Valencia

Via Verde de la Siërra

25 december 2022 ☀️ 22° C.

Het is nog behoorlijk fris als we op de fiets stappen. We willen vandaag een flink stuk fietsen van de Via Verde de la Siërra. Dit fietspad loopt van Puerto Serrano naar Olvera. Ook deze Via Verde loopt over een oude spoorlijn. Bizar is dat de lijn nadat hij is aangelegd nooit in gebruik is genomen.

Het begin van ons tochtje is eventjes pittig met een helling van 10%. Gelukkig is dat snel gedaan en de rest van het pad gaat heel geleidelijk omhoog. Het gemiddelde van de stijging over de hele lengte van het fietspad is 1 % (370 meter over 37 km).

We fietsen door een prachtig heuvellandschap. Aan het begin is er nog wat landbouw maar dat maakt al gauw plaats voor een ruig gebied waar geen landbouw mogelijk is. Wat we na 27 kilometer wel tegenkomen is een kolonie gieren. Rond een hoge rots zien we een groot aantal vale gieren dat rondvliegt op zoek naar een (dode) prooi. Het is een prachtig gezicht. Volgens het langs het fietspad gelegen Infocentrum voor de Vale Gier gaat het hier om een kolonie van wel zo’n 200 exemplaren.

Als we er zo’n 27 kilometer op hebben zitten, keren we terug. De tunnel waar we dan door heen moeten fietsen, wordt geblokkeerd door stukken steen die over het fietspad zijn gevallen. Er om heen fietsen, zien we niet zitten omdat er ook nog een kleine aardverschuiving met mest en aarde heeft plaatsgevonden. Ook die kruist het fietspad.

Langs de via Verde liggen een aantal stationnetjes die nu als Infocentrum en restaurant in gebruik zijn. Bij het stationnetje van Coripe eten we aan een picknicktafel ons brood op. Het hele traject kent een groot aantal tunnels. De grote tunnels zijn verlicht maar je doet er verstandig aan om een lamp mee te nemen. De langste tunnel was 990 meter (maar wel verlicht).

Het temperatuurverschil was onderweg best groot. Als we (door de hoge heuvels) niet in de zon fietsten of in de tunnels, was het erg fris terwijl we het in de zon weer snel warm vonden. Houd hier rekening mee als je deze Via Verde wilt fietsen in december. Eenmaal terug bij de camper was het nog heerlijk om lekker buiten te zitten tot de zon onderging.

Sevilla

26 december 2022 ☀️ 23° C.

Van Puerto Serrano naar Sevilla is het maar 75 kilometer. We zijn al vaker in deze stad geweest en we willen in ieder geval nog een keer er naar toe om bovenop de Metropol Parasol te lopen. De vorige keer hebben we dat gemist.

We zetten onze camper weer op de camperplaats Area Autocaravanes Sevilla vlakbij de haven. Sevilla is een stad waar je goed kunt fietsen. Er zijn veel fietsroutes door de stad dus halen we de fietsen er af en gaan de stad in.

De camperplaats is niet ver van het Plaza de España. We lopen er een half uurtje rond. Het blijft één van de mooiste pleinen van Spanje en er is altijd wel wat te zien. Het blijkt vandaag erg druk. Veel Spanjaarden zijn vrij.

Middenin het centrum bij de kathedraal maken we een wandeling en doen we een labcache. Het is er superdruk. Je kunt er werkelijk over de hoofden lopen en de mensen staan in de rij voor een plekje op het terras.

In de omgeving van de Metropol Parasol is het gelukkig wat rustiger. Bij een restaurantje achter de Setas de Sevilla (bijnaam Metropol Parasol betekent “paddestoelen“) eten we heerlijke tapas. Hierna zoeken we de ingang van de Parasol op. Het blijkt dat we € 15,00 p.p. moeten betalen om bovenop een kijkje te mogen nemen. De overal gebruikelijke korting voor Senioren geldt alleen voor Spaanse ingezetenen. Eenmaal met de lift naar boven genieten we wel van het uitzicht en we krijgen bovendien een goed inzicht op de constructie van de Setas.

Tot slot fietsen we terug richting camper en brengen ook nog een kort bezoek aan het minder bekende Plaza de America dat aan het grote park ligt waar ook het Plaza España aan grenst. Het mooie park Maria Louisa is ook zeker een bezoek waard.

Baños de Encina – Ubeda

27 december 2022 ☀️ 22° C.

We gaan zo langzamerhand weer op de terugweg richting huis. We brengen eerst nog een bezoek aan Monserrat bij Valencia. Hier zitten Casper en Malou met onze kleinzoon Sam in een huisje.

Halverwege de route naar Valencia maken we eerst een stop bij Baños de Encina. Hier staat één van de grootste kastelen van Europa en het dorp behoort tot de honderd mooiste dorpen van Spanje.

Als we bij het kasteel aankomen, is het siësta tijd en moeten we nog een poosje wachten tot we naar binnen mogen. Maar met de drone lukt het toch om binnen de hoge muren een kijkje te nemen. Voor het filmpje kijk hier.

Onze overnachtingsplek is naast de kazerne van de Guardia Civil in Ubeda. Hier is een mooie gratis camperplaats met voorzieningen om te kunnen lozen en water te tappen. Hoewel er officieel maar plek is voor 10 campers, staan er aan het eind van de avond 27. Wel wat vol maar het wordt gedoogd door de lokale politie.

Het plaatsje Ubeda heeft een oud centrum maar we vinden het niet zo interessant. We drinken een biertje en eten wat tapas op één van de twee grote pleinen en gaan dan terug naar de camperplaats. Vlak daarnaast is een groot bedrijf waar de zojuist geoogste olijven worden verwerkt. Grote tractoren met enorme bakken met olijven rijden af en aan. We zitten hier in het midden van “olijvenland”. Op de weg hier naar toe is het een en al onafzienbare olijfboomgaarden. Gelukkig stoppen de tractoren rond 20:00 uur met de aanvoer. Dat scheelt een hoop herrie.

Monserrat

28 – 29 december 2022 🌤️ 20° C.

De aanvoer van vers geoogste olijven komt al weer vroeg op gang. Hierdoor zijn wij ook al vroeg wakker. Nadat we hebben ontbeten en de verzorging van de camper hebben gedaan, gaan we al snel de weg op.

We leggen vandaag een flinke afstand af. We hebben er voor gekozen om niet de grote snelweg te nemen maar de N-322 van Ubeda naar Albacete. Dit is weliswaar niet zo’n grote weg (merendeels tweebaans) maar de route is geweldig. We genieten van schitterende uitzichten op de bergen en het glooiende heuvellandschap. De weg is ook erg rustig en van een veel betere kwaliteit dan de grote Autovia naar Valencia. De weg passeert maar enkele dorpjes waar je snelheid moet minderen en we rijden eigenlijk met een constante snelheid van 90 km per uur waardoor we goed opschieten.

Omstreeks 14:00 uur zijn we in Monserrat. We laten bij het huis van Casper en Malou de camper voor de deur staan en maken twee nachten gebruik van hun aanbod om de “logeerkamer” te gebruiken.

Het is heerlijk om elkaar weer even te zien en natuurlijk genieten we volop van de kleine Sam die we al bijna twee maanden alleen maar via de telefoon even hebben gesproken. Toch wel een lange tijd om de kleine man te moeten missen, hoor!

Albarracín – Valencia

17 november 2022 🌤️ 23° C

Het uitzicht boven bij de camping van Albarracín was mooi. Het nadeel was wel dat de zeer harde wind die ‘s nachts op stak, ons noodzaakte om te verkassen. Om 01:30 uur besloten we een lager gelegen plek op de camping te zoeken. De camper stond zo te schudden dat van slapen geen sprake meer was. Nadat we de camper hadden verplaatst, hebben we nog een prima nachtje gemaakt tot ongeveer 9:00 uur. We hoorden later van andere campinggasten dat we niet de enigen waren die wakker waren geweest.

Toen we ‘s ochtends bij Albarracín geen parkeerplaats voor ons campertje konden vinden, hebben we besloten om maar gelijk door te rijden naar de camping Coll Vert bij Valencia.

Camping Coll Vert was voor ons niet onbekend. Vorig jaar stonden we hier ook twee nachten. De camping is een prima uitvalsbasis voor Valencia. Vlakbij de camping loopt een fietspad langs de zee tot aan het park waar de overbekende musea staan. We zitten hier ook voor het eerst in onze korte broek te borrelen in het zonnetje. En we maken gelijk gebruik van de wasmachine om een wasje te doen.

18 november 2022 ☁️🌥️ 18° C.

Na een prima nacht stappen we op de fiets naar Valencia (wel eerst even van de lekkere douches genoten). Vandaag een frisse dag. Het weer is wat omgeslagen en we waren blij met onze trui en windjack.

Bij het Museumpark maken we een eerste stop. We zijn hier vorig jaar ook geweest. Jan vindt het hier een Walhalla om mooie architectuur foto’s te maken. Toen was het schitterend weer. Nu is het zwaarbewolkt en alles is grijs. Ook nu maakt Jan weer foto’s. De uitstraling is weliswaar anders maar niet minder interessant. Voor wie het leuk vindt: de foto’s van vorig jaar vind je hier.

Bij het Museumpark begint ook het grote park (Jardin del Túria) dat 9 km lang door de stad loopt. Het park is aangelegd langs de oude rivierbedding van de Túria. Deze rivier is ooit omgeleid om overstromingen in de stad te voorkomen.

In het park ligt ook De Gulliver speeltuin. Deze speeltuin bestaat uit een reusachtige figuur van Gulliver. Op sommige punten is de figuur wel negen meter hoog. Vanaf Gulliver gaan er allemaal glijbanen naar beneden. Jong en oud hebben er veel plezier.

We maken er een filmpje van met de drone zodat je Gulliver ook van boven kunt bekijken. Voor het filmpje moet je weer even schakelen met onze Instagram site: instagram.com/camper_op_pad

De volgende “halte” van vandaag is het Museo Nacional de Cerámica y Artes Suntuarias González Martí (nationaal keramiek museum) in Valencia. De buitenkant is nogal bombastisch met de gevel van albast. Binnen troffen we een tentoonstelling aan van een fantastisch keramiek werkstuk:

We hadden trouwens geen geluk… we kochten om 13:30 uur allebei een kaartje en om 13:55 uur kregen we te horen dat het museum om 14:00 uur dichtging voor een lunchpauze van twee uur. Zal wel te maken hebben met het feit dat de man achter de kassa een T-shirt droeg waar “optimist” op stond (en hij was ook nogal chagrijnig). De permanente tentoonstelling hebben we maar laten zitten omdat we geen zin hadden om twee uur later weer terug te komen.

Voordat we de grote markthal (Mercat Central) bezochten, hebben we een echte Valenciaanse paella gegeten in een klein restaurantje. Het was een eenvoudige lunch maar voor ons prima. De Mercat Central was aan het sluiten. We fietsen terug naar de camper. Morgen weer een dag!

Valencia 2

19 november 2022 🌤️ 18° C.

We besluiten om nog een extra nachtje op Coll Vert te blijven staan omdat we nog een dagje de stad in willen. Vlak voor we vertrekken ontmoeten we op de camping nog één van onze volgers (Jolly Jumper uit Roosendaal). Zij zijn net aangekomen en staan (ook met een Pössl Summit) vlakbij onze camper. Het was leuk om te horen dat zij na het lezen van onze blog de Silent Route hebben gereden. We hebben nu al van vier camperaars enthousiaste verhalen gehoord over de route.

Als we de stad in gaan, maken we andermaal eerst een stop bij het Museumpark. Het zijn wel andere omstandigheden dan gisteren. Het is nu zonnig weer en omdat het zaterdag is, zijn er enorm veel Spanjaarden op de been. Het is razend druk in de stad. Het is verder opvallend dat er zoveel Nederlanders zijn.

Even later doen we dé ontdekking van de dag: Het CCCC. Het Centre del Carme Cultura Contemporánea is gehuisvest in een gebouw dat bestaat uit een oud gotisch klooster maar ook nog een ander renaissance klooster, die weer gebroederlijk staan naast de overblijfselen van een islamitisch huis.

Het huidige museum is gebouwd op de resten van het oude koninklijke klooster Nuestra Señora del Carmen de València, opgericht in 1281, na de christelijke verovering. Zo kreeg deze stadswijk een eigen naam: Barrio del Carmen.

Het huidige museum was ooit de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en de Scholen voor Schone Kunsten en Kunsten en Ambachten.

We hebben enorm genoten van de moderne kunst die er in vele zalen valt te bewonderen. De grote tentoonstelling van Jaíme Hayon vonden wij schitterend. Wat een veelzijdig kunstenaar!

Nadat we in de stad een broodje hebben gegeten, sluiten we de middag af met een drankje aan het strand. Uit de wind in het zonnetje is het prima uit te houden.

Als we terug bij de camper zijn, lezen we nog een half uurtje buiten in het zonnetje. Jan gaat om 17:45 uur weer op de fiets terug naar het Ciutat de les Arts i les Ciències in Valencia. Vorig jaar hadden we al afgesproken om nog foto’s in het donker te maken van de sfeervol verlichte gebouwen van Santiago Calatrava. We sluiten deze dag af met wat foto’s van vanavond.