Het fotoboek van onze laatste reis naar Spanje en Portugal is klaar. Zoals beloofd hieronder de link om het fotoboek online te bekijken.
Tip: bekijk het fotoboek op volledig scherm van een PC of laptop.
We zijn inmiddels druk bezig met de voorbereidingen voor onze volgende reis. Deze reis gaat naar Turkije. We gaan drie maanden op reis: april, mei en juni.
Natuurlijk onder voorbehoud van “Corona-achtige” omstandigheden die het niet toestaan dat we deze reis gaan ondernemen.
Groeten Jan en Agnes
Rustig opstaan, ontbijtje in de zon, water bijvullen, fietsen klaarzetten… Als je wat langer op één plaats staat, wordt het een soort routine. Het camperleven bevalt ons prima!
Vandaag fietsen we de andere kant op langs de Ecovia Litoral. We gaan eerst even een kijkje nemen bij de steiger van de ferry naar Ilha de Tavira. Hier kun je de lagune oversteken naar het strand van Tavira.
We besluiten door te fietsen en verderop over te steken. Het kost even moeite om de Ecovia te volgen en om Tavira uit te komen maar uiteindelijk vinden we een mooi blauw geschilderd fietspad naar Sante Luzia. In dit vissersdorpje drinken we een heerlijk kopje koffie.
Wat hier verder opvalt is de enorme octopus op één van de gevels. Gave versiering voor een stadje waar veel inktvissen worden gevangen.
De blauwe Ecovia verandert hier in een rood fietspad dat ons naar Pedras de El-Rei brengt. We doen hier een gave geocache die verstopt is in een olijfboom van 2000 jaar oud.
Bij dit plaatsje is ook de strandopgang naar Praio do Barril. Er is een vaste brug over de lagune die je bij het treintje brengt dat je door de duinen en de moerassen naar het schitterende zandstrand vervoert. Lopen kan natuurlijk ook (hebben wij gedaan met een Adventure Labcache). Één van de vragen van de labcache gaat over de vioolkrabben die hier met duizenden over het drooggevallen slik krioelen.
Bijzonder hier is het “Anker-kerkhof “. Er liggen hier heel veel ankers in de duinen bij elkaar die ooit gebruikt zijn om de netten voor de tonijnvangst aan vast te maken. Levert leuke foto’s op! Agnes zwemt nog even (ik ben niet zo dapper) en we lezen een uurtje in ons boek waarna we terug gaan naar de camper. De dag is weer omgevlogen.
Om 11:00 komen we aan bij Camper Park Playas de Luz dat vlakbij Isla Christina ligt. Het is een camperplaats met alle voorzieningen waar andermaal veel overwinteraars staan. De afstand die we afleggen van Tavira is maar 49 km. We zijn hiervoor wel de grens overgestoken en bevinden ons nu in Spanje. Niet alleen een andere taal maar toch ook weer een heel ander landschap en opeens een uur later omdat we in Portugal de 0-meridiaan zijn gepasseerd.
Vanaf onze camperplaats hebben we een mooi uitzicht over de wetlands. Er fourageren vlak voor onze neus flamingo’s en ooievaars.
Voor onze camperplaats loopt ook de Ecovia Litoral. Dit fietspad loopt hier over een oude spoorlijn naar Ayamonte. De trein werd vooral gebruikt om de vis landinwaarts te vervoeren. Nu is het dus in gebruik als fietspad. Hier en daar zie je nog restanten van de oude spoorbaan.
We maken een fietstocht via Ayamonte naar Isla Canela. We hoopten hier met de ferry over te kunnen steken naar Isla Christina om zo met een mooi rondje weer op de camperplaats uit te komen. Helaas… de ferry vaart alleen in het hoogseizoen. We moesten terug. De weg naar Isla Canela was zeer bijzonder te noemen. Een kilometerslange keurig geasfalteerde weg met aan weerszijden allemaal parkeerplaatsen (inclusief invalidenparkeerplaatsen) en hele mooie fiets- en wandelpaden. Deze weg grenst nergens aan en loopt dwars door de slikken naar Isla Canela dat nu (buiten het seizoen) een spookstad is. Duizenden appartementen en hotels met grote zwembaden (keurig schoon gehouden) en tuinen waar je geen mens ziet. Luguber! We vermoeden dat hier Europees geld is besteed maar dat controle achterwege is gebleven.
Eenmaal thuis werden we ‘s avonds beloond met een mooie zonsondergang.
We hebben vandaag niet de kortste rit naar El Rocio gemaakt. We hebben gekozen voor een weg om Huelva heen zodat we op de kustweg naar Matalascañas kwamen. Via deze weg rijd je langs het Coto de Doñana. Het is het grootste natuurpark van Spanje waar oa de lynx voor komt maar ook wilde paarden en flamingo’s. We blijven ons verbazen hoe vaak het landschap verandert langs de kust.
Aan de rand van dit natuurpark ligt het plaatsje El Rocio dat een Wild West aanblik heeft. Dit wordt vooral veroorzaakt doordat alle wegen in het plaatsje onverhard zijn. Dit is gedaan voor de vele paarden die hier altijd waren. Daarnaast hebben de gebouwen een brede en overdekte veranda waar nog vaak het bordje “reservados caballos” hangt.
El Rocio is verder vooral bekend door de jaarlijkse bedevaart vlak voor Pinksteren waar soms wel één miljoen mensen op afkomen. Er wordt dan een Madonna in processie door de straten gevoerd. Het stadje zelf is niet groot (er wonen zo’n 2500 mensen) maar ivm de paarden kent het stadje wel een groot aantal rijk versierde stallen. Deze zijn eigendom van de ongeveer 90 broederschappen die elk een eigen stal hebben waar ze paarden en koetsen onderbrengen en ze zelf tijdens de processie overnachten.
Het stadje ligt eigenlijk aan een groot meer dat deel uitmaakt van het natuurpark. Het meer is nu (toen wij er waren) grotendeels droog gevallen. Langs het meer is een soort van boulevard aangelegd die wel mooi bestraat is.
Na een warme dag overnachten we nu op camping Al Aldea. Het is heerlijk om weer eens op een gewone camping te staan ipv een camperplaats.
We staan een extra nachtje op de camping Mikki Place to Stay. Het weer blijft de komende dagen prima en we zijn in de buurt bij een aantal leuke strandjes.
Vandaag gaan we op de fiets naar Praia do Arrifes. Dat strandje ligt vlakbij Albufeira en is 12 kilometer fietsen hier vandaan. De heenweg wordt een klein avontuur. Google Maps brengt ons weliswaar op de goede plek maar het eerste stuk leidt ons over allemaal zandwegen die eigenlijk het predicaat weg niet mogen hebben. We moeten regelmatig afstappen om vooruit te komen en verdwalen een beetje. Ongelofelijk dat Google deze wegen in het systeem heeft zitten. Uiteindelijk komen we bij een prachtig strandje in een baai met mooie rotsformaties.
De terugweg gaat gelukkig een stuk beter! We zijn een veel sneller thuis! De wegen zijn goed te fietsen en met onze elektrische fiets zijn ook de steile hellingen prima te doen.
We hebben vandaag trouwens besloten om geen gebruik meer te maken van het sanitair van de camping zelf. Verstopte en overlopende toiletten, koud water om af te wassen. Het sanitair lijkt niet echt berekend op de vele campers die hier staan. Er loopt nog meer niet lekker op deze camping. Voor meer details zie ook onze reviews op Park4night en Google. Door gebruik te maken van onze eigen douche en toilet blijft het hier enigszins acceptabel . Als er ‘s avonds door onbekenden aan onze deur wordt gerommeld en er een hond wordt uitgelaten op onze plek, is voor ons de maat vol. We gaan morgen verder.
Al vroeg op om een kleine 90 km verderop een plekje te zoeken op een grote camperplek bij Tavira: Algarve Motorhome Park Tavira. Na Mikki een verademing. Goed sanitair, prima douches, wasmachines en drogers. elektriciteit en nette loosvoorzieningen. Alles is er en dat voor maar € 10,50 per nacht. Ook de ontvangst is prettig.
We boeken voor minimaal twee nachten omdat het een goede uitvalsbasis is voor fietstochtjes. De camperplaats is vlakbij de Ecovia naar Spanje. De kust is hier totaal anders dan in de Algarve. Tavira ligt aan de monding van de Rio Gilão en van een rotsachtige kust is hier geen sprake.
Als we de camper hebben geïnstalleerd en hebben gelunched doen we eerst boodschappen op de fiets. De supermarkt is vlakbij. Er is een winkelcentrum op loopafstand.
De rest van de middag gebruiken we om het stadje te verkennen. Het is mooi weer en we doen twee Adventure Labcaches om Tavira te ontdekken. We lopen over de Romeinse brug naar het oude kasteel en doen verschillende kleine parkjes aan. Erg gezellig!
Als we weer bij de camper komen, is de zon al bijna onder. Het koelt dan snel af naar rond de 10° C. De rest van de avond brengen we in de camper door.
We waren van plan om de dag op tijd te beginnen met een was. We bleken niet de enigen met dat idee. Alle vijf machines draaien al. Dan maar vanmiddag.
We zitten daarom al vroeg op de fiets en maken een mooie tocht door de salinas en boomgaarden over de Ecovia Litoral richting de Spaanse grens. De Ecovia is wisselend van kwaliteit. De ene keer is het mooi asfalt, dan weer zand- of grindpad. Soms even afstappen omdat de weg onbegaanbaar is.
Tussen de zoutpannen en langs de Ecovia zijn een hoop geocaches te vinden. We hebben er vandaag een stuk of tien kunnen loggen. Het blijft altijd leuk om dit spelletje te combineren met onze andere hobby’s.
Maar de omgeving is onveranderd mooi. De zoutpannen bieden een mooie omgeving voor vogels, vissen en er vindt ook nog zoutwinning plaats.
We zien ook allerlei mensen die in zoutpannen aan het werk zijn: vissers, mensen die grote pieren en krabben vangen, zoutwinners. Van een visser kregen we zomaar een giga-grote zeester terwijl we wat foto’s stonden te maken.
Bij het plaatsje Lacém hebben we een uurtje op een strandje bij de lagune gelegen waarna we naar de camper terug zijn gegaan. Er is nu voldoende plaats in de wasmachines en er kan een was gedraaid worden. Nadat ook de droger zijn werk heeft gedaan en alles weer schoon in de kastjes ligt, gaan we in Tavira uit eten. De dame bij de receptie heeft een restaurant aanbevolen waar we heerlijk Portugees eten.
Morgen fietsen we de andere kant op langs de Ecovia.
We hebben gehoord dat sommige volgers de foto’s niet altijd scherp vinden. Tip: Kijk deze blog op de website zelf. Daar zijn de foto’s veel scherper.
‘s Ochtends eerst rustig gestart met een zonnig ontbijtje onder de eucalyptusbomen op de camping. Daarna vertrokken voor een fietstochtje naar de lagune waar Alvor aan ligt. Er loopt een weggetje naar het uiterste puntje bij de monding van de lagune. Goed te fietsen en er liggen ook een stuk of drie caches die we onderweg oppikken. Aan het eind bij de pier zitten we even heerlijk in het zonnetje te lezen.
Na een drankje met uitzicht nog even geluierd op het strand. Het weer wordt elke dag weer wat beter. Zolang de zon schijnt, is de temperatuur prima. In de schaduw is het best fris. ‘s Nachts daalt de temperatuur naar ongeveer 8° C. en overdag is het dan al weer gauw 20° C.
We gaan met de camper weer een stukje verder. We willen vandaag maar een klein stukje rijden. Het reisdoel is Mikki Place to stay. Maar eerst nemen we uitgebreid de tijd om de kust bij Carvoeiro te bekijken.
De kust is hier erg mooi. Het stijgende en dalende zeewater heeft grillige vormen (Algar) aan de rotsen gegeven. Vandaar de naam Algarve. Er zijn vlonders aangelegd langs de zee om de rotsen te bekijken. We lopen ongeveer 4 km langs de kust voor we terugkeren. Ook hier doen we weer een aantal geocaches. Soms verlaten we de vlonderpaden om bij de rotsen te kijken.
Als we in Carvoeiro nog wat hebben gedronken, zijn we algauw op de camping Mikki place to stay in Alcantarilha e Pêra. De camping ligt ongeveer 3,5 km van de kust in het binnenland bij Pêra. De kunstenaar Mikki is hier ooit begonnen met een beeldentuin vol met keramiek. Dat is uitgebreid met camperplaatsen maar er worden ook dieren gehouden. We hebben hier o. a. al ezels, geiten, vogels en lama’s gezien.
De beeldentuin is niet heel origineel maar bij elkaar is het een kleurrijk geheel en leuk om te bekijken.
Wel zijn we voor het eerst op een plek waar heel veel mensen lang staan om hier te overwinteren. In de ruime kantine zitten mensen gezellig met elkaar te kaarten om de tijd door te brengen. Het is hier met zo’n 120 camperplaatsen net een klein dorp.
Wij krijgen aan het eind van de dag nog Nederlandse buren die met twee jonge kinderen al vanaf mei aan het reizen zijn. Hun dochtertje Lotte maakt twee mooie slangen (van steentjes) voor ons. Als ‘s avonds de zon ondergaat, gaan wij naar binnen en doen nog een paar spelletjes Qwixx.
Vandaag vieren we de verjaardag van Agnes die 60 jaar wordt. Al vroeg worden we gefeliciteerd door vrienden en familie. Helemaal gezellig als de kleinkinderen ‘s ochtends FaceTimen en voor je gaan zingen. Nederland is dan opeens weer dichtbij.
Na het ontbijt (buiten in de zon) drinken we ook nog een kopje koffie met echte Schwarzwalderkirschtorte. Dat kun je hier zomaar krijgen bij Mikki.
Na de koffie springen wij op de fiets en een kwartiertje later zitten we op het strand bij Armaçao de Pêra. We maken er een lui stranddagje van. Het is perfect strandweer, geen wolkje aan de hemel! Agnes heeft zelfs even (een record) op haar verjaardag een duik in het (toch nog wel koude) zeewater genomen.
Als we aan het eind van de dag naar huis willen fietsen, slaat de schrik ons toch even om het hart. Na een heerlijke vismaaltijd is Agnes haar fietscomputer verloren. Zonder dat ding werkt de elektrische fiets niet… Gelukkig vindt Agnes na een uurtje zoeken op het strand de fietscomputer terug en kunnen we zonder problemen naar de camping. We kijken op een heerlijke dag terug! Omdat het morgen ook nog een prima temperatuur blijft, besluiten we een dagje langer te blijven.
We vertrekken laat. Het miezert en we hebben dus geen haast. We besluiten om eerder dan gepland om richting Lissabon te gaan. Er is een camping in Lissabon maar die vinden we nogal prijzig. Agnes heeft daarom naar een alternatief gezocht. Het is Camping Orbitur geworden in Costa da Caparica.
De camping ligt dichtbij het strand onder Lissabon aan de andere kant van de Taag. Er is een goede busverbinding vanaf de camping met de ferry. De veerboot brengt je ieder uur voor € 3,00 (retour) naar Lissabon. De camping zelf kost € 19,00 per nacht.
Na aankomst is het droog en maken we een wandeling langs de lange boulevard die vlak langs het strand loopt. We drinken iets in een strandtent en gaan weer naar de camping. We doen vandaag rustig aan, lezen een boek, doen een spelletje en gaan er op tijd in.
We zijn vroeg wakker en willen de ferry van 9:00 uur halen. Daarom maar een taxi genomen die ons voor € 5,00 naar de veerboot brengt. Daar blijkt de veerboot toch later te gaan ivm Allerzielen. Wordt gezien als een “feestdag” in Portugal en daarom gelden er aangepaste tijden. De boot vertrekt om 9:30 uur en brengt ons in 20 minuten naar Belém. We bekijken hier de Torre de Belém (middeleeuwse verdedigingstoren) en het monument Padrão dos Descobrimentos (monument ter ere van de Portugese ontdekkingsreizigers die in de 15de en 16de eeuw de wereld hebben verkend).
Omdat het hier vandaan nog een flink stuk lopen is naar de binnenstad van Lissabon en we geen zin hebben in één van de duizenden elektrische stepjes die overal staan, kopen we een ticket voor de Hop on Hop off bus. We maken nu eerst een vrijwel volledig rondje door het centrum van Lissabon. Wij nemen een ticket voor de rode route. Je kunt ook een ticket nemen voor de groene en blauwe route maar daar betaal je dan ook weer meer voor.
Het gaat te ver om alle indrukken hier te beschrijven. Het viel ons op dat er in de stad best veel vakantiegangers waren. Veel Nederlanders en Engelsen. We hebben zowaar ook weer een bus Japanners gespot terwijl zij toch wel de grote afwezigen waren tijdens deze vakantie.
We hebben ook veel leuke trammetjes gezien en de oudste boekhandel ter wereld bezocht. Dat is Livraria Bertrand Chiado. Leuk om zo’n winkel eens van binnen te zien.
Ook hier onderweg weer enkele geocaches gedaan waaronder eentje bij een heel bijzondere lift (Elevador de Santa Justa) die je binnen een wijk 45 meter omhoog brengt naar een hoger gelegen plein.
Rond een uur of vijf ‘s middags brengt de veerboot ons weer naar huis. Op zich kijken we terug op een goede dag maar toch zal Lissabon niet heel hoog eindigen op ons lijstje van bezochte hoofdsteden. Misschien zijn we wel een beetje cultuurmoe… maar we hebben echt wel leukere steden gezien.
Besloten om er vandaag een reisdag van te maken. We reizen naar de Algarve en zetten onze camper op de camping Alvor in de gelijknamige plaats. We hebben hier een mooie ruime plek met alle voorzieningen. De komende dagen hebben we het voornemen om het wat rustig aan te doen en lekker lui te zijn.
Alvor is tevens het verste punt van huis tijdens onze reis. Vanaf nu gaan we elke dag weer een stukje terug naar Delft.
‘s Middags pakken we de fiets voor een tochtje naar één van de bekendste stranden van de Algarve: Praia dos Três Irmãos. We sluiten de dag af met een drankje in één van de vele strandtenten die hier zijn.
‘s Avonds eten we nog een heerlijke pizzaschotel die Agnes in de Omniaoven heeft gemaakt. Voor het recept: klik hier
Tomar is een geweldig stadje. De bezienswaardigheden zijn dichtbij en op loopafstand van de camperplaats en de sfeer is er heel relaxed. We willen hier de tempeliersburcht bezoeken: het Convento do Cristo.
Als we op weg gaan, zien we een schitterende camper staan. Het is een Hymer die door de eigenaar zelf is beschilderd met hoogglanslak en vernis. Fantastisch gezicht!
We lopen door het stadje naar de tempeliersburcht. Tomar is klein maar ademt een heel prettige sfeer uit. M’n kapotte zonnebril wordt gratis gemaakt door de plaatselijke opticien. Hulde! Aan het eind van de winkelstraat lopen we omhoog door het park naar de ingang van het Convento. We betalen hier € 9,00 voor twee toegangskaarten (ik krijg de helft omdat ik een senior ben) en gaan naar binnen.
Wat we vervolgens binnen te zien krijgen, overtreft onze stoutste verwachtingen. Zo oud, zo mooi, het is werkelijk het mooiste wat we tot nu toe in Portugal hebben gezien. Met name de kapel / kerk midden in het complex is heel erg bijzonder. Ik krijg de neiging om hier een stuk of vijftig foto’s te laten zien maar die bewaar ik maar voor het fotoalbum later. Ik hoop dat de collages jullie een idee geven. Mocht je later naar Portugal gaan, sla Tomar dan niet over.
Na ons bezoek aan het Convento doen we de rest van de dag niet veel meer. We lezen bij de camper lekker in het zonnetje dat overigens rond 17:00 uur wel verdwijnt. ‘s Avonds doen we nog een labcache in Tomar en gaan op het plein lekker uit eten. We eten buiten want de temperatuur blijft nog steeds goed. Pas als we terug zijn, begint het rond 23:00 uur te regenen.
Als we ‘s ochtends wakker worden is het weer droog. Wel bewolkt met soms een mager zonnetje. Nadat we ons water hebben aangevuld (onze eigen douche kost wel elke keer 15 liter p.p.) en alles weer hebben geloosd, reizen we verder.
Het plan is om eerst naar Nazaré te rijden. Is bekend om z’n hoge golven. Via het aquaduct van het Convento rijden we er in drie kwartier naar toe. Er is echter geen sprake van golven en er is nauwelijks wind. We kijken ook nog even in São Martinho do Porto, een ander bekend badplaatsje. Ook hier valt nu weinig te beleven met het miezerige weer. Er is wel een mooie baai waar we een lekker kopje koffie drinken.
We passen onze plannen aan op het weer. Dat is nu eenmaal het mooie van camperen. We rijden naar Caldas da Rainha en doen een labcache in een mooi aangelegd park. Het park ligt bij wat ooit een thermaal hospitaal was. Zulke parken zie je nooit in Nederland maar hier toch regelmatig. Na het park bezoeken we twee musea. Allereerst het museum voor keramiek dat in een oude villa is gevestigd vlakbij de plaatselijke keramiekfabriek. Omdat Agnes zelf keramist is, beseffen we goed wat voor tijd er in al dit mooie keramiek is gaan zitten.
De collectie bevat keramiek door de eeuwen heen. Oud en modern werk. Ook leuk dat in de oude villa zelf veel keramiek (Azulejos) is verwerkt. De tegels / azulejos hadden een drieledige functie: hygiënisch, wandafwerking en versiering. Bij vrijwel alle oude gebouwen in Portugal komen we deze Azulejos tegen.
Aan de overkant van de straat komen we stomtoevallig een ander museum tegen. Het Museo Barata Feyo (gebouwd door de architect met dezelfde naam) heeft een mooie collectie beeldhouwkunst en een mooie beeldentuin. Hier is de toegang gratis!
Het museum zelf is een mooi stukje bouwkunst en de tentoonstelling die we zagen, was erg divers. Er stond o.a. religieuze en hedendaagse beeldhouwkunst. Opvallend is dat wij bij beide musea de enige bezoekers zijn.
Na het museumbezoek reden we naar Obidos waar we een camperplek vonden bij het aquaduct. Voor weinig geld een prima plekje om de voorspelde storm af te wachten. Het ging ‘s nachts aardig te keer waardoor we soms behoorlijk heen en weer lagen te schudden in de bus. We hebben hierdoor wat minder geslapen dan de nachten hiervoor. Maar de bus heeft zich verder prima gehouden al bleek na drie nachten onze huishoudaccu wel bijna leeg.
Na een stormachtige nacht zijn we toch vroeg wakker. Gisteren hebben we vanwege het weer Obidos niet meer bezocht. Vanochtend beginnen we droog dus gelijk op pad. We zijn de eerste toeristen die deze anders hele drukke plaats bezoeken. Obidos is een ommuurd stadje met allemaal kleine straatjes en met maar liefst 14 kerken.
Wij verkennen het stadje andermaal met een Adventure Labcache. Als we met ons rondje klaar zijn, komen net de eerste touringcars de grote groepen binnenbrengen. Vlak voor de grote drukte zijn we weer bij de camper en rijden we weg naar onze volgende bestemming.
Dat is Buddha Eden. Deze enorme beeldentuin ligt bij het plaatsje Bombarral. Voor het luttele bedrag van € 5,00 p.p. krijgen we toegang tot een schitterend aangelegde beeldentuin. Ooit is de tuin aangelegd als Boeddhatuin. Dat is het allang niet meer.
Je treft er Afrikaanse beelden maar ook beelden van moderne en hedendaagse beeldhouwers. Wat opvalt is dat je vaak hele “kuddes” beelden ziet en niet maar één enkel beeld. Er is dan ook veel ruimte voor. Het hele park is met smaak aangelegd, zelfs met planten wordt “gebeeldhouwd”.
Het valt ons ook hier weer op dat er vandaag maar weinig mensen deze topattractie bezoeken. Het grootste deel van ons bezoek was het droog. Zo nu en dan een miezertje bij een temperatuur van ongeveer 20° C.
Op een gegeven moment zijn we maar gestopt. Je hersenen kunnen eigenlijk al die prikkels op één dag niet aan. Ook hier weer de neiging om heel veel foto’s af te drukken. Ik hou het maar weer bij een paar collages zodat jullie een indruk krijgen. Ga het ooit zelf zien. Wij vonden het prachtig!
De laatste stop van deze dag is de camping Ericeira. De camping ligt pal aan de kust boven Lissabon. Onze camper staat hier tussen veel surfdudes met hun busjes en campers. Het regent veel als we hier zijn. Aan het strand is weinig te beleven. Ook nu is het weer stormachtig. We wachten af, vanaf maandag moet het beter (lees droog) worden. Warm is het al; het blijft ook ‘s nachts warm: 19° C. Het was voor ons weer een topdag. Niet gedacht hier zoveel moois te zien. We besluiten de avond met een spelletje Agricola.
Vanochtend zijn we heel relaxed opgestaan en eerst genoten van ons ontbijt met de gratis broodjes die we hier kregen op onze camperplaats Terre de Iguanas. De camperplaats was tot voor kort van een Nederlandse eigenaar maar hij heeft deze verkocht aan een Belgisch stel. Voorlopig houdt de oude eigenaar de zaak nog draaiende. Wij hebben voor vandaag een wasdag ingelast. We beschikken hier over een goede wasmachine. Helaas is de droger kapot. Als we twee wassen hebben gedraaid, gaan wij er op de fiets op uit.
Niet ver van Terre de Iguanas begint / eindigt de Ecovia in het plaatsje Santa Comba Dao. Het begin bij het station is wat rommelig ivm werkzaamheden daar maar de route is goed te vinden. De route loopt over de oude spoorlijn langs de rivier en heet daarom Ecovia do Dão en loopt 49 km naar Viseu. Het asfalt van de Ecovia waar wij beginnen, is blauw gekleurd. Zodra de Ecovia in een andere “gemeente” komt, verandert de kleur. Wij hebben niet de hele route gefietst maar alleen het blauwe en groene stuk. Het laatste stuk wordt rood tot in Viseu.
Onderweg komen we een bankje tegen waar iemand een naam heeft geschreven met eikels. Eikels liggen er opvallend veel hier in Portugal. Volgens de eigenaar van onze camperplaats trekt het ook wilde (zwarte) varkens aan. Behalve de gewone eiken, zien we in deze omgeving ook kurkeiken die vooral opvallen door hun zwart gekleurde bast.
De route loopt van Santa Comba Dão licht stijgend omhoog en is prima te doen (terug gaat supersnel). Langs de rustige route heb je schitterende uitzichten en we pikken ook gelijk wat caches op. Groot is de verrassing als even later blijkt dat één van de caches door een goede kennis is gelegd omdat ze daar vlakbij een vakantiehuisje hebben. Ook leuk zijn de oude (soms gerestaureerde) stationnetjes langs het traject.
Als we terugkomen, hebben we ruim 60 km gefietst en blijkt de was nog niet helemaal droog. Morgenochtend zullen we dus iets later vertrekken.
Het is 45 minuten rijden naar Coimbra. We willen vandaag het oude centrum bezoeken van deze voormalige hoofdstad van Portugal. In de bovenstad willen we de oude bibliotheek, het paleis en de kapel van St. Michael bekijken .
Tijdens ons bezoek stuiten we op een aantal zaken. Het valt allereerst niet mee om onze camper vlakbij te parkeren. Park4night biedt echter uitkomst. Het lukt ons om dichtbij te parkeren op de grote parkeerplaats bij de Avenida Lousã. Wil je alles bezoeken wat ík hierboven noemde dan moet je een combinatieticket kopen tegenover de chemie-faculteit. Die bevindt zich op tien minuten lopen afstand van het plein waar de andere gebouwen zich bevinden. Vreemde zaak!
De bibliotheek is de enige locatie waarbij een tijdslot geldt. Je mag hier niet fotograferen. Alle andere wel… Ik heb me hier niet echt aan gehouden… Met de smartphone lukt het om aardig te camoufleren dat je een foto neemt.
Ook stond het hele complex in de steigers voor een grondige restauratie. Natuurlijk fijn voor de latere toeristen maar wij hadden hier een beetje pech mee.
Al met al echter toch een prima dag die we afsloten met een hapje eten op één van de trappen van deze stad bij de Poort van Almedina.
Na Coimbra zijn we via de tolweg naar Tomar gereden en hebben de camper op de oude camping geparkeerd. Deze nu gratis camperplaats trekt veel camperaars. Zo spotten we bij aankomst ook een bekend camperechtpaar: Eric en Wilma van Camper TV. Zij maken regelmatig een videovlog op YouTube.
23 oktober 2021 ☀️ 21° C.
Van Braga naar Guimarães is niet ver. Je rijdt het in een half uurtje met de camper. Wij waren aangenaam verrast door dit mooie stadje. Het oude centrum biedt veel gezelligheid. We hebben het stadje verkend door er een Adventure Labcache te doen die ons langs de meest interessantste plekken loodste.
Hierna reden we een mooie route door het heuvelachtige landschap van de Douro naar Peso da Régua. Toen we om 15:30 uur aankwamen stond de camperplaats al behoorlijk vol. Peso ligt erg centraal in het Douro wijngebied. We vonden gelukkig nog een plekje en omdat we geen elektriciteit gebruiken is het gratis. De camperplaats is onder één van de drie bruggen / viaducten gelegen (voetgangers – autoweg – snelweg).
We willen hier morgen een treintje pakken langs de Douro dus we hebben hiervoor eerst bij het station geïnformeerd. Ook hebben we het stadje verkend met wat geocaches en een labcache. De cache midden op de voetgangersbrug was erg listig verstopt maar na wat zoekwerk toch kunnen vinden.
We hebben de dag afgesloten met een wijntje en wat tapas bij een restaurantje langs de Douro. Heerlijk dat we zo ‘s avonds nog steeds buiten kunnen zitten.
Vandaag wordt in meerdere opzichten een reisdag. Om 9:00 uur staan we op het perron van het station Peso da Régua. We nemen hier de trein naar Pinhão. Het is een leuk ritje met een oude dieseltrein langs de oevers van de Douro. We genieten onderweg van het mooie uitzicht. Van het dorpje Pinhão is het station het mooiste bouwwerk.
We nemen de trein van 12:19 terug en na een snelle lunch in de camper rijden we naar onze overnachtingsplek Alvarenga. Onderweg maken we nog een korte stop bij Lamego. We stappen uit om de Santuario of Nossa Senhora dos Remédios te bezoeken. Het is een variant op de kerk met trappen die we in Braga bezochten. We genieten hier vooral ook van het tegelwerk.
Omdat we onderweg van het landschap willen genieten, hebben we Google Maps zo ingesteld dat tolwegen worden vermeden. We rijden hierdoor onverwacht een vrij avontuurlijke rit die ons over een aantal cols en passen brengt waarbij we toch wel even met samengeknepen billen (… Agnes…) achter het stuur zaten. De uitzichten waren fantastisch en hadden we ook niet verwacht in Portugal.
Bij Alvarenga staan we op een grote parkeerplaats bij de Paiva Walkway. Sitecode campercontact: 4540. Gratis overnachten maar geen voorzieningen.
We maken vanochtend een grote kloofwandeling (Passadiços do Paiva) met onder andere een hele lange hangbrug van 516 meter. Het zou De langste hangbrug ter wereld zijn. Die wilden wij wel eens proberen dus gisteren al via internet kaartjes gekocht.
Bij de hangbrug aangekomen (na een uur trappen klimmen 🥵) bleek dat onze kaartjes alleen maar geldig waren voor de wandeling van 8 kilometer door de kloof. We hebben ons hierdoor niet laten tegenhouden om toch enorm te genieten van deze acht kilometer. Onderweg waren er ook nog een aantal geocaches te scoren. Kortom: toch een fijne tocht. Enne… we waren erg blij dat de knie van Agnes zich goed heeft gehouden (gescheurde meniscus).
Aan het eind van de wandeling hebben we ons door een taxi terug laten brengen naar de camper (€ 15). En na opnieuw een spannende rit dankzij Google Maps waren we om 16:30 uur bij ons laatste adresje van deze dag: Terra des Iguanas bij São João de Areias. Sitecode campercontact: 14971. Afhankelijk van het weer zullen we hier 2 of 3 nachtjes blijven staan.
Vandaag Portugal in! Redelijk vroeg op… vooral als je er in Soaja, het eerste dorpje dat we bezoeken, achter komt dat in Portugal de klok een uur teruggaat. Een mooi dorpje dat bekend is vanwege de Espigueiros. Dit zijn oude granieten voorraadschuren die op platte stenen en poten zijn geplaatst zodat er geen ongedierte in kan komen. In Spanje worden ze Horreos genoemd. Er staan in Soajo 24 stuks bij elkaar op een rots. Fotogeniek!
Voor wie hier wil overnachten? Er is een schitterende camperplaats met alle voorzieningen behalve een warme douche. Gratis en met loslopende paarden 😉.
Het volgende stadje dat we bezoeken is Ponte de Barca met een mooie oude brug over de rivier de Lima. We maken er een tussenstop en doen er onze eerste Adventure Lab Cache. We vinden zo’n labcache altijd leuk om een stadje te verkennen.
De laatste tussenstop maken we in Ponte de Lima. Alweer een mooi oud stadje met de oudste Romeinse brug in Portugal. Er bestaat een legende over de rivier de Lima:
In de tijd dat de Romeinen grote delen van Europa veroverd hadden en ook Portugal belegerd werd, stuitte het Romeinse leger in Noord-Portugal op de rivier de Lima. De Romeinse soldaten weigerden de rivier over te steken. Zij vonden de omgeving en de rivier zo mooi dat ze dachten dat deze rivier de mythische Lethe was, een rivier uit de onderwereld. Volgens de legende stak de legerleider vervolgens als eerste de rivier over en volgden zijn soldaten hem pas na het roepen van hun naam. Aan de oever van de Lima staan beelden van Romeinse soldaten die herinneren aan deze legende.
Het is 16:00 uur als we de camper voor de nacht stallen op de Camping Municipal de Braga. Een sterk verouderde camping. Men is wel druk in de weer om er weer iets moois van te maken. Het nieuwe sanitair-gebouw wordt schitterend. Maar dat gaat pas volgend jaar open… De douches zijn warm en werken gelukkig.
We blijven hier een extra nachtje staan. We willen de oude binnenstad bekijken en de Bom Jesus zien. We slapen hier trouwens prima. De nachten zijn weliswaar fris maar we hebben ‘s nachts nog niet de verwarming aan. Overdag wordt het hier zo rond de 21° C. met een strakblauwe hemel.
We gaan op onze fietsen naar beneden en weer omhoog. Hier en daar een stevige klim. We zijn blij met onze elektrische ondersteuning. De oude binnenstad is zeker de moeite waard. Vooral de oude kathedraal met z’n bizar grote gouden orgel was geweldig.
In de oude binnenstad zie je ‘s morgens al opvallend veel muzikanten die wat willen bijverdienen. Ook zagen we een schoenenpoetser aan het werk. Na een kleine fototentoonstelling en een kopje koffie gaan we op de fiets naar het Santuario do Bom Jesus. Met de fiets is dat redelijk goed te doen vanuit het centrum. We maken gebruik van de nieuwe Ecovia do Rio Este (prima fietspad en voetpad langs de oude rivier. Aan het eind van dat fietspad moeten we nog wel een stevige klim maken naar de Elevado (zie filmpje) die ons naar de Bom Jesus brengt.
Het Santuario do Bom Jesus ligt hoog boven de stad Braga op ongeveer 5 km van het oude centrum. Het is één van de grote bedevaartcentrums in Portugal. Vaak is het er erg druk maar nu was het superrustig.
Na ons bezoek fietsen we terug. We eten onderweg een pizza en zijn omstreeks 15:00 uur weer op de camping. De rest van de middag lekker lezen en een schoonheidsslaapje bij de camper in het zonnetje.
(Om filmpjes bij onze berichten te kunnen zien, zul je wel even moeten inloggen op onze website).
1 oktober 2021 🌤⛈ 15° C.
Maandag 4 oktober a.s. vertrekken we voor twee maanden naar het zuiden. Globaal ziet onze reisplan er als volgt uit: via België en Frankrijk naar het zuiden, op de hoogte van Pau gaan we de Pyreneeën over en vandaar door Noord Spanje richting Portugal. Door Portugal zigzaggend naar de Algarve en vervolgens door Spanje weer richting Nederland.
Via Polarsteps (gratis downloaden in de AppStore of Playstore) kun je de exacte route zien de we gaan afleggen. We plaatsen op elke overnachtingsplek een foto met het exacte adres. Als je het leuk vindt, kun je ons volgen:
https://www.polarsteps.com/JanJaarsma/4258810-twee-maanden-naar-het-zuiden
Voor een uitgebreider verslag met foto’s volg je deze pagina: https://camperoppad.com. Hier kun je je abonneren door je e-mailadres in te vullen. Je krijgt dan bij elk nieuw bericht een verslagje in je mailbox.
Ondertussen zijn we al een poosje bezig met allerlei voorbereidingen voor de reis. We vertrekken met twee volle gasflessen propaangas aan boord. We moeten er zuinig mee doen. In Spanje en Portugal kunnen we onze lege flessen niet omwisselen voor volle omdat er een ander systeem flessen wordt gebruikt. Om het gewicht laag te houden, gebruiken we lichtgewicht flessen.
Op het laatste moment hebben we besloten om toch nog een nieuwe e-bike te kopen om mee te nemen. Met de batterij van de oude fiets van Jan rijdt de fiets van Agnes voorlopig weer prima. Een nieuwe en dit keer stevige en dikke hoes moet de fiets beschermen tegen alle weertypen. Bij onze fietsdrager (busbiker) was een riempje afgebroken. Gelukkig is de service van Buscamper.nl goed. We kregen zonder problemen een nieuwe.
De laatste boodschappen zijn ingeslagen. We nemen niet veel voorraad mee. Onderweg is het vrij eenvoudig om boodschappen te doen.
We hebben veel mooie plekjes uitgezocht om overdag te gaan bekijken. We verwachten dat vooral het weer ons reistempo zal gaan bepalen. We hopen op wat droger weer en warmere temperaturen dan hier. ‘s Avonds is er tijd voor lezen en een spelletje. Onze ereaders zijn gevuld met voldoende nieuwe boeken om het twee maanden uit te houden. Ook onze spelletjeskast is aangevuld met nieuwe spellen.
Onze woning in Delft is tijdens onze reis ook bewoond. Onze Noorse vriendin Benthe logeert tijdens deze maanden in ons huis en zorgt tegelijkertijd voor de planten en leegt de brievenbus.
We gaan het weer doen!