Vilnius

29 juni 2023 – 🌤️ 🌧️ ⛈️24° C.

Om half negen staat Irena voor ons klaar en brengt ons naar het station in Rūdiškės. Met de trein is het dan ongeveer drie kwartier naar de hoofdstad Vilnius. De afstand is niet zo groot maar het boemeltje stopt bij elk station.

Het station van Vilnius is vlakbij het oude centrum van de stad. Vandaag brengen we eerst een bezoek aan het nieuwe museum voor moderne kunst. Het gebouw valt op door z’n moderne architectuur maar ook de tentoonstelling is interessant. De indeling van het gebouw doet ons een beetje denken aan het Guggenheim museum uit New York. Dat komt vooral door het trappenhuis. Grappig detail… de lichtknopjes hebben hier ook braille aanduidingen. Blijft vreemd… blinden in het museum waar alleen maar beeldende kunst wordt geëxposeerd.

Vergeleken met de andere steden is de stad niet heel bijzonder maar het is de hoofdstad van Litouwen en hoort er daarom toch bij.

Na het museum voor moderne kunst maken we een wandeling door Vilnius. Het is een stad met een groot aantal oude kerken. Alle kerken zijn vrij toegankelijk wat vandaag wel handig is. We hadden te maken met wat regen- en onweersbuien. Fijn dat je dan even kunt schuilen in een kerk.

Meren – Trakai en het Kaunasmeer

30 juni 2023 – 🌤️ 24° C.

We nemen afscheid van Irena en Landgoed De Harmonie. Het kasteel van Trakai is niet ver. Eigenlijk waren we van plan om vandaag vanaf de camping naar het kasteel te fietsen maar de weg er naar toe is nogal druk met autoverkeer. Geen vrijliggend fietspad dus gevaarlijk.

Als we bij Trakai aankomen worden we door veel “parkeerwachters” uitgenodigd om bij hen op het erf te parkeren. De parkeerplaats iets voorbij het dorp wilde ons juist weer niet hebben omdat ze ons camperbus te lang (6.00 meter) vonden. Uiteindelijk was het vrij eenvoudig om onze camper op de officiële parkeerplaats (aan de parallelweg) te parkeren voor € 1,50 per uur. Dat scheelde dus € 3,50 met de andere parkeerwachters. Voor alle duidelijkheid: de afstand tussen de parallelweg en de hoofdweg is 20 meter…

Het kasteel zelf is schitterend gelegen aan een groot meer en de Litouwers bieden allerlei vaartuigen aan om het kasteel vanaf het water te bekijken. Wij lopen om het kasteel heen en doen onderweg ook nog een paar geocaches.

De laatste stop van vandaag is een parkeerplaats aan het Kaunasmeer bij Rumšiškės. We staan hier op een vrije plek met een mooi uitzicht. In eerste instantie staan we hier alleen. Aan het eind van de middag parkeert er nog een joekel van een campertruck naast ons. De rest van de parkeerplaats wordt gevuld door vissers die hier hun auto met boottrailers parkeren. We zitten hier de hele middag lekker in het zonnetje en lezen in ons boek. Zwemmen in het meer leek ons geen optie omdat er nogal wat dode vissen lagen en we blauwalg vermoeden. Voor de vele vissers was het geen probleem en van de vele kikkers kregen we ‘s avonds en ‘s nachts een gratis concert.

Herdenken

1 juli 2023 – 🌤️ 21° C.

Met een beetje handig manoeuvreren, lukt het ons om de camper tussen de vele boottrailers uit te krijgen en rijden we de parkeerplaats af naar het Negende Fort dat boven Kaunas ligt.

Het Negende Fort is een groot en indrukwekkend gedenkteken dat op het massagraf is gebouwd op de plek waar ruim 90.000 mensen omkwamen. Het is altijd een plaats geweest waar een fort of gevangenis was. Het door de Russen gebouwde fort diende eerst als gevangenis. In de tweede oorlog werd het een concentratiekamp onder de Duitse bezetter die er de complete Joodse bevolking van Kaunas ombracht. Daarna werd het door de Russen weer gebruikt om er politieke vluchtelingen op te sluiten voor ze naar Siberië werden getransporteerd.

De manier waarop het monument is gebouwd en de ligging maakte grote indruk op ons. Het doet ons beseffen dat er in Nederland maar weinig bekend is hoe de Nazi’s en de Russen ook hier hebben huisgehouden.

Een andere herdenkingsplaats is de volgende bestemming op onze reis naar het Westen van Litouwen: De kruisenheuvel. Op een heuveltje ten noorden van Šiauliai staan duizenden kruisen.

De plaatsing van kruisen op deze plek zijn oorspronkelijk een herinnering aan de strijd tegen Duitse ridders. Pas later groeide de kruisheuvel uit tot een nationaal symbool van verzet. Hoewel de Russen de heuvel driemaal hebben platgewalst, verschenen er telkens weer kruisen. Nadat paus Paulus Johannes II er een beeld had geplaatst, is er geen houden meer aan. Zelfs het omringende grasland loopt vol met kruisen.

We overnachten vandaag weer op een bijzondere plek. Het is een klein campinkje in het museumdorp Kurtuvėnai. Alle (moderne) faciliteiten zijn “ verstopt” in een houten huis. Mbv een tag krijgen we toegang tot de douches, wasmachine en droger. Naast een Pools echtpaar zijn we de enige gasten. Hoe rustig wil je het hebben? Geweldig!