15 april 2022 ☀️ 20° C.

Nea Karpali

Met een lekker zonnetje op de motorkap rijden we op tijd weg van camping Oranoupoli. We tanken bij vertrek helemaal vol met water en onderweg komen we langs de snelweg zelfs nog een loospunt tegen bij een benzinestation. Ook weer een lege vuilwatertank en een schone toiletcassette.

Onderweg doen we bij een supermarkt boodschappen en daar naast blijkt ook een grote megastore te staan. Het personeel binnen spreekt alleen Chinees en de winkel is helemaal volgepropt met Ali Baba – achtige zaken. Met behulp van Google Translate lukt het ons om een baardtrimmer (kapot gegaan), een elektrische tandenborstel en nog wat rommeltjes te kopen. Het kost amper iets. Het zal het ook wel niet lang blijven doen maar als het tijdens deze reis maar volhoudt.

We schieten flink op en het is vandaag erg rustig op de weg. Nauwelijks verkeer. We arriveren omstreeks 14:00 uur op camping Alexandropos. Het is een mooie plek waar alle voorzieningen zijn. We hebben al weer uitzicht op zee (we staan op 15 meter van het strand).

We doen de rest van de dag niet echt veel meer. We lezen allebei een boek uit, wandelen even door het dorpje (niet veel bijzonders). We nemen een prima warme douche en laten ‘s avonds voor ons koken door Maria. De vrouw van de campingeigenaar zegt ons toe een speciale Griekse maaltijd te bereiden. Er is bij de camping namelijk een groot restaurant. Dat valt echter wat tegen. We eten gefrituurde sardientjes en dat is alles.

We zijn echter wel blij dat we een afspraak kunnen maken voor de volgende dag. De campingeigenaar brengt ons naar Kavala en haalt ons ook weer op.

Kavala

16 april 2022 ☀️ 21° C.

Midden in de nacht merkten we dat onze koelkast het niet meer deed. Na controles en raadpleging (bedankt Hindek) blijkt dat het waarschijnlijk om een defecte thermostaat gaat. We eten de vriezer en de koelkast de komende dagen leeg en maken een telefonische afspraak om m maandag te laten nakijken in Turkije. Hopelijk komt het dan weer in orde.

Vandaag echter andere dingen… We gaan naar Kavala. Om 10:00 uur komt de campingeigenaar voorrijden met z’n BMW. Hij spreekt z’n vreemde talen niet maar weet ons wel te vertellen dat de auto er al ruim 1.000.000 kilometers op heeft zitten. De auto heeft al een keer een nieuwe motor gekregen.

We worden afgezet in Kavala bij het oude Byzantijnse aquaduct. Dat loopt midden door de stad en voorzag het hoog gelegen kasteel van water.

We bezoeken daarna de oude citadel met het kasteel. Er zijn nog flink wat restanten van de oude stadsmuur te zien. Ook het kasteel is nog redelijk al hebben de Grieken er niet heel veel werk van gemaakt. Wel is vanuit het kasteel een magnifiek uitzicht over de stad die rondom de oude burcht is gebouwd op een aantal heuvels.

In de oude binnenstad zie je ook echt de Oosterse invloeden terug vanuit de tijd dat Kavala nog in handen was van het Ottomaanse rijk.

Na drie uur wandelen houden we het voor gezien en drinken we nog een kopje koffie met iets lekkers. We hebben een stuk Grieks gebak bij de koffie: Tahini gebak. Het wordt door de Grieken speciaal voor de vastentijd gemaakt. We vinden het erg lekker. Agnes heeft een recept gemaakt voor Tahinopta gebak uit de Omniaoven (zie onze website onder recepten).

De rest van de dag brengen we lui door op de camping. We hadden daar ook nog een leuke ontmoeting met een stel Nederlanders. Zij bleken de schrijvers van leuke reisverhalen: https://rodebusje.nl Mooie site met interessante reizen.

Turkije

17 april 2022 🌧🌧 11° C.

Het weerbericht voorspelde het al. We krijgen een aantal dagen met veel regen. Voor ons een goed excuus om een stuk verder te reizen. We gaan op weg naar Turkije.

Over een vrijwel lege snelweg (alleen de tolhokjes zijn bemenst) rijden we in twee uur naar de Turkse grens. De grenspassage gaat snel. We hoeven alleen onze paspoorten, groene kaart en kentekenbewijs te laten zien. Ook moet ik de busbiker even losmaken zodat men kan zien dat er onder de fietshoes twee fietsen zitten en niet een motor. Alles is verder in orde, na tien minuten rijden we Turkije in.

Bij een koffiestop na de grens gebeurt er een klein wondertje: onze koelkast blijkt het opeens weer te doen. We nemen dus toch maar de oorspronkelijke route naar Troje en niet naar de man die de koelkast zou repareren.

We komen er al rijdend ook achter dat we ipv de veerboot over de Dardanellen ook een nieuwe brug kunnen nemen. Dat scheelt een uur wachttijd.

Rond 15:00 uur zijn we in Troje. De camperplaats blijkt gewoon bij iemand in de voortuin te zijn. Naast de giftshop tegenover de ingang van het museum van Troje. De ingang van de archeologische opgravingen is 800 meter verderop.

Het is ondertussen droog geworden en we bezoeken eerst de opgravingen. Die zijn niet heel bijzonder maar we vinden het toch wel heel interessant om in zo’n stuk geschiedenis rond te lopen. De oudste restanten dateren van 2950 vóór Christus. De opgravingen bestaan uit negen lagen met stadsresten.

Het museum is echt schitterend. Een gebouw met een moderne architectuur en binnen een prachtige modern opgezette tentoonstelling met allerlei opgegraven voorwerpen.

In het museum is het goed zichtbaar gemaakt uit welke tijdvakken de voorwerpen zijn. Prachtig gedaan!

De rest van de avond brengen we weer gezellig en relaxed in de camper door. Het is ook weer gaan regenen.