendeels tweebaans) maar de route is geweldig. We genieten van schitterende uitzichten op de bergen en het glooiende heuvellandschap. De weg is ook erg rustig en van een veel betere kwaliteit dan de grote Autovia naar Valencia. De weg passeert maar enkele dorpjes waar je snelheid moet minderen en we rijden eigenlijk met een constante snelheid van 90 km per uur waardoor we goed opschieten.
Omstreeks 14:00 uur zijn we in Monserrat. We laten bij het huis van Casper en Malou de camper voor de deur staan en maken twee nachten gebruik van hun aanbod om de “logeerkamer” te gebruiken.
Het is heerlijk om elkaar weer even te zien en natuurlijk genieten we volop van de kleine Sam die we al bijna twee maanden alleen maar via de telefoon even hebben gesproken. Toch wel een lange tijd om de kleine man te moeten missen, hoor!
Vanaf de jachthaven (onze camperplaats) naar de grens van de Britse kroonkolonie Gibraltar is slechts vijf minuten lopen. De grens oversteken is een lachertje. Even zwaaien met je paspoort en je bent in de UK.
Tien meter na de paspoortcontrole staan er “touroperators” klaar die je een tour aanbieden voor rond de € 43,00 p.p. Ze brengen je dan naar boven bij alle highlights op de rots. Dat scheelt lopen. Wij namen een een retourtje met de bus (5 of 10) naar de Cable Car voor € 3,00 p.p. (retourtje) en kochten toen zelf een kaartje voor de kabelbaan en de Natural Reserve voor € 35,00 p.p. Voor dit geld bezochten we alle highlights op de Rock.
In de kabelbaan hadden we een ontmoeting met een Nederlands stel en hun zoontje. Het jongetje had gedrag ontwikkeld waarbij hij ontzettend schel ging gillen (het deed echt pijn aan mijn oren en dat terwijl ik de hoge tonen steeds minder hoor). Zijn vader reageerde daar o.i. niet erg adequaat op. Het hele voorval deed ons denken aan een conference van Harry Jekkers (over de apen van Gibraltar) die we jullie niet willen onthouden (duurt 13 minuten, dus lees eerst even deze blog 😉).
De cable car brengt je helemaal boven (426 meter). Het uitzicht is daar fenomenaal. Gelijk boven kom je de beroemde apen tegen. Er is een grote makakenkolonie op de rots. Deze kolonie wordt goed verzorgd en gevoerd door medewerkers van Nature Reserve. De kroonkolonie is al vele jaren een twistpunt tussen Spanje en Engeland. Churchill heeft ooit gezegd: “Zolang er apen op de rots zijn, blijft Gibraltar van ons!” Toen de oorspronkelijke kolonie apen dreigde uit te sterven, werd er snel een kleine kolonie van elders geïmporteerd.
Op de website even klikken op de foto’s
Behalve de apen zijn er meer highlights op de rots. Heel mooi vonden wij de St. Michaels Cave, een grote druipsteengrot die zijn naam te danken heeft aan de aartsengel Michael die lijkt te zijn afgebeeld in de stalactieten. De feeërieke verlichting helpt daar wel een beetje bij.
Je kunt er een aantal batterijen bezoeken (de grootste werd gerestaureerd en was afgesloten) en we liepen over de Suspension Bridge (hangbrug). Lopend van het ene hoogtepunt naar het andere heb je voortdurend prachtige uitzichten over zee. Het was helder genoeg om Marokko (14 km verderop) te kunnen zien en het drukke scheepvaartverkeer.
Na de Siege tunnels en de Moorse burcht hadden we nog een prachtig uitzicht over het vliegveld van Gibraltar. Heel bijzonder en ook wel een beetje spannend is de korte landingsbaan (1800 meter) die dwars over de enige toegangsweg naar Gibraltar loopt. Wanneer er een vliegtuig landt of opstijgt wordt het verkeer op deze weg tot stoppen gedwongen door middel van slagbomen. Ter info: de landingsbanen bij Schiphol zijn 3800 en 3500 meter.
Als je de rots na de Moorse Burcht afloopt, kom je bij trappen die je naar naar beneden brengen (Agnes telde 350 treden 🤪) tot in het gezellige centrum van Gibraltar. Eenmaal terug bij de camper, bleek er een Engels stel naast ons te staan waarvan de man verkeersleider was geweest op het vliegveld bij Gibraltar. We hoorden van hem onder andere dat de spanningen tussen Engeland en Spanje over Gibraltar nog niet zo lang geleden zo hoog waren opgelopen dat de grens vijf jaar dicht is geweest.
Het plan was om vandaag twee stadjes te bezoeken en dan door te rijden naar onze overnachtingsplek bij de Via Verde de Siërra bij El Coronil.
Het liep echter anders. In Ronda ontmoetten wij onze reisvrienden (ook fanatieke geocachers) Cora en Hindek. Zij reizen samen door heel Europa en soms ver daarbuiten. Drie jaar geleden hebben we kennisgemaakt toen zij op reis gingen naar Mongolië.
Op de website even klikken op de foto’s
Cora en Hindek stonden gisteren op een camperplaats bij Ronda en we hebben toen afgesproken samen te lunchen. Dat was heel gezellig en liep uit. We hebben toen maar besloten om bij Ronda een wat uitgebreidere wandeling te maken.
Na een klauterpartij en wandeling over de trappen omhoog bij het overbekende viaduct, zijn we toen een nachtje bij Cora en Hindek op de camperplaats (Le Sur) bij Ronda blijven staan.
Setenil en El Coronil
24 december 2022 ☀️ 23° C.
Vanmorgen brengen we het gisteren uitgestelde bezoek aan Setenil. Na het zeer toeristische Ronda is ook Setenil zeer geliefd bij de toeristen. Het is dan ook genomineerd als één van de mooiste dorpen van Spanje en de provincie Andalusië.
Op de website even klikken op de foto’s
Wellicht leuk om hier even op te merken dat de periode waarin we nu reizen een vrij rustige periode is. We hebben het deze reis al eerder gemerkt. Op anders hele drukke toeristische plekken is het nu overal erg rustig en de temperatuur is behaaglijk maar niet te warm.
Als we Setenil binnenkomen, is het nog rustig. Als we weggaan, zitten de terrasjes al weer aardig vol in dit mooie dorp. Het is vooral bekend vanwege de opvallende rotswoningen. Er zijn veel woningen waarvan het plafond gevormd wordt door de overhangende rotsen.
Na Setenil is het nog een uurtje rijden naar El Coronil. We rijden opnieuw door een prachtig landschap naar onze overnachtingsplek. Het is een prima plek met een mooi uitzicht over het dal vlakbij een restaurantje. Twintig meter verderop start de Via Verde die we morgen gaan fietsen. Vanmiddag doen we niks meer en zitten we lekker in het zonnetje voor de camper.
Vandaag gaan we op de fiets naar Málaga. De camperplaats heeft een achteruitgang aan het strand en we zitten al snel op het fietspad naar Málaga. Op een paar kleine onderbrekingen na, kun je de 11 kilometer prima fietsen.
La Farola de Málaga
We komen uit bij de bekende vuurtoren naast de haven. Als we de fietsen bij de Palmeral de las Sorpresas (wandelpromenade) neerzetten, is het nog rustig. Toch is het al druk op de Palmeral met allerlei muzikanten die hun liedjes of muziek ten gehore brengen. Er zitten echt goede muzikanten tussen die we ook op Spotify vinden.
Na een kopje koffie op de Palmeral pakken we de bus naar het Castillo de Gibralfaro. Dit kasteel torent hoog boven de stad uit. We zijn blij dat we met bus 35 pal voor de ingang uitstappen. Dat scheelt een flinke klim!
Op de website even klikken op de foto’s
Het is een groot kasteel met grote kantelen waar je tussendoor over de muren kunt lopen. Overal heb je mooie uitzichten over de stad en de zee. De naam Gibralfaro betekent “Berg van de vuurtoren”. Vroeger – in de tijd van de Romeinen – was er een vuurtoren op de berg. Later is het getransformeerd in een fort. Het fort had als doel het lager gelegen Alcazaba te beschermen.
Vanaf de ingang/uitgang lopen we over de trappen naar beneden en komen uit bij het Alcazaba.
Het Alcazaba is een oud fort met Moorse en Romeinse invloeden. Het fort / paleis werd goed beschermd door het hoger gelegen kasteel. Je ziet Moorse en Romeinse invloeden in het gebouw omdat de Moren restanten hebben gebruikt van het oude Romeinse theater dat naast het Alcazaba ligt.
Op de website even klikken op de foto’s
Voor we terugfietsen, laten we bij de vuurtoren de drone nog even vliegen wat mooie beelden oplevert bij de haven.
Drone
Terug op de camperplaats drinken we nog een borrel met John, onze Nederlandse achterbuurman die het grootse plan heeft om vanaf Alaska naar Patagonië te fietsen. Hij reist en werkt (als ICT’er) tegelijk.
Málaga (dag 2)
19 december 2022 🌤️ 20° C.
Vandaag bezoeken we Málaga met de bus. We vertrekken later en komen pas ‘s avonds in het donker terug. Met de bus reizen, lijkt ons dan prettiger.
Als eerste bezoeken we de versmarkt Mercado Central de Atarazanas. In Málaga is de markthal echt bedoeld voor de bewoners zelf. Groenten, vlees en vis vormen het grootste deel van het aanbod in deze mooie hal. Alles wordt er iedere dag vers aangevoerd.
Ook doen we vandaag twee Labcaches in de oude binnenstad. Ze hebben Picasso als thema. We wandelen langs verschillende plekken in de geboorteplaats van Picasso die een rol hebben gespeeld in het leven van deze grote kunstenaar.
Onderweg ontdekken we per toeval de Sociedad Fotográfica de Málaga. Het museum is gratis toegankelijk. Er is een bijzondere schilderijententoonstelling en een erg mooie fototentoonstelling. Na afloop krijgen we zomaar gratis de catalogus mee waarin alle foto’s van de expositie staan.
Nadat we een verlate lunch hebben gedaan naast Picasso (hij had zelf geen trek) op een bankje bij het Plaza de Merced, bezoeken we het Picassomuseum. Het museum is niet zo groot maar wel de moeite waard om te bezoeken.
Er zijn twee exposities met werk van Picasso. Wij vonden vooral expositie nr. 2 interessant. Er zijn schilderijen en beeldhouwwerken van hem te zien.
Op de website even klikken op de foto’s
Het laatste museum van vandaag is een dependance van het Centre Georges de Pompidou dat vlakbij de haven ligt. De permanente expositie is klein maar wel de moeite waard.
Centre Georges de Pompidou
Na het laatste museum slenteren we nog wat door de stad, doen een terrasje bij de haven en eten we wat tapas. We overbruggen de tijd tot 19:00 uur omdat we de kerstversiering willen zien. Die schijnt erg mooi te zijn in Málaga.
Op de website even klikken op de foto’s
Even over 19:00 uur lopen we de Calle Larios op. Tenminste… dat proberen we! Het blijkt dat de hele straat werkelijk bomvol staat met mensen die zich hier hebben verzameld voor de lichtshow.
Het is prachtig om mee te maken. Iedereen zingt de kerstliederen uit volle borst mee. Vooral de Spaanse kerstliedjes zijn de grootste meezingers. Ongelofelijk dit schouwspel. Zoiets hebben we nog niet eerder meegemaakt. Na afloop brengt een overvolle bus ons terug naar de camper. Geïnteresseerd in het lichtspektakel? Klik dan hier. We hebben een paar filmpjes op ons YouTube kanaal geplaatst. Je vindt hier ook de andere filmpjes van onze reis (zelfde filmpjes als op Instagram).
Rincón de la Victoria en Málaga (dag 3)
20 december 2022 🌤️ 17° C.
We doen het vandaag rustig aan en maken een fietstochtje langs het strand tot bijna aan Torre de Benagalbón. Voor Torre stopt het fietspad langs de kust en moeten we langs de autoweg fietsen. Daar hebben we geen zin in en dus keren we om en rijden terug.
Het is erg leuk fietsen langs het strand. Onderweg rijden we door een aantal tunnels. Het blijkt dat het fietspad over een oude spoorweg loopt. Een paar oude stationsgebouwen zijn in gebruik als restaurant en als Officia de Turismo.
Op de website even klikken op de foto’s
We doen onderweg wat caches en een labcache laat ons wat leuke plekjes langs de spoorweg zien.
Nadat we ‘s middags nog een uurtje in de zon hebben gezeten, gaan we voor de derde keer naar Málaga. Opnieuw met de bus. We willen nu de hele lichtshow zien. Niet alleen die in de Calle Larios maar ook de kerst-lasershow op de zuidelijke toren van de Málaga Cathedral. DIe lasershow is ook op ons YouTube kanaal te zien.
Op de website even klikken op de foto’s
Voordat we de lichtshows bekijken, gaan we nog naar een laatste museum (was gesloten op maandag).
Voetpad langs de zee naar de camperplaats
Helemaal voldaan met alle kerstshows keren we voor de laatste keer terug naar de camperplaats. Morgen rijden we weer verder.
Gibraltar
21 december 2022 🌤️ 19° C.
Vandaag rijden we naar het punt dat het verst ligt van huis. 2300 kilometer ten zuiden van Delft ligt Gibraltar. Het is altijd al een wens geweest om deze rots te bezoeken. De rots die op de grens ligt tussen twee continenten en de overgang van De Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan markeert.
De Rots van Gibraltar
We staan rustig op, doen alle verzorging zodat we zeker drie dagen vooruit kunnen. We willen op tijd arriveren en nemen de tolweg en rijden langs grote badplaatsen als Fuengirola, Torremolinos en Marbella. Bij de Lidl in Fuengirola (dichtbij de snelweg) doen we de (kerst)boodschappen en om 13:00 uur rijden we de camperplaats op bij de jachthaven van La Línea de la Concepción. De jachthaven ligt tegen de grens van Gibraltar aan.
Voor een bezoek aan Gibraltar moeten we eerst door de paspoortcontrole omdat Gibraltar Brits grondgebied is. Vanmiddag verkennen we de grensovergang al vast. Morgen brengen we echt een bezoek aan de rots die 425 meter boven de zee uitsteekt.
Hee Tjerk, kun je hier geen havenmeester worden?
Prettige Feestdagen
Onze volgende blog komt rond de kerstdagen uit. We wensen al onze volgers fijne kerstdagen toe!
De nacht na de Geode van Pulpi is Agnes ziek geworden. Niet heel erg ziek maar genoeg om je niet helemaal fit te voelen. Hoofd- en buikpijn.
Het wordt daarom een dagje anders dan andere dagen. We rijden ongeveer een half uurtje verder van Pulpi naar Vera en zetten de camper op een grote camperplaats ongeveer zeven kilometer van het strand. De voornaamste reden om hier te gaan staan, is dat we hier vandaan Mojácar met de bus kunnen bezoeken.
Mojácar is door Ferrero-Rocher uitgekozen tot het mooiste kerstdorp van Spanje en daarom wordt het hele dorpje in de kerstversiering gestoken. Dat schijnt nogal sprookjesachtig te zijn en we willen gaan kijken. Vandaag naar Mojácar gaat niet. We blijven bij de camper. Gelukkig schijnt de zon volop. ‘s Middags fietst Jan nog even door Vera en logt een paar caches. Meer zit er vandaag even niet in.
Vera – Garrucha – Puerto Rey – Vera
16 december 2022 🌤️ 18° C.
Agnes is redelijk opgeknapt. Het ontbijt blijft binnen en we maken een fietstocht van Vera naar de kust. Het is een klein half uur fietsen naar Garrucha. Langs de zee ligt een mooi fietspad dat we willen volgen naar Puerto Rey.
In Garrucha is het fietspad bezet door een grote markt. We stappen af en met de fiets aan de hand lopen we de markt over. Deze is niet zo groot en al gauw rijden we langs het strand verder. Het is echt een geweldig groot en lang strand. Zo groot dat we ons niet kunnen voorstellen dat het ‘s zomers helemaal vol zit. We passeren veel eettentjes en cafeetjes die ook nu nog open zijn.
Onderweg naar Puerto Rey doen we de nodige caches en in Puerto Rey ligt ook een labcache. Dankzij de labcache komen we er achter dat er vlakbij een aantal wetlands liggen waar we op een kleedje langs de oevers lunchen en naar de flamingo’s kijken die hier rondlopen. Leuk gebied!
Flamingo’s
Na ons fietstochtje zijn we vroeg terug omdat we vanavond naar Mojácar gaan voor de “lichtjesavond”.
We vertrekken om 18:00 uur met de bus vanuit Vera naar Mojácar. Als we daar aankomen, blijkt dat we ons een beetje hebben verkeken op het eind dat we nog naar boven moeten lopen. We nemen daarom een buurtbus die ons naar boven brengt.
Als we in het dorp komen, is het er nog rustig. We kunnen relaxed rondlopen en de kerstverlichting bekijken. Op zich vonden we het leuk maar na alle ophef over de uitverkiezing van Mojácar hadden wij er meer van verwacht. Toch aardig om Mojácar gezien te hebben. Zonder verlichting is het ook de moeite waard om te bezoeken.
Op de website even klikken op de foto’s
Teruggaan naar Vera was een probleem. De buurtbus kwam niet opdagen waardoor we onze aansluiting met de bus naar Vera misten. Om weer een uur te moeten wachten, zagen we niet zitten en we nemen een taxi terug waardoor we toch nog om 22:30 uur thuis zijn.
Málaga
17 december 2022 ☀️ 20° C.
Vandaag opnieuw een dag met weinig nieuws te melden. We gaan allereerst naar de markt in Vera. Het is een erg gezellige markt die door het hele dorp loopt. Zeker de moeite waard om op zaterdag even een kijkje te nemen. Wij zagen weer een heleboel vruchten die we niet kennen. Kennen jullie de vruchten onder de vissen in de collage of weten jullie de naam van de gele vrucht? Wij niet…
Na de markt verlaten we Vera en gaan over de grote weg in minder dan drie uur naar camperplaats Area Málaga Beach waar we voor drie nachten een plek hebben gereserveerd.
De weg naar Málaga is vrij eentonig en we rijden door een gigantisch (plastic) kassengebied. Hier worden veel van onze groenten verbouwd. Het Westland valt in het niet bij de enorme oppervlakte die de kassen hier innemen.
Als we aankomen, zitten we al gauw in de korte broek in de zon. Heerlijk zonnetje en eindelijk de temperatuur waar we op hoopten. We doen niet veel meer behalve een klein stukje fietsen langs het strand om ergens verderop een terrasje te pakken.
‘s Middags en ‘s avonds worden we nog wel “blij” verrast doordat ook deze camperplaats z’n eigen markante persoonlijkheid heeft. Het is iemand die het fijn vindt om z’n omgeving op te vrolijken met tuba-muziek. Alleen al het feit dat iemand een grote tuba meeneemt in z’n camper mag uitzonderlijk genoemd worden.
Wat somber weer vandaag. We besluiten om een toertochtje te maken richting Puerto de Mazarrón. Hoewel er zo nu en een klein miezertje valt, maken we een wandeling rond de haven van Mazarrón. Wel leuk om hier even rond te kijken. Er liggen hier aan één kant van de haven grote jachten voor anker en aan de andere kant liggen de vissersboten.
Inmiddels is de zon gaan schijnen en we doen wat geocaches in het stadje en drinken een rozebottelthee (Agnes) en een biertje (Jan) bij het lokale Belgische café aan de haven. Ondanks de zondag is het rustig op de gezellige boulevard.
Aan de andere kant van het stadje is het strand Playa de Nares. Hier staan we een poosje te kijken bij surfers die les krijgen. Het valt nog niet mee om overeind te blijven maar sommigen gaat het best al goed af!
Als we hier staan te kijken, horen we getoeter en staan daar opeens onze buren van de camperplaats. Zij hebben het ritje naar Puerto de Mazarrón op de scooter gemaakt.
De rit terug naar de camperplaats duurt niet lang. Een half uurtje later zijn we weer bij de camper.
Parc Regional de Siërra Espuña
12 december 2022 🌤️ 20° C.
Op het idee gebracht door een aflevering van Camper TV van vorig jaar, brengen we een bezoek aan een aantal hoogtepunten van het Parc Regional de Siërra Espuña (vlak boven Totana).
Het eerste hoogtepunt is het klooster Monasterio Santa Eulalia. Het klooster dateert uit de 13e eeuw en rond 1624 zijn de wanden bedekt met allemaal schilderijen. Als we aankomen, blijkt het klooster vanaf 9 december tot eind van deze maand gesloten vanwege personeelsgebrek.
Op loopafstand van het klooster is de Mirador Corazón del Jesús. Hoog boven de laagvlakte van Totana torent een groot Christusbeeld boven de boomtoppen uit. De weg naar boven wordt geflankeerd door beelden van de kruisgang van Jezus. Behalve de mooi vormgegeven beelden, zijn de uitzichten prachtig. Voor een filmpje kijk even op: https://instagram.com/camper_op_pad
Eenmaal in het Parc Regional staan ons nog meer uitzichten te wachten. Via een smalle weg met veel haarspeldbochten rijden we omhoog naar ruim 1500 meter.
Daar parkeren we ons Fiatje en lopen de laatste vierhonderd meter naar de Pozos de las Nieves. Hier treffen we een complete “ijsfabriek”. Grote en diepe putten waarin men sneeuw verzamelde die werd aangestampt tot ijs. De ijsblokken werden ‘s zomers op ezels naar beneden vervoerd en daar verkocht / gebruikt voor de koeling.
Hierboven treffen we zeker de overblijfselen van acht van die grote putten waarvan er 2 nog in redelijke staat zijn en er eentje is te bezichtigen. Je kunt er in afdalen met een stalen trap.
Het zijn niet alleen de Pozos die interssant zijn. Ook de natuur en het uitzicht is wederom prachtig. Wat heeft Spanje toch een hoop moois te bieden!
Als we uitgekeken zijn, dalen we af richting Alhama de Murcia en via Totana rijden we terug naar de camper. Als we aankomen is de zon weg. De temperatuur blijft echter onverminderd hoog. Het blijft vannacht 18° C. Het is erg warm slapen in ons huisje op wielen.
La Azohia 🌤️ 22° C.
13 december 2022 🌤️ 22° C.
Na een warme nacht, zijn we vroeg op. Gelijk maar voor de meute uit onder de douche. Omdat er warm weer wordt voorspeld, gaan we vandaag richting La Azohia. Daar is een mooie baai met gezellige strandtentjes.
We wandelen echter eerst naar een oude toren die boven op een kaap staat aan het eind van de baai. We zetten ons autootje boven in het dorp neer en lopen de laatste kilometer naar de Torre de Santa Helena.
De uitzichten rond de Torre zijn magnifiek. Er is een mooi terras gemaakt dat als uitzichtpunt dient. Het waait vandaag niet zo hard en ik kan de drone omhoog brengen. De laatste tijd viel dat niet mee omdat het erg hard bleef waaien. Het lukt om wat mooie beelden te maken.
Doordat we ook hier weer op zoek gaan naar geocaches, komen we op een oud wandelpad dat ons hoog boven de baai brengt. We genieten ook hier weer van het uitzicht. Nadat we twee caches hebben gelogd, gaan we terug naar de auto. We rijden tot halverwege de baai waar we aan zee onze boterham op eten.
Hierna rijden we door naar Isla Plana. Van onze buurvrouw op de camperplaats hadden we de tip gekregen om een kijkje te nemen bij het oude Romeinse badhuis. Dat was een goede tip. Het badhuis zelf bleek afgesloten maar de omgeving was erg leuk. We hebben we er even heerlijk genoten van de golven. Door de inmiddels flink toegenomen wind spatten de golven hoog op de rotsen kapot. Mooi schouwspel. Vlakbij hebben we op het terras van de Cantina Neighborhood Association met uitzicht op de baai wat gedronken.
De wind maakte het intussen onmogelijk op het strand zelf te verblijven zonder gezandstraald te worden. We besluiten om naar de camper te gaan. Hier blijkt de harde wind ons dakluik van het toilet te hebben opengerukt. Gelukkig niets afgebroken maar we kunnen het luik niet echt meer openzetten omdat er een palletje is weggeschoten. Gelukkig weet Agnes het de volgende dag te repareren.
Geoda Pulpi
14 december 2022 🌤️ 20° C.
Vandaag vertrekken we weer van Los Olivos. Nadat we de verzorging van de camper en onszelf 😉 hebben gedaan, hebben afgerekend en het Fiatje achterlaten, vertrekken we weer met onze camper. Natuurlijk niet nadat we van al onze buurtjes afscheid hebben genomen.
Via de RM-332 (echt een hele mooie weg) rijden we richting Aquilas. We maken onderweg een koffiestop zodat we daar gelijk een filmpje kunnen maken met de drone. (Zie Instagram). Bij Aquilas nemen we de afslag naar het plaatsje Pulpi waar we de camper parkeren op een camperplaats vlakbij de wereldberoemde Geoda de Pulpi.
De toegang tot de Geode is gelegen op het oude terrein van de Mina Rica dat vanaf onze camperplaats vrij eenvoudig met de fiets bereikbaar is (2 kilometer fietsen).
De Geoda is een kalkkristal van 8x2x2 meter dat in 1999 diep in een mijn onder de grond is ontdekt en sinds 2019 is te bezoeken. Het is het op één na grootste kristal ter wereld (er is er nog eentje in Mexico) en het enige kristal dat zonder speciale kleding (in Mexico is het te warm) is te bezoeken.
Als je de Geode wilt bezoeken, kan dat alleen in een kleine groep met een gids. Je doet er verstandig aan om vroegtijdig kaarten te bestellen via het internet. Wij konden pas na twee weken naar beneden. De gids spreekt alleen Spaans. Wil je uitleg over het verhaal in de mijn? Neem dan een audio- guide voor € 3,00. Je mag onderweg en bij de Geode geen foto’s maken. De gids maakt foto’s en na afloop krijg je deze in de mail voor € 1,00 p.p. Het bezoek zelf kost € 22,00 p.p.
Op de website even klikken op de foto’s
Wij vonden het ondergrondse bezoek aan de Mina Rica (van bijna twee uur lang) zeer de moeite waard. Het is tenslotte een unieke ervaring om in zo’n groot kristal te kruipen en alleen maar kristal om je heen te zien. In het kristal mag de helm af. Wel moet je een haarnetje op, een mondkapje voor en plastic handschoenen aan. Men wil niet dat je met bezwete handen het kristal aanraakt. De temperatuur onder de grond is vrij constant zo’n 18° C.
Prachtig weer vandaag. We maken de fietsen klaar voor een fietstochtje. In de buurt van onze camperplaats loopt de Via Verde van Cartagena naar Totana. De hele Via Verde is 53 kilometer lang. We fietsen vandaag slechts een deel van deze Via.
We rijden eerst naar La Aljorra, het dichtstbijzijnde punt waar we het fietspad op kunnen. Er staat een bord waarop we lezen dat dit stuk is gesloten omdat de VV in te slechte staat verkeert. Toch gaan we het pad op. Het eerste stuk is lastig fietsen. Slecht wegdek en geen mooie route omdat we om een groot industrieterrein worden heengeleid.
Via Verde Cartagena – Totana
Daarna komen we op de oude spoorlijn naar Fuente Alamo. Vanaf hier is de route goed te doen. We rijden door uitgestrekte akkers waar vooral veel ijsbergsla wordt verbouwd. Ondanks dat het vandaag een nationale feestdag is in Spanje (Dia de Inmaculada Conceptión), is men op veel plekken aan het oogsten. Op het land ziet de ijsbergsla er anders uit dan wij gewend zijn). De ijsbergsla wordt gelijk op het veld in plastic zakken verpakt. Daarbij lijkt het alsof de sla wordt dichtgevouwen.
Op de website even klikken op de foto’s
Voordat we bij Fuente Alamo zijn, verlaten we de VV en gaan door de heuvels terug richting de camperplaats. We fietsen nog langs een grote Aljibe (wateropvangput) die echter op slot zit. We hebben gelezen dat er in Spanje veel ongelukken gebeuren met mensen die in (illegale) waterputten vallen.
Aljibe
We hebben ongeveer 36 kilometer gefietst als we weer terug zijn bij onze camper. We sluiten de middag af met een boek in de zon.
Lorca
9 december 2022 🌤️🌦️ 18° C.
Ons Fiatje bewijst ons vandaag weer goede diensten! Als we opstaan, is het goed weer en volgens El Tiempo (de Spaanse weer-app) gaat het pas ‘s middags regenen.
Op de website even klikken op de foto’s
We rijden in ruim drie kwartier naar het middeleeuwse stadje Lorca. De stad geniet veel bekendheid vanwege de grootste wijze waarop het paasfeest wordt gevierd. Tijdens deze Semana Santa worden er grote processies gehouden in Lorca. In Lorca zijn twee partijen die elkaar proberen de loef af te steken. De groep Azul (de blauwen) en de groep Blanca (de witten).
Van de processies wordt een geweldig spektakel gemaakt waarbij heel veel energie wordt gestoken in werkelijk schitterend borduurwerk. Tijdens de processie draagt men prachtig geborduurde mantels en grote capes met afbeeldingen die vaak Bijbelse taferelen voorstellen. Ook paarden maken deel uit van de processie die tussen volgepakte tribunes heen gaat.
Op de website even klikken op de foto’s
We bezoeken Museo Azul de la Semana Santa en kijken onze ogen uit. We zien daar ook een korte film van de processie. Je kunt deze film ook hier bekijken op YouTube. De film van de Paso Blanca vind je hier.
Weefgetouw
Na het museumbezoek eten we wat tapas voor we terug gaan naar de auto. Ook kopen we in de stad een nieuw vloerkleed (en een leuk tafelkleedje voor in de camper) bij het Centro Régional para la Artesania dat spullen verkoopt die door de lokale bevolking zijn gemaakt.
Bloemstuk van keramiek
We rijden naar boven om het kasteel van Lorca te bezoeken. Het is een flinke klim omdat het kasteel hoog boven de stad ligt. We kiezen voor de gratis bezichtiging omdat we voor de betaalde versie nog zeker twee uur moeten wachten. Dan maar geen torens bekijken.
Het uitzicht vanaf het kasteel is mooi. We zien in de verte het slechte weer aan komen. Als we om 15:30 uur bij de auto terug zijn, begint het te regenen en ook de wind neemt flink toe (windkracht 5).
We rijden terug naar Los Albañiles waarbij we vanaf Lorca de RM-332 (ook wel de N-332) nemen. Deze weg voert ons door de heuvels van de Siërra del Contar. Opnieuw een mooie rit ondanks het slechte weer.
‘s Avonds kijken we naar het voetballen. Nederland wordt uitgeschakeld na het nemen van strafschoppen. We gaan laat slapen na de wedstrijd. Het waait behoorlijk hard… we liggen te schudden in ons bed. Pas rond 0:00 neemt de wind af. Morgen wordt een warme dag.
Dagje camperplaats
10 december 2022 ☀️🌤️ 21° C.
Un día social soleado! De zon schijnt volop, het is wat warmer dan anders en… er is gratis eten vandaag! De camperplaats zorgt voor een gratis maaltijd met kip en “patatas”.
Los Olivos
Om 9:00 uur (nog voor het ontbijt) staan we al in het zonnetje de afwas te doen. Gisteravond waaide ons afwas bijna over de camperplaats maar gelukkig hadden onze buren de pannen en potten veilig gesteld achter de camper. De bakker was laat vandaag en de kleinkinderen belden dus we waren pas om 11:00 uur klaar met het ontbijt. Ook de was zit dan al in de wasmachine. Het is 12:45 uur als we de eerste camperaars met hun stoel, tafel, borden en bestek voorbij zien komen.
Om 13:30 uur is het zover! We schuiven onze stoel aan bij een Franse tafel. Het is al gauw gezellig en onder het eten van een stoofschotel met kip, aardappels en knoflook praten we in het Frans over van alles en nog wat. Waar ons Frans ontoereikend is, worden we geholpen door Google Translate. Natuurlijk spreken we wel onze verbazing uit over het feit dat er zo weinig Fransen zijn die Engels spreken. Daar komt ook vandaag niet echt een duidelijk antwoord op.
Na de maaltijd schuiven we ook nog even aan bij Roy en Bea, een Nederlands stel dat ook met een buscamper door Europa rondreist. Agnes had Bea al even kort gesproken en gehoord dat ze in Portugal op de fiets was aangereden door een auto. Gelukkig is alles goed afgelopen. Als we het verhaal horen, zijn we toch maar weer blij met onze fietshelmen die in Spanje verplicht zijn als je buiten de bebouwde kom fietst.
Cartagena in kerstsferen
De rest van de dag doen we niet veel meer. We lezen in ons boek en doen nog een spelletje samen. O ja… er staat natuurlijk ook weer een recept klaar voor de Omnia oven op onze receptenpagina: Verse groenten en zalm met een Marokkaans tintje (vanwege de overwinning op Portugal 😉).