Porvoo – Lappeenranta – Saimaakanaal

20 juli 2023 🌤️🌧️ 21° C.

De algemene verzorging van de camper kostte op de camping in Helsinki wat extra tijd. Omdat er hier enorm veel campers staan, is het dringen bij de loosput. Een ongeduldige man kwam even kijken of onze vuilwatertank nu nog niet leeg was. Jullie mogen raden wat de nationaliteit was van deze camperaar.. Ik zeg niks!

Op weg naar het Finse merengebied maken we een eerste stop in Porvoo. In dit op één na oudste stadje kregen de Finnen voor het eerst hun eigen nationaliteit notabene van de Russische Tsaar Aleksander I in 1809. Het stadje is bekend vanwege de rode huisjes bij de oude brug aan de rivier en de kathedraal met een losse klokkentoren. De huisjes zijn ook beroemd geworden door een schilderij van Albert Edelfelt.

Onze volgende stop is een flink stuk naar het oosten. Als we onderweg langs de weg borden zien staan met St. Petersburg er op realiseren we ons ook dat we de grens met Rusland naderen. Lappeenranta ligt op ongeveer 35 km van de Russische grens aan het grote Saimaa meer. Op het strand van dit meer wordt jaarlijks een zandsculpturenfestijn gehouden. Dit jaar is het thema sprookjes. Ook moderne “sprookjes” worden uitgebeeld. Zo zien we ook sculpturen van The Lord of the Ring en The Never Ending Story.

Onze overnachtingsplek is nog wat dichter bij de Russische grens. We staan met een paar andere campers op de parkeerplaats bij een sluis van het Saimaa kanaal dat het Saimaameer verbindt met de Finse Golf. Vroeger lag het hele kanaal op Fins grondgebied. Na WO II lag er ook een deel op Russisch grondgebied. De Finnen hebben vervolgens een overeenkomst gesloten met de Russen om het hele kanaal te pachten zodat Finse goederen naar zee vervoerd konden worden.

Nu Finland binnenkort toetreedt tot de Nato dreigen de Russen de pachtovereenkomst eenzijdig op te zeggen. Het is inmiddels het zoveelste incident rondom het Saimaa kanaal. In het museum bij onze overnachtingsplek wordt de hele kanaalgeschiedenis uiteen gezet (ook in het Engels ditmaal).

Parikkala – Kerimäki

21 juli 2023 ⛅️🌧️ 19° C.

In Nederland hadden we al foto’s gezien van de bijzondere beeldentuin die zich in Parikkala bevindt. Veijo Rönkkönen was 41 jaar arbeider in een papierfabriek. Geboren in 1944 en inmiddels al bijna 10 jaar dood. Hij maakte in vijftig jaar ruim 550 sculpturen en plaatste die in een prachtige tuin op het erf van zijn boerderij die echt vlak tegen de Russische grens aan ligt.

De sculpturen van Veijo Rönkkönen (die nooit één kunstles heeft gehad) beelden allerlei vreemdsoortige mensen uit. Mensen die vaak sportief bezig zijn (er is een yogatuin met wel honderd figuren die in een yogahouding staan).

De materialen zijn bijzonder. Met bv beton, knikkers (haar) en echte tanden (kunstgebitten). Het was zo ongelofelijk om daar rond te lopen dat ik het niet kon nalaten om heel veel foto’s te maken.

Na ons bezoek aan de beeldentuin begon het te regenen. Het eind van het regengebied is voorlopig nog niet in zicht. Jammer omdat we nu net het echte merengebied in rijden.

In Kerimäki bekijken we nog de grootste houten kerk van Finland. Weliswaar sober maar prachtig vormgegeven met plaats voor 5000 personen. De architect was destijds van mening dat de helft van de bevolking uit de regio er plaats moest kunnen nemen.

Vlakbij de botensteiger tegenover deze kerk (met rode boothuizen voor de kerkgangers die per boot naar de kerk gingen) vinden wij een mooi plekje aan het meer. Vanaf 15:00 uur doen we van alles en nog wat in de camper omdat het buiten niet echt geweldig weer is. Heel veel Finnen denken daar anders over. Tot laat in de avond is het een komen en gaan van hele gezinnen die een bad komen nemen in het meer en dan weer snel vertrekken. Finse gewoonte?

Agnes maakt een recept voor een boterkoek in de Omniaoven. Dat recept vind je op onze website bij het kopje recepten.

Ekonkosti – Heinävesi – Pieksamaki

22 juli 2023 🌧️ 19° C.

Met regen in slaap vallen is niet zo erg maar met regen ook weer opstaan is minder leuk. We willen eigenlijk een kloofwandeling maken bij Hanhiahontie maar dan moet het wel droog zijn. We besluiten om er gewoon naar toe te rijden en tegen die tijd kijken we wel of het droog is.

De eerste stop bij Ekonkosti is een toevalstreffer. We rijden door het dorp en stuiten op een wedstrijd zandsculpturen maken. We stoppen en maken een korte wandeling onder de paraplu om de sculpturen te bekijken. Gelukkig heeft de regen de beelden aardig heel gelaten. We zien dat er zelfs een Nederlandse deelnemer meedoet.

Net voorbij Ekonkosti maken we ook voor het eerst gebruik van één van de vele gratis veerponten (Finnferries) die er varen in Finland.

Gisteren bekeken we de grootste houten kerk maar vandaag in Heinävesi de op één na grootste houten kerk van Finland. Stiekem vinden we deze eigenlijk leuker dan de kerk van gisteren. Vooral het plafond is prachtig uitgevoerd. Dat men dat allemaal van hout kon maken. Nou ja… hout is er hier in overvloed. Dagelijks zien we de enorm grote vrachtwagens met opleggers het hout vervoeren.

Omdat de regen nog steeds met bakken uit de hemel valt, kiezen we voor een andere eindbestemming en rijden wat meer naar het Westen waar het droger is. Op Camping Lomatrio bij Pieksamaki krijgen we alweer een mooie plaats aan het meer. We mogen hier bovendien gebruik maken van de sauna. Heerlijk!

Voor het eerst hebben we hier behoorlijk last van de muggen. We hebben echter de tip gekregen om een apparaatje te kopen dat de muggen gegarandeerd verjaagt. Het is een apparaatje van Thermacell. Niet goedkoop maar het werkt wel! We kunnen buiten zitten zonder gestoken te worden. Ben je nieuwsgierig? Google dan even op internet of YouTube. Daar lees je alles over het gebruik en eventuele aanschaf.