Den Oever – Smerp – Stroe – Hippolytushoef – De Haukes
8 april 2023 – ☀️ 13° C.
Het belooft vandaag een mooie dag te worden. Als we wakker worden, schijnt het zonnetje volop. We hebben een fietstochtje uitgezet door de kop van Noord-Holland van Den Oever tot het Amstelmeer en weer terug via de Wieringermeer. De route gaat langs verschillende plaatsen met voor ons vreemde namen en met de nodige geocaches en een tweetal Adventure Labcaches.
De eerste plaats die we onderweg aandoen is het buurtschap Smerp. Helaas heeft men onlangs het naambord verwijderd. Alleen het straatnaambordje Smerperweg herinnert nog aan die naam. Hoewel Google Maps je de route naar Smerp nog wel kan wijzen, merken wij dat er steeds meer oude plaatsnaamborden verdwijnen. Jammer! Sommige namen zijn echt bijzonder en verdwijnen hierdoor op den duur.
Onze volgende stop is Stroe. Wij kenden wel een Stroe in Gelderland (bij Barneveld) maar nu ontdekten we deze plaatsnaam dus ook hier. Nadat beide kerkgebouwen zijn verdwenen, wordt het een buurtschap genoemd. De naam Stroe is afgeleid van “stroet” dat “drassig land begroeid met kreupelhout” betekent.
Stroe hoort nu bij Hippolytushoef. Dat is een wat groter dorp vlakbij. Lokaal wordt Hippolytushoef ook wel kortweg Hippo genoemd. Het stond in de 19e en het eerste deel van de 20e eeuw ook wel bekend als Klein Parijs, vanwege de vele cafés die er stonden en het uitgebreide uitgaansleven dat erbij hoorde, met als hoogtepunt de kermisperiode. In de mobilisatieperiode voor de Tweede Wereldoorlog was het dorp zelfs verboden gebied voor de soldaten die de Afsluitdijk verdedigden, omdat volgens de legerleiding het uitgaansleven in het dorp een onzedelijke en verwerpelijke invloed had. Sinds de jaren zestig is het aantal cafés afgenomen. Tegenwoordig zijn er nog maar drie van over.
Van Hippolytushoef fietsen we naar de dijk die het Amstelmeer scheidt van de Waddenzee. Het vroegere Amsteldiep is door een lange dijk afgesloten van de Zuiderzee en De Wadden. Het is een soort van “proefdijk” geweest voor men de Afsluitdijk bouwde. De Amsteldiepdijk wordt daarom ook wel de “korte” of “kleine” afsluitdijk genoemd.
In en rondom De Haukes (voor ons een erg vreemde naam) doen we een eerste Adventure Labcache. Vlakbij De Haukes ligt een strandje dat het Amstelmeer erg populair maakt bij windsurfers.
Van De Haukes nemen we een vrijliggend fietspad langs De Hoelm. Dit pad brengt ons tot bijna het IJsselmeer waar we nog een labcache doen bij het monument “Gat in de dijk”. Het monument is op de plaats waar de bezetter in WOII de dijk opblies om de Wieringermeerpolder onder water te zetten. Ze deden dit om te voorkomen dat de geallieerde luchtlandingstroepen de polder zouden benutten om er te landen.
We passeren ook een aantal door de boeren ingezaaide wintervoedselakkers. Het wintervoedsel is niet voor mensen, maar voor vogels, hazen en muizen. Door de steeds efficiënter geworden landbouw blijft er voor de natuur niet veel meer over, met als gevolg dat veel boerenlanddieren in aantal enorm achteruit zijn gegaan. De wintervoedselakkers helpen het tij te keren.
Nijhuzum – Greonterp – Blauwhuzum – Parrega – Ferwoude – Hindeloopen – Workum
9 april 2023 – ☁️☀️ 15° C.
Na een goede nacht steken we de Afsluitdijk over en parkeren onze camper achter de boerderij van de familie Abma bij Nijhuzum. We hebben hier alle faciliteiten die wij nodig hebben (geen douche). De prijs mogen we zelf vaststellen. Er staan deze nacht ongeveer 15 campers op het erf. Wij halen eigenlijk gelijk de fietsen van de camper en om een uur of elf fietsen wij weg voor een tocht van zo’n vijftig kilometer.
Via Nijhuzum en Greonterp rijden we over mooie vrijliggende fietspaden door de weilanden naar Blauwhuis. Behalve de naamborden scoren we onderweg ook weer de nodige geocaches. Greonterp heeft nog maar 70 inwoners en de beroemdste inwoner was ooit Gerard van het Reve die er zeven jaar heeft gewoond. Blauwhuis dankt zijn naam aan het van blauwe dakpannen voorziene “contributiehuis” (kan iemand ons vertellen wat dit is?).
Via Parrega en Ferwoude fietsen we weer over rustige landweggetjes onderlangs een lange (oude) zeedijk naar vlak boven Hindeloopen waar we een kijkje nemen bij de omgekeerd gebouwde boerderij. Zeer apart gezicht zo’n boerderij op z’n kop!
De laatste halte van vandaag is het Elfstedentochtstadje Workum. Het in het kunstjaar geplaatste fontein vinden we niet geweldig maar wel bijzonder. Omdat het zonnetje heerlijk is gaan schijnen pakken we ons eerste terrasje tegenover het oude stadhuis van Workum. We nemen ook nog even kijkje bij het Jopie Huisman museum. Het meest bijzondere schilderij vinden wij wel het doek dat hij schilderde van z’n eigen onderbroek. In 1984 werden er drie schilderijen gestolen van hem. Dit gegeven leverde een spannende podcast op.
Lollum – Baard – Easterlittens – Noarderleech – Hantum – Moddergat – Buitenpost
10 april 2023 – ☁️🌧️ 11° C.
Het weer is vandaag niet al te best. Erg bewolkt, stevige wind en regenbuien. We maken vandaag een rit naar Buitenpost waar we bij familie een bezoekje brengen. De eerste “rare” plaatsnaam waar we naar toe gaan is Grauwe Kat. Helaas zijn hier de naamborden verwijderd en rijden we door naar Lollum en naar Baard. Beide dorpjes bieden niet zoveel bijzonders.
In Easterlittens is het droog. We doen er een labcache (erg leuke finish) en ontdekken op die manier dat de oude dorpskern erg goed bewaard is gebleven. Easterlittens is vooral bekend geworden door het beroemde sprookje “Het paaltje van Easterlittens”. Het sprookje gaat over een arme schoenmaker die het geluk vindt in z’n achtertuin. Nieuwsgierig? Je leest het hier. Daarnaast is Easterlittens bekend door de organisatie van een jaarlijks Jeu de Pelote evenement.
Op het Noarderleech doen we een labcache buitendijks. Even een flinke wandeling om uit te waaien. Hierdoor komen we ook weer achter een zeer apart verhaal. De labcache is bij een observatiepost (plaatselijk bekend als “De Bunker”) van de Fliegerhorst Kommandatur. Het blijkt dat de bezetter tijdens WOII hier een oefenterrein had om het afwerpen van bommen te oefenen. De vliegtuigen stegen op bij Leeuwarden en wierpen hun nepbommen van beton af bij de observatiepost waar vlakbij een grote N als mikpunt was afgebakend op de grond.
Bij Hantum willen we de Boeddistische tempel bezoeken. Helaas… gesloten op tweede paasdag. Omdat het toch wel een heel bijzondere plek is, toch een paar foto’s. We waren hier twee jaar geleden ook al.
De voorlaatste stop is Moddergat. Dit oude vissersdorpje is bekend geworden door de grote ramp die hier plastsvond. 22 vissersboten vergingen hier en 109 bemanningsleden kwamen om in een zware storm. Het museum “‘t Fiskershuuske” besteed hier veel aandacht aan. Het kleine museum geeft ook een leuk inkijkje in het leven van die tijd. Leuke bijzonderheid is dat de voorvaderen van Jan hier rond 1680 vandaan kwamen.
Onze laatste stop is bij Mirjam en Peter in Buitenpost. Agnes is keramiste en heeft voor hen een naambord van keramiek gemaakt. Het valt gelukkig erg in de smaak en na een kop koffie rijden we door naar ‘t Paradyske bij Buitenpost waar we op een (prima) kleine camperplaats de nacht doorbrengen.
Kollum – De Leste Stuver – Drogeham – Burgum
11 april 2023 – 🌧️☁️☀️ 11° C.
Het regent behoorlijk als we wakker worden. Om 9:00 uur wordt het droog. Ik heb zin in een klein fietstochtje naar Kollum (geboorteplaats) en ga op zoek naar een oude schoolvriend van zestig jaar geleden. Ik tref hem echter niet want het blijkt z’n broer Klaas te zijn die daar een zeilmakerij heeft. Ik krijg echter wel het adres waar broer Jaap tegenwoordig woont. Wie weet… Na een klein geocache-rondje ga ik weer terug naar de camper.
In dezelfde tijd heeft Agnes een lekkere cake gebakken in de Omniaoven. Voor het recept: zie onze website bij recepten.
We zoeken nog twee “vreemde” plaatsnamen op met de camper: De Leste Stuver en Drogeham. Hierna brengen we een bezoek aan De Spitkeet. Dit is een klein openluchtmuseum bij Harkema. Je krijgt er een goed beeld hoe de mensen vroeger woonden in de tijd dat de turf werd afgegraven. Het museum schetst eigenlijk hiermee ook stukje geschiedenis van de sociale woningbouw. Een “Spitkeet” was de woning voor turfafgravers.
Omdat het voorlopig nog buiig blijft met harde wind, besluiten we om onszelf te verwennen met een dagje in sauna “De Leeuwerikhoeve”. Het is een prachtig sauna- en wellness centrum. Het heeft ook een prima restaurant. Wat wij helemaal lekker vinden is dat we ‘s avonds gratis mogen overnachten op de parkeerplaats bij de sauna. Achterin parkeerplaats 2 staan we heerlijk rustig.
