Van 2 april t/m 19 juni 2022 maakten wij een reis naar Turkije. Bijna drie maanden onderweg. We maakten nog niet eerder zo’n lange reis. Het is ons prima bevallen en we hebben enorm genoten.
Aan het eind van deze reis hebben we al onze volgers beloofd om het fotoboek te delen als het af zou zijn. Het heeft even geduurd maar.. het is af! Bij deze hebben we onze belofte ingelost.
Hieronder twee linken naar de online versie van het fotoalbum. Natuurlijk kun je ook de hele reis teruglezen op onze blogpagina onder het kopje “Roadtrip Turkije 2022” maar misschien vinden jullie het leuk om het fotoalbum te bekijken.
Tip: Bekijk het album op een laptop of een pc. Het album heeft een XL – formaat en is op een telefoon niet echt goed te bekijken. Het is een groot album geworden met bijna 120 pagina’s. Houd hier rekening mee.
Tot slot:
Er volgen nog twee fotoboeken. Het fotoboek van onze reis naar Engeland (niet zo groot) en het andere fotoboek is van de reis naar Spanje die we in de maanden november en december hebben gemaakt. Wordt vervolgd!
Houd trouwens onze blogpagina in de gaten! Onze rondreis door Nederland beloofd echt heel leuk te worden. We verklappen nog niets en houden nog even de spanning er in!
Weggeefactie / Verloting:
We verloten onder de nieuwe abonnees van onze webpagina (hier zijn geen kosten aan verbonden) één pakketje Camping Card ACSI 2023 (een CC kortingcard van de ACSI, twee boeken deel 1 en 2, een Minigids 2023 ACSI Klein & Fijn Kamperen en een Mini-Atlas 2023) – zie foto hieronder.
Abonneer je op onze website als volger voor 31 januari 2023 en dan maak je (gratis) kans op bovenstaand pakketje. We zullen de winnaar benaderen via het email-adres waarmee je je hebt geabonneerd.
Vandaag om 13:45 uur stopte de auto van de koeriersdienst voor de deur met aan boord een pakket uit Nederland. Yes!!! Het is eindelijk gelukt. We hadden de moed al bijna opgegeven. Maar de nieuwe beugel van onze fietsendrager is binnen.
Eindelijk… pakket gearriveerd!
We konden nu gelukkig met een goed gevoel camping Alexandros ontvluchten. Vandaag stonden al om 9:30 uur zes (6!!) volle bussen met kinderen op de camping. Opnieuw hetzelfde beeld als gisteren, alleen speelden de kinderen nu gelijk voor en om onze camper.
Behalve een drone – demonstratie (even de blits gemaakt), waren ze ook nieuwsgierig naar het interieur van de camperbus en lieten het niet na om hun Engelse talenkennis te spuien… het OMG vloog ons voortdurend om de oren 😀.
Drone demo
Reuzeblij stapten we in de camper en reden naar Thessaloniki. Er wachtte ons nog een klusje. De waterpomp had het begeven en er moest een nieuwe in. Voor er een andere pomp in kon, moest eerst de oude eruit. Dat bleek nog niet zo eenvoudig. De vorige eigenaar had de pomp zeer speciaal in de watertank bevestigd. Na het doorknippen van wat Tie-raps was de klus snel geklaard.
We hebben vandaag de camper achter de Camper-Megastore in Thessaloniki geparkeerd. Als klant kun je hier gratis een nachtje staan. Het woord “Megastore” doet heel wat vermoeden maar dat viel tegen. Gelukkig konden we er wel twee nieuwe waterpompen aanschaffen (hebben we gelijk een reserve). Ook toiletreiniger, nieuwe keggen en twee nieuwe siliconen ringen voor de Omnia konden we inslaan. Een aantal andere zaken kopen we wel weer als we in Nederland zijn.
De oude waterpomp eruit
Helemaal blij werden we toen het na het shoppen lukte om onze waterpomp snel aan te sluiten. Heerlijk! Alles doet het weer. Nog even geborreld voor de camper, gegeten en gelezen en daarna op tijd naar bed. Morgen vroeg weer op!
Kalochori lagune – Vergina – Kastoria
3 juni 2022 ☀️ 32° C.
Het eerste vliegtuig vertrok om 6:00 uur van Thessaloniki AirPort. Dat hield in dat wij ook wakker waren aangezien onze camperplaats onder de landings(en opstijg)baan lag. Vonden we niet erg omdat we een vol programma voor vandaag hebben. Snel alles opruimen, snel havermout ontbijt, verzorging en wegwezen…
Route vandaag
Ehhh… dat dachten we tenminste. We stonden als eerste bij het toegangshek. We kwamen er achter dat het hek pas om 9:00 uur openging en een groot hangslot voorkwam dat we het hek zelf openschoven. Het eerste personeelslid arriveerde om 8:50 uur zodat we bijna een uur later vertrokken. Ik wil hierbij toch wel opmerken dat ik het “opsluiten” van een stuk of vijftien campers toch wel een onveilige situatie vind. Er waren geen nooduitgangen en bij brand wordt dit een regelrechte ramp.
Krabben vangen bij de Kalochori lagune
Gelukkig is nu alles goed en wij vertrokken naar onze eerste tussenstop van vandaag, de Kalochori lagune om flamingo’s te spotten. Het is een groot natuurgebied aan de andere kant van Thessaloniki met allemaal wetlands alleen vandaag zonder flamingo’s.
We hebben er een stuk gewandeld waarbij we mensen tegenkwamen die met stukken kip grote krabben vingen.
Na een korte wandeling (het begon al weer behoorlijk warm te worden) vertrokken we naar Vergina. Een grote grafheuvel bevat drie tombes waaronder de graftombe van Philippus II (vader Alexander de Grote). In één van de tombes werden de overblijfselen (beenderen) van Phillipus II in een gouden kistje aangetroffen. De zon op het kistje werd het symbool van het Macedonische koninkrijk.
Deze voorwerpen zijn in het echt ongeveer anderhalve cm hoog.
In de grafheuvel vindt men nu het museum met alle voorwerpen die men in de drie tombes heeft gevonden. Deze voorwerpen zijn van een ongekende verfijning. Ongelofelijk dat men in die tijd (3400 jaar geleden) zulk vakmanschap had. Veel van de gevonden schatten zijn van goud of zilver en er zijn ook veel bronzen gebruiksvoorwerpen te zien. We hebben weer genoten!
Koningstombe Philippus II
De rit naar Kastoria ging door een mooie omgeving waar we rond 15:30 uur een mooi plekje aan het meer vonden. Op de wegen rondom Kastoria wordt overal gewaarschuwd voor beren. De snelweg is ook met hekken afgezet. Men schat dat er in dit gebied ongeveer vijfhonderd (beschermde) beren loslopen.
Pas op voor beren op de weg
We waren hier drie jaar geleden ook al. Toen was er nog een grote kolonie pelikanen. Nu zwom er slechts één. We hebben ‘s middags niet zo veel meer gedaan. Het was er gewoonweg te heet (34° C.) voor. Met een biertje en een wijntje aan de oever is echter ook vakantie.
Ons bankje aan het meer…
We vonden het ook te warm om zelf te koken en hebben ons lekker laten verwennen bij de Griek. Hierna toch nog de moed gevonden om naar de oude stad omhoog te klimmen waar we opnieuw een kadootje kregen. We konden de oude Bijzantijnse kloosterkerk Metropolis bezoeken omdat er een gebedstonde werd gehouden. De kerk bleek een fantastisch oud interieur te hebben.
Metropolis kloosterkerk
Kastoria staat ook wel bekend als de stad met 75 kerken. Alleen zijn ze vaak gesloten.. We hadden dus geluk. Tijdens onze stadswandeling zagen we nog meer kerkjes die inderdaad dicht waren. Het viel ons echter op dat er in Kastoria enorm veel leegstand is. We vermoeden dat eerst de economische – en later de Corona crisis hier de oorzaak van zijn. Na Turkije merken we dat ook in Griekenland de toeristen wegblijven.
Één van de 75 kerkjes
De nacht in Kastoria is erg warm, het koelt bijna niet af. Het blijft tot middernacht 25° C.
Pogradec – Albanië
4 juni 2022 ☀️ 27° C.
Na opnieuw een slechte nacht (geluidsoverlast en hitte) staan we toch relaxed op met een heerlijk uitzicht over het stille meer. Terwijl Agnes een ontbijtje maakt (eieren met spek) laat ik de drone omhoog gaan. Ik doe mijn best om de enige pelikaan te volgen die al vroeg komt langszwemmen en maak nog wat shots van de omgeving.
We vertrekken en een half uur later zijn we bij de grens met Albanië. Griekenland heeft moeite om ons te laten vertrekken (duurt 25 minuten) en Albanië is blij met onze komst (5 minuten). De tijd gaat ook weer een uur terug zodat we met de grenspassage geen tijd verliezen en na ongeveer een half uur rijden we camping Fabio op aan het Ohridmeer.
Een prima camperplaats met alle voorzieningen inclusief een wasmachine. Dus… twee wassen gedraaid. Daarna lekker even een tukje op de ligstoelen om wat slaapachterstand weg te werken. Agnes vindt ook nog de tijd om een nieuw recept online te zetten. Zie hiervoor de receptenpagina.
We zitten twee kilometer van de grens met Noord-Macedonië en besluiten om ‘s middags op de fiets de grens (paspoorten mee) over te steken om één van de oudste kloosters van Noord-Macedonië te bezoeken. De kloosterkerk van Sveti Naum is de moeite waard om de bezoeken. Het hele toeristencircus er om heen laten we even voor wat het is. Er is hier veel drukte omdat er bronnen zijn waarvan het water vrij krachtig het Ohridmeer instroomt.
Als we boven het klooster bezoeken (ook bekend van de vele pauwen) zien we in de verte over het meer zware onweersbuien aankomen. We besluiten om zo snel mogelijk naar de camper terug te gaan want we hebben de hele boel open staan. Als we bij de camper aankomen, hebben onze buren de was onder de luifel gelegd. We zijn echter net op tijd want er barst vervolgens zo’n zware onweersbui los dat we ook de luifel binnen moeten halen.
Zonsondergang Ohridmeer
Gelukkig duurt het maar kort en niet veel later kan alles weer open gezet worden. Buiten is het opgefrist en ‘s avonds zitten we tot laat nog buiten.
Drie dagen waarin we niet veel anders doen dan zwemmen in de zee, luieren bij de camper en we maken wat kleine fietstochtjes in de omgeving. De camping Altin Camp in Burhaniye is een prima uitvalsbasis.
Onze camper staat daar pal aan het strand, de zee is er enorm helder en alle voorzieningen zijn helemaal oké. De camping heeft een tuinman in dienst die alles bijhoudt en de was- en toiletruimtes worden de hele dag meerdere malen schoongemaakt. Heerlijk warme douches. Het kon voor ons niet beter. We hebben dit nog niet eerder meegemaakt op een Turkse camping.
Altin Camp
De 26e werden we trouwens al tijdens het ontbijt aangesproken door Derek, één van de Duitse gasten op deze camping. Hij had ons blog gelezen en had wakker gelegen en bedacht hoe hij ons kon helpen met het probleem van onze fietsendrager. Helemaal terug naar Nederland met de fietsen in de camper dat kan toch niet… Of we het goed vonden dat hij ons ging helpen?
Derek schaft es!
Natuurlijk! Even later kwam Derek met een goed gevulde gereedschapskoffer terug (in het dagelijkse leven is hij elektrotechniker) en een goed uurtje later was de klus geklaard. De fietsendrager lijkt vrij stevig en degelijk gerepareerd. Geweldig!
Wieder in ordnung!
We hebben inmiddels bericht ontvangen dat de fabriek voor de derde maal een nieuwe beugel heeft opgestuurd die we in Thessaloniki kunnen ophalen. Geweldig hoe iedereen z’n best doet om ons te helpen. Vraag me trouwens wel af wat de Turkse douane nu gaat doen met al die beugels??
De laatste avond dat we op Altin Camp staan, fietsen we nog naar de jachthaven van Ören waar het erg gezellig is. Tijdens de zonsondergang eten we daar een ijsje. Het is er best wel druk op straat. Veel Turkse mensen die op deze zaterdagavond ook even langs de zee banjeren.
We verlaten Turkije
29 mei 2022 ☀️🌤 29° C.
Na vijf nachten Altin Camp is het tijd om verder te gaan. We nemen de grote weg naar Çannakale waar nog steeds hard aan een nieuwe weg wordt gewerkt. Op de heenweg konden we deze nieuwe weg (met de nieuwe brug over de Dardanellen) al gebruiken maar nu zijn we nog op de veerboot naar Eceabat aangewezen.
Nieuwe brug over de Dardanellen
Wij vinden zo’n veerboot altijd leuk, het kost alleen wat extra tijd maar tijd hebben we genoeg. Vanaf de veerboot (ongeveer 15 minuten) hebben we een mooi uitzicht over het water dat Azië en Europa scheidt.
Veerboot Eceabat
Eenmaal aan de overkant maken we een stop bij het herdenkingsmonument van de Slag om de Dardanellen. Er is hier hevig gevochten om de strategische posities van de Dardanellen zeeroute. Ook nu passeren hier enorme zeeschepen richting de Zwarte Zee of de Middellandse Zee (Suez-kanaal).
Monument Slag om de Dardanellen
Vanaf hier is het zo’n 150 kilometer naar de Turkse grens. Als we nog 6 km van de grens verwijderd zijn, staat er al een enorme lange rij met vrachtwagens die tot aan de grens reikt. Ongelooflijk, het zal je vak maar zijn om zo lang (in deze hitte) in de rij te moeten staan om de grens te mogen passeren.
Turkse grenspost
We denken dat de vrachtwagens rekening moeten houden met wachttijden van een dag of langer… Wij doen het gelukkig sneller. We rijden langs de lange rij en doen er een half uur over om de Turkse grens te passeren en tien minuten voor de Griekse grens. We hoeven beide keren alleen ons paspoort te tonen. De rij vrachtwagens aan de Griekse kant is trouwens niet zo lang (we schatten zo’n 500 meter).
Welkom in Griekenland
Bij Alexandroupoli gaan we van de snelweg af en parkeren onze camper op een camping aan het strand. We staan op twintig meter van zee onder een “schaduw-afdak”. Prima, omdat het ook hier weer erg warm is.
Alexandroupoli Municipal Camping
Trouwens… wederom materiaalpech. Onze waterpomp heeft het begeven. Gelukkig is die makkelijk zelf te vervangen maar… dan moet je wel een reservepomp bij je hebben. Nu moeten we toch naar Thessaloniki voor de fietsdrager dus halen we daar gelijk bij een grote camperzaak een tweetal waterpompen (hebben we de volgende keer wel een reserve bij ons). We zijn wel heel blij dat de door Derek gerepareerde fietsdrager zich prima heeft gehouden!
Alexandroupoli
30 mei 2022 ☀️ 27° C.
In plaats van gelijk door te reizen, blijven we hier een nachtje staan. Na het ontbijt halen we de fietsen van de camper en gaan de omgeving verkennen door weer eens te geocachen. Die waren er in Turkije bijna niet maar hier hebben we er vier op fietsafstand gevonden. Het is altijd een mooie manier om de omgeving te verkennen.
Goederentrein die nergens meer heen gaat
Ook nu blijkt één van de caches op een vreemde plek te liggen. Aan de rand van Alexandroupoli treffen we een stuk spoorlijn aan dat buiten gebruik is. Vreemd genoeg staat op dat stuk spoor een behoorlijk lange goederentrein die daar dus verlaten in het landschap staat en behoorlijk is verloederd. Feestje voor de urbanfotografen onder ons.
Een andere cache ligt weer in een natuurgebied vlakbij Alexandroupoli met daarin een oud Grieks-Orthodox kapelletje en een bruggetje waarover je door het water moet fietsen om aan de overkant te komen.
Na het geocachen doen we boodschappen en liggen we de rest van de dag op het strand bij onze camper.
Nea Karvali – Kavala
30 mei 2022 ☀️ 28° C.
Rustig aan dagje zoveel. Opstaan, ontbijten, camper verzorgen en op weg. Onze eerste stop is 1,5 km verderop bij een bekende supermarkt waar we weer voor een week boodschappen inslaan. Je weet immers nooit van te voren waar je de volgende dag staat.
Nou… dit keer weten we het wel. Camping Alexandros in Nea Karvali bij Kavala is ons reisdoel. Op de heenweg hebben we hier ook gestaan maar toen we hier wegreden, bleek dat onze ACSI kaart was achtergebleven. Goede reden om daar nog eens een nachtje te staan.
Tijdens de tocht naar Nea Karvali deden we trouwens een bijzondere ontdekking. Agnes schrijft altijd (voor de statistieken aan het eind van de reis) de bedragen op die we aan tol betalen. Wat blijkt… niet alleen de benzineprijzen fluctueren maar de Griekse tolbedragen ook. Voor alle trajecten moesten we nu ongeveer € 1,00 meer betalen dan op de heenweg.
De WiFi op camping Alexandros is goed, dus ons volgende video is ook weer online. Het heeft even geduurd om een camperplaats met goede WiFi te vinden. Klik hier!
Het fietsdragerverhaal krijgt hier ook een vervolg… Het blijkt dat het UPS center in Thessaloniki gesloten is. Na heen en weer gebel met de leverancier en UPS bezorgen ze de nieuwe beugel morgen op de camping waar we nu staan. We staan hier dus een nacht langer dan gedacht. Wordt vervolgd…
Wij hebben vanmiddag onder de luifel voor de camper een spelletje zitten doen ivm wat onweersbuien die overtrokken. Weer eens wat anders en ook heel gezellig.
Onweer op komst
Gelukkig vielen de buien wel mee. Het grootste deel van de zware buien ging vlak langs onze camping.
Onweersbui
Wachten op…
1 juni 2022 ☀️ 31° C.
Vandaag een “wachtdag”. Wachten op een nieuwe beugel voor onze fietsdrager. Wachten op een beugel voor de fietsdrager die ook vandaag weer niet kwam… We zijn het zo langzamerhand zat. Als de beugel morgen niet wordt bezorgd, reizen we door. We balen er stevig van en willen verder met onze reis.
We hebben de wachttijd “nuttig” besteed door het strandje uit te proberen bij de camping. Het is smal en loopt heel langzaam af. Wel een grote hoeveelheid zeegras waar we eerst doorheen moeten waden voordat het water helder wordt. Maar… de temperatuur is prima! Heerlijk even afkoelen bij de huidige 31° C.
Schoolverlaters uitje…
Wat we vandaag ook heel bijzonder vonden, was het feit dat er vanochtend rond 10:30 uur een hele school met kinderen de camping opkwam die vervolgens door het onderwijzend personeel aan hun lot werd overgelaten. Het personeel zat aan één tafel gezellig ouzo te drinken en te kletsen terwijl één collega de wacht hield over zeker honderd andere kinderen (na elk half uur werd er gewisseld). We begrepen dat het hier ging om een zogeheten eindejaarsuitje van een basisschool. Maria (eigenaresse) vertelde ons dat er dit jaar maar vijf keer zo’n uitje wordt georganiseerd en er andere jaren wel twintig groepen langskwamen. Er was voor de kinderen zelf geen enkel programma…
Zo… ook weer schoon!
Verder hebben we de tijd benut om onze zonnepanelen eens schoon te maken omdat we merkten dat de accu minder goed werd opgeladen. Na het schoonmaken werkte dit weer naar wens. O ja… de camper voor wat meer schaduw onder een boom zetten, helpt ook niet echt mee om de accu op te laden 🤪.
‘s Avonds hebben we gezellig zitten kletsen met Karin en Gerhard uit Oostenrijk die al vanaf februari onderweg zijn met hun camper. We hebben wat tips uitgewisseld over de reis naar Turkije die zij nu nog gaan maken. Het blijft leuk hoeveel mensen we ontmoeten deze reis. We doen ook weer leuke reisideeën op. Karin en Gerhard vertelden ons over hun camperreis naar Tunesië.
Met een lekker zonnetje op de motorkap rijden we op tijd weg van camping Oranoupoli. We tanken bij vertrek helemaal vol met water en onderweg komen we langs de snelweg zelfs nog een loospunt tegen bij een benzinestation. Ook weer een lege vuilwatertank en een schone toiletcassette.
Onderweg doen we bij een supermarkt boodschappen en daar naast blijkt ook een grote megastore te staan. Het personeel binnen spreekt alleen Chinees en de winkel is helemaal volgepropt met Ali Baba – achtige zaken. Met behulp van Google Translate lukt het ons om een baardtrimmer (kapot gegaan), een elektrische tandenborstel en nog wat rommeltjes te kopen. Het kost amper iets. Het zal het ook wel niet lang blijven doen maar als het tijdens deze reis maar volhoudt.
We schieten flink op en het is vandaag erg rustig op de weg. Nauwelijks verkeer. We arriveren omstreeks 14:00 uur op camping Alexandropos. Het is een mooie plek waar alle voorzieningen zijn. We hebben al weer uitzicht op zee (we staan op 15 meter van het strand).
We doen de rest van de dag niet echt veel meer. We lezen allebei een boek uit, wandelen even door het dorpje (niet veel bijzonders). We nemen een prima warme douche en laten ‘s avonds voor ons koken door Maria. De vrouw van de campingeigenaar zegt ons toe een speciale Griekse maaltijd te bereiden. Er is bij de camping namelijk een groot restaurant. Dat valt echter wat tegen. We eten gefrituurde sardientjes en dat is alles.
We zijn echter wel blij dat we een afspraak kunnen maken voor de volgende dag. De campingeigenaar brengt ons naar Kavala en haalt ons ook weer op.
Kavala
16 april 2022 ☀️ 21° C.
Midden in de nacht merkten we dat onze koelkast het niet meer deed. Na controles en raadpleging (bedankt Hindek) blijkt dat het waarschijnlijk om een defecte thermostaat gaat. We eten de vriezer en de koelkast de komende dagen leeg en maken een telefonische afspraak om m maandag te laten nakijken in Turkije. Hopelijk komt het dan weer in orde.
Vandaag echter andere dingen… We gaan naar Kavala. Om 10:00 uur komt de campingeigenaar voorrijden met z’n BMW. Hij spreekt z’n vreemde talen niet maar weet ons wel te vertellen dat de auto er al ruim 1.000.000 kilometers op heeft zitten. De auto heeft al een keer een nieuwe motor gekregen.
We worden afgezet in Kavala bij het oude Byzantijnse aquaduct. Dat loopt midden door de stad en voorzag het hoog gelegen kasteel van water.
We bezoeken daarna de oude citadel met het kasteel. Er zijn nog flink wat restanten van de oude stadsmuur te zien. Ook het kasteel is nog redelijk al hebben de Grieken er niet heel veel werk van gemaakt. Wel is vanuit het kasteel een magnifiek uitzicht over de stad die rondom de oude burcht is gebouwd op een aantal heuvels.
In de oude binnenstad zie je ook echt de Oosterse invloeden terug vanuit de tijd dat Kavala nog in handen was van het Ottomaanse rijk.
Na drie uur wandelen houden we het voor gezien en drinken we nog een kopje koffie met iets lekkers. We hebben een stuk Grieks gebak bij de koffie: Tahini gebak. Het wordt door de Grieken speciaal voor de vastentijd gemaakt. We vinden het erg lekker. Agnes heeft een recept gemaakt voor Tahinopta gebak uit de Omniaoven (zie onze website onder recepten).
De rest van de dag brengen we lui door op de camping. We hadden daar ook nog een leuke ontmoeting met een stel Nederlanders. Zij bleken de schrijvers van leuke reisverhalen: https://rodebusje.nl Mooie site met interessante reizen.
Turkije
17 april 2022 🌧🌧 11° C.
Het weerbericht voorspelde het al. We krijgen een aantal dagen met veel regen. Voor ons een goed excuus om een stuk verder te reizen. We gaan op weg naar Turkije.
Over een vrijwel lege snelweg (alleen de tolhokjes zijn bemenst) rijden we in twee uur naar de Turkse grens. De grenspassage gaat snel. We hoeven alleen onze paspoorten, groene kaart en kentekenbewijs te laten zien. Ook moet ik de busbiker even losmaken zodat men kan zien dat er onder de fietshoes twee fietsen zitten en niet een motor. Alles is verder in orde, na tien minuten rijden we Turkije in.
Bij een koffiestop na de grens gebeurt er een klein wondertje: onze koelkast blijkt het opeens weer te doen. We nemen dus toch maar de oorspronkelijke route naar Troje en niet naar de man die de koelkast zou repareren.
We komen er al rijdend ook achter dat we ipv de veerboot over de Dardanellen ook een nieuwe brug kunnen nemen. Dat scheelt een uur wachttijd.
Nieuwe brug over de Dardanellen
Rond 15:00 uur zijn we in Troje. De camperplaats blijkt gewoon bij iemand in de voortuin te zijn. Naast de giftshop tegenover de ingang van het museum van Troje. De ingang van de archeologische opgravingen is 800 meter verderop.
Het is ondertussen droog geworden en we bezoeken eerst de opgravingen. Die zijn niet heel bijzonder maar we vinden het toch wel heel interessant om in zo’n stuk geschiedenis rond te lopen. De oudste restanten dateren van 2950 vóór Christus. De opgravingen bestaan uit negen lagen met stadsresten.
Even klikken voor de hele foto
Het museum is echt schitterend. Een gebouw met een moderne architectuur en binnen een prachtige modern opgezette tentoonstelling met allerlei opgegraven voorwerpen.
Even klikken voor de hele foto
In het museum is het goed zichtbaar gemaakt uit welke tijdvakken de voorwerpen zijn. Prachtig gedaan!
Even klikken voor de hele foto
De rest van de avond brengen we weer gezellig en relaxed in de camper door. Het is ook weer gaan regenen.
De zon blijft schijnen en het weerbericht geeft aan dat het elke dag een beetje warmer wordt. ‘s Nachts nog fris maar overdag prima temperaturen. Zeker als je ergens uit de wind zit.
Schiereiland Sythonia
We rijden in een rustig tempo het schiereiland rond en proberen onderweg allerlei strandjes uit en kijken of het wat is voor een volgende overnachtingsplek.
Restanten Byzantijnse burcht
Het schiereiland Sythonia (de tweede van de drie vingers die Haldiki telt) heeft veel rustige strandjes en in het zuiden ook hele mooie uitzichtpunten.
Aan de overkant: de berg Athos
We hebben verschillende keren even de stoelen uit de camper gepakt om van het uitzicht over zee te genieten. Prima stops voor een kopje koffie en de lunch. Ook bekijken we onderweg de restanten van een oude Byzantijnse burcht. Deze ligt in een mooi stukje natuur met veel verschillende bloemen.
Bij het laatste strand gaat het even goed fout. We rijden een oud campingterrein op dat pal aan het strand ligt. Als we na een uurtje dezelfde weg terugnemen, komen we helemaal vast te zitten.
Goed vast…
Uitgraven en de speciale matten er tussen die we van Arie hebben gekregen mogen niet baten. We zitten muurvast. Aan de overkant van de weg vinden we gelukkig snel hulp. Iemand die in het bezit was van een bulldozer, wist ons er uit te trekken. Geweldig.
Hulp van een shovel
Na dit voorval zijn we doorgereden en hebben we bij de haven van Ormos Panagias overnacht. Een prima en opnieuw gratis plek. Ook hadden we nog even een korte ontmoeting met een Ier en z’n dochter die in Ormos een hotelkamer hadden geboekt. Gezellige overnachtingsplek!
Ormos Panagias
Oros Athos
13 april 2022 ☀️ 18° C.
Oranoupoli Camping & Bungalows
We maken vandaag maar een kort ritje. In een uurtje komen we op onze volgende bestemming: Oranoupoli Camping & Bungalows. Het is de enige camping die op dit moment al open is. De eigenaar onthaalt ons gastvrij en geeft ons een mooi plekje op 30 meter van het strand vandaan. Er wordt op de camping nog hard gewerkt om alles voor het echte zomerseizoen in orde te maken. Leuke camping. We krijgen later van de eigenaar nog zelfgemaakte olijfolie cadeau.
Wasdag
Voor ons is alles wat we wensen prima in orde. Warme douches, wasmachines en heerlijke plek in de zon met uitzicht op de zee. We brengen de rest van de dag door op de camping met de was doen, lezen, douchen, lezen, langs het strand lopen, lezen, enz… kortom een luie dag. Heerlijk! Aan het strand vinden we nog mooie overblijfselen van zee-egels.
We komen allebei tot de ontdekking dat we ongemerkt al verbrand zijn. Dat wordt morgen goed insmeren. Wat voor ons daarnaast nog een welkome verrassing is, is het feit dat we al bijna twee weken niet aan de stroompaal hoeven te staan. Alle apparaten kunnen met het grootste gemak gebruikt en opgeladen worden dankzij onze nieuwe omvormer en zonnepanelen. Het geeft ons een behoorlijk stuk vrijheid om te gaan en staan waar we willen.
Ratatouille met zoete aardappel
Agnes heeft ‘s avonds nog de puf om weer een nieuw Omnia recept uit te proberen (recept op de receptenpagina). De ratatouille met zoete aardappel smaakt echt heerlijk.
Oranoupoli
14 april 2022
Voor het eerst allebei heerlijk uitgeslapen tot 9:15 uur. Na wat “aantutten” op de camping en een kopje koffie, halen we de fietsen van de camper en gaan we naar het plaatsje Oranoupoli. In het hoogseizoen druk maar nu erg rustig.
Het bijzondere van dit schiereiland is dat het grootste deel van dit schiereiland alleen maar toegankelijk is voor mannen. Er gaan geruchten dat dit zelfs voor dieren geldt… 🤔 hmm… of dit laatste klopt? Kippen mogen er wel komen omdat de monniken eierdooiers nodig hebben voor het schilderen van iconen. Per dag mogen er maar 10 buitenlandse gasten op.
Als we in Oranoupoli de fietsen een plekje hebben gegeven, komt net de veerboot aan. Er komen inderdaad alleen maar mannen af. Veel monniken of priesters. Wij zouden het heel leuk vinden om met een boot rond de berg te varen om vanaf zee naar de kloosters te kijken Maar in het voorseizoen is de boot in je eentje niet te betalen (€ 400,00). Jammer dan. Wellicht later nog eens.
We doen een aantal geocaches in het plaatsje. Veel restaurants met iemand er voor die je al naar binnen wil praten. We kiezen uiteindelijk voor het allerlaatste restaurantje aan de boulevard. Het blijkt dat er een geocache onder ons tafeltje aan een trap naar het strand vastzit. Agnes eet een heerlijke mosselmaaltijd en Jan kiest voor gegrilde inktvis.
Voor de laatste caches halen we de fietsen en op die manier ontdekken we nog de overblijfselen van een oud Byzantijns aquaduct.
Hierna keren we weer terug naar de camping maar niet nadat we de fietstassen nog even hebben gevuld met flessen water en twee tandenborstels (Jan heeft de oplader van z’n elektrische thuis laten liggen).
We sluiten de dag af met een goed boek en duiken weer op tijd ons bed in.
Na twee dagen met schitterend weer, worden we wakker met regen die de hele dag zal aanhouden al hebben we onderweg ook droge stukken. Het blijft echter flink bewolkt en dan is het niet erg om in je warme campertje een flink stuk te reizen.
Het reisdoel is vandaag camping Paliç in Servië vlakbij het plaatsje Subotica. Naarmate we de grens naderen wordt het droger weer. Bij de grens aangekomen, sluiten we aan in de rij die voor de grenspost staat. Subotica is vlak over de grens en dat betekent dat we de snelweg naar Belgrado verlaten en bij een vrij kleine grenspost in de rij staan. Het gebouwtje van de douane herbergt zowel de Hongaarse als de Servische beambten. Het kost ons twee lange uren om tweemaal ons paspoort te laten zien en de groene (bij ons is ie wit) kaart te tonen. We brengen de tijd door met cryptogrammen, lezen en lunchen.
Hongaars-Servische grens
Als we na al het wachten in Subotica aankomen, blijkt camping Paliç niet meer te bestaan. Helaas… we besluiten om door te rijden naar onze volgende stop: Camper Stop Belgrado. Het valt het ons op dat er grote borden langs de snelweg staan met de president (??) van Servië en Poetin. Servië zelf maakt bij ons een armoedige indruk. Vervallen huizen, veel vuil langs de wegen en slecht wegdek ( ook op de tolwegen).
Camperplaats Belgrado
Camperplaats Belgrado is op privé-terrein. Als we arriveren, zijn we andermaal de enige gasten. We staan weliswaar tussen de fruitbomen, het is echter nog geen “bloesemweer”. Nog steeds regen en kou. De eigenaar biedt aan om ons naar het openbaar vervoer te brengen zodat we Belgrado kunnen bezoeken. Gezien de temperaturen en het regenachtige weer, zeggen we hem er nog even over te willen denken.
10 april 2022 🌧☁️ 3-5° C.
Popova Kula Winery
We hebben besloten om geen bezoek aan Belgrado te brengen. Het weer is er niet naar en we gaan door.
Het valt ons vandaag dat we veel militair verkeer op de weg is richting Noord Macedonië. We zien colonnes voorbij komen met groot geschut op opleggers.
Veel militairen op de weg…
Eenmaal door Servië heen, passeren we de grens met Noord Macedonië. Ook hier weer alle tijd om te lunchen hoewel de grenspassage ons nu maar een half uur kost.
We zijn er gisteren trouwens achter gekomen dat onze telefoonbundel van Vodafone heel Europa (inclusief Turkije) dekt maar dat Servië en Noord Macedonië daar niet onder vallen. Dit grapje kostte ons € 60,50 aan extra kosten omdat we Google Maps bleven gebruiken. Als we dit van te voren hadden geweten, hadden we de wegenkaarten via Google wel gedownload voor offline gebruik. Maar goed… twee dagen zonder internet overleven we wel weer.
In Noord Macedonië zijn de tolwegen beduidend beter dan in Servië. Er rijdt vandaag net als gisteren weinig verkeer op de wegen omdat we in het weekend reizen.
De lokale wegen hebben minder prioriteit en zijn een stuk slechter. De toegangsweg naar onze overnachtingsplek bij Popova Kula Winery is een ware slalom om de wel erg diepe gaten in de toegangsweg naar wat een mooi hotel-restaurant blijkt te zijn. We mogen gratis overnachten op de parkeerplaats.
‘s Avonds verwennen we ons zelf met een lekker diner in het hotel. We proeven wat van de wijn die hier wordt verbouwd. Opnieuw zijn we de enige gasten. Het uitzicht op de bergachtige omgeving vanuit het restaurant is prachtig.
Restaurant Popova Kula Winery
We kruipen vandaag al vroeg in bed. Buiten is het nog flink koud. De temperatuur schommelt nog steeds rond het vriespunt.
11 april 2022 🌤☀️ 3 – 16° C.
Sythonia
Als we de volgende ochtend Skopje passeren, duurt het niet lang meer voor we bij de Griekse grens aankomen.
Voor de grens gooien we de dieseltank nog een keer helemaal vol. De diesel kost in Noord Macedonië € 1,59 per liter en in Griekenland is het weer een stuk duurder (€1,72).
De Griekse grenspost gaat lekker snel. Kost ons maar een kwartier. Als we daar na een kwartier een stop maken bij een tankstation om het internet aan te zetten, gaat gelijk de telefoon en krijgen we verdrietig nieuws.
Jan zijn oom Wijbe is op 77-jarige leeftijd overleden en een oom van Agnes op 95-jarige leeftijd. Het voelt voor ons extra vervelend om tijdens deze sterfgevallen op reis te zijn. Het is nu al voor de derde keer dat een familielid overlijdt als wij langdurig met de camper op pad zijn. Gelukkig is er goed contact met het thuisfront.
Na dit nieuws reizen wij verder. Het verkeer om Thessaloniki is erg druk en we zijn blij als we deze tweede stad van Griekenland voorbij zijn.
We doen boodschappen bij Nikiti en vinden daar een mooi strandje aan de Middellandse Zee. We staan helemaal alleen aan het water en zitten tot de zonsondergang buiten in het zonnetje. Heerlijk om weer lekker buiten voor je campertje te kunnen zitten.
Op Polarsteps plaatsen we ook altijd de codes van Campercontact (CC) en van Park for night (P4N). Het gebeurt ook dat we op een plek staan waar geen code van is. Dan plaatsen we het coördinaat in het What three Words format. Het is een exact 3-woorden-adres, bestaand uit 3 willekeurige woorden. Elke 3 vierkante meter in de wereld heeft z’n eigen unieke what3words adres. Meer info op: https://w3w.co
Het heeft even geduurd maar hier is dan eindelijk de online- versie van ons foto- en herinneringsboek van onze camperreis naar Griekenland.
Je treft er foto’s aan die ook in ons blog voorkwamen echter ook nieuwe foto’s. Het is een dik fotoalbum geworden (120 pagina’s). Veel lees- en kijkplezier.
